Alþýðublaðið - 01.11.1957, Blaðsíða 4

A1 þýðub’a ð i ð
Föstudagui- 1. nóveml>er 1937,

‘S
\
i,
\
i
(
\
s
s
s
ý
\
\
\
\
(
<s
s
\
s
<s
'S
*s
s
s
\
s
•s
s
s
s
s
s
N
s
s
s
s
‘S
*s
s
s
s
'S
s
s
‘S
s
s
s
s
s
s
s
•S
s
s
s
s
s
S !
s
S ;
s
s'
s,
s
s:
S '
s
s !
s
S !
s I
s
s
s
s
*?(
S -
N ;
s£
s
MATIN
TIL
HELGAR
INNAR
Kjötbúðin Sólvallagotu 9
r f
Odýrir bananar. • Odýrir bananar.
Pétursbúö,
Nesveg 39 — Sím 1-82-60
NjáLsgötu 106 — Sími 1,28-49
Nýtt saltað dilkakjöt. — Svið og gulrðfur
Brœðraborg
Bræðrakorgarstíg 16
Sími 1-2125
TIL HELGARINNAR:
Nýtt dilkakjöt, Svið og rófur.
I.ifur, hjörtu, nýru. Svínakótelettur.
Urval af grænmeti og ávöxtum.
Semlum heim.
KJÖTBÚD AUSTURBÆJAR.
Réttarholtsveg. — Sími 3-36-82.
sjoiDuoin öor
Laugavegi 78.
Daglega
nýbrennt og malað
kaffi kr. 11,— pk.
Ufsa og þorskalýsi
í V2 flöskum
beint úr kæli.
a
Þingholtsstræti 15.
Sími 17283.
ÓBARiNN
VESTFIRZKUR
HARÐFISKUR.
Hílmarsbúð
Njálsgötu 26.
Þórsgötu 15
Sími 1-72-67
Nýtt lambakjöt
Bjúgu
Kjötfars
Fiskfars
&
Kaupféia
Kópavogs
Álfhclsvegi 32
Sími 1-9.8-45
Trippakjöt,
re-ykt — saltað og nýtt,
Svið — Bjúgu.
Létt salíað kjöt.
' VERZLUNIN
Hamraborg,
Hafnarfiröi.
Sími 5-07-10
SENDUM IIEiM.
ALLAE MATVÖRUR.
Reynisbúð
Bræðráborgarstíg 43.
nýsaltað og reykt.
Verð, v'irur,. þjónusta
hvera dag við sórhvers
hæfi.
KJÖTSOftG h.f.
Búðargarði 10.
Sírai 3-49-99.
NÝiR BANANAR
kr. 16.— kg.
Tómatar kr. 12.50.
Úrvals kartöflur
(gullauga og ísl. rauðar)
Hor naf j arðargulróf ur
Gulrætur
IndriðabóA
Þingholtsstræti 15.
Sími 17283.
Folaldakjöt
í buff og gullach
Kjötverzlun
Hjalta Lýðssonar
Iiofsvallagötu 16.
Kjötfars
Vínarpylsur
Bjúgu
Kjötverzl. Búrfell,
Lindargötu.
Sími 1 - 97 - 50.
Daglega heitur
bfóðmör,
lifrarpylsa og
svið.
Kjötverzlun
Hjalía Lýðssonar,
Iiofsvallagötu 16.
Sími 1-76 - 75 \
5
fsfenzk og erlend úrvaísijóð
eftir Þorstein Erfingsson.
ÞAÐ tekst ekki, þoka, að þú gerir oss geig,
þó grúfirðu á ströndum og vogum;
þú situr nú voldug, en sarnt ertu íeig,
því sól fer að austan með iogum,
og þá lyfta f jöl'lin mín bládimmri brún,
sem bíða hér róleg og' fögur,
og dalirnir opnast méð engjar og tún
og íslenzkar fornaldar sögur.
Og hér er nú öruggur árdegis blær;
þó ekki se léttar en svona;
en dagurmn hinn var svo heiður og skær,
því hættum við aldrei að vona;
og þegar að myrkrið af fjöllunum fer,
er færra í byggðinni að hræðast,
og þá verður skemmtun að horfa á þann her,
sem hér er í þokunni að læðast.
Og senn kemur Glóey á gnípur og fjörð;
og gott er að sjá hana skína,
og gaman að elska þig, íslenzka jörð,
og árdegisgeislana þína.
Við vonum þú senn eigir svipmeiri þjóö
og senn verði heiðari bráin;
til þess orti Jónas sín þjóðfrægu ljóð,
til þess er Jón Arason dáinn.
Sextugur í dag:
Einar Jónsson bifieiíasfjóri
EINAR JÓNSSON, bifreiða-
sijóri', starfsmaður vegagerðar
ríkisins, er sjötugur í dag. Hann
fæddist að Egilsstaðakoti í Flóa
1. nóvember 1887, en fluttist að
Villingaholti tveggja ára. Það-
an fór hann ungur að Hróars-
holti og dvaldi þar þangað til
hann var kominn á átjánda ár.
Þá fór hann til Reykjavíkur til
þess að læra járnsmíðaiðn og
lærði hjá Helga Magnússyni.
Vann hann og lengi hjá vatns-
veitunni, en fluttist síðan til
Eyrarbakka árið 1910 og dvaldi
har í tuttugu og tvö ár. Þar
stundaði hann lengi vel járn-
smíði og jafnframt vélaviðgerð-
ir í bátum bæði ó Eyrarbakka
og Stokkseyri. Árið 1916 lærði
hann að aka bifreið og ók í
fyrstu hjá öðrum, en keypti sér
síðan bifreið sjáifur og ók
henni, en hætti jafnframt við
járnsmíðina. Einar réðist til
vegagerðarinnar og ók fyrir
hana árum saman. Árið 1932
fluttist Einar til Reykjavíkur
og' hefur hann alla tíð verið
starfsmaður vegagerðarinnar.
Einar Jónsson er þríkvænt-
ur og á hann fimm uppkomin
börn. Síðasta kona hans er Guð-
björg ÓJafsdóttir og eiga þau
einn son:
Einar Jónsson, Einar í Túni,
eins og hann var oftast nefndur
meðan hann dvaldi á Eyrar-
bakka, er sérstæður persónu-
leiki. Strax og hann kom á Eyr-
arbakka tók hann þótt í opin-
berum málum, gerðist félagi í
verkamannafélaginu Báran og'
lét málefni alþýðunnar sig
miklu skipta. Gekk hann oft
íram f.yrir skjöldu í átökum og
munaði þá um hann. Ilann var
vel máli farinn, djarfur til átaka
og harður í horn að taka þegar
því var að skipta. Hann var
Einar Jónsson.
kosinn í stjórn Bárunnar og vaí
formaður hennar um skeíð,
Verkamenn kusu hann í hrepp-.
stjórn og var lítið um frið «
hreppsnefndinni meðan hanns
átti sæti í henni, enda lét hanni
ekki hlut verkamanna, hvaS
sem á gekk. Naut hann og mik-i
ils trausts þeirra, en andstæð-
ingarnir óttuðust hann. Er eniii
vitnað til ýmissa viðbragða Ein-
ars, þegar átök voru, en
gerðu verkamenn verkföll út aí
kaupgjaldi. Um þetta leyti van
allmikil breyting að verða á
Eyrarbakka, vakningatímabiS
að hefjast hjá alþýðunni unn
leið og hið erlenda verzlunar-
vald var að syngja sitt síðastá
vers, en reyndi þó af öllunn
mætti að halda í sérstöðu sína
og sérréttindi. Einar beittí
aldrei undirhyggju hvorki vi<5
andstæðinga né félaga sína,
Framhald á 11. síðu.