Morgunblaðið - 20.07.1957, Blaðsíða 13

Laugardagur 2Ö. Júlí 1957
MORCVNBLAÐIÐ
13
llamlklæðið hennar Rísu!
Dísa litla vill ávallt hafa hjá sér tvo hluti í
baðinu. Þeir eru öndin, sem hún kallar
„Rabb — rabb“, og stóra hvíta baðhand-
klæðið, er hún kallar „handklæðið mitt“.
Mamma Ðísu litlu gætir þess vandlega að
handklæðið sé ætíð tandurhreint og mjúkt,
og að það sé í hvert skipti þvegið úr Rinso.
Mamma veit bezt, hún veit, að Rinso skil-
ar þvottinum tandurhreinum og sem nýjum.
Halldór lijœrnesfed
sexfugur
HALLDÓR fæddist 20. júlí 1897
í Þverárdal í Aðalvík. Voru for-
eldrar hans Elías Friðfinnsson
Kjærnested, formaður í 40 ár og
samtímis landbóndi, og kona
hans Jóhanna Jónsdóttir frá
Kirkjubóli í Skutulsfirði.
Kjærnested-nafnið er komið
frá Kjarna í Eyjafirði. Friðfinn-
ur, faðir Elíasar, fór utan til húsa-
smíðanáms í Danmörku. En Dön-
um var eitthvað umhendis að
skrifa Kjarna, bæjarnafnið, sem
Friðfinnur var frá, og rituðu
Kjærnested (Kjarnastaður). Lét
Friðfinnur það gott heita, og gekk
síðan undir því tilbúna ættar-
nafni, og afkomendur hans síðan.
Lenti hann i stríðinu milli Dana
og Þjóðverja á þeim árum og
hlaut heiðursmerki fyrir skot-
fimi.
Jón Halldórsson, faðir Frið-
finns frá Kjarna, hafði áður farið
utan, meðal annars til þess að
iðka sundmennt, og kenndi síðar
sund hér heima. Og það er í frá-
sögur fært, að hann þreytti sjálf-
ur sund frá Hjalteyri yfir þveran
Eyjafjörð að Laufásgrunni, alger-
lega ósmurður og bátlaus. Þótti
það alveg dæmalaust afrek.
Jón Halldórsson, langafi Hall-
dórs, sem sextugur er í dag, flutti
frá Kjarna að Skriðu í Hörgár-
dal, og ræktaði þar stórbýli á
margan veg. Það er t.d. almælt,
að hann hafi verið sá fyrsti, sem
gerði tilraun til að rækta „tómata
og rúsínur“ á íslandi, en auk þess
dálítinn trjálund, sem þótti fyrir-
bæri á þeim árum. Og plöntur
frá honum voru fluttar til gróð-
ursetningar í garði hinna þjóð-
kunnu Schiötts-hjóna á Akureyri.
En hvað er þá um afmælis-
barnið sjálft að segja? Halldór
varð í ungdæmi sínu sjómaður,
varð stýrimaður og siðan skip-
Stjóri á „Braga“ frá ísafirði. •—
Sigldi hann öll stríðsárin, bæði
hin fyrri og seinni. Árið 1931
snýr hann sér að því að gerast
bryti á skipum. Á varðskipinu
„Ægi“ var hann bryti í rúm 8 ár
og síðar á „Hæringi“ vorum með-
an þess þurfti við, og síðar í veit-
ingahúsum. Nú er hann bryti á
togaranum „Guðmundi Júni“ frá
Flateyri. Halldór Kjærnested hef
ur meistarabréf í matreiðslu og
ávallt notið vinsælda í störfum
eínum á sjó og landi.
Hann er búsettur að Kirkju-
vegi 29, Hafnarfirði. Hann á þrjú
börn, öll vel gefin. Meðal þeirra
er Guðmundur H. Kjærnested,
varðskipaeftirlitsmaður á flug-
vélum.
Mun Halldór eiga hlýjar heim-
sóknir í dag, ef hann þarf þá ekki
áður að vera farinn til „að sigla
sjóinn á og sækja okkur ýsu“.
Heill fylgi honum og öllum
hans á sjó og landi.
^ S. A.
Hildur Morgrét Pétursdóttir
Minningarorð
í GÆR var jarðsett að Sauðár-
króki frú Hildur Margrét Péturs-
dóttir. Hún var fædd á Akureyri
27. maí 1872, en andaðist 9. þ.m.
í sjúkrahúsinu á Sauðárkxóki,
fullra 85 ára.
stöðum í Svartárdal hjá séra Stef
áni Jónssyni og konu hans, Þor-
björgu Halldórsdóttur, til ferm-
ingarundirbúnings. Var hún
fermd af séra Stefáni að Bólstað-
arhlíðarkirkju, á kóngsbænadag
1886. Að lokinni fermingu flutt-
ist hún til móður sinnar. 15 ára
fluttist hún að Rútsstöðum í
Svínadal, en ári síðar til Akur-
eyrar og var þar hjá madömu
Margrétu Halldórsson, sem
kenndi henni bæði til munns og
handa. Næsta ár fluttist hún til
Sauðárkróks og gerðist starfs-
stúlka að Hótel Tindastóli, hjá
frú Ingunni og Sigvalda Blöndal.
2 ár var hún starfsstúlka hjá Lud
vig Fredrik Popp, kaupmanni á
Sauðárkróki, en þar kynntist hún
eiginmanni sínum Magnúsi Guð-
mundssyni ,sem þá var starfsmað
ur við Poppsverzlun. Þau giftust
26. okt. 1893. Magnús var prúð-
menni svo mikið, bæði á heimili
og utan, að orð var á gert, jafn-
lyndur, svo að sjaldan sást hann
skipta skapi, þótt störf hans væru
oft argsöm og umfangsmikil,
enda voru góðgirni, greiðvikni
og samvinnuþýðleiki sterkir þætt
ir í skapgerð hans.
Mann sinn missti Margrét 19.
des. 1939 og höfðu þau þá búið
saman í farsælu hjónabandi í 46
ár. Þau eignuðust 4 börn, eitt
þeirra, Paula, dó á æskualdri, hin
eru Lára Ingibjörg, búsett á fsa-
firði, Ludvig C. skrifstofustjóri
Sjúkrasamlags Reykjavíkur og
Kristján C. skrifstofumaður hjá
Kaupfélagi Skagfirðinga. Auk
þess ólu þau upp 3 fósturbörn, er
eitt þeirra, Pála Sveinsdóttir á
Sauðárkróki á lífi. Látin eru Pál-
ína Þórðardóttir og Magnús Guð-
mundsson.
Síðustu 17 árin var Margrét
til heimilis hjá Kristjáni syni sín-
um og konu hans Sigrúnu Jóns-
dóttur.
Margrét var mjög félagslynd,
starfsöm og prýðilega greincL
Með sínum mikla áhuge, glaS-
lyndi og glæsilegri framkomu
fékk hún miklu áorkað. Trygg-
lyndi hennar aflaði henni
traustra samstarfsmanna og
vina. Og þau voru mörg, velferð-
armálin, sem hún lagði liðsinni.
Árið 1896 varð hún félagi Hins
skagfirzka kvenfélags og for-
maður þess um skeið. Hún var
heiðursfélagi Kvenfélags Sauð-
árkróks. Um áratugi var hún fá-
lagi Góðtemplarastúkunnar
Gleym mér ei, og gegndi þ»
margvíslegum trúnaðarstörfum,
Framh. á bls. 15
Hið mjúka Rinso þvæli
skilar dásamlegum þvotti

r'jölritarar og
til
fjölritunar.
Einkaumboð Finnhogi Kjartanssnn
Austurstræti 12. —. Sími 15544.
24 - 200
PÁLL S. PÁLSSON,
hæstarclta rlögmaSur.
Bankastræti 7.
Sparið tímann
Notið símann
Sendum heim:
Nýlenduvörur
Kjöt —
Verzlunin STRAUMNES
Nesveg 33. Sími 1-98-32.
Faðir hennar var Peter Erik-
sen, skipstjóri. Hann var skip-
stjóri á briggskipinu James og
sigldi til fslands um 8 ára skeið.
Hann fórst í íslandsför með skipi
sínu og allri áhöfn við Skotlands-
strendur 23. febr. 1873. Hann var
mikilhæfur og duglegur skip-
stjóri, vel metinn og vinsæll af
þeim er honum kynntust hér. Á'ð-
ur en hann tók við skipstjórn, var
hann um nokkur ár stýrimaður
hjá föður sínum, hinum mikla
sægarpi Jens Eriksen, er var
skipstjóri á briggskipinu Herta,
og var í förum til íslands í 52
ár, og farnaðist jafnan vel. Lifa
enn meðal manna merkilegar
sagnir og stórbrotnar af ferðum
þessara sægarpa ,enda voru þeir
báðir mikilsvirtir og umtalaðir á
landi hér á þeirri tið.
Móðir Margrétar, en því nafn-
inu var hún venjulega nefnd, var
Lóra Sigfúsdóttir, fædd 4. apríl
1843 að Gilsárvallahjáleigu i
Borgarfirði eystra. Hún var merk
kona og góð, fríð sýnum, fyrir-
mannleg og prúð í framgöngu,
prýðilega greind og mesta val-
kvendi. Faðir Láru var Sigfús
Pálsson í Gilsárvallahjáleigu, en
hann var kominn af séra Ólafi
prófasti og sálmaskáldi í Sauða
nesi, Guðmundssyni, en hann var
af eyfirzkri stórmennaætt og eitt
aðalsálmaskáld á sinni tíð. Móðir
Láru, Sigríður, var dóttir Stefáns
á Nýlendu i Skagafirði, Þorbergs
sonar, sem er í beinan karllegg
kominn af séra Gamalíel Hall-
grímssyni, föðurbróður Guð-
brandar biskups Þorlákssonar.
En hún var og líka komin af
Hrólfi sterka lögréttumanni á
Alfgeirsvöllum í Skagafirði, en
hann var af helztu höfðingjaætt-
um landsins.
Eins og sjá má af framan-
skráðu, var Margrét af góðu
bergi brotin, og þess gætti ríku-
lega, bæði í sjón, framgöngu og
öllu dagfari. Margrét missti föð-
ur sinn er hún var á fyrsta ári.
Var hún fyrstu 4 árin með móður
sinni að Stóra-Eyrarlandi við Ak-
ureyri. Á 5. ári fluttist hún með
móður sinni að Veðramóti í
Skagafirði. Þar voru þær mæðg-
ur 1 ár. Þar kynntist Lára móðir
Margrétar Þorvaldi Einarssyni,
ættuðum af Álftanesi, felldu þau
hugi saman og voru gift í Fagra-
neskirkju á Reykjaströnd. Voru
þau síðan 1 ór að Mosfelli í
Gönguskörðum, en fluttust 1878
til Sauðárkróks.
Margrét var hjá móður sinni og
stjúpa til fermingaraldurs. En
fermingarárið var hún að Bergs-
Hið freyðandi RXNSO þvær allt og þvær vel. Og
þvotturinn er lifandi og sem nýr, og hendurnar mjúk-
ar, eins og þær hefðu aldrei komið í vatn. Það «r
vegna þess að Rinso freyðir sérstaklega vel, — er mil$
og mjúkt og drjúgt.
Þúsundir húsmæðra um allan heim vita, að Rins*
ber af öllum þvottaefnum, af því að hið mjúka Rinso
þvæli gefur alltaf fullkominn árangur og skilar fátiv
aðinum sem nýjum.
Freyðandi Rinso er sjálfkjörið í þvottavélar.
RINSO þvær hetur —
og kostar minna
mVC 1 d< ig er næst síðasti dagur
vörusýninganna