Tíminn - 21.08.1963, Side 8

1**1
f FYRRASUMAR braut Sam-
band ungra Framsóknarmanma
upp á því nýmæli aS efna tll hóp-
ferðar um Noreg. Tókst sú ferð
með afbrlgðum vel og þóttl lofa
góðu um framhald slíkra ferða
á næstu árum. Sú varð og raun-
in á, þvl að f júlí s. I. efndi
S.U.F. enn á ný tll utanlandsferð
ar og I þetta sktptlð var farið um
Noreg, Svíþjóð og Danmörku. —
Örlygur Hálfdanarson, formaður
SjU.F., hefur verið aðalfarar-
stjórl beggja ferðanna og upp-
hafsmaður þessa nýmælls I starfi
samtakanna. Vettvangurlnn snérl
sér því tll Örlygs nú fyrlr
skemmstu og Inntl hann fregna
úr Norðurlandaferðilnni. Brást
hann vel við þetrrl málaleitan
og sagðl ferðasöguna I stórum
dráttum. Fer frásögn hans hér á
eftlr.
A.Ð LOKNU ferðalagi, hvort
heldur það hefur verið hér heima
eða erlendis, þá er efst f huga
þakklæt: til ferðafélaganna, sem
með ýmsu móti hafa stuðlað að
árangursríkri og ánægjulegri
ferð. Ég vil fyrst og fremst biðja
Vettvanginn fyrir kærar kveðjur
til allra ferðafélaganna frá í
sumar, það var óvenju samstillt-
ur hópur frá upphafi ferðar,
þrátt fyrir það, að þátttakendur
væru víðs vegar af landinu og
fæstir hefðu þekkzt áður. Þetta
fólk var á öllum aldri, allt frá
tæplcga tvítugu tii sjötugs. —
Yngst var Kristjana, dótturdótt-
ir Hal'ldórs Ásgeirssonar, sölu-
stjóra hjá verksmiðju KEA, en
hún fór þessa för með móður
þeir pétur Þórarinsson bónda-
sonur frá Ríp í Skagafirði og
fyrrum landskunnur knapi, nú
búsettur í Keflavfk, og Guðmund-
ur Frímann skáld á Akureyri.
Pétur varð þrítugur skömmu
eftir heimkomuna en Guðmund-
ur' sextugur. En þetta var annars
útúrdúr, ætlunin var að segja
i fáum orðum frá sjálfri ferð-
inni.
Við flugum héðan frá Reykja-
vík skömmu fyrir miðnætti hinn
3. júlí og nutum stórfenglegs
miðnætursólarflugs yfir landinu.
Til Osioar komum við undir
morguninn í glaðasólskini, en
héldum samt rakleitt til her-
bergja okkar í sumarhóteii stúd-
enta, enda fiestir orðnir svefns
þurfi eftir vökunótt.
Næsta dag var haldið áleiðis
til Kristinehamn í Svfþjöð og
vatnið Vanern ,skammt frá Karl-
stad í Vermalandi. Við vorum
tveir fararstjórarnir i þessari
ferð og höfðum þau verkaskipti
að ég annaðist l'eiðsögn í Noregi
og Danmörku, hinn fararstjór-
inn, Baidvin Þ. Kristjánsson, í
Sviþjóð. Tók hann því við leið-
sögninm á landamærunum, Ég
þekki engan jafnkunnugan Sví-
þjóð og hann, enda er skemmst
frá því að segja, að það var líkast
þvf sem við værum setzt á lýð
skólabekk þessa Svíþjóðardaga.
Uann jós af sínum gnægtabrunni
hvers kyns fróðleik um landið
og þjóðina, að ógleymdum þátt
um hans af sænskum skáldum.
sem hann af snilld tengdi því
sem fyrir augun bar. Strax fyrsta
daginn i Svíþjóð komum við að
MSrbakka, heimili Selmu Lager-
iöf við Frykenvötnin og til hins
stórfagra garðs í Rotneros, sem
geymir höggmyndir eftir lista-
menn fjölmargra landa og frægur
er úr Gösta Berlings sögu, sem
herragarðurinn Ekeby (Eikabær).
Þessi garður er mikið dásemdar-
verk og gleymist engum sem séð
hefur. Frykenvötnin og dalinn
telja Svíar hjarta Varmalands,
en Varmaland er sem kunnugt
er „Krona for Sveriges iander”.
En við verðum að fara fljótt
yfir. Það tekur mikið rúm ef
segja skal af nákvæmni tuttugu
og eins dags ferðasögu. t Frá
Kristinehamm var haldið til
HöfuSgata Oslóar, Karl Johan.
Efst á myndinni er konungshöllin
Stokkhólms með viðkomu í Öre-
bro, sem iiggur á vesturströnd
Hjalmarms.
Höfuðborg Svía heilsaði oss
trændum með engu minna en
Þórdunum og eidingum. Þar áð-
um við á fjórða dag og gistum
I Hótel Domus, sem er til húsa
í stúdentagörðum, hinum við
kunnanlegustu byggingum. —
Margt var gert þessa daga; farið
i ökuferð um borgina, siglt um
vötn og síki, farið á Skansinn,
verið viðstödd vaktaskipti við
konungshöllina, sem af vissum
ástæðum ber nafnið SlgríðarstaS-
ir f okkar vitund, og að sjálf-
sögðu gerð innkaup hvenær sem
færi gafst, því íslendingar eru
ætíð í slikum hugleiðingum. Það
skapast æ sama vandamálið, þeg-
ar líða tekur á svona ferðalag;
ferðatöskum fjölgar og fjölgar
og fylla undir lokin hverja auða
glufu. f fyrra t. d„ en þá vorum
við I tveimur bílum, vildi annar
bílstjóranna losna við nokkrar
töskur úr sínum bíl og yfir í
hinn, en viðkomandi bílstjóri
svaraði ofur rólega: „Ég er líka
með íslendinga” og hafnaði þann
ig þeirri málaleitan.
Skammt frá vatninu Sommen
er bærinn Tranás. Þangað var
haldið I einum áfanga frá Stokk-
hólmi og gist þar. I frásögn sem
þessari, verður það næst hendi
að telja upp áningarstaði, þótt
mestum tima sé I rauninni varið
til ferða á milli þeirra og margt
af því skemmtilegasta eigi sér
stað I bílnum. ef hópurinn er
samstæður og allir fúsir tii að
leggja eitthvað af mörkum. Þessi
hópur var einmitt þannig
stemmdur Það logaði allt I kát-
ínu og græskulausu fjöri, sem
hélzt óslitið meðan ferðin entist.
Lét einn ferðafélaginn svo um-
mælt * lokin, að ferðir S.U.F.
væru ölíkar öðrum slfkum sem
hann bafði kynnzt og var þó bú-
inn að fara víða erlendis i hóp-
ferðum Fólkið hefði mun meiri
skemmtun og fræðslu heldur en
boðið væri upp á undir venju-
ORLYGUR
HÁLFDAN-
ARSON
SKRIFAR
Eizta gufuskip Danmerkur,
,,Hjejlen", slglir um vötnin I ná-
grenni við „Himmelbjerget".
afmæli. verð ég að geta þess, a'ð
tveir áttu afniæii I sjálfri ferð-
inni, þeir Svelnn Bergsson, verzl
unarmaður i Reykjavík, og Guð-
björn Björnsson, skrifstofumað
ur á Súgandafirði, og var þess
að sjálfsögðu minnzt með nokk-
urri viðhöfn. Úr því ég er kom
inn út á þessa afmælisbraut, sem
var þó aldrei ætlunin I upphafi.
þá vil ég einnig geta þess, að mig
grunar að tveir enn ónefndir hafi
farið eins konar afmæilisferð,
IIM NORDUR-
LANDAFOR
SUF
ÍSUMAR
Ferðafólkið I garði gistihússins I Jyderup. Systurnar Margrét og VII borg sltja fremst á myndinni, hægra megin.
VIKUR
sinni, Soffíu, verkstjóra hjá
Heklu á Akureyri.
Aldursforsetamir voru þeir
Elnar Sigurðsson, starfsmaður
Mjólikursamsölunnar í Reykjavík
og fósturfaðir Þórunnar Elfu,
skáldkonu, og Sigurbjörn Snjólfs
son frá Gilsárteigi, landskunnur
búhöldur og félagsmálafrömuð-
ur af Austurlandi. Ég hygg að
það sé ekkert ieyndarmái og ég
megi vel frá því greina, að þessi
utanför hans og konu hans,
Gunnþóru Guttormsdóttur, var
gjöf til hjónanna frá börnum
þeirra í tilefni þess, að Sigur-
björn á sjötugsafmæli á þessu
ári. En fyrst ég fór að nefna

ÚTGEFANDI: SAMBAND UNGRA FRAMSÖKNARMANNA
RITSTJÓRI: INGI B. ÁRSÆLSSON
6
T f M 1 N N , miðvlkudaginn 21. ágúst 1963