Morgunblaðið - 08.02.1953, Blaðsíða 9

Sunnudagur 8. febrúar 1953
MO RGVNBLAÐIÐ
9
Reykjavíkurbréf:
m
TM U í'

l^ugardagiir 7. febrúafj
tim stofn-
uiK „Isleizks hers ' — Truin n lnndbúnnðiim giæðist —
,Verndiiri smúþjóðnnnn' snýr sér nð læknum 09 Gy iingnm
Alþingi slittð {
ALÞINGI var slitið sJ. föstudag.
Hafði það þá staðið í 129 daga og
®r því meðai stytztu þinga, sem
Siáð hafa verið all morg undan-
íarin ár. t
Þetta var síðasta þíng yfirstand
í’.rsdi kjörtímabils. Eins og kunn-
aigt er fóru almennar AJþingis-
kosningar fram í október 1949.
Að réttu lagi ættu næstu kosn-
Sngar því að fara fram. í október
C haust, en sá háttur mttn þó ekki
•verða á hafður, heldur mitn þing
verðá rofið með vorinu, og efnt
tii kósninga, að öllmn likíndum
síðasta sunnudag í júnimánuði.
Þegar síðasta þingi kjörtíma
biis er slitið hvílir alla jafnan
nokkur sérstabur bfcer yfir
þeirri athöfn. Framnnðan eru
tímar baráttn og óvíssu. Eng-
inn þingmaðnr veít. hvort
h.ann á aftnrkvapmí fil þings.
Úrsk ttrðarvaldið tsm það. hef-
ur hinn almenni kjósandi við
kjörborðið á kjördegi.
Niðtírstaða. fjárlaga
KEILDARNIÐURSTAÐA þeirra
fjárlaga, sem Alþingi afgreiddi í
lok janúarmánaðar er þessi;
Á rekstraryfirliti exu tekjur
samtals áætlaðar 4I8.K millj. kr.
Er þá gert ráð fyrir að rekstrar-
afgangur verði 38.5 miRj. kr.
Á sjóðsyfirliti eru mn&organir
áætlaðar 423.6 mtEj. lcr. og
greiðslujöfnuður hagstæ-ður um
tæpiega 1.6 millj. kr. Má því
segja að fjárlög hafí verið af-
greidd greiðsluhailalaus.
En varla verður þó með sanni
sagt að þessi afgreiðsla fjárlag-
anna hafi verið varleg. Tekju-
áætiun þeírra var vrð þríðju um-
xæðu hækkuð um rúmlega 20
xnilij. kr.. til þess að unnt yrði að
raaeta þeim útgjaldaauka, sem
samkomulagið í vlnúnudeilunni
fjnir jóiin haíði í för með sér fyr-
Ir rikissjóð. Þessuro utgjöldum
tiefur þannig í raun og veru verið
velt yfir á skatthorgarana. Hín
auknu framlög til tryggingar-
imála og niðurgreiðslna á verð-
2agi innanlands haía því í för með
sér þverrandi geto. iiliissjóðs til
'þess að rísa undir verklegum
íramkvæmdum og urabótum í
jþágu atvinnulífsins.
Sttíðnmgiir viS
ílugsamgimgur
3WEÐAL þeirra heiœilda, sem
xíkisstjórninni voru veittar í 22.
gr. fjárlaga, var hermílcl tál þess
að aðstoða Flugféíag íslands h.f.
við kaup á einni millilandaflug-
vél og einni innanlandsflugvél,
með þvi að veita ríkisábyrgð fyr-
ir allt að því 60% fyrir andviiði
flugvélanna. þó eigi yfir 14 niiiij.
kr., gegn þeim tryggingum sem
metnar yrðu gildar. Sömuleiðis
var stjórninni beimilað að að-
stoða 'Loftleiðir h.f. við kaup á
millilandaflugvél með því að
veita rikisábyrgð fyrir allt að því
10 millj. kr. láni, sem félagið
tæki i þessu skyni.
Það er af þessu auðsæít að
Alþingi hefur mikinn áhuga á
eflingu islenzkra flugsamgangna.
íslenzku flugfélögin eiga nú tvær
vel búnar millilandaflugvélar,
sem halda uppi flugsamgöngum
milli íslands, Bretlands, megin-
lands Evrópu og Ameríku. Munu
þau hafa í undirbúningi að kaupa
sína millilandafiugvéhna hvort,
af hinni fullkomnustu gerð.
Segja má, að þaer tvær
millilandaflugvélar, sem við
íslendingar eigum nú, full-
nægi sæmilega þörfum okkar
sjálfra á þessu sviðí. En að
því ber að stefna, að milli-
landaflug geti orðið arðvæn-
legur atvinnuvegur hér á
landi. Margir ungir íslending-
ar hafa numið flugstjórn og
revnzt dugandi flugmenn. —
Vegna of lítilla. vérkefna bér
heima fyrir hafa nokkrir
þeirra orðið að leiía sér at-
i vinnu eríenöis.
Stækkun flugflota okkar ef
því ekki aðeins mikils vert sam-
göngumál. Hún er jafníramt þátt-
ur í viðieytni þjóðarinnar til þess
að gera atvinnuvegi sína fjölþætt
ari.
Kjalið um „felenzkan
her“
MÁLEFNAF ÁTÆKIR stjórn-
málamenn finna oft upp á því,
að blása út smáatriði og láta sem
öll stjórnmálabaráttan snúizt um
þau. Þetta hefur sannazt átakan-
lega á Alþýðuflokksmönnum og
kommúnistum undanfarnar vik-
ur. Þeir hafa haldið uppi látlaus-
um æsingum um ,,þau áform
stjórnarfiokkanna“ að koma á fót
,,islenzkum her"!! Að sjálfsögðu
hefur engin tillaga komið fram
um slíkt. Að því hefur aðeins ver-
ið vikið, að ýmsir teldu mögu-
leika á því, að íslendingar önnuð-
ust sjálfir einhvers konar varð-
gæzlu við flugvelli sína, á svip-
aðan hátt og þeir hafa nú tekið
að sér alla veðurþjónustu hér í
landi, ekki aðeins í sina eigin
þágu, heldur og í þágu allra ílug-
samgangna um norðanvert
Atlantshaf. Tii þess að halda þess
ari þjónustu uppi hafa þær þjóð-
ir, sem not hafa af henni greitt
íslendingum all mikið fé.
En þessar hugleiðingar um
hugsanlega varðgæzlu íslendinga
við flugvelli sína, sem engar t.il-
f-r-T " . :v:~—1 ■----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- rw................................................................"Ti
Jón Pá'rnason forseti Sameinaðs
Alþingis, formaður Nýbýlastjórn-
ar.
lögur hafa þó verið settar fram
um, kalla kommúnistar og Al-
þýðuflokksmenn undirbúning að
stofnun „íslenzks hers“. Síðan út-
mála þeir hinn gíæpsamlegu á-
form þeirra manna, sem nú hafi í
hyggju að senda íslenzka æsku á
vígvélina til þátttöku í styrjöld-
um!!
Allur almenningur leggur að
sjálfsögðu ekki eyru að slíku tali.
Engu að síður, leggja kommún-
istar og fylgilið þeirra nú mikið
kapp á að safna fundarsamþykkt-
um, þar sem mótmælt er öllum
„hernaðarundirbúningi“ íslend-
inga. En þetta er barátta við vind
myllur. Engum ábyrgum íslend-
ingi hefur ltomið til hugar, að
þessi litla þjóð ætti að fara að
stofna her, í þeirri merkingu sem
venjulega er lagt í það orð.
Hér verður aldrei stofnaður
íslenzkur her. af þeirri ástæðu
einfaldlega að við erum svo
fáir og fátækir að við geíum
það ekki. Þessi þjóð hefur auk
þess megnan viðbjóð á hernaði
«g hernaðarstörfum. íslenzk
æska mun því aldrei verða
send á vígvelli, til þess að
drepa æsku annarra lantía. —
líugmyndin um þáíitöku henn
ar í örvggisgæzlu við íslenzka
fíugvelíi ér altt annars eðlis.
Hýn felur það fyrst og fremst
í sér, að íslendingar annizt
slík störf í sínu eigin Iandi á
friðartímwm, m.a. ti! þess að
komast hjá því að þurfa að
hafa þar erlemilani her.
Hugmynd skrifarans
ALLT bendir einnig til þess að
þetta hafi einmitt vakað fyrir að-
alskrifara Alþýðuflokksins,
Gylfa Þ. Gíslasyni, þegar hann
ræddi þessi mál á Alþingi 22. okt.
s.l. Hann kornst þá að orði á þessa
leið;
„Islendingum er j'firleitt Ijóst
að þvi fj’lgir hætta fyrir grann-
þjóðir þeirra og þá sjálfa, ef hér
vkru engar hervarnir, svo voveif-
legir sem tímarnir eru nú.
Eg er sanníærður um, að verði
ekki brej'tt til um þá stefnu, sem
hefur verið fj'lgt í framkvæmd
samningsins, þá muni meiri hluti
þjóðarinnar snúast gegn því, að
nnnari þióð séu faldar varnir
landsins
cg vilja. að við tökum þær í
eigin hendur og takmörkum
þær, þá að sjáíí'sögðu við Iitla
ljárhagsgetu þjóðarinnar“.
Þaraa ræðir þessi Alþýðu-
flokksmaður, sem nú blæs sig
hvað mest út yfir áformunum
um stofnun „ísienzks hers'*,
einmitt um þá hugmynd, að
íslendingar annizt sjálfir þá
varðgæziu við ffugvelíi sína,
sem erlendum her hefur nú
verið falin. Enginn hefur kveð
ið sterkara að orði um þetta,
en einmítt þessi forystumaður
Alþýðuflokksins. sem lætur nú
blað sitt sveitast blóoinu. í svo
kallaðri baráttu gegn stofnun
„ísíenzks hers
Vaxandi
búnaðaráliiTgi
AF skýrslu, sem nýbýlastjórn
hefur nýlega gefið út er m.a. auð-
sætt að vaxandi áhugi á land-
bv'maði ríkir nú í landinu. Á þeim
6 árum, sem liðin eru frá því að
lögin um landnám, nýbyggðir og
endurbyggingar í sveitum voru
sett, hafa nýbýlastjórn samtals
borizt 410 umsóknir um aðstoð
til heimilisstofnunar og búrekstr-
ar, og um lönd í byggðarhverfum.
Langflestar haía þessar umsóknir
borizt árið 1952.
Hér er vissulega um gleðilega
staðreypd að ræða. Lándbúnað-
urinn hefur á undanförnum ár-
um misst mikið af ungu og dug-
andí fólki, sem uppalið er í sveit-
um landsins. En það hefur ekki
haft trú á framtíð sveitanna og
flutt til sjavarsíðunnar. Á þessu
er að verða breyting.
Aukin tækni, bættar samgöng-
ur, íullkomnarj húsakostur og ör-
uggari afkomuskilyrði hafa laðað
hugi unga íólksíns meira að land-
búnaðarstöríurn. I mörgum sveit-
um landsins er nú svo mikil eftir-
spúrn eltir jarðnæði að henni
ver'ðiir hvergi nærri fullnægt. —
M.a. af því sprettur hinn vaxandi
fjöldi umsókna am aðstoð til ný-
býlamjmdunar.
Framtíð þessarar þjóðar bygg-
ist á því, að ungt fólk fáist til
þess að vinna íramleiðslustörf til
lands og sjávar. í íslenzkum sveit
um bíða mikil verkefni. Þar er
ennþá mikið af óræktuðu landi,
sem bíður starfandi handar. Víðs-
vegar um land eru jarðir í eyði,
sem skapað geta dugandi fólki
góð lífsskilj’rði og öryggi um af-
komu sína. Við höfum ekki efnl
á, að láta þetta land ónytjað.
Enda þótt sarafærsla byggðarinrt
ar hafi um skeið verið eðlileg af-
leiðing af breyttum atvinnuhátt-
um hljótum við þó, að byggja
framtíðina á því að sem mestur
hluti landsins verði setinn og
ræktaður. Frumskilyrði þess að
svo verði er að aðstaða fólksins
og lífskjör verði sem jöfnust, hvar
sem það býr á landinu. Að þvi
miðar sú tillaga sem Alþingi sam-
þj’kkti nýlega fyrir forgöngú
Sjálfstæðismanna, úni heildará-
ætlun framkvæmda, er stefni að
jafnvægi í byggð landsins.
Þörf löggjöf
NÚGÍLDANPI lög um ný-
byggðir og endurbyggingar I
sveitum voru undirbúin og
sett fyrir frumkvæði nýsköp-
unarsljórnarinnar og Péturá
htitíns Magnússonar, sem var
landbúnaðarráðhe rra í þeirri
stjórn. Á grumdvelli þeirra hef
ur mikið og gagnlegt starf ver-
ið unnið. 111 þess að halda þvi:
áfram ber torýna nauðsyn.
Formaðnr nýtoýTastjórnar eir
Jón Pálmason forscti Samein-
aðs Aíþingis, sem einnig áttl
ríkan þáit í setningu laganna.
En framkvsemdarstjóri henn-
ar cr Pálnai Einarsson land-
námssíjóri.
Slórt-áskapurinn
og Tíininn
ÁRNI G. EYLANDS stjórnarráðS
fulltrúi hefur oft vakið athygli ð
því, nú síðast í ágætu útvar'ps-
Framh, á bls. 12