Morgunblaðið - 09.09.1944, Blaðsíða 12

12

MOEGDxíBLAÐIÐ
Laxigardagur 9. sept. 1944
Fimtugur:
Fimtugur:
Björn Eiríksson
Valgeir Björnsson hafnarstjóri
FIMMTUGUR er í dag Björn
Eiríksson bifreiðarstjóri og fyr-
verandi skipstjóri á Sjónar-
hóli í Hafnarfirði. Hann er
fæddur 9. sept. 1894 að Hall-
dórsstöðum á Vatnsleysuströnd
einn af mörgum börnum sæmd
arhjónanna, Sólveigar Benja-
mínsdóttur og Eiríks Jónsson-
ar. Móðir hans er enn á lífi,
en maður hennar og 2 synir
hafa drukknað. Á lífi eru Jón,
skipstjóri, Benjamín, sem ný-
lega hefir verið að taka lær-
dómspróf í Ameríku, og 3 syst
ur, giftar í Reykjavík og Hafn-
arfirði.
Björn fetaði fljótt í fótspor
föður síns og gjörðist ungur
sjómaður og var hann í Sigl-
ingu, bæði innanlands og utan.
Hann lærði stý'rimannafræði
og var á togara, bæði sem há-
seti og yfirmaður, þangað til
fyrir 11 árum, að heilsu hans
hentaði ekki lengur sjóvolkið,
svo að hann Ijet af sjómensk-
unni og gjörðist þá, og hefir síð
an verið, bifreiðastjóri.
Björn kvæntist 13. des. 1922.
Kona hans er Guðbjörg Jóns-
dóttir, mjög samvalin og sam-
hent manni sínum. Foreldrar
hennar og 14 systkina voru Jón
Magnússon og Guðlaug Jóns-
dóttir, ættuð úr Skaptafells-
sýslu, en bjuggu búskap sinn
og ólu upp börn sín í Bárugerði
á Miðnesi, alt mikið dugnaðar-
og myndarfólk. Guðbjörg verð
ur einnig 50 ára í næsta mán-
uði. Þau Björn og Guðbjörg
eiga 5 börn og 1 kjörson, öll
mannvænleg.
Þótt nokkur vanheilsa hafi
heimsótt þau á köflum, hefir
öll sambúðin óg barnauppeldið
blessast þeim farsællega fyrir
samhenta og samhuga atorku
og umhyggju þeirra beggja.
Síðan Björn gerðist bifreiðar
stjóri, hefir hann stundað þá
atvinnu með mesta dugnaði,
eins og sjómenskuna áður, en
þær eru ekki altaf svefnsamar
næturnar hjá bifreiðarstjórun-
um fremur en sjómanninum.
Björn þekkir báðar hliðarnar,
því oft hefir hann verið ræstur
út til að aka með okkur sjó-
mennina heim, þegar við höf-
um komið að landi misjafnlega
fyrir kallaðir. Þá hefir ekki
verið annað en að hringja eða
labba upp að Sjónarhól og
vekja upp, því að við göngum
að því vísu, að ef Björn er
heima, þá erum við komnir
heim til okkar eftir nokkrar
mínútur.
Jeg óska svo afmælisbarn-
inu og konu hans, ásamt börn-
um þeirra, hjartanlega til ham
ingju með 50 ára afmælið, og
vona, að honum endist enn
lengi líf og góð heilsa ásamt
allri blessun, þar á meðal
til að aka enn oft með okkur
hina heima til konu og barna.
Vinur.
Samið við verk-
stjóra hæjarins
Á FUNDI bæjarráðs í gær
var borgarstjóra heimilað að
semja við Verkstjórafjelag Is-
lands um kjör verkstjóra, sem
vinna hjá bænum, á grundvelli
gildandi samnings milli Vinnu
veitendafjelags íslands og
Verkstjórafjelagsins, að svo
miklu leyti sem samningurinn
tekur til bæjarins.
London: — Nokkrir ungir
menn, sem rjeðust á lögreglu-
stöð eina nærri Jaffa í Gyð-
ingalandi og vörpuðu að henni
sprengjum, særðu með því tvo
breska og tvo arabiska lög-
regluþjóna.
VALGEIR BJORNSSON
hafnarstjóri á fimtugsafmæli í
dag. Manni verður stundum á,
ennþá, að kalla hanna bæjar-
verkfræðing, því svo stutt er
síðan hann skifti um stöðu. Og
svo lengi hafði hann verið bæj-
arverkfræðingur, að það eru
naumast aðrir en þeir, sem eru
sjerlega vel að sjer í sögu
Reykjavíkur, er muna hver
var fyrirrennari hans í því
embætti.
Þá tvo áratugi, sem Valgeir
var bæjarverkfræðingur fjölg-
aði íbúum Reykjavíkur um 20
þúsund, þ. e. a. s. bærinn tvö-
faldaðist að heita má. Og allt
þetta fólk þurfti að fá nýjar
götur, vatnsleiðslur, holræsi og
ótal margt annað, sem það
ekki hafði haft áður, en heimt
aði er hingað kom, fyrst og
fremst af bæjarverkfræðingn-
um. Þegar rigningar gengu,
var það bæjarverkfræðingnum
að kenna, að göturnar voru
blautar, að þær voru holóttar
og á þeim voru pollar. Þegar
hið langþráða sólskin kom, þá
var það ekki blessaðri sólinni,
heldur fyrst og fremst bæjar-
verkfræðingnum að kenna, að
rykið þyrlaðist upp í augu
manna, eyðilagði þvottinn fyr-
ir húsmæðrunum o. m. fl. Og
þegar vatnsveitan nægði ekki,
til þess að hægt væri að hafa
hana fyrir sírennandi bæjar-
læki í öllum kjöllurum bæj-
arins, þá átti bæjarverkfræð-
ingurinn sök á því, eins og svo
mörgu öðru. Það fylgir starf-
inu að fá allar þessar mismun-
andi sanngjarnar ákúrur.
Mjer er nær að halda, að
áhöld sjeu um, hver fái fleiri
orð í eyra dagsdaglega og yfir
árið, bæjarverkfræðingurinn
eða blaðamennirnir. Það er
kannske að einhverju leyti þess
vegna, sem okkur Valgeir
Björnssyni hefir komið svo
einstaklega vel saman öll þau
16 ár, sem við höfum verið ná-
grannar við Laufásveginn.
En sá er munurinn, að dag-
blöðin gleymast og flest það,
sem þau flytja er rokið út í veð
ur og vind, áður en varir, því
þau eru fyrst og fremst fyrir
líðandi stund. En bæjarverk-
fræðingur, sem stóð í stöðu
sinni meðan Reykjavík tvöfald
aðist að stærð, og þandist út
um holt og mýrar, hann er og
verður um ókomin ár meðal
þeirra helstu, sem sett hafa
og halda áfram að setja svip
á bæinn.
Valgeir Björnsson er einn
þeirra manna, sem ganga að
verki sínu ótrauðir, kunna verk
sitt, og fara eftir því, sem þeir
eru sannfærðir um af þekk-
ingu sinni, að best sje og hag-
kvæmast, en láta órökstudd
ámæli hvaðan sem koma
kunna, sem vind um eyrun
þjóta. Hann hefði vitaskuld
viljað að bæjarsjóður hefði
alltaf haft meira fjármagn, til
þess að gera hina hraðvaxandi
höfuðborg vistlegri, hreinni og
þægilegri en tök hafa verið á.
En hann hefir orðið að sníða
framkvæmdunum þann stakk,
sem fjárhagur bæjarins hefir
leyft. Og gert sem best úr öllu.
Þetta vita samverkamenn hans
og meta hæfileika hans þeim
mun meira sem þeir þekkja
hann betur.
Eftir langt bæjarverkfræð-
ingsstarf kaus hann um síðustu
áramót að taka að sjer stjórn
Reykjavíkurhafnar, og halda
þar áfram starfi frænda síns,
Þórarins Kristjánssonar, að
gera Reykjavíkurhöfn fjár-
hagslega sterkt fyrirtæki, er
um ókomin ár verði, eins og
verið hefir, lífæð fyrir athafna
líf bæjarbúa.
V. St.
Minning
Ari Friðriksson frá Látrum, Að-
alvík, fórst með bv. Max Pember
ton 4. jan. ’44.
(Kveðja frá vinkonu).
Ungi vinur, Ijóðin líða
læt jeg tii þín út á höf
þar sem ólgar aldan bláa
yfir þinni votu gröf.
Ungur kaustu á ægisleiðum
afl að treysta og reyna dug.
Hræddu aldrei ógnir voðans
æskumannsins djarfa hug.
Heiman fús úr föðurgarði
fórstu studdur vonarhönd
framgjörn útþrá seiddi á sæinn
sýndi opin draumalönd.
Fyr en varði skygði skúrin,
sköpin þungu dundu á
þig með hetjuhópnum prúða
huldu sjónum djúpin blá.
Faðir þinn og sorgmædd systkin
sendá til þín kveðjumál
Ástarþakkir einum rómi
inna þjer af hug og sál
yfir brim og boða lífsins
bendir trúin vonum studd
inn á starfssvið æðri heima
anda þínum braut er rudd.
G. M.
Kaup hækkar hjá starfs
mönnum Fiskhallar-
innar.
UNDANFARIÐ hafa staðið
yfir samningaumleitanir milli
Dagsbrúnar og Fiskhallarinn-,
ar.
I gærkvöldi voru samningar
undirritaðir og hækkar grunn
kaup fastra starfsmanha Fisk
hallarinnar um kr. 25;00 á
mánuði, eða úr kr. 450,00 í
kr. 475,00 á mánuði. -— Samn
ingur þessi tekur til 18 starfs-
manna og gildir hann til 1.
júní 1945.
London: — Háskólastúdent-
ar hjeðan, sem fóru til Bangor
í Norður-Wales, munu ekki
koma aftur til borgarinnar í
bráð af öryggisástæðum, held-
ur halda áfram námi í Bartgor.

X-9

Eftir Roberf Slorm ■!

IT'5 OKAV, BOY5! f HUU^-VJEU:
UOGAN , IT'5 YODR / vMADDAVA
PAL , PLOOPgY ! KHOW...GOOD
CLD FL0GP5YI
LI6TEN, YOU
7W0-LE6GED
DOBERMAN..,.
I VJANNA
SEE BLUE-JAW
p HEY, NCW I AM
IN THE 60UP ! I TG’LD
8LUE-JAW Ti-iAT I VVA5
- SENT UP AEPE
L BY FLOOP5V! 'U
1—2) Bíll, sem Blákjammi kannast ekki við, er
kominn heim að dvalarstað hans. •—■ Andy: — Hver
er þetta, Blákjammi? — Blákjammi: — Það sje
jeg ekki enn. Puggy: — Upp með lúkurnar, lagsi.
Komumaður: — Heyrðu, þorskhausinn þinn, jeg
ætla að finna Blákjamma,
3—4) Blákjammi: — Allt í lagi, strákar! Hogan,
þetta er Floopsy, vinur þinn! — X—9: — Ha? Nei,
þú segir ekki. Gamli, góði Floopsy. (Hugsar): Ja,
þar lá jeg laglega í þvi. Jeg sagði Blákjamma, að
Floopsy hefði sent mig hingað!