Morgunblaðið - 30.10.1947, Blaðsíða 11

Finrmtudagur 30. okt. 1947
MORGUISBLAÐIÐ
11
Lögta k
Eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík og að undangengn
um úrskurði verða lögtök látin fram fara án frekari fyrir
vara, á kostnað gjaldenda en ábyrgð ríkissjóðs, að átta
dögum liðnum frá birtingu þessarar auglýsingar, fyrir
eftirtöldum gjöldurn: Tekjuskatti, tekjuskattsviðauka,
eignarskatti, striðsgróðaskatti, fasteignaskatti, slysatrygg
ingaiðgjaldi og námsbókagjaldi, sem fjellu í gjalddaga á
manntalsþingi 31. júlí 1947, almennu tryggingasjóðs-
gjaldi er fjell í gjalddaga að hálfu í janúar 1947 og að
öðru leyti á manntalsþingi sama ár, gjöldum til kirkju
og háskóla, sem fjellu í gjalddaga 31. mars 1947, kirkju
garðsgjaldi, sem fjell í gjalddaga 1. júní 1947, svo og á
áföllnum og ógreiddum veitingaskatti, skemmtanaskatti,
gjaldi af innlendum tollvörum og skipulagsgjaldi.
Borgarfógetinn í Reykjavík, 29. október 1947.
Kr. Kristjánsson.
REYIÍVlKlNGAR!
Hálftunnur og kútar
undan kjöti verða keyptir næstu daga, enda sjeu ilátin
hrein og ógölluð. Sœkjum heim.
Frystihúsið Herðubreið, simi 2678.
Garnastöðin, simi 4241.
sími 4241

hriggja stofu íbtíð
við Rauðarárstíg ásamt eldhúsi og öllum tískunnar út-
búnaði er til sölu og laus 1. nóv. n.k. Ibúðin er unaðsleg
og sá er sólarmegin í lífinu sem í henni býr. Nánari
upplýsingar gefur Pjetur Jakobsson, löggiltur fast-
eignasali, Kárastíg 12. Simi 4492. Viðtalstimi kl. 1—3.
l’jelag Þingeyinga, Reykjavík
Þingeyingafjelagið
heldur aðalfund sinn með skemmtiatriðum og dansi á
eftir í Tjarnarkaffi uppi kl. 9 s.d. i dag fimmtudaginn
30. okt. Fjölmennið.
STJÓRNIN.
Sendisvein
vantar okkur í 2 tíma á dag, fyrir eða eftir hádegi.
Uppl. í síma 6947.
—V!fcjíiylncjaALri^itoj'an
Fyrirspurn svarað um
þingmannabústað
og rekstrargjöld rík-
isins
FORSÆTISRÁÐHERRA og
fjármálaráðherra svöruðu í
gær tveim fyrirspurnum á Al-
þingi.
Rekstrargjöld ríkisins.
Onnur fyrirspurnin var frá
Skúla Guðmundssyni svohlj.:
Hvað líður þeirri athugun á
starfskerfi og rekstrargjöldum
ríkisins, sem Alþingi fól rík-
isstjórninni með samþykt álykt
unar 3. mars 1945, að láta
framkvæma?
Jóhann Þ. Jósefsson, fjár-
málaráðherra, varð fyrir svör-
um. Upplýsti ráðherra að fjár-
málaráðuneytið hefði í sam-
ráði við ríkisstjórnina falið 5
mönnum að rannsaka allan
kostnað við rekstur ríkisins og
rekstur ríkisstofnana. — Skal
nefndin síðan gera tillögur til
ríkisstjórnarinnar um hvernig
koma megi á sparnaði á rekstr-
argjöldum ríkisins. Voru þess-
ir menn skipaðir í nefndina:
Magnús Gíslason skrifstofustj.
fjármálaráðuneytinu, Gunn-
laugur E. Briem skrifstofustj.
í atvinnumálaráðuneytinu, Jón-
Guðmundsson skrifstofustj.
í fjelagsmálaráðuneytinu, Magn
ús Björnsson ríkisbókari, og
Björn E. Árnason aðalendur-
skoðandi.
Kvaðst ráðherra vona að rann
sókn þessari yrði lokið svo tím-
anlega að hún gæti komið að
notum við afgreiðslu fjárlag-
anna.
Ráðherra ræddi nokkuð í
þessu sambandi um þá ábyrgð,
er Alþingi bæri á útgjöldum
ríkisins, bæði með afgreiðslu
fjárlaganna og einnig með ýms
um öðrum lögum sem krefð-
ust mikilla fjárveitinga.
Ráðherra benti að lokum á,
að engu minni nauðsyn væri á
að láta fara fram athugun á
rekstrargjöldum bæjarfjelag-
anna.
Til máls tóku einnig Gísli
Jónsson, sem óskaði eftir að fá
sundurliðaða starfskrá um
laun starfsmanna ríkisins til
handa fjárveitinganefnd, (Pjet-
ur Ottesen og Páll Zophonías-
son).
Þingmannabústaðir.
Hin fyrirspurnin var um
hvað gert hefði verið til að reisa
hús eða kaupa hús fyrir þing-
mannabústað. Fyrirspyrjandi
Bernharð Stefánsson hjelt
stutta ræðu. Benti hann á að
forsætisráðherrabústaðurinn
— Matthías Þórðarson
Framh. af bls. 9
— Starístími minn við safn-
ið er ný orðinn hátt í heiming
af ævi þess. Það var 44 ára,
þegar jeg kom að því, og nú
eru rúm 40 ár síðan. Svo ekki
væri það nema sjálfsagt, að
safnið hefði tvöfaldast. En auk
þess hafa bæst við bað nýjar
deildir, svo sem Myntasafnið,
Mannamyndasafnið, Listasafn-
ið, Sjóminjasafnið og Iðnminja-
safnið, að ótöldum nokkrum
söfnum, sern komið hafa frá
einstökum gefendum, og eiga að
haldast sem sjerstakar deildir,
svo sem safn Þorv. Thorodd-
sen og frú Þóru, konu hans,
og safn Stefáns og Önnu Steph-
ensén. Stærst þessara deilda er
Ásbúðarsafnið, sem keypt var
af Andrjesi Johnsen í Hafnar-
firði.
Þá eru líka hinir stór-
merku gripir safnsins, sem það
fjekk eftir Willard Fiske, er
hann hafði safnað í Egypta-
landi, þegar hann var þar á
brúðkaupsferð sinni. Oft hefir
mönnum fundist, að óheill
fylgdi gripum þeim, sem komn-
ir eru frá hinum fornu gröfum
Egyptanna. Og vera kann að
slíkt hafi einmitt komið fram í
sambandi við gripi þessa, sem
Fiske prófessor hafði með sjer
þaðan, meðan þeir voru í eigu
hans. En ekki hefir á því bor-
ið eftir að gripirnir komu hing-
að.
Það var hið mesta happ fyr-
ir safnið, og þjóðina má segja,
að Hafstein tókst að koma Safna
húsinu upp áður en mikli brun-
inn varð í miðbænum, þegar
Landsbankinn brann. Hefði
safnið þá verið í bankahúsinu,
hefði farið illa.
Vinsæl stofnun.
— Áskotnast safninu ekki
mikið af gjöfum á síðari árum?
— Þjóðminjasafnið hefir alt
frá öndverðu átt miklum vin-
sældum að fagna meðal almenn
ings. Og vonandi verður svo í
framtíðinni, ekki síst eftir að
safnið verður sett upp í hin nýju
og rúmgóðu húsakynni, sem nú
er verið að reisa fvrir það.
Menn verða líka að hafa það
hugfast, að þjóðminjar okkar
eru víðar en á saíninu. Fyrsta
áratuginn, sem jeg var forstöðu
maður safnsins, fór jeg um alt
land, og heimsótti svo að segja
allar kirkjur og skráði alla
kirkjugripi.
Friðlýsti jeg líka þá staði, sem
eiga, að varðveitast óhreyfðir
samkvæmt lögunum um forn-
minjar, og sendi jarðeigendun-
um friðlýsingarbrjefin um þá,
og hvernig þeir skyldu varð-
um alt, sem við kemur því, er
þeir hafa með höndum og með
því gefa hinum fornu hlutum
mál.
Mikið lán hefir það verið
fyrir verndun fornminja hjer á
landi, að forlögin eða tilviljnn
irnar skyldu beina Matthíasi
Þórðarsyni inn í Forngripasafn
ið okkar, þegar hann á unga
aldri hóf þar starf sitt. Þjóð-
menningarstarf það, sem hann
þar hefir unnið, mun ekki fyrn
ast. Öll þjóðin er sammála um
að þakka honum óbilandi áhug.a
og ómetanlegt starf.
V. St.
um
kemur út bráðlege
BRÁÐLEGA kemur á mark-
aðinn bókin Bessastaðir,. eftir
Vilhjálm Þ. Gisla’son skólastjóra.
í þessari bók er rakin saga
Bessastaða alt frá dögum Siiorra
Sturlusonar, þar til það verður
setur forseta íslands. Bókin er
rúmár 200 blaðsíður og prýða
hana fjöldi ljósmynda Henni er
skipt niður í marga kafla.
Svo sem kunnugt er koma
margir helstu valdamenn lands-
ins bæði innledir og erlendir við
sögu Bessastaða. Þar hafa verið
haldnir ýmsir merkilegir fundir
og ráðstafanir. Að Bessastöðum
hafa rán verið framin, Tyrkja-
rán og rán Englendinga.
Menningarstarfsemi var hald-
ið uppi að Bessastöðum og voru
þar sýndir sjónleikir. Þar var
og hafin læknakensla. Þá er í
bókinni kafli um Bessastaða-
skóla og það menningar- og vís-
indastarf, sem þar fór fram í
sambandi við skólann.
Bókaútgáfan Norðri á Akur-
eyri gefur bókina út og er hún
vel úr garði gerð.
sæmdir heiðurs-
FORSETI ISLANDS sæmcli í
gær sr. Sigurbjörn Á. Gíslason
stórriddarakrossi hinnar ísl.
Fálkaorðu og trjesmiðameistara
Flosa Sigurðsson riddarakrossi
Fálkaorðunnar.
Báðir hafa menn þessir vei ið
í stjórn Elliheimilisins Gru«d
frá stofnun þess. — Sigurbjörn
Varð riddari Fálkaorðunnar árið
1930. — (Frjett frá orðuritara).
við Tjarnargötu mundi vera
heppilegur þingmannabústaður. veitast.
Forsætisráðherra varð fyrir j Þegar hingað var komið
svörum. Taldi ráðherra að eins samtalinu, fann jeg að nú
og nú væri ástatt í gjaldeyris- { myndi jeg freistast til að spyrja
og fjármálum okkar, þá væri ^ Matthías um ýmsa þá sögustaði,
, sem hann hefir friðlýst fyrir

þess enginn kostur að reisa þing
mannabústað. Nauðsynleg íbúð
arhús yrðu að sitja fyrir.
En stjórnin hefði útvegar ut-
anbæjarþingmönnum bústað á
Hótel Borg, sem væri besta gisti
hús landsins, auk þess rjett hjá
þinghúsinu.
Viðvíkjandi ráðherrastaðnum
taldi ráðherra að hver ríkis-
stjórn yrði að hafa slíkt hús
til að halda uppi risnu.
nútíð og framtíð, og margt og
margt, því að fáa menn hefi
jeg hitt, sem þolinmóðari eru
en hann, til að leysa úr spurn-
ingum manna. Enda hefir
hann altaf reynst mjer vera
sem lifandi alfræðiorðabók, um
alt, sem við kemur fornminjum
hjer á landi. En það er einn
liður í starfi góðra safnvarða,
að fræða almúgann og fáfróða
De Gaulle stefnir
eklti að einræði
EINN af talsmönnum samfylk-
ingar frönsku þjóðarinnar, —
flokks De Gaulle, lýsti því yfir
í dag, að sú staðhæfing komm-
únista, að De Gaulle stefndi aO
einræði, væri ekkert nema áróð-
ur. Sagði talsmaðurinn einnig,
að síðan samfylkingin hefði sigr
að, hefði hin svokallaða komm-
únistasamsteypa klofnaði ög
með því farið út um þúfur -aR
einræðisbrölt kommúnistaleið-
toganna. — Reuter.