Tíminn - 07.09.1961, Blaðsíða 8

8
TÍMINN, fimmtudaginn 7. september 1961.
Skemmtiferðir eru daglegir við
burðir þessa tíma, og því mun
varla þykja frásagnarvert þó að
smáhópur taki sig upp til ferða-
lags. En þó. Hver ferð á sína sögu
og einhver sérkenni, sem gaman
er að rifja upp.
Söngflokkur Landakirkju í Vest
mannaeyjum hefur þann sið, að
fara hvert sumar eina skemmti-
ferð til „meginlandsins", og einn
fastur liður í áætlun þeirra ferða
er að syngja við guðsþjónustu í
einhverri kirkju, sem í leiðinni
er. Og er það jafnan vel þegið
af presti og safnaðarfólki því sem
hlut á að máli.
f sumar var ferðinni heitið um
uppsveitir Árnessýslu og að Skál-
holti skyldi vera við messu.
Sá sem þennan þátt ritar fékk
það óvænta, en vinsamlega tilboð
að slást í förina og hlaut með á-
nægju að taka því boði ekki sízt
vegna þess að þarna er um kunn-
ar slóðir að fara, þar sem fólk,
fjöll og hólar eru góðkunningjar,
sem gott er að heilsa.
Þann 11. ágúst kl. 20.45 var sá
fríði flokkur seztur upp í flug-
vélina á Vestmannaeyjaflugvelli.!
Og Faxi hóf sig til flugs og sveif
þöndum vængjum austan Heima-
eyjar, fyrir Yztaklett og stefnanj
tekin á Hellu. Broshýr freyjan'
gekk milli sætanna og bauð góm
sætan mola, sem þeginn var með
ánægju. Veður var stillt og vel
sást niður á sléttan hafflötinn og
svo sveitabýlin og lendur þeirra,
tún, engjar, læki og ár. Og eftir
örstutta stund snerta hjólin land um Gamla sáttmála frá árinu 1262,
á Hvolsvelli og hinn hraðfleygi en hefur ekki þótt of vel haldinn
farkostur stöðvast. Menn stíga út,; af þeim sém völdin höfðu. Og til
taka á móti töskum sínum og án j minningar um þessa „Áshildar-
tafar er gengið að bifreiðinni sem' mýrasamþykkt" er þessi varða
ferðbúin bíður. Það er gengið frá hlaðin, og mætti hún ávallt minna
farangri og sezt í þægileg sæti. á að trúlega ber að standa á verði
Flugvélin hefst á loft og stefn ef einhver öfl vilja seilast inn á
ir út yfir sundið til Eyja. En bif- sérréttindi þjóð'arinnar.
Héraðsskólinn aS Laugarvatni
EYJAMENN Á SKEMMTI
FERD UM „MEGUMNDID"
landsins í vitum flestra íslend- austar er Reykholtshverfið til
inga. hægri. Þar eru gróðurhús allmörg
Farið er fyrir Brúará um gamla ásamt nokkrum íbúðarhúsum.
og helzt of mjóa brú, en með Gamalt barnaskólahús með heima
gætni gengur allt vel. Nokkru vist og sundlaug. Nú er þar ný-
vestar er Mosfell, lítið fjall. Sunn byggt skólahús og stórt og mynd
an undir því er samnefndur bær arlegt félagsheimili — Aratunga.
og kirkja. Þar reisti bústað í önd
verðu Ketilbjörn gamli forfaðir
eins og leið liggur að Gullfossi
en þar hafði verið pantaður mið-
degisverður. Gengið var að foss-
inum og birtist hann í sinni venju
legu og alkunnu tign og fegurð.
Þó skorti það á, að þokuský hindr
uðu sólina að framkalla friðarbog
ann í úðatárum fossins.
Að máltíð lokinni og skemmri
dvöl, var enn haldið af stað. Sömu
leið og komið var og svo beygt til
austurs að Brúarhlöðum. — Þar
austan við brúna var stanzað
stundarkorn og skoðað umhverfi
þessa mjög einkennilega staðar,
þar sem hin mikla elfa Hvitá
rennur hægt að því er virðist í
mjög þröngu gljúfri og marg-
breyttar klettamyndir sjást í börm
unum beggja megin.
Þá var haldið niður Hruna-
mannahrepp um skemmtilegt og
margbreytilegt landslag hjá kirkju
staðnum Hruna og svo var komið
að Flúðum, áð félagsheimiii, sem
þar er nýlega reist, mikið og
glæsilegt hús. Fleiri byggingar
•eru þar í grenndinni. Ekki var
stanzað, en hringferð farin um
þorpið, sem þarna hefur risið á
síðustu árum.
Nokkru sunnar er Miðfell, sunn
an undir því er Miðfellshverfi,
þar skammt frá er Galtafell. Það-
an er kominn listamaðurinn þjóð-
kunni, Einar myndhöggvari Jóns-
son. Litlu sunnar er kirkjustað-
ur, Hrepphólar, sem sést þó illa
af veginum, hæð er á milli. Brátt
er komið að Laxá, yfir hana er
traustleg brú. Og senn er beygt
inn á Skálholtsveg hjá Reykjum
og nú er sama íeiðin til Laugar-
vatns og farin var kvöldið áður.
Nú tjáði ég félögum mínum, að
ég gæti ekki farið fram hjá Iðu
í annað sinn án þess að heilsa
gömlu og góðu sambýlisfólki.
Nokkru ofar er Vatnsleysa, pessu var Vel tekið og mér „varp
þingstaður hreppsins frá ómuna ag út“ við túnhliðið.
tíð. Þar er gamals samkomuhús, Ekki skal lýst viðtökunum á
en er nú ónýtt orðið og ónothæft. jgU) en ánægjuleg var dvölin þar
En íbúðarhúsin eru nýleg og reisu fram á næsta morgun að ég varð
reiðin rennur eftir veginum að
Helluþorpi og yfir Rangá um fal-
lega traustbyggða brú. Þá út yfir
Holtin og fyrir Þjórsárbrú sem
tengir saman Árness- og Rangár-
vallasýslur. Sterklegir stálbogarj Reykjum er beygt til vinstri og
Kirkjan í Skálholti í smíðum
Blómleg býli og reisulegar bygg
ingar eru til beggja handa. Og
bíllinn brunar eftir nokkuð hol-
óttum veginum, en söngur far-
þeganna yfirgnæfir skröltið. Hjá
halda þessari brú uppi og er hún
að því leyti frábrugðin öðrum
systrum sínum á þessari leið.
Söngur ómar út í kvöldkyrrð-
ina frá ferðafólkinu, sem er á-
hyggjulaust um ferðalagið. Bif-
reiðarstjórinn veit hlutverk sitt
og gegnir því trúlega. Athugul
augu hans og traustu fumlausu
hendurnar, sem u^p stýrið halda,
veita það öryggi sem þarf til full
kominnar ánægju af ferðalaginu.
Skammt fyrir vestan Þjórsá er
nú hefst Skálholtsvegur. Vörðu-
fell er á vinstri hönd tigið og ris-
mikið, en til hægri er víðsýni mik
ið og fagurt ef bjart er yfir. Á
einum stað vegarins sést til Hofs
jökuls og Kerlingarfjalla. Hekla
sést mjög vel og mörg fleiri ná-
læg fjöll. Og senn er komig að
Hvítá hjá IðuhamrL Þar er ný,
traust og falleg hengibrú, sem var
skoðuð og gengin af öllum hópn-
um.
Þá er 'næst Laugarásshverfið.
beygt til hægri og haldið upp eftir Þar er læknissetur, einnig er þar staður
Skeiðavegi. Sunnarlega á Skeiðum dýralæknir og nokkur íbúðarhús hliðina
fyrir vestan veginn gnæfir há vel og allmörg gróðurhús undir gleri.
gerð varða upp yfir nærliggjandi Þó rennur þaðan mikið af sjóð-
hóla og hæðir. Hvað merkir hún?, heitu vatm únotag í Hvítá Þar
Jú, hér er Áshildarmýri, þar komu skammt frá -ér stórt og vandað
Árnesingar saman árið 1496 og sumarheimili fyrir börn, sem
gjörðu kunnugt um landsréttindi Rauði kross íslands á og starf-
Islands. Er samþykkt sú merki- rækir. Skammt þaðan er Skálholt,
legt plagg. Arétting og áminning einn mesti sögu- og helgistaður
fyrstu Skálholtsbiskupa.
Hjá Svínavatni, sem er nokkru
vestar, er beygt til hægri inn á
Laugarvatnsveginn og að Laugar-
vatni er komið eftir skamma
stund. Þar skal hafa náttstað,
enda er komið að miðnætti.
Margt gesta var komið að Laug
arvatni og því fremur knappt um
pláss, þó ag háreistar hallir séu
jjar og rúmgóðir salir. Allir fengu
þó inni og nutu svefns og næðis
eftir atvikum.
Að morgni var skoðað umhverf
ið. sumir fóru í gufubað aðrir í
róðrartúr út á vatnið nokkrir
litu inn i gróðurhúsin og fleira
var skoðað þessa morgunstund
Laugardalurinn er vingjarnlegur
Skógarkjarr þekur fjalls
og vatnið með víkur og
voga eykur fjölbreytnina
Laust fyrir hádegi setjast alli"
inn í bílinn og hann rennur af
stað sömu leið og komið var aus'
ur yfir Brúará. þá var stefnt t:’
fjalla.
Torfastaðir er kirkjustaður ná-
lægt veginum til vinstri. Skammt
leg.
Litla stund er stanzað við Vatns
leysufoss, hann er í Tungufljóti
Fallegur er hann, þótt vatnsmagn
ið sé ekki mikið. Þar rétt hjá eru
Tungnaréttir nýlega byggðar ú
járni og steinsteypu.
Þá var haldið að Geysi, sem
nafnkunnasti goshver í heimi eins
og kunnugt er. Mörgum hefur
hann sýnt orku og undratign. En
nú sást ekki bóla á honum, enda
er hann ekki lengur sjálfum sér
líkur.
Sigurður Greipsson, skólastjóri
íþróttaskólans, býr vig Geysi og
hefur umsjón með hverasvæðinu.
Frá Geysi sést að Haukadal
Þar stendur kirkjan ein húsa. Hún
minnir á forna frægð þessa höf-
uðbóls og menntaseturs. Hún
stendur, þótt öll önnur hús séu
fallin og jöfnuð við jörðu.
Hún er táknrænt merki þess
að Guðs bygging stendur stöðug.
Hún er sem viti lífs á leiðum
er logar stillt og rótt
og vegamerki á háum heiðum
og himinljós um nótt.
(sálmab. 416).
Eftir skamma dvöl við Geysi
var haldið til baka niður að
Tungufljótsbrú, yfir hana, og svo
að l^veðja.
Fluttur var ég að Brúará til
móts við ferðafélagana, sem komu
frá Laugarvatni.
Nú var ferðinni heitið að Ara-
tungu, en svo heitir nýtt félags-
heimili, sem Biskupstungnamenn
eiga hjá Reykholti. Þar eru gróð-
urhúsa- og íbúðarhúsahverfi eins
og áður er vikið að — allt hitað
upp með vatni frá einurn og sama
hver, sem kemur upp úr holti því
er hverfið dregur nafn af og heit
ir Reykholt.
Ag Aratungu var olckur boðið
til hádegisverðar af sóknarpresti
Skálholtsprestakalls og söngkór
Torfastaðasóknar.
Presturinn. Guðmundur Ólafur
Ólafsson, býr enn á Torfastöðum.
þótt Skálholt sé lögákveðið prests
setur.
Á rúmgóðu malbornu hlaði var'
stigið út úr bílnum. Séra Guðm.
bauð hópinn velkominn, svo kom
formaður söngkórs Torfastaða-
kirkju, Þorsteinn Sigurðsson á
Vatnsleysu, og bauð tnn í hin
glæsilegu salarkynni Aratungu.
Frúr áðurnefndra manna voru
nærstaddar og fleira fólk úr
Biskupstungum.
Eftir að hafa nokkuð ræðzt við
KeriS í Grímsnesi