Tíminn - 30.05.1961, Blaðsíða 13

TU.M INN, þriSjudaginn 30. maí 1961.
’gg'?

Akranes vann Hafnarfjörð -
völlurinn eins og sandkassi

Það voru mikil viðbrigði,
eftir hinn skemmtilega leik
KR og Akureyringa, á hinum
glæsilega Laugardalsvelli, að
fara suður í Hafnarfjörð, og
horfa á leik Hafnfirðinga og
Akurnesinga á hinum endur-
byggða malarvelli á Hvaleyri.
Leikurinn var frámunalega
lélegur ok átti völlurinn sinn
mikla þátt í því, en hann var
mjög laus og likastur sand-
kassa, þegar líða tók á leik-
• inn. Það var því ekki við að
búast að liðin gætu sýnt knatt
spyrnu sem heitið getur því
nafni.
En þó að svona tækist til um
þennan vígsluleik vallarins — en
að réttu mátti kalla leikinn það —
ætti völlurinn í framtíðinni, reynd
ar með talsverðudm lagfæringum,
að geta orðið nothæfur. Það þarf
að herfa völlinn upp á nýtt og
valta hann vel og vandlega, og þá
ætti hann að geta breytzt mjög til
bóta. Mikill áhugi var fyrir leik-
inn í Hafnarfirði og voru áhorf-
endur nokkuð á annað þúsund,
þar af talsvert margir úr Reykja-
vík.
STÓÐ FYRIR OPNU MARKI
Leikurinn hófst ekki á réttum
tíma, þar sem leikmenn voru mjög
óánægðir með þá knetti, sem þeim
var ætlað að notast við. Hófst þó
leikurinn með lélegum knetti, en
síðar var komið með nýjan knött.
Hafnfirðingar hófu leikinn og
brunuðu beint að marki Skaga-
manna og þar fékk miðherji!
þeirra, Ásgeir Þorsteinsson, knött
inn alveg frír innan vítateigs.
Helgi var einn til varnar í mark-
inu, en til þess kom þó ekki að
hann þyrfti að.verja, því Ásgeir
spyrnti langt framhjá markinu.
Þarna var farið illa með gott tæki
færi, og ekki gott að segja hver
úrslit hefðu orðið, ef Ásgeir hefði
skorað.
Akurnesingar voru mjög lengi
ag ná sér á strik. Sveinn Teits-
son lék ekki með liðinu og kom
vel í ljós hver máttarstólpi Sveinn
er fyrir liðið. Án hans er það
hvorki fugl né fiskur. Einnig voru
aðrar breytingar á liðinu, sem
ekki voru til að bæta það. Leik-
ur Akurnesinga verður mjög að
breytast ef liðið ætlar að gera
sér einhverjar vonir meg að
halda íslandsbikarnum.
Um miðjan hálfleikinn fór þó
reynsla Akurnesinga að segja
meir til sin, og upphlaup liðsins
urðu hættulegri. Á 20. mín komst
Þórður Jónsson í ágætt færi, en
markvörður Hafnfirðinga, Karl
Jónsson, varði fasta spyrnu Þórð-
ar, en missti knöttinn og tókst
varnarleikmanni að hreinsa.
FYRSTA MARKIÐ
Fyrsta markið var skorað á 26.
mín. Jóhannes lék upp með
knöttinn hægra megin og gaf vel
fyrir til nýliðans, sem lék í stöðu
hægri innherja ,og þurfti hann lít
ið annag en ýta knettinum í mark
ið.
Hafnfirðingar áttu nokkur upp
hlaup, snögg og tilviljanakennd,
en maður komst fljótt á þá skoð-
un, að framherjarnir myndu ekki
skora. Það var var ekkert plan
yfir sóknarleiknum, og vörn Akur
nesinga átti því létt með að verj
ast áhlaupunum.
Sami leikmaður skoraði annað
mark Akurnesinga eftir 9 mín í |
síðari hálfleik og fór knötturinn |
af varnarleikmanni Hafnarfjarð-
ar í markið. Eftir því sem leið
á leikinn, varð völlurinn lélegri,
og lítið frásagnarvert skeði, mest
fum og puð slakra liða, að mestu
án nokkurs markmiðs. Og fleiri I
urðu mörkin ekki.
ÞURFA AÐ BÆTA SIG
Greinilegt er, að Hafnfirðingar
verða mjög að laga leik sinn ef
þeir ætla að gera sér einhverjar
vonir um að halda sæti sínu í
deildinni — og sannast að segja
eru sáralitlar likur til að það tak
izt. Þess ber þó að gæta, að Hafn
firðinga vantaði einn sinn bezta
leikmann að þessu sinni, Ragnar
Jónsson. Bezti maður liðsins í
leiknum var Einar Sigurðsson —
hinn kunni landsliðsmaður í hand
knattleik. Hann var hinn eini í
Hafnarfjarðarliðinu, sem reyndi
að ná samleik. Þá er h. bakvörð-
urinn Rúnar Björnsson, mjög
efnilegur leikmaður, og sama er
reyndar að segja um Guðlaug
Gíslason. f fram línunni bar mest
á Bergþóri Jónssyni, sem er mjög
fljótur, en knattmeðferð er ábóta
vant, en að öðru leyti var fátt um
fína drætti í liðinu.
Ekki er ástæða til að fjölyrða
um Akranesliðið í sambandi við
þennan leik — liðið getur áreiðan
lega mun meira, en tækifæri gafst
til að sýna þarna. Vörnin komst
sæmilega frá leiknum — en bezti
maður liðsins var Jón Leósson,
því ekkert virðist hafa áhrif á Jón,
hvorki slæmur völlur né annað.
Dómari var Einar Hjartarson, Val,
og komst vel frá því starfi, enda
leikurinn prúðmannlega leikinn.
Keppt um knöttinn. Bjarni Felixson, KR, nær knettinum á undan Stein-
grími Björnssyni. Steingrímur er einasti Akureyringurinn, sem leikiS
hefur í landsliSinu.
KR-ingar sigruðu Akureyringa 6-3
Var þaö
horn. Á þessum tíma leit út fyrir
stóran sigur KR, en þegar möi'kin
vildu ekki koma, kom einhver
deyfð yfir liðið, en aftur lifnaði í
glæðunum, þegar Akureyringar
áttu gott upphlaup á 13. mín.
Kári Árnason lék í gegnum vörn
KR og skoraði með föstu skoti
bezta mark Akureyringa í leikn-
um.
En þetta stóð ekki lengi. Strax
á næstu mín. var dæmd auka-
spyrna á Akureyringa, sem Gunn
ar Guðmannsson tók. Hann
spyrnti vel fyrir markið til Þór-
ólfs, sem „drap“ knöttinn á
brjóstinu, lét hann falla niður og
spyrnti knettinum í markið, án
þess hann kæmi við völlinn. Stór
glæsilegt mark, og ekki á færi
nema afburðaleikinna manna.
En Þórólfur hafði ekki sagt sitt
síðasta orð með þessu marki. Hann
var hinn stöðugi skelfir Akureyr-
arvarnarinnar. Hann átti rétt á
eftir mjög gott skot á markið,
sem Einar varði frábærlega vel
og þar á eftir fékk hann knött-
inn, í vítateig, lék á varnarleik-
menn og síðan markmanninn, en
tveir varnarmenn voru þá komnir
í markið. Þórólfur spyrnti, en
knötturinn fór í Jón Stefánsson og
í markslána.
Þrjú mörk
Síðustu mínútur leiksins voru
viðburðarríkar. Sveinn Jónsson
átti ágætan skalla eftir sendingu
Gunnars Fel., en enn bjargaði
markslá nyrðra marksins marki.
Steingrímur Bjömsson átti fast
skot, en rétt yfir, en síðan kom
mark. Ellert fékk knöttinn og
gaf til Gunnars Fel., sem spymti
fast á markið, en Einar var á
sínum stað og varði, Gunnar G.
náði knettinum og gaf til Þór-
ólfs, sem skallaði knöttinn í
mark. Mínútu síðar skoraði Þór-
ólfur sjötta mark KR og fimmta
mark sitt í leiknum. Hann fékk
knöttinn innan vítateigs, lék á
nokkra vamarleikmenn og skor-
aði með ágætu skoti. Og leikur-
inn var rétt hafinn að nýju, þeg-
ar Akureyringar brunuðu upp.
Knötturinn var gefinn I átt að
marki KR. Heimir markvörður
fór í göngutúr og var hvergi ná-
iægur, þegar Steingrímur Björns
son „vippaði" knettinum í mark.
Síðustu mínúturnar í þessum ó-
venjulega leik voru því viðburða-
ríkar.
Óþekkjanlegt lið
KR-liðið var óþekkjanlegt í þess
urri leik frá leikjunum á Melavell-
inum og á grasvöllurinn sinn þátt
í því, þótt auðvitað hefði. leikur
liðsins mátt vera betri, og einstaka
leikmenn bmgðust alveg. Liðið
nýtti vel völlinn, sem gerði það
að verkum, að Akureyrarvörnin
varð svo opin. Ef eitthvað brá út
af virtist vörn KR-liðsins mjög
fara úr skorðum, og tvö mörkin,
sem liðið fékk á sig, voru hrein
klaufamörk. Beztir í vörninni voru
bræðurnir Hörður og Bjarni Felix
synir, og hafði Hörður góð tök
á Steingrími. Helgi Jónsson vann
mjög vel á miðjunni, og var einn
bezti maður liðsins, en Garðar
er fullseinn í öllum athöfnum,
þótt knattmeðferð hans sé ein sú
bezta, sem hér sést.
í framlínunni' bar Þórólfur af
og var Iangbezti maðurinn á vell-
inum. Án hans er framlína KR
ekki mikils virði, og mörkin hans
fimm voru flest frábær. Gunnar
Guðmannsson gaf mjög góða knetti
fyrir, en hefði mátt vera virkari.
og Gunnar Felixson gerði lagler*,
hluti á milli, en var einnig mss-
tækur. Innherjarnir, Sveinn og
Ellert voru lélegir, og það sem
verra er, Sveinn Jónsson virðist
hafa alveg misst trúna á sjálfan
sig. Að vísu elti ólánið hann, en
Sveinn hefur sannað undanfarin
ár, að hann er ágætur knattspyrnu
maður, og nú er aðeins fyrir hann
að fá trú á að hann geti gert góða
hluti, og þá koma mörkin. Ellert
í leik KR og Akureyringa
kom fyrir næsta óvenjulegt at-
vik, sem nokkrar deilur urðu
um. Dæmd var aukaspyma á
KR í vítateig Akureyringa. Ein-
ar Helgason, markvörður Akur
eyringa, tók spyrauna, en dóm
arinn, Hannes Sigurðsson, var
rétt hjá honum. Knötturinn
lenti í Hannesi og út í víta-
teigshornið. Þórólfur Bech var
fyrir utan vítateiginn og hljóp
til og náði knettinum og skor-
aði. Var löglegt mark? Margir
áhorfendur voru á þeirri ekoð-
uð, en dómarinn lét exnlurtaka
aukaspyrnuna, og dændi því
markið af KR. Og hann hafði
rétt fyrir sér. I knattspymulög-
unum segir, að knötturinn
verði að fara út fyrir vítateig-
inn, þegar spymt er frá marki,
og eins ef varnarlið tekur
aukaspymu innan vítateigs.
Hsr var um það óvenjulegt
atvik að ræða, að ekki var von
að allir væm með á nótunum.
Hefði Þórólfur hins vegar náð
knettinum utan vítateigs og
skorað, þá hefði verið um lög-
legt mark að ræða.
hefur átt við meiðsli að stríða og
ekki fullgóður.
í Akureyrarliðinu var Einar
Helgason, markvörður, langbezti
maður liðsins, og frábær mark-
varzla hans bjargaði liðinu frá
miklu tapi. Hvað eftir annað varði
hann ótrúlegustu knetti, enda
fékk hann nóg að gera, þar sem
vörnin var algjört núll, að Jóni
Stefánssyni undanskildum, en þag
var ekki á færi eins manns að
binda vörnina saman. Bakverðirnir
lágu alltof framarlega, einkum
Haukur, og átti það sinn þátt í
vitleysunni. Framverðir liðsins
sóttu einnig of la^gt fram, og
fékk því framlína KR mjög gott at
hafnasvæði. í framlínunni bar
Kári Árnasori af, kornungur,
skemmtilegur leikmaður. Skúli er
einnig athyglisverður leikmaður,
en Steingrímur virðist ekki eins
harðskeyttur og í fyrrasumar. Ak-
ureyrarliðið getur áreiðanlega gert
góða hluti, en leikmennirnir verða
að athuga, að það eru 11 leik-
menn í liðinu og hver og einn
verður að nýtast, ef vel á að vera.
Kantmennirnir eiga ekki síður að
fá knöttinn en miðjumennirnir.
Dómari í leiknum var Hannes
Sigurðsson, Fram, og dæmdi ágæt-
lega.___________________________
Bifreiðastöð Keflavíkur
CFramhald al 16. síðu).
að stærð. f fremsta hluta bygging
arinnar er mjög rúmgóður af-
greiðslu- og biðsalur og enn frem-
ur skrifstofuherbergi stöðvarstjór-
ans.
í afgreiðslusalnum er einnig
verzlun, þar sem selt er sælgæti,
gosdrykkir og nestispakkar fyrir
ferðafólk. Er hægt að afgreiða,
hvort heldur er inni í húsinu eða
gegnum þar til gerðar afgreiðslu
lúgur til hagræðis fyrir viðskipta
vini. In naf afgreiðslusalnum er
bjartur, rúmgóður og vistlegur bið
salur fyrir bílstjóra stöðvarinnar.
Enn fremur er komið fyrir magn
ara -og hátalarakerfi um allt hús-
ið, og hafa Vélar og viðtæki í
Reykjavík annazt uppsetningu á
því.
Margar hendur
Traust h.f. í Reykjavík hefur
annazt járnteikningar s\ og
teikningu hita- og vatnslagna. Raf
magnsteikningu gerði Eiríkur
Magnússon rafvirkjameistari; —
Blikksmiðjan Vogur í Kópavogi
sá um smíði og uppsetningu loft
hitunarkerfis; Þorleifur Sigurþórs
son rafvirkjameistari sá um allar
raflagnir; Heiðdal Jónsson, píku-
lagningameistari sá um \. .ns- og
skolplögn; Gústav Andersen mál
arameistari um málningu; Guð-
mundur Þengilsson múrarameist-
ari sá um allt múrverk n bygg-
ingameistari var Guðmundur Guð-
’ gsson. Allar lausar innrétting-
ar eru smíðaðar á verkstæði
Hjalta Guðmundssonar. Stöðvar-
stjóri Bifreiðastöðvar Ke'lavíkur
hefur verið Stefán Valgeirsson,
en hann lætur nú af störfum
vegna heilsubrests. Mun St_:..n
hafa átt einna mestan þátt í því
að hin nýja stöð varð að veru-
leika. Við starfi Stefáns hcfur tek-
ið Sigurður Kristinsson,