Tíminn - 14.10.1960, Side 11

Þetta er kannske einum of snjallt? X
★
Hrrrolllvekja!
Taugav eikluSu f ólki
rá<$lagt a<S silja heima.
Börn fá ekki aíigang Alls
ekki! (Nema þau komist
inn af siáSf.sdáÖum )
Æsispennandi!
Gleymist aldrei. FáiÖ
ytiur hroll. Einn á dag og
heilsan í lag. Svitnií!
GlenniÖ upp augun! Skjálf
iÖ frá hvirflí til ilja! —
Það á að fara að sýna hroll-
vekju í Austurbæiarbíói, ósvik-
inn brezkan hroll með ísienzkum
ieikurum, eða svo sagði Reynir
Heiðar Oddsson, afsakið Heiðar-
Oddsson (sonur Heiðar-Odds),
um daginn. Eða vai það kannski
misskilningur? Kannski drama
eða helgileikur? Látum oss
glugga í textann:
Rup: Hvar er lykiliinn?
Bran: Það man ég ekki. Hvers
vegna ætti ég að muna það?
Uppi á lofti liklega
Rup: Upp.i?
Bran: Já, a ég að sækja hann?
Rup: Nei, sleppum því! Ég nota
skörunginn. (Hringlar í skör-
ung.) Það er verst að. það
fer illa með kisruna (Þögn.)
Á ég að gera það? rÞögn.)
Er ekki betra að selja fram
lykilinn?
Bran: (Sleppir sér.) Hérna er
lykillinn. (Fleygir honum.)
Hana, skoðaðu i kistuna og
farðu bölvaður
Rup: Takki (Fer að fitla við lás-
inn.) Nei, vertu kyrr, Brand-
on kyrr segi ég!
Bran: Þú skait ekki gá í kist-
una, Rupert! Þú sérð eftir
því.
Rup: Þá er að hætta á það.
(Handfjatlar lásinn, opnar
hann og lyftir lokinu lítið
eitt. Svo skellir hann lokinu
skyndilega niður. Rupert
stynur:) Viðbjóður Viðbjóð-
ur!
Þetta er sjálfsagt hrollvekja
fyrir alla fjölskylduna. (For hele
familien.) Meðalhrollvekja.
Taugaveikluðu fólki ráðlagður
aðgangur. Sérstakur barnaafslátt
ur veittur á sunnudögum.
Sýningin er nú auglýst um
gjörvallan bæinn, svo látandi:
? x, með svörtum stöfum á rauðu
Milljónerasynirnir, Erlingur Gíslason og Heiðar-Oddsson.
Baldur Hólmgeirsson og Erlingur Gíslason ræða um glæpinn, Heiðar-Oddsson liggjandi bak við. (Ljósm.: KM)
spjaldi. Spurningarmerkið á
miðju og exið neðst í horninu
hægra megin. Skýringarauglýs-
ing væntanleg. Þetta er kannski
einum of snjallt, heldur Heiðar-
Oddsson, eða einum of lítið.
Slíkt er álitamál.
Og leikurinn sjálfur, hann
heitir „Snaran“. Höíundur erPat-
rick Hamilton, Breti. Æfingar
standa yfir uppi hjá Marteini
við Laugaveginn. Við höfum orð
ieikstjórans, Þorvarðar Helga-
sonar, fyrir því að leikurinn hafi
verið sýndur Bretum margsinnis
allt frá 1930, og fleirum jafnvel
og jafnan slegið í gegn, þvert í
gegn. Síðan hafi verið gerð kvik-
mynd eftii leiknum og sýnd í
Austurbæjarbíói fyrir tveimur
árum.
Bakgrunnur leiksins er glæpur
sem framinn var af tveimur am-
erískum milljónerasonum árið
1924, kallaður „glæpur aldarinn-
ar“. Misskilningi á kenningum
Nietzsches, rótleysi styrjaldarár-
anna og öíugsnúningi í kynferðis
málum var kennt um. Hvað um
það, þá gerðust milljónerasyn
irnir sekir um manndráp, og
hefur mikið verið rætt og ritað
um það tiltæxi þeirra og komizt
að fyrrgreindum og jafnvel enn
flóknari niðurstöðum án þess að
leiða neitt í ljós sem verulegu
máli skipti nema það sem var
sannað í málinu: að piltur einn
var dauður og milljónerasynirnir
höfðu drepið hann. Eða „hvenær
drepur maður mann og hvenær
drepur maður ekki mann?“
Milljónerasynina leika þeir Er-
lingur Gíslason og Heiðar-Odds-
son. Með önnur hlutverk fara:
Kristbjörg Kjeld, Eiríkur Eiríks-
son, Valdimar Lárusson, Baldur
Hólmgeirsson og Gestur Pálsson.
Steinþór Sigurðsson málar leik-
tjöldin.
Fyrsta sýning vei'ður þann 19.
þessa mánaðar, og þeir sem sýna
kalla félagsskap sinn „Vetrar-
leikhúsið 1960“.
Þetta verður sjálfsagt barn í
brók þegar þar að kemur.
— b. ó.