Morgunblaðið - 17.12.1933, Blaðsíða 13

14
MORGUNBLAÐIÐ
*». ,'*** mnmmmtmmmmmiaKmmmmmmmmam
Yale-
hufisrlokur
nýkomnar í
JÁRNVÖRUDEILD
Jes Zimseia.
Melroses
Tea
EinsKonap hæstapiettap dómup
ætti þetta að teljast:
Þeir, sem ætíð biðja
um það besta, og
mikla þekkingu hafa
á bökunardropum,
nota ávalt
Lillu-bökimardropa
frá
1.1. Eliwrl Maiihip
Til iðlaana:
Kventöskur
Herraveski
Buddur
Mikið og’
mjög smekldegt
úrval.
verunúsið.
Svartir íþróttamenn.
Þessir tveir Svertingjar skör-
uðu fram úr öllum öðrum í
spretthlaupum á 01ympsleikun_
um seinustu. Sá, sem er til hægri
á myndinni, heitir Tolan, og
vann hann sigur í 100 og 200
metra hlaupi. Hinn heitir Met-
calfe, og varð hann annar í röð-
inni í 100 m. hlaupi og sá þriðji
í röðinni í 200 metra hlaupi.
líu ára áætlunin
Eftír síra Halídór Jónsson að Reyní-
völlam (átvarpseríndí).
Niðurl.
Jeg geri fastlega ráð fyrir því,
að Hfið og reynslan mundi leiða í
Ijós ýms einföld úrræði, til að
hlynna að þessu máli og hjálpa
fólkinu.
Margir liafa nú þegar byrjað á
þessari viðleitni fyrir mín orð.
Fyrstir til að ríða þar á vaðíð urðu
ýmsir meðal minna safnaða, enda
hugmyndin fyrst kynt minu safn-
aðarfólki. Er mjer það sjerstakt
gleðiefni, hve margir af mínu safn
aðarfólki hafa brugðist hjer vel
við og kann jeg þeim afbragðs
þakkir fyrir. Ýmsir hafa bæði nær
og fjær lofað að gera þetta jafn-
skjótt og ástæður þeirra leyfðu.
Sumir segja nú: Þetta má svíkja.
Það veit jeg vel- En jeg vil í
lengstu lög treysta mannlund fólks
fns og drengskap, að það yfirleitt
efni það, er það hefir lofað. En
það cr ekki nóg að byrja. Það
þarf líka staðfestu, þolgæði lil að
halda viðleitninni áfram, sVo ein-
hverja verulega staði s.jái.
Eins og að var vikið, hefir verið
mikið rætt og ritað um eyðslu
undanfarinna ára fram undir
þenna tíma. En þó vita megi, að
eyðslan hafi verið og sje meiri í
kaupstöðum en sveitum, tel jeg
sveitapiltum og stúlkum mjög holt
að taka þátt í Tíu ára áætluninni.
Þegar unglingur úr sveit, sem lít-
illi eyðslu hefir vánist eða til-
tölulega lítilli eyðslu umfram
brýnustu þörf, kemur í strauminn,
þar sem freistingar eru hvert sem
augað lítur, kemur liann ekki ber-
skjaldaður, ef hann á sína Tíu ára
áætlun. Hann er þegar viðbúinn
ti 1 að bjóða hættunni byrginn. Og
meðan t. d- í kaupstöðum, að
skemtistaðir eru sóttir af kappi
iþrátt fyrir kreppuna, meðan veit-
ingahús, kaffihús, kvikmyndahús,
eru fylt, meðan vínið flóir í stríð-
um straumum, meðan fólkið eyðir
ókjörum, sýnir þetta alt, að hvort-
tveggja hafa margir auraráð
þrátt fyrir alt, og að ekki er van-
þörf á að stífla fyrir strauminn.
. Við mig hefir verið sagt: Mjer
skilst að þetta sje ekki fyrir þá
skuldugu.
Jú, einmitt fyrir hina skuldugu,
því hversu margur hefir ekki lent
í .skuldum og basli af því að hann
gáði ekki að sjer, af því að hann
eyddi meira en þörf var ,á, af þvi
að hann flaut sofandi að feigðar-
ósi- Þetta ætti þó að vera til vam-
a.ðar við slíku-
Mjer hefir í sannleika verið það
vel Ijóst frá upphafi, að eigi
mundi í fyrstu allar hendur á
lofti, að eigi mundi menn alment
stökkva upp til handa og fóta til
fylgis við hugmynd mína um Tíu
ára áætlun. En jeg vona þó, að
hún hafi það sjer til ágætis, að
er fram líða stundir, afli hún sjer
æ fleiri og fleiri fylgjenda, er
góðir menn taka höndum saman.
Og yrði hugmynd mín einhverjum,
þótt fáir yrði að tiltölu, til ein-
hverrar vakningar og meiri varúð-
ar, hefði jeg ekki talað til einkis
og treysti jeg að minsta kosti því.
Og þó það hefði verið einasti einn
maðnr, er einn maður svo mikils'
virði, að mikið er fyrir hann ger-
andi.
A eitt vil jeg minna yður öll,
sem að vísu allir vita, að væri um
veikan og breiskan bróður að
ræða, þá á samkvæmt fomu, sí-
gildu boðorði, að gæta síns veika
og breiska bróður. Það er vor
■heilög skylda.
Að svo mæltu vil jeg snúa máli
mínu til yðar allra og biðja yður
að hugsa um þetta mál og veita
því yðar mikilsverðu samúð og
hjálp.
Stjettarbræður mína, er orð
mín heyra, bið jeg hvern hjá sjer
að hjálpa góðu málefni, með því
að reyna að hafa áhrif á sitt safn-
aðarfólk, einkum hina yngri. -—
Vegna þess að þeir þekkja pem
sónulega einstaklingana meðal
sinna safnaða yfirleitt öðrum frem
ur, ætti í því að felast hinn mesti
styrkur.
Síst ætti viðleitni í þessa átt
að vera til ógagns þeirra aðal-
starfi og allra síst afla þeim óvin-
sælda-
Ennfremur vildi jeg biðja kenn-
ara og forstöðumenn hinna ýmsu
skóla í landinu að gera það sem í
j)eirra valdi stendur til að ýta við
nemendum sínum. Þeir standa
mætavel að vígi, sakir daglegra
samvista og kynna. Enn.fremur
vildi jeg biðja stjórnendur ung-
mennafjelaganna í landinu, þá
sem standa framarlega í K. F. U.
M. og K. F- U. K., ráðandi fólk í
bindindisfjelögum landsins og öðr
um fjelagsskap, að leggjast hjer á
eitt. Jeg vildi biðja foreldra um
landið alt, húsbændur og'alla góða
menn og konur, hvaða stöðu sem
þeir skipa, eldri og yngri um að
taka höndum saman um Tíu ára
áætlunina. Það sem .jeg fer fram
á, er samtök, samvinna og með
fllri samvinnu verður miklum
hlutum til vegar komið og mörg
verðmæti munu varðveitast er ann-
ars væri hættan á, að mundi þjóð-
inni týnast.
Ef blöð og tímarit vildu góðfús-
lega leggja Tíu ára áætluninni lið,
.yrði að því afarmikill styrkur, því
blöðin eru máttarvöld í landi voru
sem annars staðar. Um jietta mál
ætti ekki að jrarfa að rísa stjórn-
málaágreiningur eða slíkt- Það er
hlutliaust mál.
Þalcka jeg öllum fyrirfram fyrir
hjálpina, öllum, sem í orði eða
verki hafa haft og munu leggja
Tíu ára áætlun minni lið, eins og
jeg jjakka öllum mjög vel, sem
vel og ljúfmannlega hafa tekið
máli mínu fram til þessa og sjer-
staklega mínum mörgu ástúðlegu
vinum nær og fjær.
Eyðslan var um hríð orðin að
tísku. Þann óholla straum þarf
með öllu að stöðva- Vjer þurfum
að skapa nýja, tísku, hollari tísku,
nýtt almenningsálit drengskapar,
varúðar og skynsamlegrar spar-
semi, svo að sá þyki maður að
meiri, sem fer Vel með sitt.
Þetta almenningsálit eiga ein-
staklingarnir að skapa, og hver
sem breytir eftir þessum boðorð-
um, gerir sitt til þess. Hver ein-
asti maður þarf að skilja það, að
Versl. Grettir
tilkynnir sínum viðskiftamönnum og öllum al-
menningi, að jólaverð okkar er byrjað. Allar
vörur með lægsta verði, svo sem:
Melís höggvinn 28 aura /2 kg.
Strásykur 23 aura /2 kg.
Hveiti, Alexandra, 1,90 sekkurinn.
Hveiti, Millenium, 1,35 sekkurinn.
Hveiti í lausri vigt 18 aura /2 kg.
Alt til bökunar. Ennfremur: Súkkulaði, Sæl-
gætisvörur, Tóbaksvörur, Jólakerti, Jólaspil,
Ávextir nýir og niðursoðnir.
Alt með jólaverði!
Komið sem allra fyrst. Jólin nálgast.
Ilersl. Brettir. Simi 3S70.
Vatnsveilan.
Áskorun.
•
Hjeirmeð er skorað á alla að fara
eins sparlega með vatnið eins og
frekast er unt.
Beini jeg þeirri áskorun sjerstaklega
til allra, er að þvotti vinna.
Hafið það hugfast, að með óhæfilegri
vatnseyðslu hakið þið samborgurum
ykkar í upphverfum bæjarins hin
mestu óhægirtdi.
Vatnsskortur er nú að verða meiri í
upphverfunum, en þegar þvegið er á
öllum fiskstöðvum, og þó er ekki
þveginn fiskur nú. Stafar þetta ein-
göngu af mikilli eyðslu í heimahús-
um, sem venja er til fyrir hátíðar.
Reykjavík, 16. des. 1933.
Bæjarverkfræðingur.
á honum eiyi síður en. öðmm velt-;
ur heill og heiður landsins og það ]
er vegsemd hvers einasta manns,
að honum er ætlað að byggja upp :
hið nýja Island, bjartara, fegurra,
farsælla land og að reisa alt það 1
úr rústum, sem liggur við hruni.
Það tel jeg skyldu allra góðra
manna og kvenna nú á tímum
erfiðleikanna að innræta slíka
hugsun, brenna hana óafmáanlega
inn í ineðvitund hvers einasta
manns um þvert og endilangt ís-
land, að framtíð landsins, ham-
ingja þess, blómgvun og blessun
þess, sje þeim að vissu leyti á
vald gefin, að enginn sje þar
gagnslaus, heldur eins og hlekkur
í stórri keðju, sem hvorki má hila)
nje hresta, þegar ættjörðin kallar.
Það má enginn ■ bregðast, þegar
Iþjóðin er í vanda stödd.
Eitt vil jeg minna á og það er
' þetta: Það er ekki nóg, að menn
kannist. við, að hjer sje um nýti-
lega hugmynd að ræða, þar sem
•er Tíu ára áætlunin.
Sú skoðun verður að koma fram
í verki. Það er á allra vitund, að
margir kannast við; að eitt eður
annað sje nýtilegt, en hreyfa
hvorki hönd nje fót til að hlynna.
að því.
Að svo mæltu fel jeg yður öll-
um Tíu ára áætlun mína. Jeg bið
yður öll að hlynna að lienni í orði
og verki og fullvissa yður um, að
þess þarf yður aldrei að iðra.
Vjer skulum muna það, sem
forðum var sagt og jeg hefi áður
minst á:
Hver sem vill fylgja mjer, af-