Morgunblaðið - 16.01.1947, Side 5

Fimtudagur 16. jan. 1947
MORG U.N B L A Ð I Ð
Bridgekeppnin
ÖNlSrUR umferð í meistara-
flokkskepni Bridgefjelagsins
var spiluð í fyrrakvöld 1 Breið-
firðingabúð. Við þá umferð
fóru leikar svo að sveit Harðar
Þórðarsonar vann sveit Gunn-
ars Möller með 4 vinningum
gegn 0. Sveit Halldórs P.
Dungal vann sveit Gunngeirs
Pjeturssonar með 3V2 vinning
gegn 2V2. Sveit Lárusar Fjeld-
sted vann sveit Einars B. Guðf
mundssonar með 3V2 gegn V2
og sveit Jóhanns Jóhannssonar
vann sveit Lárusar Karlssonar
með 3 gegn 1 vinning.
Eftir þessar tvær umferðir
standa sveitirnir þannig. Efst
er sveit Harðar með 514; vinn-
ing. Önnur er sveit Lárusar
Fjeldsted með 5 vinninga.
Tvær sveitir hafa 4% vinning:
Sveit Lárusar Karlssonar og
Einars B. Þá kemur sveit Hall-
dórs með 4 vinninga. Sveitir
Jóhanns og Gunngeirs hafa
báðar 3 vinninga og sveit Gunn
ars Möllers með 2V2 vinning.
bingarorð úm Magnús Björnsson
Skáfcþing Reykja
í dag hverfur Magnús
Björnsson til feðra sinna, og
er jeg einn þeirra, sem á þar
góðum vini á bak nð sjá. Þar
er horfinn sá maður, sem
mörgum verður jafnan minn
isstæður sökum vitsmuna
hans, þekkingar og göfug-
menn.sku.
Sjera Hálfdán Guð.jónsson
kendi Magnúsi undir skóla,
aðaliega latínu, og bjó þar
lengi að fyrstu gerð. Magnús
varð ágætlega að sjer í forn-
málunum, sömuleiðis í frakk-
nesku. Ensku og þýsku talaði
hann um það bil eins og móð-
urmál sitt. Hann var hagur á
)slenska tungu eins og rit
hans sýna, ekki síst hans merk
asta rit „íslenskir fuglar“,
sem Ferðafjelag íslands gaf
út.
En kennsla í náttúrufræð-
um í ýmsum skólum landsins
byl og spýtti um tönn móti
draugum og náttmyrkri og
helt uppi merki karlmensku
og glaðværðar hvar sem hann
fór.
Og þegar ferðin er á enda,
og erfiði og ávinningur borin
saman, verður Magnús hik-
laust að flokkast í hóp gæfu-
manna.
Farsæld fylgi börnum hans
og nyðjum, friður honum
sjálfum og heiður sje yfir
minningu hans.
Kjartan Sveinsson.
SKAKÞING Reykjavíkur
hófst á mánudagskvöld að Þórs
café. Þátttakendur e^u 58.
Meðal þátttakenda eru Egg-
ert Gilfer, Jón Þorsteinsson,
Lárus Johnsen og Magnús G.
Jónsson. Reykjavíkurmeistari
er Guðmundur S. Guðmunds-
son en hann tekur ekki þátt í
keppninni sakir fjarveru. Hann
er í Englandi.
Fyrsta umferð var tefld þá
um kvöldið og urðu úrslitin sem
hjer segir í meistaraflokki:
Gunnar Ólafsson vann Sturlu
Pjetursson. Eggert Gilfer vann
Aðalstein Halldórsson, Jón Þor
steinsson vann Guðmund Pálma
son og Lárus Johnsen
væri annað en viltar fjalla-
geitur. Magnús dró enga dul
á, að h^nn gætti hagsmuna
landa sinna, ekki sís't þar sem
alþýðufólk ætti hlut að máli.
Ljetu Bretarnir sjer það. oft-
ast vel líka og fólu Magnúsi
og náttúrufræðibannsóknir j sjálfdæmi í fjölda slíkra mála
mátti þó' telja aðalæfistarf j s}nn þurfti jeg að ná í
Magnúsar, en sumartímann ^ Magnús þegar breskum her-
þegar skplar voru lokaðir, I rjetti var nýlega lokið. yoru
notaði hann til ferðalaga um þar saman komnir nokkrir
hálendi og óbygðir landsins. ^ breskir foringjar og einhverj,-
Pjetur Guðmundsson. Biðskák-
ir urðu hjá Benoný Benedikts-
syni við Jón Ágústsson og Guð-
jóni M. Sigurðssyni við Magnús
G. Jónsson.
Önnur umferð verður leikin
á sama stað á sunnudag.
Þar undi hann sjer best og
varð flestum mönnum kunn-
ugri á þeim slóðum. Oft ferð-
aðist hann þangað sem fylgd-
armaður og túlkur erlendra
manna. Nokkrir merkir menn
voru í þeirra tölu, sem tóku
tryggð við Magnús og hjeldu
sambandi við hann alla tíð.
Bundu þeir oft saman trúss
sín í þeim ferðalögum, hann
ir fleiri. Vesturheimsmaður
einn sneri sjer að Magnúsi,
nokkuð hvatlega og sagði svo
hátt, að allir heyrðu: — Þjer
vitið’ það, að við höfum byggt
og kostað þenna flugvöll
þarna suður á Reyk.janesi, og
að við eigum hann. — Gott
og vel, — sagði Magnús, —
en við íslendingar eigum land
ið undir honum, takið þið
og Stefán heitinn Steíánsson. hann bara sem fyrst og farið
túlkur. Voru þeir hinir mestú þ-g meg hann heim til ykkar
mátar enda líkir um margt.
Þar sem þeir voru saman
komnir voru jafnan mörg leift
ur á lofti og þurfti hvorugur
að fá lánuð orð í sínu móðpr-
vann máli. Var Magnús síðar ýið-
staddur þegar ösku Stefáns
var, að fyrirmæTum hans
,sjálfs, dreift yfir Kleifarvatn
Bretarnir hlógu dátt, einn
þeirra gekk að Vesturheims-
manninum og sagði: — Var
jeg ekki búinn að segja þjer,
að þessi maður væri ekki þitt
meðfæri. —
Sem góðum dreng sómdi
leit Magnús með góðvild til
flestra manna og oftast með
Þeie' hlæja og
hlæja og hlæja,
er sjá „Húrra
fcrakka"
STRAKS eftir nýárið hóf
Leikfjelag Hafnárfjarðar aft-
ur sýningar á hinum bráð-
skemtilega og rómaða gam-
anleik „Húrra kvakki“, eftir
Arnold og Bach. En eins og
kunnugt er var jólafrí á sýn-
ingunum, en til jóla hafði
leikurinn verið sýndur 15
sinnum, alt frá byrjun nóv-
embermánaðar, ávalt við hús-
fylli, og fádæma hrifningu
leikhúsgesta.
Það þykir ekki of sagt að
leikrit þetta er vafalaust eitt
hið skemtilegasta og best
hepnaða leikrit, er Leikfjelag
Hafnarfjarðar hefur sett
svið í Hafnarfirði. — Hjálpa
þar bæði til hinir frábæru
leikarakraftar, er koma fram
a
vefrarverfíS í Eyjisra
en í fyrra
I Vestmannaeyjum er ráðgert
að út verði gerðir alls 57 bátar
á vetrarvertíðinni. Verða flest-
ir þeirra eips og að venju með
iínu eða 29 alls, 13 verða með
botnvörpu og 15 með dragnót.
VerSur útgerð þar með minnsta
móti í vetur og um 10 bátum
færra en á vetrarvertíð 1946.
Hafa einhverjir bátar verið
seldir þaðan burtu og erfiðleik
ar á því að fá nægan mann-
afla, einkum á hina smærri
bátá. ,
Undanfarin ár hefir veruleg-
ur hluti afla bátanna í Vest-
mannaeyjum verið fluttur út ís
varinn. Hætta er á að á því
verði nú nokkrir erfiðleikar
svo salta verði nú meir en áð-
ur. Á því eru aftur nokkur vand
kvæði vegna þrengsla.
Safnið ekki drasli í
herbergin
Mmnisvarði um
Guðm. Kr. Guð-
mundsson og fjéi-
aga hans
Frá frjettaritara vorum í
Keflavík, þriðjudag.
í DAG var afhjúpaður
minnisvarði í Keflavíkur-
kirkjugarði um þá Guðmund
Kr. Guðmundsson, skipstjóra
og skipshöfn hans, er fórst 9.
febr. s.l. með m.b. Geir.
Auk Guðmundnr Kr. Guð-
mundssonar voru á bátnum
með honum þoir: Páll Sigurðs
son, Ólafur Guðmundsson,
Ragnar Kristinsson og Marí-
as Þorsteinsson.
Frú Ingibjörg Benedikts-
dóttir, ekkja Guðmundar Ijet
gera steininn og reisa hann.
Athöfnina í kirkjugarðin-
um framkvæmdi sóknarprest
urinn, sr. Eiríkur Brynjólfs-
son. Viðstaddir voru nánustu
ættingjar og vinir þeirra, er
varðinn var reistur.
SLOKKVILIÐIÐ var tví-
vegis kallað út í gær, vegna.
þess að kviknað hafði í rusli
í miðstöðvarherbergi. Ekki
urðu skemdir teljandi.
í fyrra skipti var kallað að
Baldursgötu 7 og í síðara
skipti að B^kihlíð 14.
Karl O. Bjai’nason, vara-
slökkviliðsstjóri, hefur beðlð
Morgunblaðið að vekja at-
a hygli manna á því, að hafa
ekki eldfimt drasl og annað í
miðstöðvarherbergjum. Upp
á síðkastið hefur slíkum
íkviknunum farið mjög fjölg’
í þessu leikriti, og eins hin
ágætu og fullkomnu leikhús- andi, °g í nær.öll skiptm er
og eirskjöldur með nafni hans skilningi á takmarkanir ná-
I greyptur í Stefánshöfða, í, Ungans, en við eina mannteg-
klifinu þar sem vegurinn ligg nd var honum uppsigað, þá
ur nú. Og þar vildi Magnús menn, sem reyndu að tjdla
jafnan nema staðar, þegar við|sjer á tá og auka meg því þó
síðar ókum þar um. J ekki væri nema svona feti við
Um nokkura ára skeið hæð sína.
vann Magnús við Náttúru-1 Magnús átti sjálfur sinn
gripasafnið í Roykjavík, en í mælikvarða á menn og mái-
byrjun ófriðarins kaus hann j efni, skoðanir fekk hann aldr-
að hverfa þaðan og láta unga.ei lánaðar.
menn taka við. Rjeðst hann þá I Magnús Varð aldrei ríkur
sem túikur í þjónustu bresku af þessa heims auði, en hann
herstjórnarinnar hjer á lancli hafði altaf efni á því að vera
og það er aðeins á vitorði til-, höfðingi í lund. Oft átti hann
tölulega fárra manna, hvaðajvið erfiðleika að etja, ekki
þjóðþrifaverk Magnús vann | síst þegar hann misti konu
þar á þeim árum. Sökum stað1 sína frá mörgum ungum börn
þekkingar sinnar og vitsmuna j um, og Magnús var alla tíð
varð Magnús brátt ekki að-jalveg sjerstakur vinur allra
eins túlkur Bretanna, helduiþ barna. En seigla hans og þraut
jafnframt ráðunautur þeirra segja var ódrepandi, hartn
í viðskiftum við hjerlonda, kom börnum sínum vel til
menn. Hinum bresku gestum manns og gerði þau að nýtum
varð hann jafnframt þarfur þegnum. Magnús naut hka
en stundum nokkuð strangur j uppskerunnar af erfiði sínu,
kennari og gerði sjer aldrei því þegar börn hans höiðu
mannamun. Meðal hersins( stofnað sín eigin heimili,
uoru menn, sem töldu sig hafa1 mátti segja, að þau toguðust
fundið þenna liólma og ættu á um hann.
hann þ'ess vegna. Þeir áttu
sumir erfitt með að .skrlja
mun á veiðilöndum og æðar
Þó margur sakni vinar 1
stað, skal Magnús ekki kvadd
ur með neinu víli, slíkt væri
varpi, eða að gróirtn töðuvöll honum ekki samboðið. Hann
ur væri neins virði, eða að, gekk ótrauður sína lífsbraut,
nýrúið sauðfje á fjöllum uppiSgretti sig framan í íslenskan
skilyrði, er Bæjarbíó í Hafn-
arfirði hefur' upp á að Ljóða,
sem eru vafalaust þau bestu,
sem eru fyrir hendi hjer á
landi.
Aðsóknin að lekinum hef-
ur ekki verið síðUr minni, nú
eftir nýárið, en hún var fyrir
áramótin. — Straks eftir ára-
mótin var aftur farði að
kveða mikið að því, að áætl-
unarbílarnir Hf.—Rv. væru
jþjettskipaðir prúðbúnu fólki
'um 8 leytið á kvöldin, og oft
svo að auka bíla þurfti til eð
fullnægja þörfinni. Einnig
var farið að kveða að því að
mikil bílaþröng var á bíla-
stæðinu fyrir framan Bæjar-
bíó. ,
Einn farþegi, er var að fara
upp í áætlunarbíl, áttaði sig
ekki'á þessai’i snöggu breyt-
ingu, því að rólegt hafði ver-
ið fyrstu daga nýársins, og
spurði því bifreiðastjórann í
mesta grandaleysi: ,,Hvað í Einnig
ósköpunum veldur þessu, —
er verið að sýna einhverja af
hinum sænsku kvikmyndum,
núna, — eða hvað?“ — „Hvað
er þetta maður“, svaraði bif-
reiðárstjórinn, „fylgistu ekki
með tímanum, — Leikfjelag
Hafnarfjarðar, er aftur byrj-
að að sýna „Húrra krakka“,
með Ualla Á. í aðalhlutverk-
inu“. — „Það hlaut að vera
eitthvað“, sagði maðurinn
sneypulega, og tróð sjer inn í
bílinn. •—
orsökin sinnuleysi manna'
þessum efnum.
Grélar Fells, rit-
Eröfundur, hetðraður
GRETAR FELLS rithöfund
ur hefur, eins og kunnugt er,
verið forseti Guðspekifjelags-
ins á landi hjer frá 1935. Átti
hann fimtugsafmæli 20. des.
síðastl. Var afmælisins getið
hjer í blöðunum. Bárust hon-
um þann dag fjöldi heilla-
óskaskeyta og blóma. Og ura
kvöldið hjeldu guðspekinen>
?.r honum og frú hans fjöl-
mennt samsæti í húsi fjelags-
ins. Ingólísstræti 22. Voru þar
jluttar margar ræður og nokk
ur kvæði, er ort höfðu verið í
tilefni dagsins. Þá var honum
einnig færf, vandað gullúr að
gjöf. Að lokum þakkaði deild
arforsetinn með snjallri ræðu.
bárust deildarforseta
gjafir frá. Hafnarfirði,' Siglu-
firði og Akureyri. Fór sam-
sætið prýðilega fram og var
að öllu leyti hið virðulegasta.
WASHINGTON: — Ellefu
skip eru als í leiðangri Byrds
flotaforingja, til Suður-póls-
ins. Meðal skipanna er flug-
vjelamóðurskip, en flugvjel-
ar þess á að nota til að kort-
leggja 6,000,000 ferm. svæði.
í leiðangri þessum taka þátt
um 4000 manns.