Tíminn - 29.04.1961, Page 11

TÍ MIN N, laugardaginn 29. aprfl 1961,
Önnur myndin sýnir brotajárnshaugana hjá Sindra, en hin staflana af samanþjöppuðu brotajárninu.
Það er bjart þessa dagana,
sólin skín og skýhnoðrarnir
á himninum eru ósköp mein
leysislegir og harla fáir. Vind
urinn lætur lítið yfir sér, og
borgarar höfuðstaðarins
verða frjálsmannlegri í fasi
og kasta vetraryfirhöfninni.
Þá fer að verða stutt í það,
að Reykvíkingar flykkist út
fyrir höfuðborgina til þess
að sóla sig og veðra rétt ut-
an við mesta malbikið — eða
ryk malbikslausu gatnanna.
En því er nú ver og miður,
að það er ekki alls staðar fagurt
um að litast, þótt hörðustu og
köldustu götunum sleppi. Víða
f nágrenni bæjarins er umgengn-
Bensíntankur, bílflak,
úlpa og hurðarræksni
þó bílflök — í húsagörðum sín-
um.
Góð landkynning
Við skruppum í fyrradag upp
í holtið fyrir ofan Árbæ —
byggðasafn Reykjavíkur —, en
þangað hafa einhverjir farið með
slík bílflök. Það er eitthvert það
óskemmtilegasta ruslið, sem
hægt er að henda á almanna-
færi. Og Árbæjarholtið er svo
sannarléga almannafæri. Til Ár-
bæjar er komið með fjöldann
allan af útlendingum, og í góðu
virðist vera arftaki varðanna gömlu
I spegli Tímans
in þannig, að þar er ekki upp á
betra að bjóða nema síður væri.
Hinir og þessir menn, sem hafa
verið að þrifa til kringum hús
sín, hafa verið svo snyrtilegir
að aka ruslinu rétt út fyrir
þrengsta bæjarlandið og henda
því þar í móa og mela, og nán-
ast á vegina stundum. Þetta rusl
snyrtimennanna er með ýmsu
móti, sumir eru með spýtnabrak,
aðrir bréfarusl, og sumir hafa
átt heila og hálfa bíla — réttara
veðri fara margir í smá göngu-
ferð upp á hæðina til þess að
sjá sem bezt yfir bæinn. Það er
heldur þokkaleg landkynning að
því að hafa þar þrælbeygluð bíl-
flök eins og hráviði út um allt
holt handa þeim til augnayndis
— eða hitt þó heldur!
í strætisvagnaleið
Þar við bætist, að sumt af
þessu drasli er í strætisvagna-
leið, t. d. leið Lækjarbotnavagns-
ins, sem ekur þarna á tveggja
tíma fresti frá því eldsnemma
á morgnana og fram yfir mið-
nætti. Ekki mun ofmælt að ætla,
að 30 farþegar séu með vagn-
inum í hverri ferð að meðaltali,
af ýmsu þjóðerni, svo um hálft
þriðja hundrað manns kynnist
þessari ómenningu á hverjum
degi.
Melflákar með bréfum
Og víðar á landinu er pottur
brotinn en í nágrenni Reykja-
víkur. Á Keflavíkurleiðinni, rétt
áður en komið er á leiðarenda
frá Reykjavík, eru heilir mel-
flákar undirlagðir af hvers kon-
ar drasli, bréfum, fatadruslum
og öðru hliðstæðu, sem lítt eyk-
ur á geðsleik landslagsins. Þessi
sjón er eitt hið fyrsta, sem út-
lendingur, sem lendir með flug-
vél á Keflavrkurflugvelli, sér af
landinu. Oft kemur það fyrir, að
flugvél seinkar í Keflavík, sem
hefur þar millilendingu, og þá
er ekki óalgengt að fara með
farþegana inn til Reykjavíkur.
Hvernig hugmynd fá gestirnir
um þrifnað landsmanna, þegar
þeir sjá þetta rusl hér og þar
umhverfis alla þá kaupstaði, sem
farið er fram hjá á leiðinni?
Þrjá metra frá vegi
Tíminn brá sér upp í holtið
fyrir ofan Árbæ til þess að taka
myndir af bílflökunum, sem
sagt hefur verið frá að framan,
í þeim tilgangi að sýna þeim,
sem ekki hafa séð með eigin
augum, hvernig ruslinu er fleygt
á ólíklegustu staði. Við vorum
svo heppnir, að meðan við vor-
um að taka myndir af ruslinu,
kom Lækjarbotnavagninn akandi,
svo við getum sýnt það svart á
hvítu, að þetta er í hans leið.
Þarna var flak af kolveltum
ólíklegt, að þeim ferðum hafi
eitthvað fækkað, eða muni
fækka, nú eftir að búið er að
spilla rómantíkinni með þessu
rusli.
Vilja þeir ekki peninga?
Nú er þess einnig að gæta,
að sá verknaður, að henda rusli
hér og þar, er greinilegt brot á
t. d. lögreglusamþykkt Reykja-
víkur, og þar stendur einnig, að
hver sá, sem gerist sekur um
slíkan verknað, skuli sæta sekt-
um og öðru straffi, sem sérlega
er tekið til um. Það er því furðu-
legt, að nokkur skuli gera svona
lagað, einkum þegar tekið er til-
lit til þess, að hér á landi er
hópur manna, sem lifir á því að
kaupa brotajárn og selja það úr
landi. Meira að segja hefur einn
brotajárnskaupandinn, Sindri
h.f., gengið svo langt að koma
sér upp mjög fullkominni pressu,
þar sem hægt er að pressa brota-
járnið saman og gera úr því járn
Ruslið í Eggjunum.
Ruslið í Árbæiarholtinu. _i.ætisvagninn e að koma. (Ljósm.: Tíminn —G E)
fólksbíl, afturhluti af öðrum,
bemsíntankur, hurðarræksni og
úlpa af unglingi — líklega af
vangá. Afturhlutinn af bílnum
liggur uppi á afleggjara út af
aðalveginum, svo sem þrjá metra
þar frá, sem strætisvagninn ekur.
Farin rómanfík
Ef farið er áfram, frá þessum
stað, fram hjá fisktrönunum, þar
sem skreiðin ilmar, upp yfir
Eggjarnar og niður hjá Smá-
löndunum, getur að líta meira
rusl úr ónýtum bílum í seilingu
utan við veginn, rétt ofan við
hitaveituna uppi í Eggjunum.
Nákvæmlega á þessum stað var
vinsæll staður elskenda, þegar
sól tók að lækka á kvöldin, því
þarna er dáfallegt útsýni út yfir
Graíarvoginn. Ekki þætti mér
böggla, sem rúmast ólíkt betur
í flutningi en brakið eins og
það kemur fyrir. Það er því skrýt
inn hugsunarháttur, að fara með
járnarusl og fleygja því þar, sem
það er öllum til ama og þjóð-
inni til ósvinnu, eigandi sekt yfir
höfði sér, ef upp kemst, hver að
verki var, í stað þess að losna
einfaldlega við ruslið með því
að selja það — og fá beinharða
peninga fyrir! Einnig má benda
á það, ef menn hafa ekki áhuga
fyrir peningum, að það er ekk-
ert lengra að fara með ruslið inn
í sorpeyðingarstöð — nema síð-
ur væri.
Eftirþanki: Væri ekki athug-
andi fyrir einhvern brotajárns-
safnarann að hirða þetta? Hann
græddi á því, og losaði landið
við óþrifnaðinn.
Sigurður Hreiðar