Morgunblaðið - 29.10.1953, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 29. okt. 1953
mtbh\
Útg.: H.f. Arvakur, Reykjavik.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjórl: Valtýr Stefónsson (ábyr*0arm.)
Stjórnmálaritatjóri: Sigurður Bjarnasoa Crá Vigox.
Lcsbók: Arni Óla, sími 3049.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýslngar og aígreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Askrlftargjald kr. 20.00 á mánuði lnnanlands.
1 lausasölu 1 krónu eintaklð.
Kommúnistaþingmaður tekur tilíögu
L.LIL uni skaítfríðiudi sjómanna og
flytur sem eigin tillögu á Alþingi
Dómur framleiðslustétt-
anna við sjávarsíðuna
SÍÐAN að vélbátaútvegnum voru
veitt nokkur gjaldeyrisfríðindi til
þess að tryggja rekstur hans og
afkomu almennings við sjávarsíð
una hafa kommúnistar og Al-
þýðuflokksmenn haldið uppi nær
óslitnum árásum á núverandi
stjórnarflokka fyrir þá ráða-
breytni. Sjálfir hafa þeir þó ekki
getað bent á nein úrræði önnur
til aðstoðar þessari þýðingar-
miklu atvinnugrein.
Einn af þingmönnum Alþýðu-
flokksins reyndi s.l. mánudag að
gera gjaldeyrisfríðindi vélbátaút-
vegsins tortryggileg með því, að
kasta fram þeirri fullyrðingu á
Alþingi að framkvæmd báta-
gjaldeyrisskipulagsins, sem full-
trúar útvegsins og hraðfrystihús-
anna framkvæma, hefði kostað
hvorki meira né minna en 2
millj. kr. s.l. 2 ár, eða 1 millj.
kr. á ári!! Upp úr þessari full-
yrðingu sinni velti hinn fram-
hleypni þingmaður sér svto á
ýmsa vegu. Þessi gífurlegi skrif-
stofukostnaður átti að sýna og
sanna, hvernig stjórnarflokkarn-
ir og framleiðendur framkvæmdu
sparnað í verki.
En Adam var ekki lengi í
Paradís. Alþýðuflokksþingmaður
inn hafði ekki lengi tækifæri til
þess að smjatta á þessum stað-
hæfingum sínum. Fulltrúar fram
leiðenda, sem annast framkvæmd
bátagjaldeyrisskipulagsins gáfu
þegar út greinargerð þar sem
ummæli Alþýðuflokksþingmanns
ins voru rekin rækilega ofan í
hann.
MeS þessari greinargerð var
það sannað að umræddur
kostnaður hafði ekki reynzt 1
millj. á ári, heldur rúmlega
220 þús. kr. Alþýðuflokksþing
maðurinn hafði með öðrum
orðum gert sér lítið fyrir og
fimmfaldað kostnaðinn í þing-
ræðu sinni. Og nú stendur
hann uppi sem opinber ósann-
indamaður. Hann hefur látið
áhuga sinn til þess að rógbera
samtök framleiðenda hlaupa
með sig í gönur. En hann hafði
þó náð því takmarki sínu að
láta Alþýðublaðið prenta frá- ^
sögn sína undir stórum fyrir- |
sögnum. Honum hafði einnig
tekizt að fá nafn sitt á prent.
En því miður, fyrir þingmann- !
inn, hvarf ljóminn fljótlega af
þessum „uppslætti“ hans, þeg- !
ar það sannaðist að hann
hafði farið með falsaðar tölur
og rakalausar blekkingar.
Þessi málflutningur Alþýðu-
flokksþingmannsins, sem einnig
er prófessor að nafnbót, er aðeins 1
eitt dæmi um það, hvernig nú- j
verandi forysta Alþýðuflokksins
heldur að hún geti unnið sér og
flokki sínum traust. Hún hikar
ekki við, að bera fulltrúa þrótt-
mestu framleiðslustéttar landsins
vélbátaútvegsins, upplognum
sökum, falsa tölur og rangfæra
staðreyndir. Með slíkum vinnu-
brögðum gerir hún sér vonir um
að sjómenn og útvegsmenn telji
hagsmuna sinna gætt af hálfu
Alþýðuflokksins.
Þetta er áreiðanlega mikill mis
skilningur. Framleiðslustéttirnar
við sjávarsíðuna telja að sjálf-
sögðu, að gagnrýna beri það, sem
miður fer í framkvæmd mála
þeirra, eins og annarra mála. En
þær víta harðlega þann slefsögu-
burð sem einkennir sérstaklega
málflutning ónefnds prófessors.
Um bátagjaldeyrisskipulagið er
annars það að segja að það var
tekið upp vegna ríkrar þarfar
aðalatvinnuvegs þjóðarinnar.
Það var nauðsynlegt til þess að
tryggja rekstur vélbátaflotans og
atvinnu sjómanna og verkafólks
í kaupstöðum og sjávarþorpum
landsins. Þetta veit almenningur
um land ailt. Þess vegna er það
þýðingarlaust fyrir kommúnista
og Alþýðuflokksmenn að ætla sér
að telja fólkinu trú um, að þessi
gj aldeyrisfríðindi vélbátaútvegs-
ins séu tilræði við hagsmuni þess.
Það er að vísu vitað að verðlag
einstakra vara, sem við kaupum
frá útlöndum er töluvert hærra
vegna þeirra. En það er sá skatt-
ur sem þjóðin í heild verður að
greiða til þess að tryggja atvinnu
sína og afkomu. í þessu sambandi
er þess að gæta að engar af brýn
ustu nauðsynjum almennings eru
fluttar inn fyrir hinn svo kallaða
bátagjaldeyri.
Framleiðslustéttirnar við
sjávarsíðuna hafa af afstöðu
stjórnmálaflokkanna til gjald-
eyrisfríðinda þeirra séð hverj-
ir hafa skilning á starfi þeirra
og baráttu, og hverjir ekki.
Sjálfstæðismenn kvíða ekki
dómi sjómanna, útvegsmanna,
og verkafólks í kaupstöðum og
sjávarþorpum landsins í þess-
um málum. Úrslit Alþingis-
kosninganna í ^umar sýndu
greinilega að þetta fólk mat
meira ábyrga viðleitni til þess
1 að tryggja lífskjör þess, en yf-
irborðskennt skrum og nei-
kvætt andóf.
HINN 23. þ. m. gerði Landssamband ísl. útvegsmanna m. a. eftir-
farandi tillögu til milliþinganefndar þeirrar í skattamálum, sem
nú starfar skv. þingsályktunartillögu samþykktri 1952 að endur-
ckoðun skattalaganna og sendi L.Í.Ú. tillöguna samdægurs í bréfi til
nefndarinnar:
„Vegna skorts á sjómönn-
um til þess að manna fiski-
skipaflotann og vegna þess
hve störf þessi eru þýðingar-
mikil fyrir þjóðfélagið um
leið og þau eru erfið og á-
hættusöm, teljum vér brýna
nauðsyn á, að sérreglur séu
látnar gilda um skattaálagn-
ingu á sjómenn á fiskiskip-
um. Leggjum vér því til, að
Vi af tekjum þeirra manna,
sem lögskráðir eru í skiprúm
á íslenzkum fiskiskipum, er
fiskveiðar stunda, skuli telj-
ast áhættuþóknun og koma
\JeiuaLancli áhripar:
Bindindisfélag
ökumamia.
FYRIR nokkru var stofnaður
hér í bænum félagsskapur,
sem kallast Bindindisfélag öku-
manna. Nafnið felur greinilega í
sér, tilgang þess: félagar strengja
þess heit að taka aldrei að sér
stjórn ökutækis er þeir eru undir
áhrifum áfengis og gæta jafnan
hinnar ýtrustu varúðar og prúð-
mennsku í ökumannsstaríinu.
Þetta er í sjálfu sér prýðileg
hugmynd — eitt spor í viðleitn-
inni til að bæta úr því ófremdar-
ástandi, sem ríkir á þessu sviði
og draga með því úr hinum geig-
vænlega fjölda umferðaslysa, sem
upp á síðkastið hafa gerzt svo tíð
og með svo hörmulegum afleið-
ingum, að fólk stendur uppi skelf
ingu lostið.
Það væri sannarlega gleðiefni,
að augu sem flestra þeirra, sem
yfir ökutæki hafa að ráða opn-
uðust fyrir því hvílík ábyrgð
hvílir á herðum þeirra — og um-
fram allt — hvílikan háska ölvun
við akstur hefur í för með sér.
E'
Annar blær
I GÆR urðu nokkrar framhalds-
umræður á Alþingi um tillögu
formanns og ritara Alþýðuflokks
ins um endurskoðun varnarsamn
ingsins. Tók Haraldur Guðmunds
son formaður þingflokks Alþýðu-
flokksins þá til máls og ræddi
afstöðu sína til öryggismálanna.
Var allt annar blær á ræðu hans
en skrifum Hannibals í Alþýðu-
blaðið og ræðum ónefnds pró-
fessors á Alþingi.
Haraldúr Guðmundsson lagði
áherzlu á, að tillaga formanns og
ritara flokksins þýddi alls ekki
það, að Alþýðuflokkurinn vildi
að varnarsamningnum yrði sagt
upp og þeirri samvinnu slitið, sem
Islendingar hefðu hafið við hin-
ar vestrænu lýðræðisþjóðir um
varnir og öryggi lands síns.
Um það þarf ekki að fara í
neinar grafgötur, að Haraldur
Guðmundsson hefur talað fyr-
ir munn mikils meirihluta al-
þýðuflokksfólks í þessari ræðu
sinni. Alþýðuflokkurinn hef-
ur undanfarin ár tekið fullan
og ábyrgan þátt í samstarfi
lýðræðisþjóðanna um utan-
ríkis- og öryggismál þjóðar-
innar. Það er áreiðanlega vilji
almennings í flokknum að því
samstarfi verði haldið áfram
en öllu kapphlaupi við komm
únista afneitað.
Aðeins fyrir
bindindismenn!
N ÞAÐ er eitt í sambandi við
þetta nýja heiðursfélag, sem
kemur all einkennilega fyrir —
að ekki sé meira sagt, en það er
inntökuskilyrðið. Enginn maður
fær þar inngöngu, nema hann sé
strangur bindindismaður. —
Þetta á sem sagt að vera öldungis
„flekklaus" félagsskapur.
Þetta virðist furðulega ósenni-
legt — fáránlegt væri ekki of
sterkt orð yfir það. Því að er
j ekki þessi félagsstofnun þar með
j gerð algerlega óþörf? Eða hver
vænir strangan bindindismann —
! stúkumann, um slíka ósvinnu, að
hann geri sig sekan um ölvun við
akstur? Þurfa stúkumenn nokkr-
ar styrktar við í þessu efni? Eru
það ekki einmitt hinir, sem veik-
ir eru á svellinu en vilja verða
sterkir, sem hjálDa ætti til þess i
staðinn fyrir að útiloka þá?
Yfirborðsháttur
og blindni.
MÉR ER sagt, að bifreiðar, sem
ekið er af félögum þessa
nýja félags muni fá sérstakt
merki, nokkurs konar „aðals-
merki“ hins prúða ökumanns —
skelfing er það raunalegt, að yfir
borðsháttur sá og blindni, sem
því miður hefur of oft markað ís
lenzka bindindisstarfsemi, skuli
svo greinilega hafa að engu gert
hina góðu hugmynd, sem upp-
haflega hefur legið að baki þess-
arar nýju félagsstofnunar.
w
vafalaust vel til þess fallið að
vekja traust og — jafnvel aðdáun
| þeirra, sem svo eru gerðir. — En
Hver vill kynnast
Ástralíu?
ÉR hefur borizt bréf alla leið
frá Ástralíu, frá ungum
manni — Ástralíumanni, sem
langar til að komast í bréfasam-
band við íslending. Hann hefur
áður átt penna-vin á íslandi en
sá gafst upp á bréfaskriftunum
vegna anna við skólanám, en
þann ástralska langar fyrir alla
muni til að halda sambandinu við
ísland. *
Hann segist vera tvítugur að
aldri og aðal áhugaefni hans eru
frímerkjasöfnun og skátastarf-
semi.
Nafn hans og héimilisfang er:
Mr. Colin Dunn, 15, Birdwood
Ave. Dandenong, Victoria.
Australia.
Vonandi verður einhver til að
sinna ósk hins unga Ástralíubúa.
Bréfaviðskipti við fjarlæg lönd
geta verið mjög svo skemmtileg
og uppbyggjandi og er ástæða til
að greiða fyrir slíku sambandi
þjóða á milli.
Sæmundur og kölski.
ÞEGAR þeir Sæmundur, Kálf-
ur og Hálfdan komu úr
Svartaskóla, var Odiinn laus, og
báðu þeir þá allir kónginn að
veita sér hann. Kóngurinn vissi
dável, við hverja hann átti og
segir, að sá skuli hafa Oddann,
sem fljótastur verði að komast
þangað.
Fer þá Sæmundur undir eins
og kallar á kölska og^ segir:
„Syntu nú með mig til íslands,
og ef þú kemur mér þar á land
án þess að væta kjóllafið mitt í
sjónum, þá máttu eiga mig“.
Kölski gekk að þessu, brá sér í
selslíki og fór með Sæmund á
bakinu. En á leiðinni var Sæ-
mundur alltaf að lesa í Saltaran-
um. Voru þeir eftir lítinn tíma
komnir undir land á íslandi. Þá
slær Sæmundur Saltaranum í
hausinn á selnum, svo að hann
sökk, en Sæmundur fór í kaf og
synti til lands. Með þessu varð
kölski áf kaupinu, en Sæmund-
ur fékk Oddann.
Viljir þú vera
kennari
margra, verð-
urðu fyrst að
vera læri-
sveinn fjöld-
ans.
til frádráttar á tekjum áður
en skattar eru reiknaðir til
ríkis, bæjar- og sveitarfélaga.
Gildi þetta aðeins um þær
tekjur, sem þeir hafa meðan
skip það, sem þeir eru skráð-
ir á, stundar fiskveiðar. Nái
þetta aðeins til þeirra manna,
sem sjó stunda, en ekki til
þeirra manna, sem vinna við
skipin eða bátana i landi, þótt
þeir kunni að vera lögskráðir,
vegna vinnu sinnar við skip-
ið eða bátinn.“
Tillaga L.Í.Ú. var samin af
nefnd, sem stjórn Landssam-
bandsins hafði kosið hinn 8.
þ. m. til þess að gera tillögur til
breytinga á skattalögunum í sam
bandi við endurskoðun þá á lög-
unum, sem verið er að fram-
kvæma í milliþinganefndinni í
skattamálum.
Skattamálanefnd L.Í.Ú. er
skipuð þessum mönnum: Sveinn
Benediktsson, formaður, Baldur
Guðmundsson, ritari, Finnbogi
1 Guðmundsson, Hafsteinn Berg-
1 þórsson, Ólafur Tr. Einarsson,
Sverrir Júlíusson og Sigurður
Egilsson.
Nefndin var öll á einu máli um
nauðsyn og réttmæti skattahlunn
inda til handa sjómönnum á fiski
skipum og var stjórn L.Í.Ú. á
sama máli.
SEND MILLIÞINGANEFND
L.Í.Ú. taldi vænlegast fyrir
framgang málsins að senda til-
löguna um skattahlunnindi fiski-
manna til milliþinganefndar-
innar, sem fjallar um skattamál-
in.
Þegar verið var að ganga frá
þessari tillögu í skrifstofu L.Í.Ú.
bar þar að garði Lúðvík Jósefs-
son. Ekkert lagði hann til mál-
anna, en mun hafa komizt að þvi
hvað var á seyði.
Lúðvík hefur séð að þarna
myndi vera vinsælt mál á ferð-
inni og þá viljað vera nógu fljót-
ur til þess að nota það sem skraut
fjöður í hatt sinn og flokksins,
því að örfáum dögum eftir að
L.Í.Ú. gerði tillögu sína flytur
hann efni tillögunnar sem sitt
mál í frumvarpsformi á Alþingi.
MUN EKKI GREIÐA FYRIR
FRAMGANGI MÁLSINS
Ekki getur þessi meðferð upp-
bótarþingmannsins á tillögu L.í.
Ú. um skatthlunnindi til sjó-
manna á fiskiskipum orðið til
þess að greiða fyrir framgangi
málsins. Hefur hnupl hans á til-
lögunni væntanlega einnig áhrif
í því efni til eða frá. Hinsvegar
staðfesta hinar stolnu fjagrir í
frumvarpi bans enn einu sinni,
að kommar vilja eigna sér vin-
sæl mál, þótt þeir hafi ekki átt
neinn hlut að því, að þau væru
borin fram í fyrstu eða að þau
næðu fram að ganga.
Þýzkur strok-
kvartett kemur
hingað
RAGNAR JónssOn forstj. skýrði
blaðamönnum frá því í gær, að
hingað væri von á þýzkum strok
kvartett. Með kvartettinum
verður og píanóleikari. Er ætl-
unin, að fyrstu hljómleikar
kvartettsins verði 8. nóvember
ri. k., en hann mun halda hljóm-
leiða bæði hér í Reykjavík og
Hafnarfirði. — Þess má geta, að
kvartett þessi sem er frá Flens-
borg, kemur hingað á vegum
Tónlistarfélagsins og félagsins
Germania.