Alþýðublaðið - 10.07.1957, Blaðsíða 9

Alþýðublaðið - 10.07.1957, Blaðsíða 9
Sliðvikudagur 10. júlí 1957 AlbýSublaðltS UR LANDSLEIK ÍSLANDS OG NOREGS Þórður Þórðarson (no. 9) á í högtfi við norska markvörðinn, Asbjörn Hanson, sem bar sigur af hólmi að veniu, enda reyndi lítið á hann. — (Ljósm. Alþýðublaðsins, Oddur Ólafsson). í HINU fegursta veðri, við ið til að hafa grassvörð fóstur-1 íslendingar loks sinni beztu liina glæsilegustu aðstöðu, og jarðarinnar undir fótum í sókn í þessum hálfleik, Þórður að viðstöddu meira fjölmenni landsleik, svo sem kunnugt er. Þ. lék fram, sendi til Skúla, en nokkru sínni áður á kappleik Þó bar einn af að því leyti, en ; sem þegar sendi áfram yfir til Iiérlendis fór landsleikur ís- það var miðherjinn, sem nær ! Halldórs Sigurbj. og hann aftur lands og Noregs fram sl. mánu- alltaf féll, ef hann spretti úr til Ríkharðs, sem skaut, en fram dagskvöld á Laugadalsleikvang spori. Frumskilyrði þess að geta hjá. Aítur var ísland í sókn og inum. Talið er að um 12 þús- leikið knattspyrnu undir áhorfenda’ hafi sótt leik- standa á löppunum. inn, m. a. var forseti íslands | viðstaddur, menntamálaráð- herra, borgarstjórinn í Reykjavík og fleira fyrir- manna. Áður en leikur hófst ilutti formaður Laugadals- m.efndar, Jóhann Hafstein al- þingism., stutt ávarp. Lýsti ihiann nokkuð hvað þegar væri búið að framkvæma þarna, en 3tvað æði langt í land að settu rnarki. Lúðrasveit Reykjavíkur lék svo þjóðsöngvana, að því búnu hófst leikurinn. er þó FYRRI HALFLEIKUR Norðmenn skoruðu fyrsta mark sitt úr vítaspyrnu er 5 mín. voru af leik. Kom það eft- ir viðureign Jóns Leóssonar og h. úth. Borgen. Áttust þeir við út við vítateigslínu. Taldi dóm- arinn að Jón hefði brugðið fæti fyrir Borgen, er hann hafði leik ið sig lausan. Tvímælalaust var hér um mjög strangan dóm að ræða og stappaði nærri blindri ræktarsemi við frænd- Einarsson, sem dæmdi í forföll- um R. H. Davidson frá Skot- landi, en för hans seinkaði svo, að hann kom tii bæjarins í þann mund er Íeiknum var að ljúka. * Það kom fljótt í ljós að að ! aftur var skotið framhjá. Rétt þar á eftir áttu Norðmenn sókn- arlotuna, knettinum var örugtt leikið frá manni til manns, án hindrunar, og inni á vítateigi gat v. innherjinn lagt hann fyr- ir sig og sent hann með mjög föstu og óverjandi skoti í annað horn marksins. Nokkurt kapp hljóp í landana við þetta, og úr i aukaspyrnu, sem þeir fengu, sendi Skúli knöttinn vel fyrir til Alberts, sem þegar skallaði á markið, og markvörður varði, en nauðuglega. Síðasta mínútan gaf Norðmönnum tækifæri til að skalla á mark, v. innherji gerði það, en Helgi varði örugg- lega. gegn engu, og stutt eftir af leik á stöðu sinni, og útspyrnur tíma. Sóttu íslendingar fast j hans voru frábærar. Bakverð- fram, og áttu allgóðan leik á ! irnir voru og báðir mjög traust- köílum, en norska vörnin var ir. þétt fyrir og gaf ekki mörg tæki færi. Þó kom að því er 37 mín- útur voru af leik, að gullið færi barst, en það fór í glatkistuna með öðrum. Upphafs þessarar sóknar er að leita hjá mark- verðinum, Helga, sem spyrnti langt fram til Þórðar Þ., sem komst með snöggu viðbragði inn fyrir hinn sterka miðfram- vörð Svendsen, leiðin var opin, markið blasti við, • með mark- verðinum einum til varnar, sem þegar kom út gegn Þórði. Þórð- u.r skaut fast, markvörðurinn snart knöttinn, en missti hans, Þórður sækir á, Syendsen komst inn fyrir og spyrnti frá á síðustu stundu, mannlausii og yfirgefnu markinu. Bezta tæki- færið fyrir ísland til að jafna ofurlítið metin var farið veg allrar veraldar. NORSKA LANDSLIÐIÐ var eins og fyrr segir skipað ör- ug'gum leikmönnum, sumir þeirra hafa fjölda hildi háð á knattspyrnuvellinum fyrir þjóð sína. Má þar nefna hinn öfluga miðframvörð, Thorbjörn Svens sen, sem leikið hefur 71 sinni í norska landsliðinu, Gunnar Dybwad, sem nú lék sinn 25. landsleik, og var afhent gullúr norska sambandsins, svo sem venja er til þar í landi, en það var gert í samsæti KSÍ eftir leikinn. Fléstir þessara leik- manna hafa leikið yfir 20 lands leiki. En þrátt fyrir þetta voru þeir yngstu í hópnum, Per Kristofersson miðherji og Björn Borgen h. úth. báðir að- eins 19 ára,.einna skemmtiieg- ustu menn framlínunnar, léttir og leikandi. En þrátt fyrir oft ágætan leik framlínunnar var samt vörnin sterkasti hluti liðsins. Hinn gamalreyndi Svensen miðfrv. var. þar hin sterka stoð. Mark- vörðurinn fékk því miður ekki tækifæri til að sýna getu sína, en augljóst var að þar var sterk urmaður fyrir, sem kunni tökin ISLENZKA LANDSLIÐIÐ Eins og hjá mótherjunum var vörnin betri hlutinn. En traust- asti maður hennar var þar mið- framvörðurinn, Halldór Hall- dórsson, sem alltaf er öruggur hvað sem á gengur. Helgi átti og allgóðan leik í markinu, enda reyndi oft verulega á hann. Guðjón og Sveinn fram- verðir áttu í sífelldu stríði á miðjunni, og gekk sú viðureign upp og ofan, eins og gengur. Framlínan var ósamstæð, átti þó til tilþrif, en aldrei neitt ör- yggi í sóknaraðgerðum né skipulagi. Hver einstakur vann oft allvel, en samtökin og sam- vinnan var ekki að því skapi. Ríkharður barðist af miklum dugnaði og gerði tilraunir, virð- ingarverðar, til að byggja upp sóknaraðgerðir, en oftast mis- tókst allt. Albert var ekki nógu virkur, en sendingar hans voru nákvæmar yfirleitt og einvígis- viðureignir hans sterkar. Skúli Nielsen gerði margt vel, en naút ekki nægilegrar aðstoðar samherjanna, þetta er hans fyrsti leikur í landsliðinu. ÞórS ur Þ. og Iialldór voru lakastir framherjanna. Halldór er ekki enn .búinn að ná sér eftir geig- vænlegt slys, er hann varð fyr- ir, og ekki getað æft af þeirn sökum. Þórður Þórðarson var sífellt dettandi og hvað mest þegar mest reið á að standa. Á grasinu er hann óþekkjanlegur sem leikmaður hjá því, sem hann er á mölinni, þar virðist hann vera í sínu rétta um- hverfi. Grasið á ekki við hann. Ef ég mætti ráða, myndi ég setja Jakob Jakobsson frá Ak- ureyri inn sem miðherja á leik- inn við aDni í kvöld,- hann er vanur grasinu og mjög leikinn, en lofa Þórði að hvíla sig og njóta útsýnis yfir leikinn og hinn fagra grasvöll úr virðing- arsæti í stúkunni. EB. ..... _ ■ þjóðina. En alræðisvald dómar- Domari leiksms var Guðjon • , , ... . . J • ans í þessu tilfelli er oumdeil- anlegt. H. framv. Legernes framkvæmdi spyrnuna vel og skoraði með föstu skoti út við stöng. Helgi gerði tilraun til að verja, en allt kom fyrir ekki. ' Þetta „óhapp“ hafði síður en svo örvandi áhrif á vora menn, norska landsliðið var skipað ör- eins og nærri má geta. Er leik- uiggum mönnum til sóknar og ur var hafinn að nýju, hófu varnar. Þeir fóru að vísu hægt þeir þó allgóða sókn, sem lauk Hornspyrna á ísland á 3. mín- af stað og könnuðu styrk mót- ! á sendingu Alberts til Halldórs, útu varin. Aukaspyrna á ís- SIÐARI HALFLEIKUR Þrátt fyrir enn aukna yfir- burði Norðmanna fengu þeir ekki skorað nema eitt mark í þessum hálfleik. Sókn íslands hófst þegar um leið og flautað var. en henni var hrundið. „Ef Dani vann goft afrek, var honum ekkert síður fagnað” Jierjanna og hertu jafnt og þétt á aðgerðum sínum. Er skemmst en hann var í rangstöðu. Ssgja | land stuttu síðar og skalli á má að fyrsta raunverulega skot markið úr henni, Helgi varði á frá því að segja, að yfirburðir J vort á mark mótherjanna kæmi línunni. Norðmenn sóttu fast Norðmanna voru ótvíræðir er á ■ fyrst á 17. mín., þá frá Albert, fram til marksins, Helgi hafði jeið leikinn. Enda sigruðu þeir | en færið var alllangt og mark- mikið að gera, en brást hvergi. meö 3 mörkum gegn engu. Tvö ' verðinum Hansen, sem næsta Er þessari norsku orrahríð slot- jþessara marka voru skoruð í lítið reyndi á í leiknum, en er aði, jafnaðist leikurinn um fyrri hálfleik og eitt í síðari mjög öruggur, reyndist létt að stund, og ísland sótti á, Guð- Mlfleik. | verja. Skömmu síðar varði jón Finnbogason átti mjög fal-. Allur var leikur Norðmanna Helgi prýðilega fasta spyrnu frá legt skot á 20. mín., en mark- fjörlegur og lifandi, leikmenn- f h. innherja, og rétt á eftir átti t vörðurinn lyfti knettinum yfir irnir allir með, hverju sinni, j v. innherji fast skot yfir slá. fljótir og leiknir, með næmt Hornspyrnu fengu íslendingar, auga fyrir samleiknum. í sókn 1 en Þórður Þ. skallaði framhjá. komu útherjar þeiira mjög við Hornspyrna þessi kom eftir all- sögu, og sendingar þeirra fyrir ' góða sóknarlotu, þar sem annar á síðustu stundu. Var þetta skot Guðjóns mjög glæsilegt. Á 23. mínútu skora svo Norðmenn hið eina mark sitt í þessum hálf- leik. Kom það eftir hornspyrnu markið nákvæmar og öruggar. j norski bakvörðurinn spyrnti út og var mjög vel gert. H. inn Af íslenzka landsliðinu var! fvrir hliðarmörk. íslendingar herjinn, Dybvad, skallar létt vörnin sterkari hlutinn, en áttL*&óttu sig nú nokkuð, áttu sæmi og lipurt til miðherjans, Kristo oft mjög í vök að verjast, fram-] lega sókn á 25. mínútu, sem fersen, sem aftur skallar fast á um að þær séu nokkurs staðar línan átti oft mjög erfitt með , endaði á skoti frá Sveini Teits að fóta sig á grasvellinum góða, syni, en af of löngu færi, svo DANSKA lamlsliðið í frjáls- íþróttum fór Iiéðan af landi burt s.l. föstudagsmorgun með flugvél frá Flugfélagi Islands. Danirnir voru allir mjög ánægð ir með Islandsferðina, móttök- ur og alla fyiárgreiðslu. Þeir voru einnig ánægðir með fram- kvæmd og dómara landskeppn- innar, höfðu ekki yfir neinu að kvarta nema því, hvað Islend- ingarnir voru of sterkir, eða þeir of veikir. VIÐTAL VIÐ JÖRN DÖRING. Tíðindamaður Íþróttasíðunn- ar hitti hinn unga og viðfelldna hásökkvara Jörn Döring að máli á fimmtudaginn og purði hann um keppnina, um Island, íslenzka íþróttamenn o. fl. Döring var mjög hrifinn, hann sagði, að þetta væri dá- samlegasta ferð, sem hann hefði farið sem íþróttamaður. Nátt- úrufegurð íslands, sagði hann, er stórkostleg. „Ég mun aldrei gleyrna ferðinni til Gullfoss, Þingvalla og Geysis, fegurð „Það er ekkert nema gott eitt um hana að segja, nema þá kannski, hvað við töpuðum með miklum mun, en meiri hlutinn af danska landsliðinu eru ung- lingar og við erum í framför. Islenzku íþróttamennirnir era drengir góðir og það er gaman að keppa við þá. Ekki var ég síður hrifinn af hinum ís- lenzku áhorfendum, þeir eru ó- líkt betri en við eigum að venj- ast t.d. í Kaupmannahöfn og víðast hvar annars staðar. Ef Dani vann gott afrek, bá var honum ekkert síður fagnað en þótt það hefði verið íslending- ur. Einnig tók ég eftir því, að þeim sem urðu 3. og 4. var einn ig fagnað, slíkt þekkist varla í Kaupmannahöfn, ég hef ekk- ert nema gott eitt að segja um íslandsdvölina,“ sagði þessi viS kunnanlegi ungi maður. VILJA KEPPA VIÐ OKKUR AFTUR. Emanuel Rose er formaður hinnar íslenzku náttúru er stór Frjálsíþróttaráðs Kaupmanna- fengleg og móttökur allar hér eru til fyrirmyndar. Eg efast hún fékk nú fyrsta tækifær- að gagni kæmi. Á 26. mín. náðu markið og skorar. Eftir þetta j eins góðar, þegar um-íþrótta- mark hægðu Norðmenn nokkuð flokka er að ræða. Döring var á sér, enda öllu óhætt, 3 mörk! spurður um landskeppnina. — hafnar og einn helzti áhuga- maður danskra frjálsíþrótta. Hann var sveitarforingi danska landsliðsins. Rose varð 40 ára fyrri dag landskeppninnar og Framhald á 8. síðu.. .

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.