Tíminn - 24.08.1961, Side 9

T.f MIN N’, fimmtudaginn 24. ágúst 1961.
9
Eins og kunnugt er af frétt-
um, fór allstór hópur íslenzkra
frjálsíþróttamanna á hið
danska landsmót í leikfimi,
frjálsum íþróttum og skotfimi,
sem haldið var í Vejle-Ving-
sted dagana 20.—23. júlí s.l.
Skúli Þorsteinsson, framkvstj.
Ungmennafélags íslands var
með í för þessari. Hitti frétta-
maður Tímans hann að máli
um daginn og spurði frétta af
mótinu.
— Hvað var það stór hópur, sem
fór á mótið, Skúli?
— Það voru 30 frjálsíþrótta-
menn, auk fararstjóra og gesta,
alls um 40 manns. Þetta er í fyrsta
sinn, sem íslendingar hafa sent
svo stóran frjálsíþróttahóp. Öllum
Norðurlöndum var boðin þátttaka
í mótinu.
Eru sérstök
Frá setningu íþróttamótsins í Vejle-Vingsted.
Sýndu glímu
Með í þessari férð voru 3 glímu-
menn, glímukóngurinn og 2 aðrir.
Þeir sýndu ísienzku glímuna einir
á svæðinu í 10—15 mínútur við
mikla hrifningu. Sýnmg þeirra a^s konar sýningar honum til heið
kom svo í danska sjónvarpinu
VEJLE 0G
NORRÆNT KENNARAÞING
ásamt fleiri sýningum af mótinu.
Þess má geta, að 2 stúlkur í ís-
lenzkum búningi gengu inn á völl-
inn með glímumönnunum og
studdu við fánann meðan á sýn-
ingunni stóð. Þótti það einnig
mjög skemmt.ilegt.
urs, því að' Danir eru konungglaðir
menn.
•— Og framkvæmd mótsins?
Rætt víð Skúla Þorsteinsson
um Norðurlöndunum. Um gleðina hvert ár, og á næsta mót að verða
þarf ekki að eíast, ekki sízt þar á íslandi árið 1965.
sem mestur hluti þessa fólks hafði Að þinginu loknu varð 20 manna
ekki komið til útlanda áður. Fram hópur eftir í Danmörku í svoköll-
__ Sem virtist mér það koma íslenzka íþróttafólksins var uðum kennaraskiptum. Munu þeir
Vistaðir á einkaheimilum
vera með miklum myndarbrag og
öll með ágætum,
íslenzku þátttakendurnir vel undirbúið. Einhverjir erfiðleik
voru valdir á landsmótinu á Laug-
um, eða var ekki svo?
íslendingar stóðu sig vel
og landinu til ferðast
| næstu
ar munu þó hafa verið með húsa- f ,
skjól fyrii' þátttakendur. íslend- Islenzkur iþrottakennari |
ingarnir voru vistaðir á einkaheim heimsóttur j
ilum, sumir langt úti í sveit. Það
olli þeim nokkrum vonbrigðum Að mótinu loknu fór íslenzki
— Jú, þeir voru valdir úr hópi|fyrst í stað að vera þannig að- hópurinn skemmtiferð um Jót-
þeirra, sem þar sköruðu fram úr. i skildir, en gestgjafarnir voru allir land. Gist var í Sönderborg og ís-
Þetta var mjög fjölbreyttur hópur j framúrskarandi hjálpsamir og al- lenzkur íþróttakennari, Jón Þor-
alls staðar að af landinu, og marg-1 úðlegir, svo að þetta fór allt vel. steinsson, heimsóttur. Hann hafði
ir þátttakenda ungir og ekki keppn ’ — Ýmislegt hefur líklega verið verið okkur til aðstoðar á mótinu,
isvanir. , til skemmtunar þessa daga auk kynnt íslenzku glímuna o. fl. og
Þeir stóðu sig þó mjög vel. Pilt-' keppni? var hann góður heim að sækja.
arnir sigruðu í frjálsum íþróttum, — Já. Það voru konsertar, sýn- 25. ágúst var haldið til Kaup-
en þar voru 24 keppnisflokkar frá ingar alls konar, þar á meðal þjóð mannahafnar og 27. ágúst héldu
Norðurlöndum og dönskum íþrótta dansar og ballett, ræður, flugelda- flestir þátítakendur heim á leið.
félagssvæðuin. Stúlkurnar urðu nr. sýningar og sitthvað fleira, að ó- — Hverjir voru fararstjórar í
2 af 27 keppnisflokkum. gleymdum dansi. Annars var aðal- þessum leiðangri?
— Þetta hefur verið mikið mót? áherzlan lögð á íþróttir og leik- Fararstjórar og þjálfarar
— Já, það var áhrifamikil stund, fimi. voru 3> stefán ólafur Jónsson,
þegar 13 þúsund þátttakendur Þórir Þorgeirsson og Sigurður
gengu inn á völlinn undir Wakt-j(5agn 0g g|egj Helgason. Auk þess var ég með
um landið fram undir
mánaðamót, heimsækja
danska kennara og kynna sér
skólamál.

andi fánum. 30—35 þúsund manns
gátu horft á í einu, og oftast var
þar fullsetið.
Mótið vakti mikla athýgli í Dan-
mörku, og sjálfur konungurinn
kom í heimsókn einn daginn. Þá
var mikið um að vera og haldnar
— Islendingamir hafa vitanlega lands.
verið ánægðir með ferðina?
— Já, það er áreiðanlega óhætt
að segja. Ég tel, að unga fólkið
hafi haft mikið gagn af því að
kynnast þarna íþróttafólki frá hin-
sem fulltrúi Ungmennafélags ís- Vllhelm Olsen, sem manna mest
Blautar brautir,
e. t. v. lakari árangur
— Hvernig var veðrið
þið dvölduð þarna úti?
I grelddl götu íslendinganna á mótinu.
Olsen er iþróttakennari og leiðbein-
andi i Kaupmannahöfn og mjög
framarlega í þeim málum þar.
' I
meðan Það er orðin hefð að skiptast á
slíkum heimsóknum, og hafa dansk
— Það hefur verið mjög rign- ir kennarar verið hér áður.
ingasamt í Danmörku í sumar, og. Vikuna fyrir mótið var haldið
dagana fyrir mótið rigndi sérstak- námskeið fyrir kennara í Kaup-
lega mikjð, svo brautir voru tals- mannahöfn. Nokkrir ísl. kennarar
vert blautar. Eitthvað var talað tóku þátt í því.
um, að árangur á mótinu hefði . Á þessu þingi voru rædd alls
verið lakari en við var búizt, vegna konar uppeldis- og skólamál, og
þess. Mótsdagana 3 sluppum við margir fyrirlestrar fluttir. Mennta
þó að mestu við úrkomu, og mátt- málaráðherra okkar talaði þarna
um því teljast heppin með veður. við setningu þingsins og fleiri ís- j
— Þú komst ekki heim strax lendingar tóku þátt í umræðum og
að mótinu loknu?
Norrænt kennaraþing
komu fram opinberlega, s. s.
fræðslumálastjóri, dr. Broddi Jó-
hannesson, Jónas B. Jónsson
fræðslustjóri, Sveinbjörn Sigur-
skólastjóri og Magnús
Nor-
Skúll Þorsfeinsson, framkvæmdastjóri Ungtnennafélags íslands
;— Nei, ég fór á norrænt kenn- jónsson
araþing, sem haldið var í Kaup- Gíslason framkvæmdastjóri
mannahöfn 8.—10. ágúst. Þar voru ræna félagsins.
um 40 manns frá íslandi, en alls
■oru þátttakendur um hálft annað Rauði þráðurinn gegnum þingið
þúsund frá öllum Norðurlöndum. allt var sá, að taka bæri tillit til
Þetta var 18. kennaráþingið, síð- mannsins sjálfs, leggja meiri á-
an byrjað var á þessum norrænu herzlu á uppeldishlið skólanna,
þingum eða skólamótum. Gert er láta hana ekki gleymas.t vegna lær-
ráð fyrir, að þau séu haldin 5. dóms og hins kalda náms.

Líklega eru ísléndingar mesta
happdrættisþjóð í heimi, a.m.k.
ef rétt er, sem einhvers staðar
stóð á prenti ,að á árinu 1959
hefðu happdrættismiðar selzt fyrir
60—70 milljónir króna hér á
landi.
Fólk er alltaf að vonast etfir
,,stóra vinningnum" eins og síldar
sjómennirnir eftir stóra kastinu.
Margir hafa fyrir fasta. reglu að
kaupa miða í öllum happdrættum,
sem i boð'i eru. Stundum kaupa
menn miða til að s.tyrkja gott mál
efni, en langoftast er það vonin
um að hreppa nú „stóra vinning-
i'nn“, hvort sem hann er nú íbúð,
ferðalag til útlanda, bifreið eða
eítthvað annað.
Ýmsir hafa sérstaka trú á viss-
um númerum og leggja stundum
mikið á sig til að ná í þau. Aðrir
fá vitrun í draumi eða hugdettu
í vöku um, að vinningur muni
kc»ma á þetta ákveðna númer,
hvert svo sem það nú er. Og í
slíkum tilfellum, er ekki nema
eðlilegt að mikið sé á si.g lagt
til að ná í „vi.nningsnúmerið“. Því
ber ekki að neita, að sá hópur
fólks, sem hreppt hefur glæsilega
vinninga í happdrættum hér á
landi, er orðinn fjölmennur og
stækkar sífellt. Þeir eru margi',
sem þannig hafa eignazt íbúð, bíl
eða álitlega peningaupphæð.
i Eins og lesendum Tímans er
kunnugt, var happdrætti Fram-
sóknarflokksins auglýst í blaðinu
s.l. sunnudag. Svo brá við á mánu
daginn, að síminn í happdrættis-
skrifstofunni stoppaði ekki allan
liðlangan daginn. Fólk hringdi í
oíboði til að vita hvort „lukku-
númerið“ væri ekki til enn þá. —
Stundum var það samansett af
fallegum tölustöfum. Sumir höfðu
í huga bílnúmer eð'a símanúmer.
Einn hafði mesta trú á miða nr.
1913, vegna þess að konan hans
fæddist það ár.
Þá hringdu nokkrir vegna
drauma. Ung kona var alveg í öng
um sínum, þegar hún gat ekki
fengið miða nr. 28. Fyrir alllöngu
hafði hana dreymt töluna 28 í
sambandi við Framsóknarflokk-
inn. Ég sagði henni ,að það gæti
alveg eins verið fyrirboði þess,
að Framsók’narflokkurinn fengi
28 þingmenn í næstu kosningum.
Hún sagði, að það gæti svo sem
vel verið, en samt var hún ekki
í rónni, fyrr en hún fékk að vita,
að miði nr. 28 væri hjá Ingvari
Gíslasyni á Akureyri og hún gæti
hringt til hans þá strax.
Rétt eftir hádegið hringdi gam-
áll maður á Grettisgötunni. Eins
og venjulega sagðist hann hafa
lagt sig eftir matinn. En um það
leyti, sem honum var að renna
í brjóst, brá svo undarlega við,
að hann sá standa á veggnum
beint á móti sér orðin „Happdrætti
Framsóknarflokksins“ og fyrir
neðan nokkrar tölur í röð. Gamli
maðurinn sagðist hafa glaðvakn-
að en þá hefði sýnin horfið. Því
miður sagðist hann ekki muna
nema tvær af tölunum, sem birt-
ust á veggnum. Nú vildi hann endi
lega fá happdrættismiðina með töl
unum, sem hann mundi og sagðist
ætla að kaupa 20 miða, ef hægt
væri að útvega sér þá.
Því miður var aðeins annar mið
inn til á skrifstofu happdrættis-
ins, en hinn var seldur manni hér
í bænum. Gamli maðurinn hringdi
þangað. En þliar eigandi miðans
heyrði. hve ákafur hann var að
fá þetta númer, harðneitaði hann
að selja miðann, hvað sem í boði
væri. Þannig fór nú um það
„lukkunúmer“ og gamli maðurinn
stundi þungan yfir óheppni sinni.
En hvað sem segja má um
IFramh á bls. 15.)
V