Vísir - 20.06.1935, Blaðsíða 46

46
VÍSIR
Hafnarstræti 17. — Reykjavík.
„Risna“ er fyrsta og einasta nýtísku fyrirtæki á íslandi, sem
selur: „Hraðsteiktan fisk með hraðsteiktum jarðeplum“, eftir
enskum hætti (FISH AND CHIPS). I Bretaveldi eru engar mat-
stofur eins vinsælar né standa jafn framarlega hjá efnuðum sem
efnaminni eins og þessi fyrirtæki. Er algengt, að fólk kaupi sér
skamt í bréfpoka af þessum réttum og borði siðan á strætum úti.
Hins stakasta hreinlætis er gætt í hvívetna við framleiðslu þess-
ara rétta, sem eru tilreiddir að kaupanda viðstöddum og í augsjón
hans, af hinum velþekta matsveini hr. Elisberg Péturssyni, sem
verið hefir um mörg undanfarin ár 1. matsveinn hjá „Eimskipa-
félagi íslands“ á skipum þess.
Ennfremur hefir „Risna“ á boðstólum ýmiskonar kalda rétti,
sem eru tilbúnir þegar í stað (Quick-Lunch). Þessir réttir eru
mjög heppilegir að grípa til, ekki einungis fyrir gesti þá, sem heim-
sækja „Risnu“ heldur og einnig til heimanotkunar og í ferðalög.
„Risna“ selur einnig aNsk. Gosdrykki, Pilsner, Maltöl og Hvítöl
i glösum. Ennfremur Mjók á flöskum og í glösum. Sægæti margs-
konar, cigarettur og vindla.
Húsmæður! Allan daginn getið þér með 3 mín. fyrirvara, feng-
ið steiktar fiskifelettur með steiktum jarðeplum, sem steikt er í
200 gr. heitri olivenolíu. Vegna. þessa mikla hita, heldur fiskurinn
öllum sínum næringar og bætiefnum óskertum. Ef þér sendið eftir
þessum mat á miðdegis- eða kvöldborðið — losnið þér við allar
mataráhyggjur, sparið yður uppþvott, mikla fyrirhöfn og elds-
neyti — og fáið hér úrvalsrétt fyrir 45 aura skamtinn handa f jöl-
skyldu yðar og gestum. Reynið þetta einu sinni, og þér gerist fastur
viðskiftavinur. —,
Virðingarfylst
pr. pr. „R i s n a“
Guðjón Jónsson, fyrv. bryti.

Þér notið ekki mikið
konfekt, — en þér
viljið hafa það gott.
„Gleymmérei"
fæst J>ar, sem góðar
vörur eru á boðstól-
um.
Kaupmenn
og
kaupfélög!
Þér ættuð aldrei að
láta okkar þjóðfrægu
sælgætisvörur vanta í
verslun yðar:
Súkkulaðitöggur
Rjómatöggur
Lakkristöggur
Blandaðan konfekt
Fíkjustengur
Marcipanslykki
Vinstengur
Rommstengur
Átsúkkulaði
o. fl. o. fl.
OÐINSGATA 10
REYKJAVIK. — SÍMI 4504.
Trúin í verkunum.
Þetta blaS hefir orði'ð miklu
stærra en við var búist í fyrstu.
í ritstjórnargrein framarlega í
blaðinu er þess getið, að hér sé um
auglýsingablað að ræða. Þetta er
rétt, enda þótt reynt hafi verið að
gera þessar auglýsingar eins læsi-
legar og tök hafa verið á, og að
ýmsar þeirra nálgist það mjög að
vera engu síður blaðagreinar en
auglýsingar í venjulegri merkingu
þess orðs. En hvað er það, sem
ekki er auglýsing? Öll sýnileg
verk, sem unnin eru með hugviti
og hagleik, eru hvert á sína vísu
auglýsing. Allur íslenskur iðnaður
er auglýsing um verklega menn-
ingu þjóðar vorrar. Hitt er ekki
nema sjálfsagt og eðlilegt, að reynt
sé í samráði við iðnaðarmenn og
kaupmenn að vekja athygli á þess-
um iðnaði vorum í blöðurn og
tímaritum. En slíkt kostar fé og
fyrirhöfn og síðast en ekki síst
traust á framtaki blaðanna og
góða samvinnu við þau.
Auglýsendur þessa blaðs hafa
átt mestan þátt i því, hve það hefir
orðið stórt. Þeir hafa lagt fram
efniviðinn í allverulegan hluta
l)laðsins og veitt útgáfunni á allan
hátt þann stuðning, sem henni var
nauðsynlegur. Þeir hafa ekki
viljað láta sitt eftir liggja, en einn-
ig hefir Vísir fyrir sitt leyti vand-
að til blaðsins eftir föngum og
ekki sparað neitt til þess, að það
Skrítlur.
Dómarinn, sem búinn er að
spyrja konu' innbrotsþjófsins i
j^aula, segir að lokum :
— Frú, þér eruð kona þessa
fanga.
Konan: — Já.
Dómarinn: — Þér vissuð, að
hann var innbrotsþjófur, þegar þér
giftust hÖnum?
Konan: — Já.
Dómarinn: — Má eg spyrja,
hvernig gat yður komið til hugar
að giftast slikum manni ?
Konan: — Guðvelkomið. En
yður að segja var eg farin að eld-
ast og átti ekki um annað að velja
en innbrotsþjóf og lögfræðing.
— Jæja, hvernig gengur þér að
krækja í bankastjóradótturina.
— Ekki sem verst. Nú er eg
orðinn miklu vonbetri.
— Einmitt ])að. Er hún farin
að brosa blítt til þín.
— Nei, ekki beinlínis. En í gær-
kveldi sagðist hún bara ekki ætla
að segja oftar: Nei.
mætti verða sem myndarlegast.
Það hefir verið ánægjulegt starf
að gera þetta blað úr garði. Und-
irbúningur þess hefir meðal ann-
ars verið í því fólginn að skoða og
kynna sér ýmsar merkustu nýjung-
ar, sem um er að ræða í iðju og
iðnaði í Reykjavík. Þar hefir get-
ið að líta mikið starf, sem lítið
ber á dags daglega, en unnið er
innan fjögra veggja allan ársins
hring. Það virðist vera einkenni
flestra íslenskra iðnaðarmanna, að
þeir láta lítið yfir sér. Margir
þeirra eru í fyrstu dulir og verj-
ast allra frétta. Þeir eru ekki að
gaspra um framtak sitt á strætum
og gatnamótum, síður en svo. En
í hinni þöglu önn þeirra birtist
oss trú þeirra í verkunum, trúin
á mátt vorrar fámennu þjóðar til
þess að geta fullnægt þörfum sin-
um meira en verið hefir, trúin á
tilverurétt hennar og sjálfstæðis-
lnigsjón þá, sem öldum saman hef-
ír forðað islenskri menningu frá
fullkomri glötun.
Nú er sumarið komið. Forsjón-
in hefir að þessu sinni sent is-
lensku þjóðinni betra vor en talið
er, að áður hafi komið á þessari
öld. Vorhugurinn fyllir nú ungu
kynslóðina í landinu Inýjum þrótti
og léttir vetrarfarginu af fjölda
manna til lands og sjávar.
En sá vorgróandi, sem nú er
orðinn í íslenskum iðnaði, er þó
engu síður eftirtektarverður. Hann
er ekki háður árstíðunum, heldur
trú þjóðarinnar á mátt sinn og
megin, skilningi stjórnarvaldanna
og almennings í landinu. Kreppu-
lijal undanfarinna ára hefir átt
sinn þátt í því, að dugandi menn
hér á landi hafa brotist í að kanna
nýjar leiðir til eflingar iðnaði vor-
um. Starfsemi þeirra er nú komin
á þann rekspöl, að vart verður
undan henni fótum kipt, nema
þjóð vor sé lögð að velli um leið.
Samstarf undanfarinna daga við
iðjuhölda vora hefir gefið þeim,
er þetta ritar, aukna trú á mátt
íslensku þjóðarinnar. Að vísu hefir
ekki verið unt að ná til allra íðn-
aðarfyrirtækja í höfuðstað vorum
hvað þá þeirra, er starfrækt eru
annars staðar. Sumpart veldur því
naumur tími, sumpart hlédrægni
iðnaðarmanna sjálfra. En sú er
von mín, að útgáfa þessa blaðs
megi verða til þess að auka skiln-
ing alþjóðar á hinu þýðingarmikla
viðreisnarstarfi, sem er að gerast
í íslenskum iðnaðarmálum. Þökk
fyrir góða samvinnu, iðnaðarmenn.
Sigurður Skúlason.