Tíminn - 14.05.1961, Blaðsíða 16

verðlaun Nóbels?
Að þessu sinni hefur veriS ur þess á leit, að stofnunin fái
^ , . I Nóbelsverðlaunin, og líklegt er,
stungið upp a þvi, að ovenju-jag ýmsjr háskólar á Norðurlönd
leg stofnun, sem hefur það'um tnuni styðja þá tillögu.
aðalverkefni að hjálpa Gyí'-
ingabörnum, sem orðið hafa
fyrir barðinu á nazistum eða
búa við sára nauð, hljóti frið-
arverðlaun Nóbels.
Fyrsta barninu, sem þessi stofn
un tók að sér, var bjargað frá
Berlín í febrúarmánuð'i 1934, en
nú hefur hún komið hundrað
þúsund bömum til ísrael, alið
I Byggt hefur verið sérstakt
þorp í ísrael, Alonei Yitzhak,
þar sem bömunum er veitt upp-
eldi. Þar eru nú 228 Gyðingabörn
frá 28 löndum, og nýtur starfsem
in styrks víða að, og sum húsin
hafa verið byggð fyrir framlög
frá Norðurlöndum. En mestallt
'við uppbygginguna hafa börnin
sjálf innt af höndum.
Börnin, sem þarna hafa dval-
izt, hafa komið frá öllum hlutum
heims, nema Ástralíu. Ungling-
arnir fara úr stofnuninni átján
ára, og hafa þá mjög margir
þau upp og mannað. Það er ^ þejrra lokig þar stúdentsprófi.
Eleanor Rosevelt, sem farið hef-1
Lúðrasveitin
Svanur 30 ára
Lúðrasveitin Svanur er nú orð-
in þrjátíu ára. Þrítugasti aðal-
fundurinn var haldinn fyrir
skömmu, og þar kosin ný stjórn:
Þórir Sigurbjörnsson formaður,
Reynir Guðnason ritari, Guðjón
Einarsson gjaldkeri og Sveinn
Sigurðsson meðstjómandi.
Lúðrasveitin er nú að hefja j hak er því með réttu talin mjög
sumarstarf sitt, og á sunnudag- í merkileg og eitt hið stærsta átak,
inn klukkan hálf-fjögur mun hún ’ er við frjáls samtök hefur verið
leika fyrir framan elliheimilið! gert til þess að búa börnum, sem
Grund við Hringbraut. Mun Jón annars væru dæmd til armæðu
Þórarinsson stjórna hljómsveit- og þjáninga, góða framtíð við
inni. í nytsöm störf í vaxandi þjóðfélagi.
Mikill fjöldi barnanna hefur
komið frá Indlandi, þar sem þau
lifðu í fullkominni örbirgð. Þeim
sem frá Evrópu koma, hefur far
ið fækkandi síðati nazisminn var
brotinn á bak aftur. En í mörgum
Austurlanda er enn fjöldi Gyð-
inga, sem býr við hina mestu
fátækt, þótt þeir sæti ekki of-
sóknum, og þaðan er sifellt verið
að flytja börn til þessarar stofn
unar, ýmist munaðaralus börn
eða börn, sem snauðir foreldrar
vilja tryggja bjartari framtíð með
því að koma þeim þangað til upp
eldis.
Barnastofnunin í Alonei Yitz-
Myndasaga
af tveimur
ungfrúm
Hér á síðunni er dálítil
myndasaga, og það, sem úr
henni má lesa, er í sem fæst-
um orðum þetta:
☆
1. Við erum stödd í húsi, þar
sem tvær dömur vilja lesa Tím-
ann samtímis. Þegar svo ber
við, getur hæglega slegið í
rimmu, jafnvel á beztu heim-
ilum, og þegar ágreiningur rís
á milli ungfrúnna um það, á
hvaða síðu skuli byrjað, þá er
voðinn vís. Við sjáum líka, að
önnur ungfrúin reiðir hnefann
og ógnar hinni, þó að hún sé
of hæversk til þess að slá. Og
það lcynir sér ekki, að hinni
fellst hugur við svona hatð-
neskju.
☆
2. Þegar hnefinn hefur liaft
sín áhrif, hyggst ungfrúin kot-
roskna fletta blaðinu. Hin þrá-
ast að vísu enn við. En það er
sýnt, liver leikslokin verða.
Hún hefur látið bilbug á sér
finna, og þá er ekki að sökum
að spyrja. Grátviprur fara um
Iitla andlitið.
☆
3. Sigurvegarinn lætur ekki
neina vorkunnsemi trufla gerð-
ir sínar, lieldur fylgir sigri
sínum eftir. Blaðinu skal flett.
En sú ungfrúin, sem lotið hef-
ur í lægra haldi, liörfir með
sára bæn í augum til þeirra,
sem gætu skakkgð Ieikinn. Það
er svona eins og þegar smá-
ríki verður fyrir innrás annars
öflugra ríkis og snýr sér til
Sameinuðu þjóðanna, þegar í
óefni er komið.
☆
En hér endar myndasagan,
og við vitum ekki, hvernig Sam
einuðu þjóðirnar fóru að því
að miðla málum.
■" 'i ii
tl ■ n

Nú er mikill veiðitími á bryggjunum. Skólarnir krefjast ekkii orðið eins mikils cg áður af tíma drengjanna,
vorblíða laðar þá niður á bryggjur og margs konar smáfiskar eru þar á svcim' no - 'nast ef laglega er
beitt fyrir þá. Verðandi fisikmenn höfuöborgarinnar liggja á maganum á b - - r- niður i sjóinn.
— Ja, sá var nú stór, maður, hrópar einn. Annar dregur faerið þegir.ndi ;>■ . s á hjá honum. Það
fer eeftir skaplyndinu, hve hátt þeir hafa um sig, ungurnennirnir.
En allir dorga þeir af logandi áhuga.
Krústjoff varar við
nýju Pasternakmáli
Vikublað Kommúnistaflokks
Sovétríkjanna, Kommunist,
hefur birt ræðu, sem Krúst-
joff forsætisráðherra, flutti á
fundi rússneskra rithöfunda
og menntamanna fyrir níu
mánuðum. Það er talið, að
þessi ræða sé birt nú í því
skyni að vara við nýjum mál-
um á borð við Patsternak-
rnálið.
Pasternak er að vísu ekki
nefndur i ræðunni, heldur er þar
veitzt að gagnrýni, sem fordæmir
öll verk höfundar, og sagt, að hún
s-é eins og öxi, sem reidd er að
rótum trjánna.
— Við leitumst við að rækta ald
ingarða okkar, segir í ræðunni, en
höggvum ávaxtatrén ekki niður.
Svipað á að gilda um bókmenntir
og gagnrýni. Við verðum að að-
hyllast' gagnrýni, sem hvetur og
styrkir höfundana. Gagnrýnin á
að vera miskunnarlaus og ósveigj-
anleg, þegar grundvallaratriði í
stjórnmálum og hugsjónafræði á í
hlut, segir Krústjoff enn fremur,
en þó megum við ekki gleyma, að
fólk, sem er hollt og trútt landi
sínu, getur gert mistök. Þótt
slæm kaka komi úr ofninum í dag,
getur fengizt þaðan góð kaka á
morgun.
Þarua er talið, að Krústjoff hafi
haft Pasternak í huga. En hvað
snerti Dúdintseff, sem skrifaði
söguna Ekki af brauði einu sam-
(Framhald á 15 síðuj