Tíminn - 20.04.1961, Blaðsíða 8
8
TÍMINN, fimmtridaginn 20. apríl 1961.
INGVAR GÍSLASON RITAR
-AKUREYRARBRÉF-
Sá vetur, sem viS Islending-!
ar erum nú að kveðja, hefur
veriS ærið góður, þegar á
heildina er litið. Hefur verið
óvenjusnjólétt um land allt, og
munu þó Norðlendingar eink-
um lofa veturinn fyrir mildi
og árgæzku, enda eru þeir
minnugir harðari tíða fyrr á
árum. Það er til marks um
veðurfarið, að í nær allan vet-
ur hafa áætlunarferðir far-
þegabifreiða milli Akureyrar
og Reykjavíkur gengið snurðu
laust, og það er eiginlega
fyrst nú skömmu fyrir sumar-
málin, að slíka heljarhríð ger-
ir, að ófært er bifreiðum dög-
um saman milli Norður- og
Suðurlands. Eins er það ný-
lunda, að haldið hefur verið
uppi ferðum milli Akureyrar
og Húsavíkur í nær allan vet-
ur, og það er ekki fyrr en í
þessum mikla hríðarkafla
milli páska og sumarmála, sem
þessar ferðir stöðvast, svo
umtalsvert sé. Innanhéraðs-
samgöngur hafa verið með
ágætum á Norðurlandi, og
hafa m. a. mjólkurflutningar
í Eyjafirði gengið með afbrigð-
um vel úr öllum sveitum, og
aldrei stöðvazt vegna snjóa.
Slík mildi veðurfarsins er að
sjálfsögðu mikil búmannsgæfa
og þarf í rauninni ekki langra
hugleiðinga.
Norðlenzkir útvegsmenn og sjó-
menn hafa í vetur stundað atvinnu
sína í ríkara mæli heima fyrir en
oftast áður. Hefur verið óvenju
góð fiskgengd á heimamiðum norð
lenzkra fiskimanna, einkum á
svæðinu frá Eyjafirði og austur
um. Er það almenn skoðun, að
friðun sú, sem leitt hefur af
stækkun fiskveiðilögsögunnar fyr-
ir rúmum tveimur árum, eigi þar
bróðurpartinn. Að vísu hefur
ekki alltaf verið gæftasamt á ver-
tíðinni, en eigi að síður fast sótt-
ur sjór og verulegur afli á land
dreginn.
Þannig hefur forsjónin útdeilt
okkur Islendingum hinni mestu
gæzku í veðráttufari á líðandi
vetri. Við höfum ekkert við þær
erfiðu höfuðskepnur að sakast,
sem svo oft hafa leikið þetta
land grátt ,ekki sízt þann hluta
þess, sem við byggjum hér norð-
an heiða. En þrátt fyrir árgæzku,
sem við minnumst með fögnuði,
er þó talsvert fleira, sem við leið
um hugann að um sumarmálin og
vekur okkur ekki sömu gleði.
Við horfum með ugg til þess
stjórnarfars, sem um þessar mund
ir ræður ríkjum í landinu. Sú
stefna, sem mörkuð var með valda
töku núverandi stjórnarflokka og
stökk út úr höfði skapara sinna
alsköpuð fyrir um það bil ári, mót
ar stjórnarfarið með síauknum
þunga og lömunaráhrifum og er
í aigerri andstöðu við vilja meiri-
hluta landsmanna, enda í hróp-
legu misræmi við kosningaloforð
stjórnarflokkanna sjálfra. Eins og
menn muna, var það einkum
þrennt, sem þeir lofuðu lands-
fólkinu, ef þeim auðnaðist að ná
valdaaðstöðu: í fyrsta lagi að
bæta lífskjörin, í öðru lagi að
halda stöðugu verðlagi og í þriðja
lagi að hvika i engu frá rétti ís- j
lendinga í landhelglsmálinu. 1
Eftir brunann á BSA hefur afgreiðsla allra leigubíla á Akureyri verið
sameinuð á BSO, a. m. k. í bili, og eru horfur á, að svo verði til frambúðar.
BSO er því eina starfandi leigubílastöðin á Akureyri um þessar mundir.
uð fyrir nær 40 árum og er eitt
þekktasta fyrirtæki í Akureyrar-
bæ. Um margra ára skeið rak
Kristján Kristjánsson bifreiðastöð
ina með sinum alkunna dugnaði
og stórhug, og hafði í förum lang-
ferðabifreiðir, fyrst og fremst
milli Norður- og Suðurlands, og
átti mikinn flota leigubíla í inn-
anbæjarakstri. Allmörg ár eru lið
in síðan Kristján hætti að gera
út langferðabíla, og nokkrum ár-:
um síðar hætti hann einnig rekstri |
leigubílanna, en bifreiðastjórarn
ir sjálfir tóku að annast rekstur
stöðvarinnar og hafa gert það
fram undir þetta.
Bifreiðastöð Oddeyrar er nokkru
yngra fyrirtæki, en var um
margra ára skeið aðalkeppinaut
ur BSA í bænum. Stofnandi
fyrirtækisins, Þorvaldur Stefáns
son, rak stöðina þar til fyrir 7
árum, að hann seldi hana starf-
andi bifreiðastjórum, sem hafa
Myndin er af afgreiðsluhúsi BSO við Strandgöfu. Ljósm.: Gunnl. P. Krist. rekið hana sem hlutafélag síðan.
Að sumarmálum - Bifreiðastöðvar sameinast - Valbjörk
í nýju húsi - Verða flutt út húsgögn frá Akureyri? - Iðn-
aðarbær - Samdráttur í byggingariðnaði -
Strax við valdatöku sína tóku
þessir nýju stjórnarherrar að búa
sig undir „efndir“ tveggja fyrstu
atriða loforðanna. En efndirnar
urðu þær, að lífskjörin hafa hríð-
versnað og stórfelldar verðlags-
hækkapir orðið á öllum sviðum.
Er nú svo komið, að óvíða eða
hvergi í nálægum löndum eru lak-1
ari kjör almennings en hér á landi, |
ef miðað er við kaupgetu launa
eins og hún er í dag. Atvinnu- !
lífið í landinu, sem lífskjörin að
sj vfsögðu hvíla á, hefur verið
lamað með vaxtaokri og lánsfjár-
kreppu, svo að hvarvetna má segja
að horfi til samdráttar ef lengi
verður haldið áfram á sömu braut.
Aðeins góðærið til lands og sjáv-1
ar og sú uppbygging frá fyrri ár-
um, sem enn er búið að, hafa kom
ið í veg fyrir, að verr færi en til i
var stofnað með efnahagsráðstöf
unum ríkisstjórnarinnar. Loforð
sitt um að hvika í engu í land-
helgismálinu hafa stjórnarflokk
arnir einnig efnt með sínum sér-
staka hætti. Það varð eitt af síð-
ustu verkum stjórnarherranna
fyrir þinglokin að hleypa brezk-
um veiðiskipum inn fyrir 12
mílna mörkin, a.m.k. um þriggja
ára skeið, og afsala um alla fram
tíð frekari rétti til útfærslu fisk-
veiðilögsögunnar í hendur brezku j
ríkisstjórninni og umdeildum al-!
þjóðadómstóli. í stórum dráttum j
var afrekssaga meirihluta Alþing-
is sú í vetur, að haldið var áfram
að framkvæma lömunarstefnu
gagnvart atvinnuvegunum, herða
kreppuólina að almenningi og
loks endað með því að slá af
landsréttindum þjóðarinnar. Er
þetta allt hin ömurlegast saga.
Sumarið fer nú í hönd, — tími
bjargræðis og anna. Ýmislegt er
í óvissu um, hversu fer um1 bjarg-
ræðið. Þar hefur náttúran alla
tíð ráðið miklu, og svo mun enn
verða um ófyrirsjáanlegan tíma.
En hinu er ekki að leyna, að um
þessi sumarmál ríkir ekki minni
óvissa um afkomu bjargræðisveg-
anna vegna aðgerða ríkisstjórnar-
innar.
Þrátt fyrir þe«3a úvissu, sem
ríkir í stjórnmálum og efnahags-
málum, skulum við bó ekki láta
Kaupfélag Eyfirðinga heldur uppi daglegum áætlunarferðum milli Dal-
vfkur og Akureyrar, og birtist hér mynd af „Dalvíkurrútunni". Undanfarna
vetur hafa yfirleitt oröiö miklar frátafir vegna snjóa á leiðinni Akureyri
—Dalvík, en það er til marks um, hve tíðin hefur verið góð að þessu sinni,
að varla hefur fallið niður ferð á þeseari leið í allan vetur. Ljósm.: G. P. K.
það spilla hinni ævarandi sumar-
gleði, — ef til vill verður valda-
skeið verstu íhaldsaflanna stutt,
eins konar sumarmálshret, sem
ægir okkur meðan það stendur,
en gleymist þegar frá líður.
Bifreiðastöðvar sameinast
Eins og frá hefur verið skýrt
í fréttum kom upp eldur í húsi
Lifreiðastöðvar Akureyrar nýlega,
og hefur afgreiðsla BSA síðan
verið lokuð, en bifreiðastjórar
þeir, sem athvarf áttu á stöðinni
hafa flutt sig á BSO — Bifreiða-
stöð Oddeyrar — við Strandgötu.
Svo einkennilega vildi til, að ein-
mitt um þær mundir sem bruninn
varð, höfðu staðið yfir viðræður
um að flytja alla leigubílafgreiðslu
á BSO, og telja menn, að þetta
muni flýta fyrir því að svo verði
í náinni framtíð ,þó ekki sé enn
formlega gengið frá samningum
þar að lútandi
Segja má, að það sé talsverður
viðburður í bæjarlífi Akureyrar,
ef BSA hættir störfum með öllu.
Bifreiðastöð Akureyrar var stofn
Undanfarin fimm ár hefur stöð
in verið ti Ihúsa í nýrri stöðvar-
byggingu við Strandgötu. Með!
þeirri viðbót ,sem stöðinni hef- j
ur nú borizt í bili og e.t.v. tili
frambúðar, verða þar til taks
um 40 leigubílar, og er hún um
þessar mundir eina starfandi
leigubílastöðin á Akureyri.
Valbjörk í nýjum húsa-
kynnum
f aprílmánuði 1953 stofnuðu
nokkrir ungir húsgagnasmiðir á
Akureyri eigin húsgagnaverk-
smiðju, sem þeir nefndu- Valbjörk
Eftir að hafa starfað í leiguhús-
næði í 9 ár hefur verksmiðjan nú
nýlega flutt inn í nýtt hús, sem
reist hefur verið sérstaklega fyrir
þessa starfsemi. Hús þetta stendur
við Glerárgötu norðvestantil á
Oddeyri, þar sem risið hefur all-
myndarlegt iðnaðarhverfi á und-
anförnum árum.
Á þriðjudaginn gafst mér kost-
ur á að skoða Valbjargarhúsið
undir leiðsögn Jóhanns Ingimars-
sonar, framkvæmdarstjóra fyrir-
tækisins. Lokið er við smíði vinnu
sala og skrifstofu, en eftir er að
reisa aðra meginálmu hússins, þar
sem m.a. verður rúmgott verzl-
unarpláss. Skortur á lánsfé haml-
ar því að hægt sé að halda áfram
við húsbygginguna, en segja má,
að hið nýja vinnuhúsnæði leysi
mesta vanda fyrirtækisins í bráð.
Verkstæðisbyggingin er einnar
hæðar stálgrindahús, 1000 ferm.
að gólffleti. Milli stálstjðanna
eru veggir hlaðnir úr vikurhol-
steini. Vinnurými er mikið og
vinnuskilyrði virðast vera hin á-
kjósanlegustu. Næga birtu leggur
inn um hliðar- og loftglugga, og
í húsinu er lifthitun frá olíu-
kynditæki. Byrjað var á smíði
hússins í júnímánuði í fyrra og
flutt inn meg starfsemina í lok
siðasta mánaðar. { fyrirtækinu
vinna 25 manns, og er Valbjörk
tvímælalaust langstærsta hús-
gagnaverksmiðja utan Reykjavík-
ur. Frá fyrstu tíð hefur verið
lögð áherzla á að afla sem víð-
tækastra markaða fyrir fram-
leiðsluna, og eru Valbjarkarvörur
til sölu í öllum landsfjórðunum,
enda kunnar að ágæti um allt
land. Um 75% af framleiðslunni
er selt út úr bænum.
Nýtízku húsgögn
Jóhann Ingimarsson gat þess, að
Valbjörk hefði ávallt leitazt við
að fylgjast með því bezta, sem
er að gerast í húsgagnaiðnaði í
heiminum, og hefði á margan
hátt verið á undan öðrum í smíði
nýtízkulegra húsgagna, sem síðan
hafa rtv sér til rúms og eru nú
nær alls ráðandi í húsgagnaiðnaði
hérlendis. Þá er fyrirtækið búið
hinum betzu vélum, og er af þeim
sökum fyllilega samkeppnisfært
við aðrar húsgagnaverksmiðjur
hér og erlendis.
Útflutningur húsgagna
Eins og fleiri húsgagnaframleið
endur eru Valbjarkarmenn með
áætlanir um útflutning húsgagna,
og þegar hafa verið send út sýnis
horn til Bandaríkjanna og myndir
af væntanlegum útflutningsvörum.
Jóhann kvaðst hafa farið að hugsa
um útflutningsframleiðslu fyrir
alvöru eftir að amerísk kona, sem
hér var á ferð, hafði skoðað hús-
gögn verksmiðjunnar og síðan
skrifað sér og hvatt sig til að
s«nda sýnishorn af framleiðslunni
til Ameríku. Jóhann teiknaði sjálf
ur þau húsgögn, syp send hafa
verið sem sýnishorn, og virðist
mér, að verkið lofi meistarann.
Mikill iðnaðarbær
Akuo*:-i er mikill og vaxandi
iðnaðarbær, og þar helzt í hend-
ur hið landskunna iðnaðarframtak
samvinnumanna og starfsemi dug
mikilla einstaklinga. Akureyri get
ur án hvorugs verið, og það er
stolt bæjarbúa, að akureyrskar
iðnaðarvörur fara sigurför um
landið og eru hvarvetna í miklum
metum. Það eina, sem skyggir á,
er sú kreppupólitík, sem landsfeð
ur í Reykjavík eru að þrýsta upp
á fólkið m'eð sígandi þunga og ork
ar lamandi á alla framleiðslustarf-
semi. Ef ekki væri þessi þrúgandi
óvissa og öryggisleysi, sem maður
verður alls staðar var við, vegna
efnahagsaðgerða ríkisstjórnarinn-
ar, þyrfti enginn að efast um
grósku í akureyrsku athafnalífi í
öllum greinum.
Samdrátfur í íbúða-
byggingum
Ágætt dæmi um þau krepputök
(Fiamhaid á 13. síöu.J