Morgunblaðið - 23.02.1957, Blaðsíða 13

Laugardagur 23. febrúar 1957
MORGUNTiLAfílÐ
13
ráð fyrir að komi til með að búa
á Álftanesi í framtíðinni. Ef slík
brú yrði byggð, myndu þeir
verða í aðeins fárra mínútna
aksturs fjarlægð frá aðalhverf-
um borgarinnar.
Með því að breyta flugbraut-
unum síðar í breiðgötur, myndi
malbikun á þeim núna aðeins
vera til bóta. Vel staðsettu og
góðu flugskýli mætti breyta í
sýninga- eða íþróttahöll, eða
eitthvað annað sem heppilegt
þætti. Flugstöðvarbygginguna
mætti leggja undir umferðarmið-
stöðina, sem áður var vikið að,
þegar að því kæmi að stæ-kka
hana, og skrifstoíuhúsnæði á
efri hæðunum yrði auðvitað í
fulli* gildi þótt aðstæður breytt-
ust.
FRAMTIÐARSYN
Lækjargata varð um 33 m eft-
ir breikkunina og Aðalstræti á
að verða 44 m breitt. Getur það
því ekki talizt of mikill stórhug-
ur, þótt gert sé ráð fyrir 65—70
m breiðum aðalgötum í stórborg,
sem Reykjavík án efa verður.
(Brautir Reykjavíkurflugvallar
eru óvenju breiðar — eða 90 m).
Með 70 m breidd mætti hafa
8 m gangstéttir hvorurn megin
og 2 m í miðju, fjórar raðir af
skásettum bílastæðum og síðan
fjórfaldar akstursbrautir í hvora
átt (2 fyrir hraðan akstur og 2
vagna bílastæðanna hvoru meg-
in).
Hús við slikar götur mættu
ekki vera lægri en 10 hæða, en
helzt ekki hærri en 12—14 ’næða.
Mætti hugsa sér, að tvær verzl-
unarhæðir yrðu byggðar sam-
felldar, en síðan risu hin ein-
stöku hús upp úr með nokkru
bili á milli.
Auðvitað myndi allt þetta
svæði ekki fullbyggjast nema á
mjög löngum tíma, og yrði fyrst
lögð áherzla á eina götu. Þar sem
breiðgöturnar skærust, yrði
geysistórt torg, og þyrftu þar að
rísa veglegar byggingar er fram
liðu stundir, t. d. Alþingishús og
ráðuneytisbyggingar. Að öðru
leyti yrði fyrst og fremst um við-
skiptahverfi að ræða, með stór-
um og smáum verzlununa og sæg
skrifstofa.
„Gamli miðbærinn" myndi
áfram gegna mikilvægu hlut-
verki. Þar væri stjórn borgar-
innar, bankar og tryggingafélög,
ásamt skrifstofum skipafélaga og
stórkaupmanna. Er slík sérhæf-
ing bæjarkjarna mjög algeng í
stórum borgum.
En hvenær ætti að leggja nið-
ur flugvöllinn og byrja að byggja
við flugbrautirnar? Um það er
ekki hægt að koma með ákveðn-
ar tillögur — aðstæður verða að
ráða. Svo sem það, hvernig liði
byggingu nýs flugvallar, og
margt fleira. En þar sem um
yrði að ræða mestu stórvirki í
sögu Reykjavíkur, væri óneitan-
lega skemmtilegt ef borginni
yrði afhentur flugvöllurinn árið
1974, en þá verða liðin 1100 ár
frá því er Ingólfur tólc sér búsetu
í Reykjavík.
Veglegt aimælishól Heimdallar
Myndirnar hér að ofan voru teknar á afmælishófi Heimdallar í Sjálfstaeðishúsinu 16. þessa mánaðar.
Sæmdir gullmerki Heimdallar á afmælishátíð félagsins (talið frá
vinstri): Geir Hallgrímsson, lögfræðingur, Ásgeir Pétursson, lög-
fræðingur, Már Jóhannsson, skrifstofustjóri og Þorvaidur Garðar
Kristjánsson, lögfræðingur.
HINN 16. febrúar sl. átti Heim-
dallur, félag ungra Sjálfstæðis-
manna, þrítugs afmæli, eins
og kunnugt er. Afmælisins var
minnzt með veglegu hófi í Sjálf-
stæðishúsinu þá um kvöldið. —
Hófið varð veizlugestum til hinn-
ar mestu ánægju og hafði Heim-
dallur mikinn sóma af.
Formaður Heimdallar, Pétur
Sr'mundsen, setti hófið, bauð
gesti velkomna og flutti ræðu um
starf Heimdallar og verkefni þau
er félagsins biði.
Ólafur Thors, formaður Sjálf-
stæðisflokksins, flutti ávarp og
færði Heimdalli þakkir og árn-
aðaróskir frá Sjálfstæðisflokkn-
um.
Ásgeir Pétursson, formaður
Sambands ungra Sjálfstæðis-
manna, flutti ávarp og færði
Heimdalli að gjöf málverk af
fyrsta formanni Heimdallar,
Pétri Hafstein.
Gunnar Thoroddsen, borgar-
stjóri, rifjaði upp minningar frá
fyrstu dögum Heimdallar.
Þessu næst sungu þeir óperu-
söngvararnir Guðmundur Jóns-
son og Kristinn Hallssson ein-
söng, tvísöng og ennfremur
glunta.
Að dagskrá lokinni var borinn
íslenzkur veizlumatur á borð.
í tilefni afmælisins voru eftir-
taldir menn sæmdir gullmerki
Heimdallar: Ásgeir Pétursson,
form. Heimdallar 1950—1952,
Geir Hallgrímsson, form. 1952—
1954, Þorvaldur Garðar Kristj-
ánsson, form. 1954—1956 og Már
Jóhannsson skrifstofustjóri Sjálf
stæðisflokksins.
Heimdalli bárust fjöldi bréfa
og heillaóska. Ennfremur færði
Vörður, félag Sjálfstæðismanna
í Reykjavík, félaginu 20 mann-
töfl að gjöf.
i
LESBÓK BARNANNA
Strúturinn R \ SIVI U S
Einu sinni lenti Ras-
mus í rigningu, þegar
hann fór út á göngu. Bara,
að ég gæti nú fengið regn-
hlíf, hugsaði Rasmus. Þá
sá hann, hvar negra-
kóngurinn var með stóra
regnhlíf. Þessa regnhlíf
get ég áreiðanlega fengið
lánaða, þegar ég fer heim,
hugsaði Rasmus með sérv
En litlu negrarnir tveir
höfðu gaman af að stvíða
Rasmusi og laumuðust til
að dæla vatni í regnhlíf-
ina. Þegar aumingja Ras-
mus spennti hana upp,
steyptist vatnið yfir hann
en negrastrákarnir tveir
skemmtu sér ágætlega.
Rasmus var einu sinni
að vökva fallegu blómin í
garðinum sínum með garð
slöngu. Þá gægðist lög-
regluþjónninn yfir girð-
inguna. Rasmus, vcgna
vatnsleysis er bannað að
vökva blómin með garð-
slöngu, sagði lögreglu-
þjónninn reiður, þú verð-
ur að nota vatnskönnuna.
Það get ég svo sem gert,
svaraði Rasmus, og svo
gerði hann það eins og
þú sérð á myndinni. —
En heldur þú að lögreglu-
þjónninn hafi verið á-
npsgður?
Skrítlur
Mamma, af hverju hef-
ur pabbi ekkert hár á
höfðinu?
Það er af þvi, að hann
hugsar svo mikið.
Já, en mamma, af
hverju hefur þú svona
mikið hár?
Af því . , , , svona
farðu strax að lesa lex-
íurnar þínar.
Kennarinn: Hvað er
stormur?
Andrés litli: Það . . .
það er vindur, sem er að
flýta sér.
Ráðningar
á þrautum í síðasta blaði.
1. Orðið, sem finna átti
var:
H—8T—ÍMI—Háttatími
2. Eldspítnaþrautin:
ELLEFU
1. árg. ^ Kitstjóri: Kristján J. Gunnnrsson 23. febr. 1957
Prófessorirm
segir frá
HÉR SJÁIÐ þið mynd af
einu frægasta eldfjalli í
heimi. Auðvitað þekkið
þið myndina strax. — Það
er Hekla.
Fyrsta gos í Heklu eftir
að ísland byggðist var ár-
ið 1104. Þá er talið ,að
eyðst hafi vegna öskufalls
byggðin í innri hluta
Þjórsárdals, á Hruna-
mannaafrétti og víðar.
Síðan hafa um 20 gos
orðið í Heklu eða næsta
nágrenni hennar. Mestu
Heklugosin, auk gosins
1104 hafa verið árin 1300,
1510, 1693 og 1766.
I gosinu árið 1510 var
grjótflugið úr fjallinu
mjög mikið. Þess er þá
getið í annálum, að í
Skálholti, serri er um 45
km frá Heklu, hafi steinn
úr gosmekkinum rotað
mann, er stóð úti fyrir
karldyrum.
Á miðöldum og allt
Einu sinni kom Skoti
nokkur til hótels, þar sem
auglýst var ókeypis bíla-
geymsla. Skotinn spurði
veitingamanninn, hvort
þettá væri rétt. „Já“, svar-
fram á 19. öld var því
trúað um alla Evrópu, að
eldgígurinn í Heklu næði
alla leið niður til Vítis.
Mætti sjá svarta fugla
hverfa niður í eldinn í
Heklugjá og voru það sál-
ir fordæmdra á leið í
kvalastaðinn.
Síðasta Heklugos hófst
29. marz árið 1947. Þá
hafði liðið lengri tími frá
næsta gosi á undan en
nokkru sinni áður síðan
sögur fara af Heklu —,
102 ár. í þessu gosi steig
mökkurinn úr fjallinu 30
km upp í loftið.
Fyrir gosið 1947 var
hæð Heklu 1447 metrar,
en er nú eftir gosið 1491
metri. Þótt Hekla sé kom-
in til ára sinna —, jarð-
fræðingar telja hana a.
m. k. 6000—7000 ára
gamla —, er hún því enn-
þá að vaxa. Hún hefur
hækkað um 44 metra í
siðasta gosi.
aði hann, „hvaða herbergi
á ég að ætla yður, herra
minn?“
„Herbergi", svaraði
Skotinn, ,ég sef auðvitað
í bílnum“.
Skotasaga