Morgunblaðið - 18.11.1956, Blaðsíða 3

Sunnudagur 18. nðv. 1956
MORGVNBLAÐIÐ
3
*
Ur verinu
TÍÐARFARIÐ
UNDANFARNA viku var stirð
tíð til sjávarins, stöðugt sunnan
og suðvestanátt. Samt hafa tog-
ararnir getað að mestu verið að
veiðum, en erfitt hefur það verið
á köflum.
AFLI
Þau skip, sem veiða á heima-
miðum, hafa verið við Þverálinn
og út af Horni. Það hefur geng-
ið á ýmsu með aflabrögðin eins
og gerist og gengur, en yfirleitt
hefur verið tregt. Má segja, að
afli hafi verið 10—15 lest. á sólar-
hring. Er það langt frá að vera
góður afli, enda oft mikill sjór og
erfitt að stunda veiðar af þeim
sökum. Sjómenn telja fisk enn
ekki genginn þarna að neinu ráði.
Tvö síðustu skipin, Neptúnus
og Úranus, eru nú á heimleið frá
Grænlandi og fara sennilega ekki
fleiri skip til Grænlands í ár. Er
talið að þau séu með góðan afla.
FISKSÖLUR
Þork. Máni 207 lestir RM 98.000
ísborg 164 lestir RM 87.000
Elliði 187 lestir RM 102.000
Jörundur 170 lestir RM 83.000
Jón forseti 203 lestir RM 93.000
Harðbakur 260 lestir RM 123.000
Röðull 230 lestir RM 118.000
Nokkur hluti af afla sumra skip
anna var seldur til Austur-Þýzka
lands fyrir fast verð. Markaður
var hagstæður í Vestur-Þýzka-
landi í sl. viku.
FISKLANDANIR
INNANLANDS
voru með alminnsta móti í vik-
unni, sem leið. Aðeins eitt skip
og það utanbæjar, ísólfur, lagði á
land afla sinn í Reykjavík, 130
lestir. Er ekki furða, þótt dauft
hafi verið yfir atvinnulífinu við
höfnina.
Bréf Mindszenfys til Eisenhowers:
„Gleymið ekki
þessari litlu þ|óð”
Til Dwight D. Eisenhowers,
forseta,
Hvíta húsinu, Washington.
SEM skipbrotsmaður ung-
versks frelsis hef ég sökum
örlætis yðar verið tekinn um
borð og fundið hæli í mínu
eigin landi í sendiráði yðar.
Gestrisni yðar bjargaði mér
vissulega frá bráðum bana.
í djúpu þakklæti sendi ég
yður hjartanlegar hamingju-
óskir mínar í tilefni af endur-
kjöri yðar til forsetastóls
Bandaríkjanna, hins göfuga
embættis, sem þjónar háleit-
ustu hugsjónum mannkyns-
ins: Guði, kærleikanum, vizk-
unni og mannlegri hamingju.
Látið áhrifamátt yðar í
þessari þjónustu varpa
vonargeisla yfir langþjáða
þjóð vora, sem á þess-
ari stundu þolir fimmta
dag loftárása, skothríðar og
logandi dauða og vitnar með
því fyrir Guði og heiminum
um frelsisvilja sinn; synir
hennar eru á þessari stundu
þvingaðir í þrældóm; börn
hennar hrópa í andarslitrun-
um á hjálp, frá eyddum heim-
ilum sínum, frá byrgjum og
sjúkrahúsum; dætur hennar
horfa á rændar vistir og óhjá-
kvæmilega hungursneyð.
Guð blessi yður, herra for-
seti, og alla bandarísku þjóð-
ina. Ég sendi heitar bænir til
vors himneska föður um að
hann varðveiti og leiðbeini
yður og þjóð yðar að því sam-
eiginlega marki ykkar að
færa þessum sárþjáða heimi
frið og hamingju.
Megi Drottinn færa yður og
þjóð yðar aukinn styrk og
auðugra líf. Nú þegar þér
standið á þröskuldi enn stærri
framtíðar, bið ég yður að
gleyma ekki þessari litlu heið-
arlegu þjóð, sem gengur í
gegnum þjáningar og dauða
í þjónustu mannkynsins.
Joseph Kardínáli Mindszenty.
Þetta bréf var birt af Blaða-
sambandi Norður-Ameríku, én
fréttamaður þess, Leslie Balogh
Bain, kom með það frá Búdapest
til Vínarborgar.
r
Urkomusamf hausi
MYKJUNESI, 12. nóv. — Nú
styttir daginn óðum og skamm-
degismyrkrið grúfir yfir. Miklar
rigningar hafa gengið yfir að
undanförnu. Mun langt liðið síð-
an jafnúrkomusamt haust hefur
komið og að þessu sinni.
Fé gengur ennþá úti, enda yfir
leitt ekki venja að fara að gefa
hér fyrr en líður að jólum, nema
að taki fyrir haga af völdum
snjóa.
SÖNGNÁMSKEIÐ
Um þessar mundir standa yfir
söngnámskeið hjá kirkjukórum
Marteinstungu og Skarðssóknar.
Leiðbeinandi er Jakob Tryggva-
son frá Akureyri. Er allmikill á-
hugi ríkjandi hér í þessum mál-
um, en það sem háir mest er að
illa gengur að fá organleikara
til að spila i kirkjunum. — M. G.
A BEZT AÐ AUGLÝSA
W I MORGUNBLAÐINU
Bátarnii
Það hefur verið tregur fiskur
hjá bátunum s.l. viku, enda óstillt
í sjó, en það er svo með ýsuna, að
hún fæst ekki nema í sæmilega
góðu. Aflinn hefur verið frá einu
tonni og upp í 3—4 tonn. Eru bát-
amir með langa línu sumir hverj-
ir.
Þeir á Skógarfossi voru að
steina niður þorskanet í vikunni.
Keilavík
SÍLDVEIÐIN
Sérstök ótíð hamlaði mjög síld-
veiðunum sl. viku, almennt var
róið á þriðjudaginn. Einn bátur,
Leo, frá Vestmannaeyjum var þó
á sjó á föstudaginn, og fékk 50
tunnur, en missti megnið af netj-
unum. Brim var allmikið og vind
ur, mikið í netjunum og sukku
þau. Menn eiga þetta alltaf á
hættu, þegar svo er ástatt og
finnst þeim, sem eru vanir þess-
um veiðum, að þeir geti ekki lagt
netin nema í sæmilega góðu veðri
og allsléttum sjó, ef von á að vera
um mikla veiði, því þá reynir svo
mikið á netin.
Tveir bátar fóru út ígær.
BYRJAÐIR MEÐ ÞORSKANET
Þrír bátar eru búnir að leggja
þorskanet og hafa aflað vel, upp
í 8 og 8V2 lest í róðri í aðeins 20
net.
Á LÍNUN^
hefur verið tregur afli upp á
síðkastið hjá þeim tveimur litlu
þilfarsbátum og nokkrum trill-
um, sem þær veiðar stunda. Stutt
er farið og litlu til kostað, en við
línuna er alltaf mikil vinna.
Akrones
Landlega var frá því á sunnu-
dag og þar til á föstudag, er flest-
ir reknetjabátarnir fóru út.
Einn bátur lagði. þó á mánu-
daginn og fékk 82 tunnur af síld
og þrír bátar á aðfaranótt þriðju
dagsins. Lá hjá þeim stundar-
korn og fengu ekkert sem hét.
Vestmannaeyjar
ÓTÍÐ OG VEIÐARFÆRATJÓN
Það má segja, að ótíð hafi haml
að sjósókn alla vikuna, einn bát-
ur, Farsæll, réri þó á föstudag-
inn.
Tveir reknetjabátar, Stígandi
og Frosti, komu í vikunni að sunn
an og höfðu misst öll net sín í
slæmu veðri full af síld.
FISK- OG MJÖLFLUTNINGUR
Lagarfoss tók í vikunni 12.000
kassa af freðfiski og Fjallfoss 550
lestir af fiskimjöli.
SKORTUR Á SKIPSTJÓRUM
OG STÝRIMÖNNUM
Til vandræða horfir, hve fáir
ungir menn læra sjómannafræði.
Á síðustu vertíð þurftu % hlutar
af stýrimönnum bátaflotans að
fá undanþágu til að mega gegna
stýrimannastarfinu. Væri nauð-
synlegt að athuga, hvort ekki
væri tiltækilega að leyfa piltuna
að nema siglingafræði að meira
eða minna leyti á 2. eða 3. Vetri
þeirra í gagnfræðaskóla. Myndi
það auka áhuga þeirra á sjó-
mennsku og skipstjórn, auk þess
sem það myndi létta þeim námið
síðar og gera þeim að ódýrara.
Siglingatíma ættu þeir að geta
lokið að nárhi loknu og áður en
þeir fengju stýrimannaréttindi.
SIGLINGAR TIL BRETLANDS
Eftir 4 ára stríð er nú lokið
hinni svokölluðu landhelgisdeilu
íslendinga og Breta. Ekki hafa
þessi mái legið þungt á íslend-
ingum upp á síðkastið, þó að þeir
hafi að sjálfsögðu óskað þess að
eiga ekki í deilum við Breta að
óþörfu, en þeir eru frá fornu fari
mikil viðskipta- og vinaþjóð fs-
lendinga. En hinn mikli innlendi
fiskiðnaður hefur breytt viðhorfi
manna til slíkra siglinga almennt.
HÁR MARKAÐUR
Það er vitað, að undanfarið hef
ur verið hár markaður í Bret-
landi. Það er hann oft um þetta
leyti og í desember og janúar
vegna fiskleysis, bæði af völdum
ótíðar í skammdeginu og svo
hinu, að afli er þá’ekki að ráði.
Úr því kemur fram í febrúar og
fiskur er genginn að suðvestur-
landinu, getur markaðurinn kol-
fallið.
Um skeið — Dawsontímabilið
— settu íslendingar stolt sitt í að
brjóta löndunarbannið, en »4
virðist vera lítil hrifning og nán-
ast eins og setja eigi fótinn fyrir
þessi áratuga gömlu viðskipti,
sem togaraútgerð hefur löngum
byggzt á frá fyrstu tíð. HingaS
til hefur þó útflutningsleyfi tog-
ara fyrir að sigla með afla sinm
verið formsatriði eitt. En h að
verður nú?
TVÆR HLIÐAR
Á þessu máli, eins og flestum,
eru tvær eða fleiri hliðar.
Fólkið þarf að hafa jafna og
góða atvinnu, ef mögulegt er, og
verður ekki sagt með sanni, að
svo hafi ekki verið undanfarinm
hálfan annan áratug. Fiskvinnsl-
an hefur á þessu tímabili verið
snar þáttur, kannske sá þriðji
veigamesti í atvinnulífi þjóðar-
innar næst á eftir útgerð og land-
landbúnaði. Svo verða gjaldeyr-
istekjurnar tvöfaldar við að
vinna fiskinn í landinu. Aftur á
móti er óhagstæðara fyrir útgerð
ina á vissum tímum árs að selja
aflann innalands en að sigla út
með þann.
FRELSI
Nú eru togarar gerðir út með
mjög miklum halla, það ber öll-
um saman um. Þegar svo er, má
segja og hvort sem væri, að það
sé hart að meina mönnum að sitja
við þann eldinn, sem bezt brenn-
ur.
Svo er það skerðing á frelsí,
atvinnufrelsi, og er það kannske
veigamest, að þvinga menn með
valdboði til að tapa meiru en þeir
þurfa. Hvað segði kaupmaðurinn
eða kaupfélagið, ef þeim væri
fyrirskipað að selja vöruna svo
og svo mikið undir því verði, sem
hún kostaði þá.
FLEIRI SKIP. — BETUR
BÚID AÐ ÚTGERÐINNI
íslendingar hafa lengst af þurft
að stríða við að koma útflutnings-
vöru sinni í verð. Er því nú
skyndilega svo farið, að ekki sé
hægt að fullnægja eftirspurninni?
Sé svo, er ráð að bæta úr því með
því að fá fleiri skip, en búa jafn-
framt þannig að þeirri útgerð, að
hún þurfi ekki að bera minna
úr býtum en önnur, sem kynni að
sigla með aflann, án þess að draga
þá útgerð niður eða beita hana
valdboði.
Gunnar cg Leynifélagið
Bláa orengjabókin
1956 er komin út
Þetta er bráðskemmtileg ©g 6-
venju spennandi drengja- og ung-
lingabók.
Gunnar og félagar hans mynda meS
sér leynifélagsskap til þess að kom-
ast fyrir glæpi og afbrot. — Þeir
lenda í fjölda ævintýra og mörgum
þrekraunum, en koma að lokum
upp um óbótamennina.
Gunnar og leynifélagið er heil-
brigð bók og holl aflestrar — auk
þess sem bún er ósvikinn skemmti-
lestur.
Munið, að Bláu bækurnar bregðust
aldrei.
Bókfeílsútgáfan