Morgunblaðið - 30.12.1954, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLABiB
Fimmtudagur 30. des. 1954
ÚR HELJARGREIPUM
SKÁLDSAGA EFTIR A. J. GRONIN

Framhaldssagan 15
fyrir framan sig, en hann sá allt-
af fyrir augunum hinn stirnaða
líkama Gustafs.
„Ég ætla til Bandaríkjanna
núna einhvern daginn“. Þessi
áhyggjulausu orð sem sögð voru
nokkrum klukkustundum áður,
hljómuðu sífellt fyrir eyrum
hans.
Eina hugsun hans var að koma
Madeleine svo fljótt burtu sem
mögulegt var. Hann notaði alla
orku hins gamla Oeplbíls og hann
fór á tveim hjólum fyrir horn, og
oftar en einu sinni munaði litlu,
að árekstur yrði.
Madeleine hnipraði sig saman
í horninu og var mjög kyrrlát.
„Hugsið þér ekki um þetta“, sagði
Harker lágri röddu. „Það bætir
ekkert.“
Þegar hún svaraði, var rödd
hennar ekki alveg stöðug. „Við
höfum unnið saman í svo marga
mánuði. Hann var mjög hug-
hraustur maður.“
í Grænaskógi minnkaði um-
ferðin, en vegirnir urðu bugðótt-
ir. Opelbifreiðin, sem var orðin
of heit og gat varla drifið upp
hæðardrögin og framljósin voru
mjög veik. Þegar komið var hálfa
leið til Melk fór að rigna ákaft.
Ttegnþurrkurnar störfuðu ekki,
og meðan mesta rigningin stóð
yfir, mjökuðust þau rétt áfram.
Harker gat ekki séð, að nokkur
hefði elt þau. En það var ekki
íyrr en þau höfðu komið til
Melk og farið yfir Dóná, að hann
öðlaðist traust á sjálfum sér á
ný. Hann leit á Madeleine, og
' hann fann, að það myndi ef til
vill hjálpa henni, ef hann talaði
Við hana.
„Hvert var aðalstarf Gustafs?"
Hann sá útundan sér, að hún
jsneri höfðinu og leit á hann. „Að
-koma boðum áleiðis.“
„Á Atlantishótelinu?"
„Já.“ Hún þagnaði, en hélt síð-
sn áfram. „Hugsanalestur okkar
^var aðeins yfirskin. Við gerðum
þetta af ásettu ráði til að villa
rússnesku lögreglunni sýn. Þeir
voru svo önnum kafnir við að
reyna að komast að, hvernig
þessi hugsanalestur væri, að þeim
.sást yfir þann hluta, sem við
,l>urftum að levna.“
„Hvað var það?“
|| „Tvisvar eða þrisvar í viku
kom einhver okkar manna og sat
alltaf við sama hornborðið. Hann
l lót Gustaf fá einhvern hlut, sem
ég átti að segja hvað væri, oftast
var það úr, en í baki þess voru
faldar dulmálsfréttir Gústaf var
mjög fingralipur. Þegar hann tók
upp úrið, skipti hann á því og
öðru, sem í voru nýjar fyrirskip-
anir. Við komum yfir hundrað
dulmálsboðum áleiðis á þennan
hátt.“
Það voru fréttir um liðsflutn-
fainga á rússnesku landamærunum,
'ium rússnesku kjarnorkurann-
Isóknirnar og yfirleitt allt sem til
jlféil. Við áttum að taka við þessu,
% og koma því í hendur manns, sem
var leyfilegt að ferðast á milli
l>ernámssvæðanna.“
„Þið hættuð lífi ykkar tvisvar
, eða þrisvar í viku af ásettu ráði?“
„Við vöndumst því,“ Rödd
hennar var róleg, nærri kærulaus.
Þegar þau óku gegnum
Schwarzau, voru göturnar mann
ilausar og húsin dimm. Harker fór
!'að finna til þreytu af að aka eftir
hinum bugðótta vegi. Hann varð
að berjast við að halda sér vak-
andi, jafnvel þótt hann hefði rúð-
nar opnar og nístandi kalt næt-
urlöftið léki um andlit hans. Nú
lá leiðin gegnum dal, og á aðra
.hönd bar há, svört fjöll við
himinn.
Klukkan hálf fjögur gat að líta
í flöktandi bílljósunum nafn-
> spjald það, sem Harker hafði beð
ið svo óþreyjufullur eftir: Asp-
ang, lítill bær um fimm mílur frá
mörkum hernámssvæðanna.
Tuttugu mínútum síðar skröltu
þau gegnum steinlagðar göturnar
inn á markarðstorgið. Hinn þög-
uli bær virtist vera auður og
tómur. Þau óku hægt kringum
torgið og sáu þá skilti, sem á stóð
Gasthof Höhne.
Harker stanzaði bifreiðina.
„Hér getum við verið í nótt, nema
að þér viljið heldur reyna að kom
ast yfir landamörkin núna
strax?“
„Nei, nei“. Hún talaði ákveðið
og af þekkingu. „Á þessum tíma
er það tortryggilegt og vörður-
inn mundi áreiðanlega kalla á
yfirmann sinn. En á morgun. þeg-
ar umferðin er meiri, getum við
ef til vill blekkt þá og komist
leiðar okkar.“
1 Útidyrnar á gömlu kránni voru
lokaðar. Harker hringdi dyra-
bjöllu, og brátt kom út roskin
kona með sjal á höfðinu. Harker
létti við það, að hún virtist ekk-
ert vera hissa, þótt þau kæmu svo
síðla nætur.
„Getið þér lofað okkur að vera
í nótt?“
„Áreiðanlega", sagði hún og er
hún hafði hleypt, þeim inn, tók
hún bók undan borði í anddyrinu.
í einhverri þreytuvímu skrif-
aði hann nöfn þeirra herra og frú
Bryant Harker — en þá rann upp
fyrir honum ljós, en þá var það
orðið of seint, að það hefði verið
vitleysa af honum að skrifa sitt
eigið nafn. En nú var ómögulegt
að breyta því, og hann skrifaði
áfram, síðasti dvalarstaður:
Gmúnd, ákvörðunarstaður: —
Hann hugsaði sig nokkra stund
um, og skrifaði síðan Graz.
1 „Við höfum hjónaherbergi á
annarri hæð. Hentar það yður?“
spurði gamla konan.
Harker, sem hafði haft allan
hugann við annað, hafði alveg
yfirsést þessi möguleiki. Ein-
kennileg tilfinning greip hann, og
hann þorði ekki að líta á Made-
leine, en hann sagði: „Nei, við
viljum heldur tvö herbergi."
Meðan gamla konan fór fram
í eldhús, tii að ná í einhvern mat
handa þeim, fór Harker með tösk
urnar þeirra upp á loít og kom
síðan bifreiðinni fyrir í skýli í
bakgarði gistihússins. Seinna er
hann horfði á Madeleine vera að
borða, en íötin hennar voru
j krumpuð og andlitið skitugt og
farðalaust, var eins og eitthvað
ólgaði í brjósti hans, ef til vill
tiiíinning um að vernda hana,
blíð og innileg, hann vissi það
j ekki, hann vissi aðeins, að hann
gat ekki horfzt í augu við hana,
án þess að hún yrði vör við hina
1 einkennilega djúpu tilfinningu,
sem hafði snortið hann svo mjög,
' en sem hann vissi, að hann varð
að dylja.
Þegar þau höfðu lokið hinni
einföldu máltíð, gengu þau upp
hrörlegan stigann upp á efstu
hæð hússins og fundu þar her-
bergin, sem þeim voru ætluð.
Herbergin voru hlið við hlið, og
lyklarnir stóðu í að utanverðu.
Harker bauð henni góða nótt.
Hún leit á hann og Harker reyndi
ósjálfrátt að lengja þessa stund,
en hún leit niður og sagði „Góða
nótt, og þakka yður fyrir.“ Þegar
hún sneri sér frá honum, sá hann,
að hún hafði roðnað örlítið.
Hann lá lengi vakandi og
reyndi að ryfja upp atburði
kvöldsins, en honum fannst alltaf
sem honum hefði verið veitt eft-
irför. Hafði hann blekkt njósn-
arana á brautarstöðinni, eða
höfðu þeir kannske séð, þegar
hann stökk niður úr lestinni?
Hver hafði myrt Gustaf?
Kannske var það Krylov? En
hann var blindur.
Honum rann kalt vatn milli
skinns og hörunds, þegar honum
datt Krylov í hug. í kvöld hafði
þeim tekizt að komast undan
Krylov og mönnum hans, en
t :
Jóhann handfasti
ENSK SAGA
72.
ekki hvernig ég átti að þakka þeim veglyndi þeirra og
traust það, er þeir báru til mín.
) „Þessir villutrúarmenn“ sagði ég við sjálfan mig, „hafa
margar af dygðum kristinna manna.“
| Þennan morgun æfði ég með þeim og aftur um kvöldið.
| Við komum okkur saman um að segja A1 Adíl ekkert um
þessa nýju ákvörðun. „Því að“ sagði Núradín, „ég treysti
honum ekki til neins góðs.“ — Þar af leiðandi var mikið
talað um það í höllinni og mikið spurt um það, hver mundi
r.ú eiga að keppa í stað Núradíns, og A1 Adíl gekk um með
sigursvip á óvinsælu andlitinu.
i Þegar ég lá vakandi í rúmi mínu næstu nótt, var það eitt-
hvað, sem knúði mig til að fara á fætur og líta eftir hest-
! unum. Ég gekk í gegn um hina mörgu garða hallarinnar,
þar sem allt glóði eins og silfur í tunglsljósinu, marmara-
súlur og steinlagning. Loftið var þrungið jasmínilmi. Ég
komst að hesthúsinu, þar sem hestarnir voru geymdir og
steig varlega yfir líkama Núbíuþræls eins, sem átti að gæta
hestanna, en svaf nú þarna og hraut hátt. Ég heyrði að einn
hestanna var á hreyfingu og stappaði ákaft niður fótunum.
Svo barst mér til eyrna dauft skóhljóð einhvers, sem var
að íæðast áfram. Ég horfði fast út í myrkrið og sá hvít-
klædda mannveru, sem var að læðast að Azel, hinum ágæta
hesti, sem ég átti að ríða daginn eftir. Hann hafði bjúghníf
í hendi. Það glampaði á blaðið þegar hann laut niður til
að rista í fót Azels. Ég hrópaði upp í bræði og stökk fram.
Illvirkinn sneri þá undan og lagði á flótta, en festi um leið
Nælonsokkar
Perlonsokkar
Þýzkir
crepnælonsckkar
NINOIM
Nælon capes
Blúndusjöl
Ullarsjöl
Nýtízku blússur
Samkvæmispils
Cocktail-kjólar
nýkomnir
PELSAR:
Minkaleen
Beaverleen
Ermaleen
Occellcen
Bankastræti 7
HPP'
FLUGELDAR
Stjörnuljós
Fljúgandi diskar
Skotrakettur
Blys
Marglitar stjörnur
Fjölbreytt úrval og
1. flokks vara. —
Sanngjarnt verð.
FLUGELDASALAN
Veltusundi
Blómasala — Blómasala
Afskorin blóm, túlipanar, hyasyntur, litlir túlipanar
með lauk í skálar og körfur á kr. 2,50 stykkið.
Mikið af skálum og skreyttum körfum til nýársgjafa.
Allt í Blómabúðinni Laugavegi 63 og Vitatorgi, Egilsgötu
og Barónsstíg.
Verzlið þar, sem þið fáið mest fyrir aurana ykkar.
Blómabúðin, Laugavegi 63
Stjörnuljós — Stjörnuljós
Blómabúðin, Laugavegi 63
20 rúmlesta vélbátur
til sölu. — Báturinn er smíðaður árið 1944 og er í mjög
góðu lagi. Nánari upplýsingar gefur Landssamband
íslenzkra útvegsmanna.
Knattspyrnufélagið Fram:
Jólotrésskemmtun
fyrir börn félagsmanna og gesti þeirra, verður haldin í
Sjálfstæðishúsinu á þrettándanum 6. janúar næstkom-
andi og hefst kl. 3 e. h.
Aðgöngumiðar seldir í Lúllabúð, Söluturninum við
Vesturgötu og verzluninni Straumnes, Nesveg 33.
Stjórnin.
— Bezt aÖ auglýsa í Morgunblabinu —