Morgunblaðið - 14.07.1957, Page 8

8
MORCVNBLAÐ1Ð
Sunnudagur 14. júlí 1957
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Aðalritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjami Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Einar Ásmundsson.
Lesbók: Arni Óla, sími 33045
Auglýsingar: Arni Garðar Kristihsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 30.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 1.50 eintakið.
Öngþveiti og úrræðaleysi
EKKI horfir vænlega um lausn
farmannadeilunnar, nú, þeg-
ar verkfallið á kaupskipaflotan-
um hefur staðið í 4 viltur. Sátta-
tillaga sú, sem fram var borin,
var felld með nær samhljóða
atkvæðum allra aðila. Segja má,
að hver og einn einasti þeirra
hafi tekið þátt i atkvæðagreiðsl-
unni. Það er því sízt Ofmælt,
þegar Alþýðublaðið í gær segir:
„Miðlunartillagan kolféll“, og
Tíminn: „Miðlunartillagan var
gerfelld".
Hvað nú tekur við, er ekki
gott að segja. Öll er deilan þann-
ig vaxin, að erfitt er að átta sig
á, um hvað raunverulega er deilt.
Stjórnarblöðin hafa og hvað eft-
ir annað sagt, að þörf væri á
greinargerð um kröfurnar, og
hefði því mátt ætla, að ríkis-
stjórnin hlutaðist til um, að slík
skýrsla yrði samin. Svo hefur
þó ekki verið gert, hvað sem
því veldur. Jafnvel sáttatillagan
er svo margliðuð og flókin, að
fyrir þá, sem utan við standa,
er erfitt að átta sig á efni henn-
ar. Aðilum kemur og engan veg-
inn saman um, hversu miklar
kjarabætur hún hafi í sér fólgn-
ar. Engin greinargerð til skýring-
ar fylgdi þó með henni af hálfu
ríkisstjórnarinnar. Þvílík grein-
argerð hefði og verið verri en
gagnslaus, nema treysta mætti
því, að hún væri hlutlaus. En
ástæða er til að benda á, að
ríkisstjórnin hefur hvorki látið
semja almenna greinajgerð um
málið, þrátt fyrir skýrslugjöf
hagfræðinga til hennar, né skýr-
ingar á sáttatillögunni, þó að
vitað sé, ’ að sjávarútvegsmála-
ráðherra hefur haft mikil af-
skipti af deilunni að undanförnu
og sérstaklega um það bil og áð-
ur en sáttatillagan kom fram.
Engan veginn skai dregið í
efa, að Lúðvik Jósefsson vilji
leysa þessa deilu og að það sé
rétt, sem Þjóðviljinn segir í gær,
að Lúðvík „hefur unnið dag og
nótt undanfarið, ásamt sátta-
nefndinni, til að leita allra hugs-
anlegra leiða til lausnar deil-
unni.“
Þetta skal sem sé ekki vefengt.
En segja verður, eins og er, að
árangurinn er sorglega lkill.
Kunnugum kemur og saman um,
að mjög tvísýnt sé, hvort hin
miklu 'afskipti sjávarútvegsmála-
ráðherra hafi horft til góðs eða
ekki. Að sjálfsögðu þarf ríkis-
stjórn stundum að skerast í
vinnudeilur og í þessari deilu
verður hún fremur sökuð um
kæruleysi en of mikinn áhuga á
lausn vandans. En þeir, sem
verkið taka að sér, verða að
kunna til þess. Þeir mega og ekki
láta svo þýðingarmikið úrlausn-
arefni, sem afléttingu vinnu-
stöðvunar á öllum kaupskipaflota
landsins, sitja á hakanum fyrir
veizluhöldum og hátíðasamkom-
um. Umfram allt verða þeir að
haga orðum sínum og tillögu-
gerð á þann veg, að traust vakni
milli allra aðila, en ekki svo, að
hvorugur trúi þeim, sem milli-
göngumaður þykist vera. Út yfir
tekur, ef milligöngumaðurinn
með lausuhgartali freistar aðila
til að draga málið á langinn í
þeirri von, að meira hafist upp
úr drættinum. Ráðherra getur og
aldrei komið í stað sáttanefndar,
á meðan hún enn á að starfa.
Annaðhvort verður ráðherrann
og ríkisstjórn að taka málið al-
veg í sínar hendur eða hafa
náið samstarf við sáttanefnd og
gæta þess, að ekki verði truflun
fyrir þeirra afskipti á hennar
starfi. Sá, sem tekur að sér því-
líkt starf, sem Lúðvík Jósefsson
í þessari deilu, þarf sem sé að
hafa aðgæzlu um margt, sem
ástæða er til að efa, að hann
hafi gætt. Allra sízt má hann
fylgja þeirri meginreglu að tala
fagurlega við alla, en hugsa
minna um efndirnar eða hvort
það standist, sem sagt er.
Lausatök ríkisstjórnarinnar á
málinu sjást glögglega af því, að
stjórnarblöðin hafa að undan-
förnu talað mikið um, að hinir
hæstlaunuðu eigi ekkert að fá.
Þrátt fyrir þetta tal — og það er
ítrekað enn í stjórnarblöðunum
í gær —, gerir sáttatillagan, sem
sjávarútvegsmálaráðherra hafði
a. m. k. fulla vitneskju um, ráð
fyrir nokkrum hækkunum, einn-
ig til skipstjóra, misjöfnum að
vísu en þó svo, að nema mun
allt að 8%, þar sem hæst er.
Sú hækkunartillaga er þeim
mun athyglisverðari, sem stjórn-
arblöðin í gær vilja kenna Ás-
geiri Sigurðssyni einum um
kröfugerð skipstjóranna. Skip-
stjórar hafa að vísu sagt upp
samningi, en þeir hafa ekki gert
verkfall, svo að flotinn liggur
ekki bundinn fyrir þeirra til-
verknað. Og hvort sem mönnum
líka kröfur þeirra betur eða verr,
er fráleitt að segja nokkurn ein-
stakan ráða þar öllu um. At-
kvæðagreiðslan í fyrradag sýnir
alveg óvenjulegan einhug meðal
allra aðila. Slíkan einhug, sem
óhugsandi væri, ef um væri að
ræða klæki éinstakra manna eða
flokka. Erfiðleikinn kemur ein-
mitt af því, að hér’ er um faglega
deilu að ræða, samanburð á milli
launakjara mismunandi starfs-
hópa, sem allir hafa þó nána
samvinnu og vilja því ákveðin
hlutföll sín á milli.
Óheilindi Þjóðviljans verða
enn augljósari, þegar bornar eru
sakir fram gegn stjórn Eimskipa-
félags íslands og einstökum
stjórnarmeðlimum, um að þeir
vilji ekki greiða fyrir lausn deil-
unnar. Staðreynd er, að Lúðvík
Jósefsson hefur hiklaust látið
uppi, að útgerðarfélögin gætu
ekki tekið á sig hækkað kaup-
gjald nema fá það endurgreitt
með einhverjum hætti. Hið sama
kemur fram í 'forystugrein Al-
þýðublaðsins í gær. Skipaútgerð
ríkisins er einnig látin vera á
móti sáttatillögunni, sem flutt er
með vitund sjálfs sjávarútvegs-
málaráðherra. Slíkt er samræm-
ið í gerðum þessara herra.
Öngþveitið og úrræðaleysi
stjónarinnar getur naumast ver-
ið meira en raun ber vitni.
UTAN UR HEIMI
myndum
Undanfarið hefur fjöldi jap-
anskra stúdenta efnt til tíðra
mótmælagangna í Tokyo vegna
áframhaldandi tilrauna Breta og
Bandaríkjamanna með kjarn-
orkuvopn. Krefjast þeir þess, að
öllum slíkum tilraunum verði
hætt.
Myndin er tekin í Bolshoi-Ieik-
húsinu í Moskvu árið 1951, þegar
kommúnistaforingjarnir minnt-
ust 27 ára dánarafmælis Lenins.
Taldir frá vinstri: Malenkov,
Stalin, Shkiryatov, Voroshilov,
Budyanna, Molotov, Krúsjeff og
Shvernik. Þá voru þeir allir
„lærisveinar Stalins", en nú er
slíkt ærið ákæruefni. í æviágripi
Krúsjeffs í nýrri útgáfu af rúss-
nesku alfræðiorðabókinni er
Stalins hvergi getið í sambandi
við hann. Nú er Krúsjeff „læri-
sveinn Lenins“.
Brezka hafskipið „Reina del Pacifico", sem fyrir nokkru strandaði á kóralrifi við Bermuda,
stendur enn á rifinu, þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir til þess að ná því út. Margir farþeganna
hafa látið flytja sig í land, en þar sem engin hætta er talin á því að skipið brotni eða laskist
á skerinu, hefur fjöldinn kosið að láta fyrir berast um borð. — Myndin er tekin, er dráttar-
bátur gerir árangurslausa tilraun til þess að ná hafskipinu af rifinu.
íslenzkir flugmenn taka við stjórn Viscountvéla
ER Flugfélag íslands réðist í
kaup á hinum nýju Vickers-Vis-
countflugvélum á vori sl., voru
jafnhliða ráðnir þrír brezkir flug
stjórar til þess að annast stjórn
flugvélanna þar til íslenzkir flug-
menn hefðu lokið tilskildu námi
og flugtíma til þess að taka stjórn
vélanna í sínar hendur.
jMnnig var yfirmanni brezku
flugstjóranna, Evans höfuðs-
manni, falin yfirumsjón með
þjálfun íslenzku áhafnanna. Alls
fóru tólf flugmenn Flugfélags ís-
lands á skóla í Bretlandi og hafa
fimm þeirra hlotið flugstjórnar-
réttindi á hinar nýju flugvélar
og hinir aðstoðarflugmannsrétt-
indi. Ennfremur fóru fjórir flug-
leiðsögumenn félagsins til Bret-
lands til þjálfunar og til þess að
kynna sér hin nýju tæki.
Þeir, sem hlotið hafa flug-
stjórnarréttindi á Viscountflug-
vélarnar eru þessir: Jóhannes R.
Snorrason, Hörður SigUrjónsson,
Gunnar Frederiksen, Anton G.
Axelsson og Sverrir Jónsson.
Evans höfuðsmaður fór héðan
10. júní.