Vísir - 22.03.1949, Blaðsíða 9

t
9
Þriðjudaginn 22. marz 1949
V I S I R
Gleði í hjarta, þegar K.R. vinnur en sálar
í hálfa stöng vií töpin.
limhÍÐmS vió stóirveidið í stórveldinu —
• ______________________* - ______________________
hirsM eisusB cm/ réitts — foe&ta vias
Knatíspyrnufélag Reykjavílíur á í þessum mánuöj
liálfrar aldar afmæli. Það er elzta starfandi knattspyrnu-
félag- á íslandi, og er fyrir atbeina ötulla forgöng’umar.na
orðið stórveldi í íþróttamálum þjóðarinnar.
Einn af þeim forgöngu-
mönnum K. R., sem félagið
á livað mest upp að unna og
hefir gert það að þvi „stór-
veldi“, sem það er orðið, er
núverandi formaður þess,
Erlendur |Ó. Pétursson,
framkvæmdastjóri.
E. Ó. P. og K. R. liafa lifað
í ,,hjónabandi“ í hartnær 40
ár, en þó er sambúð þeirra
ólík öllum hjónaböndum í
veraldarsögunni að, því leyti,
að þau unnast liugástum enn
i (iag — þrátt fyrir jafn lang-
ar samvistir.
iá. Ó. P. og K. R. eru orðin
mönnum. Eg var. staðsetlur
sem mið-framherji á vellin-
um — bezti maðurinn í lið-
inu eins og gefur að skilja —
og óð eins og vitlaus maður
í gegn. Það var ægilegt að
verða fyrir mér á þeim ár-
um. En einu sinni óð eg á
liurð af sama fítons kraftin-
um og eg var vanur á vell-
inum. Og h. . ,. hurðin var
úr massívri eik og lét sig
ekki. Eg meiddist á hné og
hefi ekki getað sinnt íþrótt-
! um framar -— nema andlega.
En andlegheitin voru lika
íhikil og á þeim hefir Iv. R.
Fjusta fórnin
á altari K.R.
svo óaðskiljanleg liugtök, að , unnið úrslitaorustu sínar.
enguni dettur annar aðil-1 Ja, sem sagt, íæturnir
inn svo í hug, að hann setji biluðu og í stað þess að
élcki i sambandi við; hinn.
Ef kvennaflokkur K. R. sigr-
ar í handknattleik, verður
manni á að spyrja: „Ja, mik-
ið déskoti stóð lmn Erlendur
sig vel í dag! Sáuð þið hvern-
ig hann lék á hinar stelpurn-
ar?“
Og eins er það el' K. R.
tapar leik, þá hugsar maður
hátt og í hljóði: „Aumingja
Erlenduig nú er hann linugg-
inn í dag!“ En það má segja
K. R. til verðugs lofs, að það
hefjr séð sóma sinn í þvi að
hafa formanuinn ekki alltof
oft hnugginn. Þetta er í einu
mitt hlutskifti að gera það
fyrrnefnda.
— Hvernig hefur svo
starfið gengið ?
Hvernig spyrðu mað-
ur? Ef lítið kotriki vcrður áð
heilu heimsveldi á 50 ára
tímabili, hvernig heldurðu
þá að starfið hafi gengið?
Starfsemin gengur alltaf vel
í K.R. - að þvi þarf ekki
að spyrja.
Árið 1923 markar tíma-
mót i sögu félagsins. Þá er
sú ákvörðun tekin að láta
ekki lengur sitja við knatt-
spyrnuíþróttina cina, heldur
gera K. R. að alhliða í-
þróttafélagi, — fjölha’fasta
og bezta íþróttafélagi lands-
ins. Og það tókst.
— Löngum hafið þið útt
við ramman reip að draga.
lausa endasprett og þaut við ákváðum mcð sjálfum
fram úr óvininum. Þá varð okkur að bjarga mannorði
glatt í döprum hjörlum.
Stundum var þetta áþekkt
Bárunnar. Við ákváðum að
| gera hana að mesta og bezta
í knattspyrnunni. Það var j íþróttahúsi landsins.
ekki nærri alltaf að maður | Báran kostaði 55 þúsund
þoldi að horfa á kappleikina. j krónur, en aleiga K.R. var 5
Þá liagaði maður sér eins og! þúsund. Við löbbuðum upp í
yfirhershöfuingi i stvrjöld,
maður spurðist bara fyrir um
gang orustunnar gegnum
símann. En ekki var nú líð-
anin alltaf góð.
vaða í gegn með knöttinn, óð | VfU.
eg í gegn með andlegheitin Fram okkar erkióvinur og
og það gei’i eg ennn. í gerði okkur oft lífið heitt.
banka og „slógum út“ lán.
Svo fórum við að breyta hús-
inu, og þegar Báran var loks-
ins orðin aðalmenningarstöð
landsins var kostnaðixrinn
Vax’st þaðekki þú, sem kominn upp í 100 þús. ki'.
stóðst fyrir Iv.R.-kói'num á j Það var mikill peningur xí
íþi’óttavellinum í gamla • krep'puárunum, þegar flestir
daga? j áttu minna en ekki neitt.
— Ekki get eg neitað því. I Áhitgi okkar Kristjáns var
Við höfðum sinn kórinn'svo Juikill að við gáfum
hvoi’, eg og íngimar Bryn- °kkur ekki tíma til að fara
jólfsson stói’kaupmaður. — í' sumarfrí og í svefni
Hann var með Fram-kórinn. dreymdi okkur eklci um ann-
Það voru meiri lætin. Ef ein- að cn Báruna — menningai'-
hver strákanna hreyfði sig á niiðstöð Islands. — En
vellinum var allt komið í Iiáa di axmnn inn í ættist, K.R.
loft. En þetta jólc lífi í þá, var kúið að eigna?t beíra hús
yíst er i,ag Fvrst í stnð lK;il' gerðu meira og gerðu 011 guðshús I.R.-inganna og
Knattsnvrnufélaáið betur» þegar þeir heyrðu og » miklu ^etri stað í bænum.
i,o,• o,1‘undu að þeir höfðu áhorf- Við Kristján vorum ánægðir. '
endurna með sér
Það komst svo langt, að,
Islandsmótið
í Iviiattspyrnu
Hvenær gekkstu í K.IL? |'é11 niður 1 tvö ár veSna rifr-
Kórstjórnin
lögð niður.
..Paíent“-
þjóðskipulag.
En nú eruð þið Báru-
. - 1912. Eg var þá orðinn :iIdis’. sem sa§&i
formaður í Fótboltafélagi
Veslui’bæjai’, en þetta snm
ar vann K.R. íslandsmcist-
ai’amótið í knattspyi'nu og
I þá sáxxm við að K. R. var
i vei’ðandi stjarná* á himni
' Vesturbæjar. Þessvegna lá
það í hlutai’ins eðli, að allir
' sannir Vesturbæingíir yrðu
i ao fylkja sér um K. R. \*ið
fórnuðum Fótlxol tafélagi
orði sagt stólpamaki, sem
jafnar á öllum þeim, Sem
ætlár að sýna ástvininum ' ^estux’bæjai’ og gengum 1 hið
einhverja óvii’ðing eða gera
honum gramt í geði. j
Þar er af,
sem áður vax’.
í tilefni afmælisins átti
Vísir stutt viðtal við E. Ó. P.
og Ieitaði hjá honum frétta
af einstæðasta „lijónabandi“
sigursæla, verðandi stórveldi
- Knattspyrnufélag Reykja-
víkur.,
Þú ert búinn að vera
lengi í stjóni K. R.
Næri’i hálfan fjórða tug
ár
var það í 20 ár. Þú sérð
þarna fjögur þykk bindi og
sex. Allar
jxólitískar ræður i landinu
eni Ixarnahjal samanboi’ið við
“ það.
Smám sarnan hefir þctta
bieyízt. Nú á K.R. óteljandi
fjendur, senx við þurfum að
standa í striði við. Og oft-
ast nær berum við sigur úr
býtunr cins og gefur að
skilja. Árið 192(5 var mesta,
sólskihsár í ævi minni. Þá
vann K.R. í öllum aldurs-
flokkum í knattspyi’nu. —
Hvern einasta lcik. Þetta er
met sem aldrei verðjir bætt.!
Það er meii’a en heimsmet.
Þetta sumar hló eg frá
morgni til kvölds
— Ertu hættur kórstjóni- lausir?
hxni ? j — Við höfðunx mikið gagn
— Auðvitað er eg hættur. af Bárunni á meðan hún var
Eg er orðinn fínn maður — og hét. En svo komu Bret-
íormaður í K.R. Slíkur mað- arnir og þeir tóku allt frá
ur getur ekki látið um sig okkur, sem þcinx þótti fallegt,
spyi-jast að Ixann stjónxi bæði kvonfólkið oa Bárxma.
öskukór á íþi’óttavellinum. K.R. fékk skaðabætur, en
Þú hafðir mikil af- bvað kvenfólkið fékk, það
skipti af kaupum K.R.- vcit eg ekki. Svo seldum við
hússins á sínum tínxa. Reykjavíkui’bæ lóðina og
—- Iivort eg liafði! Það liúseignina fyrir 400 þús kr.
var nú lxrask, senx sagði sex. Bæjaryfirvöldin voru orðin
Þetta skcði á þeinx árum hrædd um að K.R. vxi þeinx
þegar biskupinn i Landakoti vfir lxöfuð og að við mynd-
I var svo gjafmildur að gefa uixi taka af Jxeinx ráðin. Það
j Í.R. heila kirkju. Þá ui’ðum var heldur ekki ógáfuleg á-
! við Kristján vixiur íxiinn lyktun — Og nú stöxxdum við
| Gestson bláir af öfund og það uppi hxisalausir, með \{> nxillj.
anum. Já, Ií. R. er
— Næi’n haitan Ijoi’ða tug j 0 ' ! fór unx okkur taugatitringur. kr. i vasanxi
■ t7 .v> .. ■ 1fl1- 4 var þetta ekla eitthvað , , ,,, i
ai-a. Eg varð ritaii L)l.x ogí . i Þessa dagana var Baran storvcldi.
... í on i,.-. ,.A.,x svipað mcð frialsiþi’ottimar? ................. tt.„ , , , „ ...
rjálsi}
Jú, við voruixi alltaf
alrænxd-
á Islandi — samvimiu hans þéttskrifuð. Það er ævisaga
og K. R. I R. í skýi’slum og tölum,
- Það cr orðið mikið að fundargex'ðum og öllum
gera siðaix K. R. varð stór-, j'jaudanum. Og eg er höfund-
veldi sagði Ei’lendui’, . ur þcssa mikla ritvei’ks. Eg
andvarpaði þxxngt og lét fall- býsl við að mér vcrði boð_
asi niður í stólinn. — Það er ; ið að gansa { Ritlkxfxuida-
öðruVísi eix áðxir var, þá af
g'auglýst lil sölu
x moo ..v asta húsið í Reykjavík. Þá stói’veldinu?
Arxð l;)2h unnum við , ,, . T/. J.,
ylltumst við Kristjan ægi- —- Sei,
Gætir ckki einræðis í
sxgi’a.
Allsherjax’mót Í.S.Í. og héld-
Sv.o var
því eng-
um
þaó
þ.ví eftir það.
iXVi
íag
niöur
greitldi íxiaður merkisaf-
mæli K. R. á einni kvöld-
stxuxd, en nú tekur afnxælið
hvorki meii’a né mimxa en 20
daga — og stundum næturix-
ar með. Svei íxiér ef eg kviði
því ekki, ef eg verð formað.ur
á 100 ára afmælinu. Þá tek-
iu’ afmælið vafalaust heilt ár
eða lengri tínxa.
ganga i
félagið hvað af liverju en
ef cg má ekki vcra að því
að þiggja jxað, fæ cg a. m. k.
ritlxöfxindastyrk. Annað nær
ekki nokkurri átt
þéttskrifuð bindi
f jögur
Kotríki verður
að stói’veldi.
Og nú er eg búinn að vera
formaður í 14 ár. Siðan
.. IIefirðu frá öndverðu | hefi eg orðið að taka á and-
verið í K. R., eða varstu í öðr- legheitunum, enda rekið mig
um iþróttafélögum áður’
hurðarskrattann. Það cr
inn jxorði lengur í okkur.,
Munaði ckki stundum
mjóu?
OfÍ. V*-: / II
áhyga'jurnax.
— Ekki neha eg því. Og
þá hafði ’niíið'iu’ áhyggjur.
Einu sinni séi'stakle.ga. Þá
valt sigui’imx á 1 stigi milli
K.R. og Ármaiuxs og úrslila-
kepþnin var hlaup. Þá sá eg
svart og blátt og rautt, eink-
um i’autt. Allt bringsnérisí
fyrir augunum á nxér og í
hvert skijxti scnx Armenning-
urinn herti á séi', sortnaði
sei, íxei. Annars
legi’i nxenningarhugsjón og höfunx við komið á hjá okk-
— Éf stofnaði Fótboltafé- nefnilega ekkert grín að niér fyrir augum og nxér lá
lag Vesturhæjxir 1,908. Það
var gott félag með góðuxxx
vinna lxæði nxeð höfðinu og j við yl'irliði. En svo tók minn
niðurbúknunx og það féH í maður þemian líka dænxa-
Utanríkisnxálanefnd Dana, Jörgen Jörgensen, Gústav Ras-
mussen, Hans Hedtoft, Edvard Sörex.sen og Ole Bjöi'n
Kraft. Myndin er tekin er hún hafði lokið áriðandi fundi
um utanríkismál.