Morgunblaðið - 01.11.1953, Qupperneq 8

8
MORGUNRLAÐIÐ
Sunnudagur 1. nóV. 1953

Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu 1 krónu eintakið.
L
i
\ UR DAGLEGA LIFiNU j
er h
Þeir berjast fyrir
atvinnuleysi og vandræðum
Á ÞAÐ hefur oftlega verið bent hinu lögákveðna fiskverði og
hér í blaðinu, að enda þótt komm markaðsverðinu. Þá er allt í lagi.
únistar og Alþýðuflokksmenn Þá þarf engin gjaldeyrisfríðindi
hafi hamast gegn gjaldeyrisfríð- til handa vélbátaútgerðinni. Við
indum vélbátaútvegsins, hafi þetta er aðeins það að athuga að
þeir aldrei getað bent á nein fram til haustsins 1949 hafði
önnur úrræði til þess að tryggja þetta uppbótarfyrirkomulag ver-
rekstur þessarar aðalatvinnu- ið reynt. En þá hafði það gengið
greinar þjóðarinnar, sem atvinna sér gjörsamlega til húðar. Til
almennings í kaupstöðum og þess að halda því áfram hefði
sjávarþorpum um allt land er þurft að leggja a. m. k. 150 millj.
að mestu undir komin. kr. nýja skatta á þjóðina, því
Kommúnistablaðið segir í einhvers staðar frá þurfti að fá
gær að þetta sé ósatt. Flokkur fé til þess að standa undir ábyrgð
þess hafi úrræði á reiðum hönd- argreiðslunum.
um til þess að tryggja rekstur Þetta „úrræði“ kommúnista er
vélbátaútvegsins. því gjörsamlega óframkvæman-
Samkvæmt frásögn Þjóðvilj- legt og þess vegna fjarri því að
ans eru þessi „úrræði“ fyrst og vera raunhæft bjargráð til handa
fremst fólgin í þessu tvennu: útveginum.
„1. Bátaflotanum sé tryggt fast Sama máli gegnir um hitt að-
fiskverð fyrir eitt ár í senn, eins alúrræði kommúnista, að útgerð-
og gert var í tímum nýsköpunar- inni skulu tryggð nægileg rekstr-
stjórnarinnar. arlán. í því felzt lítilfjörleg að-
2. Útgerðinni sé tryggð nægi- stoð við útgerðiná, ef hún er
leg rekstrarlán hverju sinni.“
Þetta eru þá
onan
mm, óem er...
★ DANNY KAY segist ekki
muna, hvort hann átti
40 dollara eða hvort hann skuld-
aði 40 dollara þegar hann árið
1940 kvæntist ennverandi konu
sinni, sem hafði atvinnu af því
að semja lagtexta og skemmti- j
þætti. En hún átti í fórum sínum
30 dollara og með þann rýra sjóð sig<s þannig að ahorfendum og
hof Danny Kaye fræðarferil sinn áheyrendum félli við hann. — Og
Og honum vegnaði svo vel, að um Danny Kaye varð frægur.
nokkurra ára skeið hefur hann ______
borið höfuð og herðar yfir aðra * ()ÉG HEF fundið undramann"
bandaríska gamanieikara. i sagði hún við vini sína og
Annars hefur Danny Kaye kunningja eftir að þau höfðu
verið á leiksviði frá því hann var hitzt. „Hann veit það bara ekki
smá snáði. En það var ekki fyrr ennþá“.
en hann kynntist Sylvíu Fine, að Hún samdi lagatexta hans og
honum tókst að „finna sjálfan síðar alla hans brandara og allar
VeU andi óhri^ar:
Svar frá Bindindis-
félagi ökumanna.
FÉLAGI í BFÖ hefur beðið mig
að birta eftirfarandi:
„Herra Velvakandi!
Til leiðréttingar á mistúlkun
þeirri og misskilningi á félagi
okkar, sem birtist í spjalli yðar
á dögunum, viljum við biðja yð-
ur fyrir eftirfarandi athuga-
semdir:
1. Félag okkar er að öllu leyti
sniðið nákvæmlega í samræmi
við slík félög á Norðurlöndum.
________ rekín með~stórtápii’ Um nokkra Þau félög njóta fullrar virðingar
_____ _____ r___ aðalúrræði mánaða skeið kynni að vera hægt ^a Þelm þjóðum og eru vinsæl,
kommúnista til þess að tryggja að fleyta henni áfram. En fyrr en^a vinna þau gott verk. I Sví-
•rekstur vélbátaflotans! en varði myndi greiðslugeta ^jóð eru t.d. yfir 40 þús. öku-
Þessar tillögur eru í fullu sam- bankanna þrjóta og útgerðin manna í slíku félagi.-
ræmi við frumvarp sem Einar stöðvast. 1 2. Við inntöku í félag okkar
Olgeirsson hefur flutt á mörgum Af því, sem hér hefur verið heimtum við alls ekki, að mað-
undanförnum þingum. Þar var sagt sarinast það enn greinilega urinn hafi verið alger bindindis-
lagt til að öll vandkvæði ís- hversu gjörsamlega neikvæð and maður og í einhverju bindindis-
lenzks efnahagslífs yrðu leyst staða kommúnista við gjaldeyris- félagi eða stúku. En sá, sem ger-
með þeim einfalda hætti, að ís- fríðindi vélbátaútvegsins hefur ist félagi, lofar því fúslega, að
lendingar settu sjálfir fast lág- verið. Þeir hafa ekki getað bent vera alger bindindismaður á með
marksverð á útflutningsafurðir á neinar aðrar leiðir. (an hann ' er í félaginu, að
sínar og hámarksverð á þær vör- (
ur, sem þeir keyptu frá útlönd- j
um. I
Svona einföld eru þá vandamál
íslenzks efnahagslífs að áliti
kommúnista. Þeir þurfa ekkert
annað að gera til þess að tryggja j
útgerð sinni og fiskimönnum
nægilega hátt fiskverð, en að
ákveða með lögum frá Alþingi,1
hversu hátt það skuli vera. Þá
kemur auðvitað ekki annað til
mála en að viðskiptavinirnir j
beygi sig fyrir því og kaupi ís- j
lenzka fiskinn á hinu lögákveðna
verði!!
Sjá nú ekki allir heilvita
menn hversu gjörsamlega út
í bláinn þetta úrræði komm-
únista er. Því er því miður
ekki þannig farið, að íslend-
ingar geti sett hvaða verð,
sem þeir þurfa sjálfir að fá
til þess að rísa undir rekstrar-
kostnaði sínum, á afurðir sín-
ar. Það er nefnilega nokkuð
til, sem heitir samkeppni á
heimsmörkuðunum. Það eru
fleiri menn en íslendingar,
sem framleiða sjávarafurðir
minnsta kosti.
II
Barátta kommúnista og Al-
þýðuflokksmanna gegn báta-
gjaldeyrisskipulaginu hefur
þess vegna verið barátta fyr-
ir atvinnuleysi og vandræð-
um, en gegn rekstri atvinnu-
tækjanna og afkomuöryggi
fólksins við sjávarsíðuna. —
Vegna þess að sjómenn, út-
vegsmenn og verkafólk kaup-
staða og sjávarþorpa hefur
skilið þessa staðreynd hefur a að setjast að stýri bifreiðarinn-
Reynsla hófsemdar-
félaganna.
ÓFSEMDARFÉLÖG hafa ver
iS þrautreynd, en aldrei
blessazt. Sorgleg reynsla sýnir
einnig, að þótt menn ætli sér að
eins að bragða áfengi heima hjá
sér, eða einhvers staðar í hópi
félaga, verður þeim þráfaldlega
fylgi þessara flokka farið þar
þverrandi á sama tíma sem
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
hlotið vaxandi traust og vin-
sældir.
Niður hjarnið
FLOKKSÞING kommúnista hef-
ur staðið yfir undanfarna daga.
Af þeim fregnum, sem þaðan hafa
borizt er auðsætt að þar sitja
vinsviknir- og vonlausir menn á
rökstólum.
Innan kommúnistaflokksins
hér á Islandi ríkir um þessar
og þurfa að selja þær. Þessir mundir hinn mesti glundroði og
keppa við íslendinga upplausn. Kosningaósigur flokks
ins í sumar gefur greinilega vís-
bendingu um, hvert stefnir fyrir
hinum fjarstýrða flokki. Hrun
hans er byrjað hér eins og ann-
ars staðar á Norðurlöndum. Skrið
an hefur aðeins byrjað nokkru
seinna að falla í þessu landi.
Innan íslenzka kommúnista-
menn
um markaðina. Og þeir láta
sig engu skipta, hver fram-
leiðslukostnaður íslendinga
er, og hvað þeir þurfa að fá
fyrir fiskinn. Kaupendurnir
spvrja heldur ekki að því.
Þeir kaupa þá vöruna, sem
ódýrust er og bezt.
Þess vegna er það gjörsamlega
út i bláinn fyrir íslendinga að
lögákveða ákveðið verð á sjáv-
arafurðum sínum. Það tryggir
engan veginn rekstur útgerðar
þeirra. Ef hinir erlendu keppi-
nautar okkar geta selt fiskinn
ódýrari en við. þá eru það þeir,
sem hljóta viðskiptin, en ekki
við.
En við ætlumst einmitt til
• þess, segja kommúnistar, að rík-
ið borgi sjómönnum og útgerðar-
mönnum á íslandi mismuninn á
ar, þótt þeir séu undir áhrifum
áfengis — með hróplegum afleið-
ingum.
3. Tilgangur félags okkar er
tvenns konar: Það er bindindis-
félag, sem vill styrkja og efla
bindindissamtök í landinu. All-
margir menn vilja vera bindind-
ismenn og jafnvel í slikum sam-
tökum, þótt þeir séu ekki Góð-
templarar, og hví skyldi þeim
ekki vera opin leið til þess? í
öðru lagi vill þetta Bindindisfé-
lag ökumanna vinna eftir megni
að batnandi umferðarmenningu.
Þetta eru mjög einfaldar og
skýrar línur.
flokksins kennir nú hver öðr-
um um ófarirnar á s.l. sumri
Þar logar allt í
upplausnaranda.
Fáum ekki skilið.
VIÐ fáum ekki skilið
I**. hvaða ástæðu þið, blaða-
menn Morgunblaðsins, sjáið til
þess að setja ykkur á þann háa
hest, að telja okkur í þessum fé-
lagsskap eitthvað meiri „fáráðl-
inga“ en ykkur sjálfa. Það mun
sannast á sínum tíma, að ekkert
fáránlegt verður talið við tilhög-
un okkar í félaginu, og ekki
óánægju og heldur að nota sérstakt bílmerki,
Enda þótt er aðgreini bíla félagsmanna. —
blaði flokksins sé haldið uppi Spjall yðar um slíkt er því ger-
með fjáraustri frá Rússum samlega óverðskuldað og út í
dugar það ekki til. Færra og hött“. _________ .________
færra fólk festir trúnað á hinn j
sálarlausa áróður þess fyrir i Einkennileg ósk.
harðstjórnarskipulagið. . ¥-|AÐ er nú svo ■— Félaginn í
Þannig liggur leið komm- Jr BFÖ lýkur bréfi sínu á þá
únista niður hjarnið í íslenzku leið, að hann treysti því, að vér
þjóðlífi. k , sýnum þann di engskap „að birta
þessar leiðréttingar, án þess að
koma með nýjar athugasemdir
(leturbr. Mbl.), er lengi mistúlk-
un og misskilning.“
Virðist þessi ósk bréfritarans
harðla einkennileg, þar eð ætla
mætti, að hann teldi allar rök-
ræður um málið þeim frekast í
vil, sem réttari hefur málstaðinn.
F
Útvarpsplágan í fólks-
flutningabílunum.
YRIR nokkrum árum varð
ferðafólk að sætta sig við
margvíslegt söngl og garg í lang-
ferðabílunum klukkustundum
saman. Stundum gat þó þessi
söngur verið góð tilbreyting og
allsæmilegur, en af öllu má of-
mikið gera, og svo fór um bíla-
sönginn. Blöðin birtu éndurtekin
mótmæli gegn þessu, og viti
menn, sá faraldur var úr sög-
unni. En vesalt mannkyn er vant
því, að ein plágan fylgi annarri,
og nú er það þetta andstyggilega
útvarp, sem gaular, oft ámátlega,
seint og snemma í fólksflutninga-
bílunum. Við, sem förum iðulega
með Hafnarfjarðar- og Kópa-
vogsvögnunum, teljum þetta
hina mestu ókurteisi við fjölda
farþega, þótt aðrir kunni að vera
gæddir þeim einkennilega hljóm-
listarsmekk, að una sér við ámát-
legt slefjuvæl frá Keflavíkur-
flugvelli eða eitthvert tónagarg,
litlu betra frá íslenzka útvarp-
inu.
Ráðamenn þessara samgangna
ættu að athuga þetta og sjá um,
að slíku gauli og tónhrotum sé
stillt í hof. Við, sem krefjumst
hófsemdar í þessum efnum, get-
um ekki verið réttlausari en hin-
ir. — Ferðamaður".
__
Hugsaðu rétt ,og þá munt þú
ei þurfa, að sníkja brauð.
Talaðu rétt, og tunga þín
mun tempra marga nauð*
og gerðu rétt ,og þá munt þú
ei þurfa’ að skrifta nokkra ,,trú“.
(Matth. Jochumss.)
Þrek án þraut-
seigju er höf-
uðstóll, sem er
illa fyrirkomið
og enga vexti
gefur.
hans sögur. Henni ber stór hluti
þess heiðurs og þeirrar frægðar
sem Danny Kaye hefur hiotnazt.
Hún stjórnaði honum með harðri
hendi og gefur ekkert eftir, þó
atvinnuveitendur hans eigi í
hlut. Meira að segja hefur banda
ríski milljónamæringurinn Sam-
uel Goldwyn ekki getað fengið
sínu fram, þegar Sylvía Fine hef-
Danny Kaye og kona hans Sylvía
Danny Kaye, Vivan Leigh og Sir
Lawrence Oliver skemmta í
Lundúnum. Húsið var troðfullt
af áheyrendum og allir veltust
um af hlátri.
ur viljað breyta einhverju atriðí
í myndum sem Danny Kaye hef-
ur leikið í-
—★—
★ OG SVO var það Lundúna-
ferðin. Sylvia varð eftir en
Danny Kaye fór einsamall. Marg-
ir bandarískir leikarar höfðu áð-
ur verið í Lundúnum — við lít-
inn orðstír. Og það sem verra var.
Þeir höfðu sett blett á alla leik-
arastétt Bandaríkjanna. Englend
ingum féll verst, þegar þeir gerðu
gys að fornum og rótgrónum
venjum. Mary Martin hafði t. d.
iitið upp til konungsstúkunnar og
sagt „Hallo“ og spurt Margréti
prinsessu hvernig faðir hennar
hefði það. Bob Hope gat heldur
ekki stillt sig um að gjóta augun-
um upp til konungsstúkunnar og
koma með óþarfa athugasemd
við það, að þjóðsöngur Englend-
inga „Good save the King“ er leik
inn að lokinni hverri kvikmynda
sýningu. Það var vonlegt, að Eng
lendingar gerðu meiri kröfur til
þeirra bandarísku en áður.
—★—
★ DANNY KAYE vissi að
hverju hann gekk. Hann var
taugaóstyrkur — í fyrsta sinn.
Svo taugaóstyrkur að honum
fannst hann vart geta gengið. Það
var ekki fyrr en honum var
hrint- inn á leiksviðið að hann
náði stjórn á fótum sínum og
hugsun. Og þegar hann var byrj-
aður hefði ekki einu sinni jarð-
skálfti getað stöðvað hann.
—★—
★ EFLAUST má þakka Danny
Kaye það, að bandarískir
gamanleikarar eru nú aufúsugest
ir í Englandi. Hann fékk Bern-
ard Shaw til að vera með sér á
Framh. á bls. 12