Tíminn - 18.04.1963, Blaðsíða 9

Sjötugur:
Á þessari mynd sést áhöfnln á happaskipinu Ármanni frá Ólafsfiröi, sem bjargaði tvelm trillubátum frá Dalvík
f fárviörinu á dögunum. Formaðurinn á Ármannl er Slgurfinnur Ólafsson, og er hann þrlðjl frá hægrl á mynd-
Innl. — Myndina tók Tryggvi Haraldsson á Akureyrl.
ÚK AFTAN Á STRÆTISVAGN
- ANNAR VALT ÚT í HRAUN
GB-Reykjavík, 16. apiíl
Segja má, aS óvenjufátt hafi
verið um umferðarslys í páska
vikunni, og er helzt aS nefna
þrjú, sem urSu á páskadag,
og þó ekkert mjög alvarlegt.
Hi5 íyrsta varð um hádegið á
Bringbraut hjá Þjóðminjasafni,
þar sem bfllinn R-8155 ók aftan á
strætisvagninn R-9371, er báðir
éku vestur Hringbraut. Maður í
litla bílnum og drengur, sem með
honum var, Kristinn Kristinsson
og Stefán Kristinsson, slösuðust
nokkuð og voru fluttir í Slysavarð-
stofuna. Skemmdir ur'ðu mjög mikl
ar á litla bílnum.
Tveim klukkustundum síðar;
voru lögregla og sjúkrabíll kvödd
upp undir skíðaskálann í Hvera-
dölum. Hafði bíll oltið út af veg-1
inum norðarlega í Meitlinum út í
hraunið, og ekillinn slasazt nokk-
uð, Kjartan Gústafsson. Var hann
fluttur.í Slysavarðstofuna og það-
an í sjúnrahúsið Hvítabandið,
hafði fengið beilahristing og brák-
azt um öxl. Er hann á batavegi.
Um hálftíu um kvöldið var
sjúkrabifreið kvödd að Laugavegi
178. Þar haíði kona ekið bíl eftir
veginum, Hrefna Filippusdóttir, og
lent í árekstri. Aðallega hafði hún
meiðzt á nefi.
Sýnir í fyrsta
sinn í Bogasal
GB-Reykjavfk, 16. apríl
Jón Feriinandsson opnaði mál-
verkasýningu í gær í Bogasal Þjóð
minjasafnsins og seldust strax sex
myndir af 34, sem á sýningunni
eru.
Þetta er í fyrsta sinn, sem Jón
heldur sýningu á myndum sínum,
þótt hann hafi fengizt við málverk
frá unglingsárum. Hann var í Hand
íðaskólanum fyrir mörgum árum
I og naut kennslu Kurt Zier. Þá
j hefur hann farið utan og skoðað
[ söfn og sýningar í London og Par-
; ís. Hann starfaði í Veðurstofunni J
l í 8 ár, en hætti þar fyrir nokkru
Kristinn Guðmundsson
Mosfelli
KRISTINN Guðmundsson bóndi
að Mosfelli í Mosfellssveit er sjö-
tugur í dag. Hann er Dalamaður,
fæddur að Skerðingsstöðum í
Hvammssveit í Dalasýslu 17. april
1893. Foreldrar hans voru Guð-
mundur Guðmundsson og Sigur-
laug Snorradóttir, systir Hjartar,
skólastjóra við Hvanneyrarskólann
og þingmanns Borgfirðinga og síð
ar landskjörins þingmanns 1916
—1925. Kristinn ólst upp hjá for-
eldrum sínum, en missti þau bæði
rétt fyrir fermingaraldurinn (móð-
ur sína 1905 og föður 1906). Fór
hann þá til séra Ásgeirs í Hvammi,
sóknarprests síns og lærði hjá hon
um undir fermingu. Eftir það var
hann lengst af hjá Boga Sigurðs-
syni í Búðardal, þar til hann fór
á Hvanneyrarskólann haustið 1911.
í hópi 24 ungra manna, er þá kom
.að Hvanneyri til að setjast í skól-
ann, sá ég Kristin fyrst.
Piltarnir, sem þá komu i bænda-
skólana voru eldri en nú gerist og
betur þroskaðir. Þeir voru flestir
um og yfir tvítugt. Vissu hvað þeir
vildu, höfðu fæstir setið á skóla-
bekkjum áður, og voru ekki orðn-
ir lestrarleiðir, en haldnir brenn-
andi þrá eftir því að læra sem
mest og verða sem nýtastir þegnar
þjóðfélagsins.
f skólanum reyndist Kristinn ið-
i«n og ástundunarsamur, skapfast
ur og viljasterkur og hafði þá þeg-
ar sett sér það mark að verða nýt-
ur þegn í þjóðfélaginu og vinna
landbúnaðinum það gagn, sem
hann mætti. Og til þess að verða
sem bezt fær um það fór hann
ó bændaskóla.
Að loknu námi við Hvanneyrar-
skólann réðist hann til Búnáðar-
sambands Borgarfjarðar til frænda
síns, Hjartar Snorrasonar, sem var
formaður þess. Hjá Búnaðarsam-
bandinu vann hann að plægingum.
Við það starf var hann bæði lag-
inn, atorkusamur og kappsfullur,
eins og raunar að hverju starfi,
sem hann gekk.
Þó hann væri ekki alltaf hjá
Búnaðarsambandinu, vann hann
næstu árin níu að plægingum og
nýrækt í Borgarfirði. Vélaöldin og
stórvirku tækin, sem henni fylgdu
voru þá óþekkt hér á landi. Al-
gengast var að rista ofan af þúf-
unum, stinga upp flagið, jafna og
þekja svo yfir aftur. fslenzkir
bændur lærðu aldrei að nota plóg
og sneri sér að málaralistinni af
alvöru.
í Bogasalnum sýnir Jón 33 olíu- inn almennt. Frá Gróðrarstöðinni sáður var, en situr í búi sínu. Krist
rnyndir og eina vatnslitamynd, sem 1
silar eru nýjar af nálinni. Sýning j
in verður opin daglega kl. 14—22
til sunnudagskvölds 21. apríl.
á Akureyri hafði breiðzt nokkuð
þekking á sáðsléttum, en í Borg-
arfirði voru þær lítt kunnar. Krist
inn var afbragðs plægingamaður
og jarðræktarmaður. Þau níu ár,
sem hann vinnur þar að jarðrækt-
armálum, er sléttað meira af tún-
þýfi í héraðinu, en flestum öðrum
Arin, sem Kristinn dvaldi í
Skagafirði, vann hann nokkuð að
plægingum í héraðinu, en miklu
var það minna en í Borgarfirðin-
um, enda dvaldi hann þar skemur
og lengst af bundinn við störf á
Hólum.
Frá Hólum fór Kristinn til Thór
Jensen, sem þá var að hefja stór-
fellda ræktun á Korpúlfsstöðum og
Lágafelli, og setja þar upp stórbú.
A Lágafelli var Kristinn ráðsmað
ur í allmörg ár. Þar sýndi hann
sömu trúmennskuna og sama áhug
ann, sama dugnaðinn og sama kapp
ið, sem honum var svo eiginlegt
og ég kynntist bezt á Hólum, enda
mat Thór Jensen hann mikils alla
tíð.
Þegar Thór Jensen fór að draga
seglin nokkuð saman fluttist Krist
inn að Mosfelli og hóf búskap á
hluta af jörðinni móti séra Hálf-
dáni Helgasyni, og þar hefur hann
búið síðan.
Kristinn var formaður Búnaðar-
félags Mosfellssveitar um skeið og
hreppsnefndarmaður. Formaður
Búnaðarsambands Kjalarnesiþings
og fulltrúi þess á Búnaðarþingi
1947 og síðan. Á aðalfundum Stétt-
arsambands bænda hefur hann set
ið nokkrum sinnum. Yfirleitt má
segja, að hann hafi verið virkur
þátttakandi í flestum framfaramál
um sveitar sinnar og héraðs.
Nú eru tugirnir orðnir sjö, sem
Kristinn hefur starfað og aldrei
hefur hann hlíft sér. Því er giktin
farin að segja til sín. Þó skapið,
kappið og áhuginn sé enn hinn
sami, er getan orðin minni, því
hefur hann nú hægara um sig og
brýzt minna í framkvæmdum en
inn er kvæntur mikilli dugnaðar-
og rausnarkonu, Halldóru Jóhann-
esdóttur ættaðri úr Borgarfirði.
Þeim hefur ekki orðið barna auð-
ið, en alið upp nokkur fósturböm.
Ég vil leyfa mér, fyrir hönd
bændastéttarinnar, að þakka
Kristni fyrir hans mikla starf við
sýslum landsins, því þá var sem siéttun túnanna. Eg held að enginn
næst helmingur túnanna sléttað-
ur. Ekki var það allt Kristins
verk, því fleiri lögðu þar hönd að
verki, en ég fullyrði að Kristinn
átti þar drýgstan hlut bæði beint,
og þó kannski enn meira óbeint,
með áhuga sínum, sem var öðrum
hvatning og gerði þá virkari í
starfinu en ella.
Meðan Kristinn starfaði í Borg-
arfirðinum var hann áhugamikill
ungmennafélagi, og um skeið for-
maður og í stjórn Ungmennasam-
bands Borgarfjarðar.
hafi þar lagt fram stærri skerf en
hann. Og ég vil þakka honum fyr-
ir hans einstöku trúmennsku og
samvizkusemi, sem hann hefur lagt
í öll sín störf og með því verið
þeim yngri til fyrirmyndar og eftir
breytni.
Kristinn var ungur ákveðinn í
því að vinna íslenzkum landbúnaði
sem mest gagn. Honum hefur
heppnazt það vel. Hann nefur unn-
ið mikið starf, verk hans sýna það.
Og nú þegar líða fer á ævidag-
inn, vil ég óska Kristni þess* að
1921 réðist Kristinn til min norð Elli kerling megi fara um hann
ur í Hóla í Hjaltadal og varð ráðs- mjúkum höndum og hann megi
maður staðarins. Trúrri mann hef
ég ekki haft við vinnu. Hann lét
?ér jafn annt um hag minn og
sem lengst orna sér við minningar
liðins tíma o.g gleðjast við þær.
Guð blessi þig, Kristinn minn,
Wisins eins og ’nnn ætti það hafðu þökk fyrir alla okkar sam-
sjálfur og þekkti ekki að hlífa sér, veru og öll verkin, sem þú hefur
ré reyna að skapa sér frístundir.! gert.
Að verkin gengu vel, var honum Föstudaginn langa 1963,
fyrir öllu. 1 Páll Zóphóníasson.
TÍMINN, .'mmtudaginn 18. apríl 1963
9