Tíminn - 05.08.1964, Blaðsíða 3

DANSKA stúlkan á MYNDINNI, Vlvi Bak, er orSin „nafn" í evr-
ópskum kvikmyndum. Og ástaeSan fyrir því ætti aS vera flestum
Ijós. Hún er nú í Júgóslavíu og leikur þar í kvikmyndinnl „Holiday
in St. Tropez". St. Tropez er lítill bær á frönsku rlvierunnl, og varS
frægur, þegar kvikmyndin „Og guS skapaöi konuna" meS Brigitte
Bardot var tekin þar. Og eins og slíkum bæ sæmlr, er Vivl frekar
léttklædd í myndinni. — En lífiS er ekki bara dans á rósum fyrir
Vivi. Fyrrverandi eiginmaSur hennar, austurrískur „playboy", Heinz
Sebek aö nafni, hefur enn einu sinni lagt fram háa fjárkröfu á hendur
henni. ÞaS mun m. a. hafa þau áhrif, aS Vivi veröur aS fresta fyrir-
huguSu brúSkaupi sínu og þýzka leikarans Ditmar Schönherr í eitt
tili tvö ár.
STARFSFÓLKIÐ í Buckingham Palaee, heimili brezku konungshjón-
anna, hefur mikiS dálæti á Elisabetu drottningu, og kom þaS Ijós-
lega fram nýlega. Læknar drottningarinnar ráSlögSu henni aö
reyna ekki meira á sig en nauSsynlegt væri og lögSu því til, aS
hún skyldi neyta morgunverSar í rúminu. Og nú hefur starfsfólkiS
gefiS henni mjög fínt borS á hjólum og meö'plötu, sem hægt er
aö ýta inn yfir sængina, svo aS drottningin getur neytt morgunverS-
ar síns í hinum mestu makindum og lesiS morgunblöSin um leiö.
HIN fagra SOPHIA LOREN, sem
viS sjáum hér á MYNDINNI,
umkringda af fréttamönnum og
lögreglumönnum, dvelur nú í
ísrael og leikur þar j kvlkmynd-
inni „Judith", sem Paramount
lætur gera þar. Þegar hún kom
til Tel Aviv-flugvallarins, þyrpt-
ist mikill mannfjöldi aS henni og
eiginmanni hennar, Car|o Ponti,
og er myndin tekin viS þaS tækl-
færi,
KVIKMYNDAIFRAMLEIÐENDUR í Hollywood viröast oft halda, aS
gæöi og vinsældir kvikmyndar fari eftir því hversu miklum fjár-
munum er ausiS í gerö hennar. En þeir hafa vissulega rangt fyrir
sér, og er Kleópatra-kvikmyndin kannski bezta dæmi þess. Aftur á
móti kosta beztu kvikmyndirnar j$ft minnst. T. d. hefur brezka
kvikmyndin fræga „Tom Jones" veriS sýnd í fjörutíu vikur í „Clnema
One" í New York og gefiS af sér tæplega 70 milljónir íslenzkra
króna í gróSa á þeim eina staSI
MAO OG FELAGAR hans í Peking láta varla svo dag líSa aS þeir
skammi ekki kapitalistana og allt sem þeim fylgir. En Mao breytlr
þó ekki alveg í samræml viS orS sín, því aS hann hefur fariS aS
dæmi margra kapitalista og keypt sér Rolls Royce-bifreiS meS öllum
þeim lúxusútbúnaSi, sem hægt er í hana aS koma. Og fleiri háttsett-
ir menn innan kínverska Kommúnistaflokksins eru farnir aö njóta
slíkra lúxusbíla. T. d. fékk kínverski ambassadorinn í Kenya, Wang
Yu Tien, nýlega nýjan Cadilac, sem á diplómataverSi kostaSi tæp-
lega eina milljón íslenzkra króna.
ENN ÞÁ er allt óvíst um framtíS Soraya fyrrverandi keisaraynju inn-
an kvikmyndaheimsins. Til viSbótar þelm erfiSleikum sem hún á
vlS aS stríSa á því sviSi, hefur önnur ósk hennar brunniS
upp til ösku. Hana hefur lengi dreymt um aS kaupa eina af hinum
litlu og fögru eyjum í Jónahafinu. Þar ætlaSi hún aö hafa eins kon-
ar einkakeisaradæmi og njóta hvíldar og einveru á slíkri paradísar-
eyju. Hún baS því grísku ríkisstjórnina um aS selja sér slíka eyju,
en hefur fengiS neitun, þar sem grískar eyjar eru alls ekki
til sölu, hversu mikiS sem j boSi er.
r /
SARA heitir litla stúlkan á MYNDINNI, sem tekin er af föSur hefln-
ar, Tony Armstrong-Jones, fyrrverandi hlrSljósmyndara hjá brezku
hirSinni, núverandl jarli af Snowdon og eiginmanni Margrétar prins-
essu. MóSir Söru, Margrét prinsessa, er til vinstri á MYNDINNl, en
bróðir hennar, DavíS, stendur hjá henni.
A VIÐAVANGI
I „Vísisánægja"
Hin fræga stórfyrirsögn Ví&is
á dögunum um þaB, a» ajlir
væru ánægSir með útsvörin sín
og skattama, hefur orðið mörg-
um umræðuefni og mundi
verða mikið aðhlátursefni, ef
hlátur væri ekki flestum fjariri
við tílhugsun um útsvör og
skatta þessa dagana. En fátt
hefur mistekizt eiivs hraipallega
í íslenzkri blaðamennsku fyrr
og s.íðar og þessi tilraun Vísis
til þess að gera álögurnar að
allsherjar ánægjuefni manna.
Jafuivel Alþýðublaðið, sem ætti
þó að renna nokkurt blóð til
skyldunnar við Vísi skinnfið,
gerir ekkert annað en hæðast
að garminum og Iætur Kankvís
sinn kveða kíminn brag, sem
hann kallar „Vísisánægju", og
segir þar -svo:
Borgarstjórn gerði mér grdða
mikin-n og stóran,
af gleði mín ásjóna tindrar
og skín.
Ég elska og dásama bless-
aðan borgarstjórann,
sem býðst til að hirða öll
launin mín.
AlþýðublaSið reynir
kænsku
Þetta er hið eina, sem Al-
þýðublaðið miinnist á skatta- o>g
útsvarshækkanirnar s.l. sunnU-
dag, og birtist þar e'itt tilbrigði
þeirrar „kænsku", sem Alþýðu-
flokkurinn er að reyna að beita
í þessum málum. Hann lætur
eins og hanm hafði alls ekki ná-
lægt þessum málum komið, eigi
engan hlut að skattpíningar-
lögum ríkisstjórnarinnar, sé
alsaklaus og er meira að segja
farinn að láta skína í heilag-
leika sinn og vanþóknuin á með-
ferðinni á almenningi. Þetta er
gamalkunnugt kænskubragð
þjófsins, sem hljóp út á næsta
götuhorn og hrópaði: „Þjófur,
þjófur, til þess að leiða athygl-
ina firá sér.
Tabú Morgunblaðsins
Morgunblaðið hefur hins veg-
ar alveg gefizt upp við að ræða
um skattpíninguna, og er ekki
á útsvör eða skatta minnzt í
sunnudagsblaðinu, hvorki í leið-
urum né Beykjavíkurbréfi, þar
sem helztu atburðir vikumyar
eru allajafna ræddir. Viirðist
Ijóst, að ritstjórar Mbl. hafi séð,
að bezti kosturinn sé að þegja,
og engu líkar en þessi mál séu
orðin tabú á Morgunblaðinu. f
þess stað er rætt ýtarlega um
sigurlíkur Goldwaters I Reykja-
víkurbréfi og þær ekki taldar
sem verstar og raktar ýmsar
líkur til þess, að sigurliorfur
hans fari mjög batnandi.
Vísir reynir enn að berja
höfðinu við steininn, em sú bar-
smíð er orðin heldur lausleg.
Tönnlast hann en í gær á dæm-
inu um 140 þúsundin sín og
vill telja það skattalækkun, að
skattstiginin skyldi ekki vera
látinn standa óbreyttur, svo að
þurftartekjur manna, sem hafa
hækkað mjög vegna óðadýrtíð-
arinnar, teldust hátekjuskatt-
stofn.
Fegurðin við Breiða-
fjörð
í stað þess að tala um skatt-
píningu stjórnarinnar og íhalds
ins í Reykjavík, er horfjð
til náttúrufegurðarinnar við
Breiðafjörð í Reykjavíkurbréli
framhalð s 15 síðu
T í M I N N, miðvikudaglnn 5. ágúst 1964 —
3