Vísir - 20.06.1935, Blaðsíða 29

VlSIR
29
Island -- ferðamannaland\
Það viðurkenna allir, sem víða hafa farið, að á ís-
landi sé fjölbreyttari og stórkostlegri náttúrufegurð en í
flestum öðrum löndum. En land vort er stórt og ógreið-
fært, og er þvi vandi að sjá sem mest af fögrum stöðum
á skömmum tíma og án mikils tilkostnaðar. Á leiðinni
frá Reykjavík austur um Suðuriandsundirlendið alla leið
til Víkur í Mýrdal getur að líta alt það, sem ísland prýð-
ir, svo sem hrikaleg fjöll, jökla, stórár, fossa, skóga og
grænar grundir.
BIFREIÐASTÖÐ REYKJAVlKUR hefir, frá því er bíl-
ferðir hófust austur um sveitir, haft fastar áætlunarferðir
eins langt og fært hefir verið á bifreiðum, og er nú svo
komið, að komast má flesta daga vikunnar alla leið til
Víkur. —
Til hægðarauka fyrir þá, sem nauman líma hafa,
sendir stöðin yfir sumartímann l)ifreiðar kvölds og
morgna austur.
Hafið pér
komið á
Pórsmörk ?
Sanngjörn fargjöld.
Kunnugir og gϒnir
bifreiðarstjórar.
SINCLE
BIFREIÐA-OLÍUR
DOUBLE
TRIPLE
GOLDEN
HINAR RÉTTU
PYKKTIR OG RÉTTU
SMURNINGSOLÍUR.
Reynið
1fjrfcwjfys-
ÁVAXTASYRUR
Er ágætur
i sætsúpur og raljar-
baragrauta. Kemur í
staðinn fyrir svkur, saft
og allskonar krvdd.
Sælgætisgerðin
Reykjavík.
Simi: 4928.
ástvin sinn, strauk hárið aftur
frá enninu, hægt, blíðlega, eins
og unnusta hans liafði gert
stundum heima. Loksins sagði
hún:
„Við getum ekki staðið hér
öllu lengur. Þú ert vist svang-
ur?“
Hún sagði honum að koma
með sér inn í borðstofuna,
kveikti á lampanum og lagði
dúk á borðið. Hjálm hans og
frakka tók hún og liengdi á
snaga í forstofunni. Hún lireyfði
ekki við rifflinum hans. Honum
var ekki um að hafa hann þar,
sem hann gat ekki náð í hann,
svo að hann notaði’ tækifærið,
þegar lnin var frammi i eldhús-
inu, og lagði hann undir borðið
og steig á skeftið og lét fótinn
hvíla á þvi.
Konan bar gnægð matar á
borð og hermaðurinn tók
pyngju sína og taldi skotsilfur
sitt. En það var litið i pyngj-
imni.
„Þökk fyrir,“ sagði hann, „en
það er óþarft að hafa svona
mikið fyrir mér.......“
En þegar hún kom ineð tvær
flöskur af víni fanst honum, að
hann yrði að bera fram öflugri
mótmæli.
„Nei, þetta nær engri átt. Eg
er ekki vanur að neyta slílcra
6*