Morgunblaðið - 08.01.1954, Blaðsíða 9

Föstudagur 8. januar 1954
MORGUTSBLAÐIÐ
9
F ramf íðar f y rirkomu-
lag brunatrygginga
er í athugun
Ymsar leiðir rannsakaðar
Ur annálum kommúnismans:
Hosenberghjónin og síðustu
aftökur Kremlmanna
BÆJARFULLTRÚI Framsóknar
skrifar langa grein í Tímann í
gær um brunatryggingarnar hér
í bænum.
Bæjarfulltrúanum er fullkunn-
ugt um allt hið rétta í sambandi
við gang þessara máia með því
að borgarstjóri hefur oftar en
einu sinni skýrt frá gangi þeirra
í bæjarstjórn.
Bæjarfulltrúi Framsóknar þarf
ekki að skrifa langa grein, fulla
af rangfærslum og beinum ósann-
indum um þessi mál af því hann
viti ekki betur, heldur mun hann
telja sér vænlegt að þyrla upp
moldviðri í kringum sig fyrir
kosningarnar.
LEIÐIR, SEM ÞARF AB
VELJA UM
Gangur málsins nú er þessi:
Bæjarráð samþykkti skv. til-
lögu Sjálfstæðismanna í s. L
febrúar að segja upp samningi
um brunatryggingar við Alm.
tryggingar og var svo gert. Renn-
ur samningurinn út þann 1. apríl
n.k. en hann er gerður til 5 ára í
senn. Samtímis samþykkti bæjar-
stjórn að láta athuga hvort fara
skyldi fram almennt útboð eða
hvort tiltækilegt væri að Reykja-
víkurbær tæki sjálfur trygging-
arnar í sínar hendur. Athugun
þessi er bæði umfangsmikil og
tímafrek og var hagfræðingi
Reykjavíkurbæjar falið að fram-
kvæma hana en hann hefur verið
ráðunautur bæjarins i þessum
málum á annan áratug. Þegar
þessum athugunum er lokið að
fuliu verða þær Iagðar fram og
ákvörðun tekin um hvað rétt sé
að gera í þessum málum.
Þannig standa þessi mál í
augnablikinu. Gildandi samning-
ur rennur út 1. apríl og sá sami
sérfræðingur Reykjavíkurbæjar,
sem haft hefur ráðuneyti um
þessi mál mörg undanfarin ár
hefur með höndum athugun þess
hvað rétt sé að gera.
Innan skamms munu þessi mál,
að fengnu áliti sérfræðingsins,
verða tekin til athugunar, rædd
í bæjarráði og bæjarstjórn og
síðan tekin endanieg ákvörðun.
neina
hálfu
Hér var ekki um
„gleymsku" að ræða af
bæjarins og var að öllu með mál-
ið farið af hálfu borgarstjóra,
eins og eðlilegt var og tíðkast
hafði.
BARÁTTA VIÐ TÓMIÐ
Bæjarfulltrúi Framsóknar hef-
ur hér ekki af neinu að státa.
Hann telur sig í Tímanum hafa
barizt einhverri baráttu. Þá bar-
áttu kannast enginn við. Það
gæti hinsvegar stafað af því, að j
bæjarstjórnarsalurinn tæmist
mjög og þá ekki sízt af fylgi-
fiskum Þórðar sjálfs, þegar hann
talar og kann því að vera að
hann haí'i einhverntímann háð
einhvern bardaga í sambandi við
þetta mál, við þögla stóla, auð
borð og andrúmsloft lítils álits.
Pakisfan fær hern-
aðarlega aðsloð Irá
Bandaríkjunum
KARACHI, 7. jan. — Forsætis-
ráðherra Pakistan sagði í dag,
að Pakistanstjórn og Bandaríkja-
menn hefðu í stórum dráttum
rætt áætlun um hernaðarlega að-
stoð er Bandaríkin veittu Pak-
istan. Kvað hann ekkert hafa
verið rætt um hve aðstoðin yrði
mikil né hvaða tæki Pakistan
myndi fá.
Forsætisráðherrann sagði að
ekkert þeirra landa, sem hann
hefði nýlega heimsótt hefðu gert
athugasemdir við áform Pakist-
ans. Tilnefndi hann að Indverjar
hefðu ekki fundizt athugavert
þó Pakistan þægi efnahagslega
aðstoð, en forsætisráðherrann
kvaðst engan mun sjá á efna-
hagslegri og hernaðarlegri að-
stoð.
ER ROSENBERGS-HJÓNIN
VORU TEKIN AF LÍFI
HINN 19. júní í sumar voru Ros-
enbergs-hjónin tekin af lífi í
Bandaríkjunum. Þá ætluðu
kommúnistar um heim allan,
ekki síður hér á landi en annars
staðar, af göflunum að ganga, út
af því „réttarmorði", sem þeir
sögðu vera framið.
Með aftöku fólks þessa var þó
verið að fullnægja lögmætum
dómi, sem æðri dómstólar höfðu
ekki fengizt til að hnekkja, þrátt
fyrir marg endurteknar áfrýj-
anir.
' Réttarhöldin höfðu farið fram
í aimannaáheyrn, svo að allir
þeir, sem vildu, gátu gert sér
grein fyrir sýknu eða sakleysi
hinna ákærðu.
GLÆPIR í ÞÁGU KOMMÚN-
ISMANS ÁTTU AÐ GERA
ÞAU AÐ DÝRLINGUM
Sönnunargögnin lágu ljóst fyr-
ir og engum óblindum áhorfanda
gat dulizt, að ærsl kommúnista
stöfuðu af því einu, að glæpur
Rosenbergs-hjónanna hafð* verið
unninn í þágu hins alþjóðlega
kommúnisma og valdhafanna
Kreml.
A hjón þessi höfðu sem sé
sannast njósnir fyrir Rússa og í
augum kommúnista er slíkt ekki
Iastvert, þótt bað brjóti í bága
við landslög og velsæmi, heldur
á skilið hið æðsta lof og prís.
Kommúnistar reyndu samt að
dylja þessa sönnu ástæðu fyrir
hamförum sínum undir gæru
yfirskins mannúðar og réttlætis.
Framferði sjálfra þeirra hefur nú
rétt einu sinni svipt af þeim
hræsnisgærunni.
BERÍA OG JÓLAHELGIN
Rétt áður en byrjað var að
hringja inn jólahátíðina með
kristnum þjóðum, bárust þau tíð-
indi frá Moskva, að nýbúið væri
1 að taka af lífi Bería og sex aðra
af þeim, er til skamms tíma höfðu
verið meðal valdamestu manna
Sovétríkjanna.
Einmitt alveg sömu dagana í
júní sem kommúnistar létu hæst
yfir meðferðinni á Rosenbergs-
hjónunum og réttaróvissunni í
ast spurðist til Beria með fullri
vissu.
Þá var hann heldur ekkert
smámenni í augum kommúnista.
Þá gegndi hann embætti vara-
forsætisráðherra' allra Sovétríkj -
anna rússnesku og gekk næstur
að völdum og virðingu sjálfum
forsætiráðherranum, Malenkov.
Tign og ágæti Beria þótti þá
með slíkum afbrigðum, að Bryn-
jólfur Bjarnason, Kristinn
Andrésson, Guðmundur Vigfús-
son og Jónas Árnason hefðu með
engu móti fengizt til að mæla um
hann misjafnt orð.
KOMMÚNISTAR MEÐGANGA
AÐ ÞEIR IIAFI DREPIÐ BERÍA
En skyndilega dró ský fyrir
sólu. Á þeim dögum ársins, sem
sólin er hæst á lofti og birtan
mest, var Beria ásamt ótöldum
félögum sínum varpað út í hin
yztu myrkur. Síðan hefur ekk-
ert með öryggi af þeim spurzt
fyrr en valdhafarnir í Kreml
fullyrtu, að þelr hefðu látið drepa
Beria og sex félaga hans á einum
dimmasta degi ársins.
Sjálfir segja þeir, sem fyrir
drápinu standa, að þeir hafi gert
það að undangengnum dómi, en
um þann dóm var öðru vísi farið
að en í Rosenbergs-málinu. Ef
réttarhöld hafa átt sér stað yfir
Beria, voru þau ekki í almanna-
áheyrn, heldur fyrir Iuktum dyr-
um. Og dóminum þeim fékkst
ekki áfrýjað. Æðri dómarar áttu
þess ekki kost, að athuga þar öll
gögn í ró og næði. Valdhöfunum
í Kreml þóttu byssurnar og jörð-
in geyma þessa fornu félaga sína
bezt. Þess vegna var framinn á
þeim skyndiaftaka daginn áður
en jólahátíðin hófst. Svona segja
kommúnistar þessa sögu.
Aðrir segja öðru vísi frá. Það
skiptir í sjálfu sér litlu máli.
Valdhafarnir í Kreml hafa
sjálfir valið þá frásögn, sem þeir
vilja láta dæma sig og hina
kommúnisku kenningu eftir. Hún
lýsir hátterni, sem flesta hlýtur
Bandaríkjunum var það sem síð- að hrylla við. En þó eru til, jafn-
Konunprinn varð að svara í símann
vel hér á íslandi, menn, sem lof-
syngja þessar aðfarir. Það fólk,
sem svo svarta samvizku hefur,
er meira að segja svo óskamm-
feilið, að það býður fram sér-
stakann lista við bæjarstjórnar-
kosningarnar hér í Reykjavík og
víðast hvar annars staðar í kaup-
stöðum landsins. Hér í bæ hafa
kommúnistar bíræfni __ til að
krefjast þess, að þeim sé fengiiv
forustan í bæjarmálefnum
Reykjavíkur.
GLUNDROÐALIÐIÐ TF.FLIR
VÖLDUNUM í HENDUR
KOMMÚNISTA
Er og auðsætt, að ef forustan
skyldi hverfa úr höndum Sjálf-
stæðismanna hlyti hún að lenda
hjá kommúnistum. Þeir eru næst
stærsti flokkurinn í bænum og
aðrir andstæðingar Sjálfstæðis-
manna, sem vilja hnekkja núver-
andi meirihluta, geta ekki gert
neina grein fyrir því, hvernig;
þeir ætli að stjórna Reykjavíkur-
bæ, aðra, en það verði gert með
samtarfi við og undir forustn
kommúnista.
Reykvíkingar, hvar í flokki,
sem þeir annars standa, munu
ekki una slíkum vinnubrögðum.
Reykvíkingar munu aldrei sætta
sig við, að verjendur ofsókna og
réttarmorða fái forustuna í mál-
efnum bæjarfélags okkar.
Sjórn Sjálfstæðismanna í ba>
og ríki er eina haldgóða vörnin
gegn slíkum aðförum hér á landl.
Af þeirri ástæðu og ótal mörgum
öðrum munu fleiri Reykvíkingar
nú en nokkru sinni áður sýna
Sjálfstæðismönnum traust sitt og
kjósa lista þeirra við bæjar-
stjórnarkosningarnar.
Friðrik iapaði
FRIÐRIK Ólafsson tapaði fyrir
Bronstein á skákmótinu í Hast-
ings í gær.
„GLEYMSKA",
SEM ENGIN VAR
Tíminn fleyprar um að ráða-
menn Reykjavíkurbæjar hafi
„gleymt“ að segja upp þeim
samningi sem gilti um bruna-
tryggingar fyrir 5 árum.
Auðvitað er þetta uppspuni frá
rótum eins og nú skal greina:
Þegar kom til uppsagnar fyrir
1. apríl 1949 var sama trúnaðar-
tnanni bæjarins og nú falið að
athuga hvað gera skyldi og lagði
hann eindregið til að uppsögn
færi ekki fram af hálfu Reykja-
víkurbæjar heldur yrði samn-
ingurinn framlengdur. Borgar-
stjóri lagði málið tvívegis fyrir
bæjarráð og hreyfði enginn,
hvorki Sjálfstæðismenn né aðrir,
andmælum gegn því, að ekki yrði
sagt upp. Var^pví til hins síðasta
gengið út frá að hér yrði engin
breyting á en síðasta dag upp-
sagnarfrestsins var haldinn reglu
legur bæjarstjórnarfundur, sem
stóð fram á kvöld, að venju. Á
þeim fundi kom fram tillaga um
að segja upp samningum um' | | TH 'Y " \
brunatryggingari þvert ofan i V*wfi ' W" .... 'ShÍH1
álit sérfræðingsins og afstöðu! ", v ,
bæjarráðs og var hún samþykkt SendinefndJrk Egyptalandi for í opinbera heimsokn til Saudi-Arabiu i sambandi vio lat Ibn
en talin of seint fram komin af Sai|d til þess að votta samúð Egypta. Var Nasser varaforsætisráðherra fyrir nefndinni. Hér sést
gerðarmönnum, sem til þess voru j hann ræða við hinn nýja konung Saudi-Arabíu, sem orðið hefir þó að hætta samtalinu augnablik,
kvaddir að meta gildi hennar, [ þar sem síminn hringdi.
Þegar Þórður
sprafl úr sæti
Á BÆJARSTPÓRNARFUNDI £
gær kom Magnús Ástmarsson.
bæjarfulltrúi fram með tillögu
um skipun „sparnaðarnefndar",
sem í skyldu vera fulltrúar allra
flokka bæjarstjórnarinnar. —
Fylgdi Magnús tillögunni úr hlaði
á sinn venjulega, ástúðlega hátt
og bjóst enginn við, að þessi
hógværa tillaga mundi hreyfa
hjarta eða taugar nokkurs
manns.
Borgarstjóri tók tillögunni vel
Og taldi, að ef til vill mætti finna
nýja menn, „sem nóttina ættu að
stytta“, eins og forðum, en sjálf-
sagt væri viðkunnanlegra að
bíða með skipun nefndarinnar
þar til ný bæjarstjórn hefði ver-
ið kosin, því ýmsar og óútreikn-
anlegar gætu nú breytingarnar
orðið, til dæmis að flokkur, sem
nú ætti sæti, fengi ekkert í hinni
nýju bæjarstjórn o. s. frv.
Ekki hafði borgarstjóri sleppt
orðinu, er Framsóknarfulltrúinn,
Þórður, spratt úr sæti og brann
honum eldur úr augum, framan.
í borgarstjóra. Spurði þá borgar-
stjóri hann, hvort hann tæki þessi
ummæli sérstaklega til sín. Varð
þá almennur hlátur, en óþarfi
er að skýra frá frekari viðbrögð-
um Þórðar, því þau voru hvorki
fróðleg né til gamans.
Má víst með sanni segja, að
það væri miskunnarverk af Reyk
víkingum að leysa þennan bæj-
arfulltrúa frá lengri kvölum þar
í bæjarstjórn,