Tíminn - 21.12.1962, Qupperneq 5

Tíminn - 21.12.1962, Qupperneq 5
FYRRI BÆKUR ÚTGÁFUNNAR, skáldsagan Lífsneisti eftir Remalque og unglingabókin Borizt á banaspjót- um eftir Allan Boucher fást enn hjá bóksölum um land allt. LÍFSNEISTI er stórbrotið skáldverk eftir heims- frægan höfund. Bók sem á ermdi til allra hugs- andi manna. '■& BORIZT Á BANASPJÓTUM er fyrsti hluti ung- lingasögu er gerist á íslandi í fornöld og segir frá Halla á Meðalfelli í Kjós og ævintýrum hans. Höfundur bókarinnar er ungur brezkur mennta- maður Sem nú dvelst á íslandi og er þaukunnug- ur íslandi og íslenzkum bókjnenntum. Þetta er spennandi bók sem er tilvalin jólagjöf fyrir ung- linga. BÓKAÚTGÁFAN DVERGHAMAR Skáldsaga GUNNARS M. MAGNÚSS er saga um ungt fólk — fyrir ungt fólk. Þetta er ástarsaga sem látin er gerast í Reykjavík fyrir fáum ár- um og aðalpersónurnar eru dægurlagasöngkonan og stjarn- an upprennandi, Bára Lóa, og unnusti hennar, Börkur Jónsson, sérstæður piitur, sem er efni í uppfinningamann, en kemst í kast við íögregluna og dómsvald- ið fyrir annarra skuld, alsaklaus, og ratar af þeim sökum í miklar þrengingar og raunir. — Þett" er spennandi og skemmtileg saga. Tilvalin jólagjöf fyrir unga fólk- ið. — Verð kr. 164,80 . fcr. * j—ARITUÐ EINTÖK Aðeins nokkur eintök af bókinni, árit- uð af höfundinum WILLY BREIN- HOLST fást nú hjá útgefanda. BÓKAÚTGÁFAN FRÓÐI VALVER LAUGAVEGI 48 Við aSstoðura vður við að glfiðja biirnin 4vallt úrval af leikföngum. VALVER SÍMl 156 92 Sendum heim oq i póstkröfu um land allt Bótagreiðslur almanna- trygginga í Reykjavík Bótagreiðslum almannatrygginganna í Reykjavík lýkur á þessu ári kl. 12 á hádeg) á aðfangadag og hefjast ekki aftur fyrr en á venjulegum gre:ðslu- tíma ! lannar feftir 9. januar). Tryggingastofnun ríkisins Jólapottar Hjálpræðis hersins BORGIN ber nú svip þess, að jólin nálgast. Ljós og lyng og greni vekja dag hvern athygli veg- farenda á því, að hátíð er í nánd. Skreytingar verzlana í gluggum með margs konar glysi og gnægð góðra muna minnir hvern mann á jólagjafir. En hjá því verður varla komizt, að allur sá íburður veki nokkra umhugsun og spurningar hjá hverj um þeim, sem þekkir söguna góðu um fátækt barn, sem vafið var reifum og lagt l jötu, ef sú saga er orðín honum harla kær. Þetta stingur allt svo mjög í stúf við helgi fyrstu jóla, fátækt- ina í fjárhúsi í Betlehem. Er fæð- ingarhátíð hans, sem gerðist fá- tækur vor vegna til þess að vér auðguðumst af fátækt hans, nú orð in verzlunarhátíft hjá mór? Eitt hefur jufnan að undan- förnu þessa daga í desember glatt mig öðru fremur, auk jólatrjánna stóru af því sem setur jólasvip á Reykjavík. Og þetta er jólapottur Hjálpræðishersihs, samskotabauk- ur hans. Hann lætur lítið.yfir sér og er ekki fyrirferðarmikill í að- alverzlunarhverfinu, enda ekki settur þar í gróðaskyni. En hann mætti samt vekja til umhugsunar. Margir eru þeir, sem litlar eða engar jólagjafir fá, einmitt þeir, sem helzt þyrftu þeirra við. Þeir eru margir, sem daprir eru og ein mana og gleymast, einmitt þeir, sem helzt þyrfti að gloðja. Og þarna stendur í strætinu lítil, hógvær áminning um það. Það er hið sanna jólahald, að líkna þeim, sem líknar þurfa, gleðja hrygga, styrkja veikburða, rétta þeim hönd sem hafa hrasað. — Öll vitum við að það er í anda hans, sem gaf mönnunum heilög jól, að halda hátíg með kærleika í huga til með bræðra í þrengingu. Þegar við sjáum jólapottinn frá Hjálpræðishernum, mættum við renna þakklátum huga til þeirra manna, sem gefa okkur tækifæri til að veita nokkurn glaðning, og án þess að láta okkar að neinu getið, óþekktum bróður eða systur, sem við ekkert vitum annað um en það, að hann þarfnast hjálpar, að hann megi gleðjast yfir því, að einhver hefur auðsýnt honum hlýj- an hug í nafni Drottins. Hjálpræðisherinn á skilið þakk læti meðborgaranna fyrir þetta og fyrir að bjóða fram starfsflokk til þessarar meðalgöngu, fólk, sem- fúslega ver tíma sínum þá daga, sem allir eru önnum kafnir af um- hyggju fyrir sér og sínum — og sjálfum helgidögunum, þegar flest ir vilja eiga náðuga daga eða skemmta sér, til þess að leggja hart að sér í erfiði, svo að einnig þeir mættu hljóta hátíðargleði, sem allir aðrir gleyma. Að þessu sinni er meiri þörf en áður hefur verið fyrir að taka höndum saman um þetta hátíðar- hald Hjálpræðishersins, því að nú hefur hann tekið að sér ný og aukin verkefni. Að þessu sinni mun hann hafa með höndum nokk urn hluta þess jólaglaðnings, sem félagig Vernd hefur haft að und- anförnu. Vernd mun að vísu enn sem fyrr leggja sig fram við að annast fangahjálpina um iólin En auk fanganna eru margir einmana menn í þessum bæ. fólk sem lítið athvarf og litla samúð á í um- hverfi sínu. Hjálpræðisherinn ætlar að leita þá uppi. Ilann mun Framhald á 13. síðu T I M I N N, föstudagurinn 21. des. 1962.

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.