Morgunblaðið - 23.02.1957, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 23. febrúar 1957
GULA
herbergið
eftii MARY ROBERTS RINEHART
Framlialdssagcm 59
fullan Ég komst einhvern veginn
út í eitthvert glæpamannahverfið
í New York og þar hefur mér ver-
ið gefið eitthvert svefnmeðal í glas
ið mitt og ég rændur. Þetta var um
hádegi á laugardag og svo getið
þér spurt hótelið, hvenær ég hafi
komið þangað aftur.
— Þetta er engin f jarverusönn-
un, eins og þér vitið sjálfur, svar-
aði Dane, höstugur. — Hvað gekk
svona fram af yður, eins og þér
orðið það? Ekki þó bréfið? Hvað
sagði frú Hilliard yður í landssím
ann á fimmtudag? Það var víst
fremur það, sem fram af yður
gekk. Og hvern haldið þér, að syst
ir yðar hafi þótzt vera að vernda,
þegar hún kom hingað á laugar-
dagsnóttina? Ætli ekki yður?
Nú varð löng þögn og Greg var
sýnilega að reyna að hugsa málið
og komast til botns í því. En þeg-
ar hann rauf þögnina, svaraði
hann ekki spurningum Danes.
— Ég get ekki hugsað mér, að
Elinor sé neitt við þetta riðin,
sagði hann. — Ég get ekki hugs-
að mér hana sem morðingja — né
heldur að hún hafi farið að grafa
gryfju til þess að hylja fötin. Ég
hef fengizt við gröft, síðan ég kom
í herinn og það hafið þér sjálfsagt
líka, svo að við vitum, að það er
ekki neitt kvenmannsverk.
— Nei, það er það ekki, svaraði
Dane, — og auk þess var jörðin
grjóthörð eftir þurrkinn. En hvem
ig vissi hún, að stúlkan var á leið
hingað, Spencer? Því að auðvitað
vissi hún það, eða var ekki svo?
En einnig um þetta fór Greg
undan í flæmingi. Sagðist ekki
hafa vitað það sjálfur. Hún gæti
hafa frétt það eftir öðrum leiðum.
Dane varð ljóst, að Greg var að
reyna að verjast áföllum, svo að
hann stóð upp með þreytusvip.
— Gott og vel, Spencer, sagði
hann. — Nú hafið þér heyrt sög-
una. Hvert förum við nú?
— Að hitta Elinor, svaraði
Greg, gremjulega. — Fjandinn
hafi það, Dane, nú verður hún að
leysa frá skjóðunni, hvað sem raul
ar og tautar, annars lendi ég í
snörunni
20.
En Elinor talaði ekki þann dag-
inn, né heldur nokkra næstu daga.
Hún hafði fengið hitasótt, svo að
enginn fékk að heimsækja hana,
ekki einu sinni hennar nánustu.
LTVARPIÐ
Hilliard kom á mánudag, og
hafði með sér hjúkrunarkonur og
lækni í flugvélinni. Dane hitti
hann í sjúkrahúsinu; þetta var
þunglamalegur og feitur maður,
frekar lágur vexti og hafði til-
hneigingu til að vera hátíðlegur
í framkomu og tali, og líta á þetta
skot á Elinor bæði sem slys, en
jafnframt sem persónulega móðg-
un við sig.
— Þessir fjandans veiðimenn,
sagði hann, rauður af reiði. —
Hafa auðvitað verið að skjóta dýr
um friðunartímann. Þegar kona
eins og konan mín getur ekki farið
út úr húsinu, án þess að....
Honum tókst að einangra Elin-
or, enda þótt aðkomulæknirinn
vildi sem minnst úr veikindum
hennar gera.
— Það er allt í lagi með hana,
sagði hann einslega við Harrison
lækni. — Ofurlítill hiti, það er allt
og sumt. Hann brosti ofurlítið. —
Þrjár hjúkrunarkonur og ekla á
þeim í landinu! Nú, hún er ekki
konan hans fyrir ekki neitt. Ef
hann vill borga það, kemur mér
það líklega ekki við. Hann leit á
Harrison. — Hvað er manneskj-
an eiginlega hrædd við?
Harrison setti upp undrunar-
svip. — Hvað fær yður til að
halda, að hún sé það?
— Ég sá það á henni. Hrekkur
í kút ef hurð er opnuð. Og lík-
lega stafar hitinn ekki af öðru.
Veit hún hver skaut á hana? —
Skyldi það vera það?
— Það hef ég enga hugmynd
um. Hún hefur ekki nefnt það á
nafn.
— Kannske væri henni betra að
gera það, sagði aðkomulæknirinn
og fór úr sloppnum. — Jæja, lækn
ir, það var þá víst ekki meira.
Þakka yður fyrir móttökurnar.
Tim hafði komið sama daginn,
sem Greg játaði, en hafði litið
meðferðis af fróðleik, sem Dane
vissi ekki þegar. Tim var í illu
skapi.
— Hvern fjandann ertu að
senda mig svona út og suður, og
veizt svo allt, sem ég gref upp.
Ferðataskan hafði heldur ekki
gefið teljandi upplýsingar. — í
henni hafði ekki verið annað en
undirföt og tveir kjólar, allt vand
að, og svo mynd af ungbarni, svo
sem tveggja mánaða gömlu.
— Þú veizt hvemig svona ung-
ar eru myndaðir, venjulega. Lapp
imar upp í loftið og allsberir. Lag
legur krakki. Strákur.
— Svo hún átti þá barn?
— Átti, já, það gæti kannske
skýrt málið.
Tim var ekki lengi að komast
úr góða skapinu aftur, þegar
hann heyrði, að næst ætti hann
að vakta Carol heima hjá henni
og hjálpa Maggie, sem nú var orð
in þar ein eftir af starfsfólki.
Hann stikaði út í eldhúsið til Alex.
— Hver fjandinn gengur að
honum? spurði hann og benti á
Dane, sem var kominn út fyrir
dyr. — Er hann orðinn vitlaus?
Eða kannske bara vislaus í stelp-
unni, þarna í nágrannahúsinu?
Það getur orðið honum dýrt spaug
að halda mig lengi við diskaþvott.
— Hann gefur fjandann í pen-
ingana, svaraði Alex. — Á nóg
af þeim, eða að minnsta kosti kerl
ingin hún mamma hans. Karlinn
var öldungadeildarmaður meðan
hann lifði.
Þetta oVÍræða svar þaggaði nið-
ur í Tim í bili. Þá sagði hann:
— Hvað er þetta með, að Hilli-
ard hafi verið skotin? Blöðin eru
full af því. Var einhver að skjóta
dýr?
— Það mun vera trúlegast, svar
aði Alex og brosti meinfýsnislega.
1 júní-mánuði í húðarrigningu
klukkan eitt um nótt!
Tim blístraði. — Þú ættir að
lána mér eina af þessum ágætu
svuntum þínum. Ég á að fara að
þvo upp leirtau og vaka svo alla
nóttina, mér til hvíldar. Svo að
ég þarf engin náttföt.
Dane hafði nú ekkert að gera,
þar sem Elinor var innilokuð og
engin leið að fá að tala við hana.
Hann var nú orðinn þess ful'lviss,
að hún hefði ekki verið ein síns
liðs, nóttina sem stúlkan var
myrt. En þetta skeyti, sem hann
fékk frá Washington og sagði að-.
eins, að svarið væri nei, hafði ekki
bent honum á neinn sérstakan að
gruna. Og Floyd var enn að
snuðra. Þrátt fyrir alla tor-
tryggni sína, hafði hann rannsak-
að Grenihlíð. Og hann gat vel ver-
ið búinn að fiiina, að það var G.,
en ekki C., sem stóð innan í hringn
um. Og svo var Carol, sem hor-
aðist með hverjum degi, sem leið.
Hann fór gegnum minnisgreinar
sínar daginn sem Tim kom,
breytti þeim og skýrði þær nán-
ar og tölusetti þær, eins og hann
var vanur.
(1) Líkið í skápnum. Vandlega
fyrirkomið og hálffært í loðjakk-
ann. Aðeins í annarri erminni. —
Hafði það verið gert eftir að stúlk
an dó?
(2) Giftingarhringurinn á
fingri líksins. Þrátt fyrir stafina
í honum, þverneitaði Greg að
þekkja nokkuð til hans. (Mætti ef
til vill fá nánari vitneskju um það
atriði í Los Angeles).
(3) íkveikjan á skápnum.
Bókamarkaðurinn
í Listamannaskálanum heldur áfram.
Þar fást eftirtaldar bækur:
Úrvals skáldsögur:
Horfnar stundir eftir Rachel Field .. kr. 50,00
(Aðeins örfá eintöku).
IJpp 111»*«) seglin eftir Alan Villiers .... — 50,00
(Bókin heitir á frummálinu: Pioneers of the Seven Seas, og
þykir mjög góð, enda er höfundur hennar víðkunnur. Þetta er
bók fyrir karlmenn — og þó sérstaklega fyrir sjómenn).
Bókin er stórlækkuS.
Vegir skiljast eftir W. Corsari..— 50,00
(Þessi bók er skrifuð fyrir konur. Höfundur hennar, Willy
Corsari, er mjög viðkunnur. Bókin er heillandi og skemmtileg,
og þeir, sem hafa lesið hana, vilja gjarna lesa hana aftur.
Bókin er stórlækkuð.
Húmar að kveldi, Slaughter.........— 60,00
Björt mey og hrein, Slaughter....— 70,00
Dægur óttans, Slaughter........... — 66,00
I.teknir I hamingjuleit, Slaughter .. — 70,00
Telpusögtar:
Hadda, telpusaga, Rachel Field.. kr. 10,00
PoIIý, Louise M. Alcott, ib........— lð.OO
Pollý kemur til borgarinnar...... — 20,00
Pollý trúlofast, Louise M. Alcott .... — 20,00
Sigga og Solveig, telpusaga....... — 45,00
Dreiagjasögur:
Vseringjar, kaflar úr Islendingasögum — 10,00
Hollendingurinn fljúgandi, Marryat kr. 25,00
Pétur Siinple. Marryat............ — 25,00
Svarta örin, R. L. Stevenson...... — 40,00
A flótta, Indíánasaga,............ — 14,00
Bardaginn um hjálkakofann .... — 10,00
Indíúnar í vígahug.................— 10,00
Landnemarnir ú fljótabátnum ... — 0,00
Með L.éttfeta yfir gresjuna .......— ð.OO
Með Léttfeta ú bökkum >1 ississippi— 1 ð.OO
Bauöi CJlfur...................... — ð.OO
Viö rjóöurelda.................... — Ið.OO
ÍTIfseyra......................... — 15,00
Tarzan ............................— 17,00
Sonur Tarzans..................... — 20,00
Tarzan og gimsteinar Opar........— 25,00
Tarzan og dýrin................... — 20,00
Tarzan snýr aftur................. — 16.00
Tarzan og gullna Ijónið............— 20,00
Tarzan og dvergarnir.............. — Ið.OO
Tarzan, einvaldur skógarins .... — 60.00
Tarzan og tvlfarinn............... — 35,00
ViIIti Tarzan .................... — 30,00
Tarzan og Pardusmennirnir........ — 35,00
Sakamálasögur:
Gerfivitinn, sakamálasaga ...... kr. 6,00
Leyndarmál I Kairó, sakamálasaga .. — 6,00
Rauði snjórinn, sakamálasaga.......— 6,00
Fást einnig í öllum blaðsölubúðum bæjarins. Hver bók er sér-
stæð og valin saga, samandregin af kunnáttumönnum, og því til-
valinn og handhægur lestur. Fleiri slíkar bækur koma bráðlega.
Laugardagur 23. febrúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 Óskalög sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 16,30 Veður-
fregnir. — Endurtekið efni. 18,00
Tómstundaþáttur barna og ungl-
inga (Jón Pálsson). 18,30 Útvarps
saga barnanm. „Lillí í sumar-
leyfi" eftir Þórunni Elfu Magnús
dóttur; III. Höfundúr les). 18,55
Tónleikar (plötur). 20,20 Leikrit
Leikfélags Reykjavíkur: „Kjarn-
orka og kvenhylli" eftir Agnar
Þórðarson. — Leikstjóri: Gunnar
R. Hansen. Leikendur: Þorsteinn
Ö. Stephensen, Guðbjörg Þor-
bjamardóttir, Helga Bachmann,
Brynjólfur Jóhannesson, Árni
Tryggvason, Margrét Magnúsdótt
ir, Gísli Halldórsson, Knútur
Magnússon, Nína Sveinsdóttir,
Áróra Halldórsdóttir, Sigríður
Hagalín, Steindór Hjörleifsson,
Valdimar Lárusson o. fl. 22,20
Passíusálmur (6.). 22,30 Danslög
(plötur). — 24,00 Dagskrárlok.
C-^ÍXT—? MARKÚS Eftir Ed Dodd

k I'M GOIN& TO ^
TURN IN, JOHNNV...
I WANT TO BE ^
FEEUNG SHARP )
POR THE RACEJ
m TOMORROW...
OKAY, MARK...
I'M GONNA .
GET TASTE
O' FRESW J
AIR BEPORE
.1 GO TO B&D..
1) Jonni, ég var að hugsa um
að fara snemma að sofa,svo að ég
verði hress á morgun, þegar keppn
in fer fram.
— Allt í lagi, Markús. Eg ætla
aðeins að fá mér ferskt loft.
2) En þegar hann gengur fram
hjá kránni ,heyrir hann að karl-
arnir inni eru að hæðast að Anda
sem forustuhundi.
3) Jæja, Jonni, hefurðu skipt
um skoðun. Þorirðu að veðja.
— Eg er búinn að segja þér, ég
á ekkert til að veðja með.
4) Þú átt nú samt hundaækið
og þennan hund, hann Anda, ef
þú ert ekki gunga.