Morgunblaðið - 25.03.1958, Qupperneq 10

10
MORCUWBL 4 ÐIÐ
Þriðjudagur 25. marz 1958

XJtg.: H.í. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigíus Jónsson.
Aðairitstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjarni Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vieur
Einar Asmundsson.
Lesbók: Arni Öla, sími 33045
Augiysingar: Arni Garðar Kristmsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjalo kr. 30.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 1.50 eintakið.
MISHEPPNUÐ TILRAUN
ÞEGAR núverandi ríkis-
stjórn var mynduð voru
höfuðverkefni hennar
sögð tvenn:
í fyrsta lagi átti að reka er-
lenda varnarliðið brott.
í öðru lagi"átti að finna „var-
anlega lausn“ efnahagsmálanna
með því að tryggja, að almenn-
ingur missti einskis í en byrðarn-
ar yrðu lagðar á hin breiðu bök,
einkanlega milliliðina svoköll-
uðu.
Stjórnin er nú búin að vera svo
lengi við völd, að hún hefði átt
að hafa ærinn tíma til að koma
áformum sínum fram. Um hið er-
lenda varnarlið stóð svo á, að
samkvæmt gildandi samningum
var hægt að stökkva því úr landi
með 1% árs fyrirvara. Sá frestur
er nú liðinn og ríflega það.
Stjórnin hefur haft fulla 20 mán-
uði til að athafna sig á. Er fróð-
legt að athuga lýsingar stjórnar-
blaðanna sjálfra nú um helgina,
á því hvernig komið er fram-
kvæmd þessara viðfangsefna.
Aðalgrein Þjóðviljans sl. laugar
dag heitir: „Burt með herinn af
íslandi*1. Þar er sagt frá sam-
þykkt 24 stúdenta úti í Kaup-
mannahöfn, sem hinn 15. marz
gerðu ályktun um þessi efni. í
ályktuninni segir m. a.:
„Alþingi samþykkti 28. marz
1956 að samningurinn skyldi end-
urskoðaður og herinn fara úr
landi og í stjórnarsáttmála nú-
verandi ríkisstjórnar var stefna
hennar í utanríkismálum talin
felast í þeirri samþykkt. Eigi að
síður frestaði ríkisstjórnin endur-
skoðun samningsins um óákveð-
inn tíma í nóvember 1956 og þess
sjást engin merki að endurskoð-
unin sé í nánd.
Fundurinn vítir harðlega þessi
undanbrögð ríkisstjórnarinnar og
telur þau svik á loforðum henn-
ar---------“. ,
Þjóðviljinn segir frá þessari
samþykkt stúdentanna 24 með
slíkum fögnuði að líkast er þvi,
að þar með væri ákveðið, að her-
inn skyldi rekinn. En því fer
fjarri, að svo sé. Eins og í sam-
þykktinni segir, þá sjást þess
„engin merki að endurskoðunin
sé í nánd“. Þvert á móti hefur
stjórnin gert sér að féþúfu þau
loforð, sem stúdentarnir réttilega
segja, að hún hafi svikið. í skjóli
þessara loforða en til að hindra
að þau væru framkvæmd, hef-
ur stjórnin leitað ásjúr hjá
Atlantshafsbandalaginu og fengið
fyrir milligöngu þess samskota-
lán. Sendimaður er nú suður í
Bonn til að sækja þangað
greiðslu þess hluta samskotanna,
sem þýzka stjórnin hafði dregizt
á að veita.
Þessar aðfarir minna meira á
fjárkúgara, sem menn lesa um í
furðufregnum utan úr löndum,
eða í skáldsögum, en á stjórn í
lýðfrjálsu landi. Abyrgðina á
þessu atferli bera ekki aðeins
þeir stjórnarliðar, sem frá upp-
hafi voru andvígir samþykktinni
frá 28. marz, heldur einnig hinir,
sem í raun og veru trúðu því, að
hún horfði til gæfu fyrir þjóðina.
Þessi einkennilega framkvæmd
á ályktuninni frá 28. marz hefur
staðið svo lengi og er nú orðin
svo augljós, að enginn stjórnar-
liða getur fært sér til afsökunar,
að hann hafi ekki til hlítar gert
sér grein fyrir, hvað á ferðum
er. Hver sá, er stjórnina styður,
hlýtur því vísvitandi að vilja
styðja að og taka ábyrgð á, að
svona sé farið að.
Ekki horfir betur með hina
„varanlegu lausn“ efnahagsmál-
anna. Þjóðviljinn og Tíminn
keppast að vísu við þessa dag-
ana, að fullyrða að enn sé of
snemmt fyrir stjórnarandstæð-
inga „að hlakka yfir“ því, „að
stjórnarflokkarnir muni ekki ná
samkomulagi um þessi mál“.
Því fer fjarri, að nokkur hafi
löngun til að hlakka yfir óförum
stjórnarinnar í þessum efnum.
Kommúnistar ásamt Hermanni
Jónassyni bera öðrum fremur
ábyrgð á vexti verðbólgunnar á
íslandi. Ef þessir aðilar hefðu
gengið heils hugar til stjórnar-
samstarfs, mátti þess vegna
vænta þess, að þeim tækist að
lækna þessa meinsemd. Hún var
þeirra verk og þeim stóð næst að
kveða niður sinn eigin draug.
Hættan af því að leiða kommún-
ista til valda, var ærin, þó að
tryggt væri, að þeir hjálpuðu til
lækningar verðbólgunnar a. m. k.
meðan þeir nutu skjóls í stjórn-
arráði íslands.
En þessari lámarkskröfu hefur
síður en svo veitið fullnægt. Verð-
bólgan hefur haldið áfram að
magnast alla valdatíð V-stjórnar-
innar. Vísitölustigin 15, sem ým-
ist hafa verið falin eða launþeg-
ar hafa verið sviptir, ásamt hinni
viðurkenndu hækkun vísitölunn-
ar um 5 stig, stórhækkað verðlag
þar fyrir utan og sívaxandi gjald-
eyrisskortur tala sínu ótviræða
máli um, að verðbólguvöxturinn
hefur aldrei verið meiri en á
þessu síðasta rúma lVz ári. Tím-
inn kemst og ekki hjá því að
viðurkenna það, að horfurnar séu
nú ærið alvarlegar.
Ofan á þetta boðar Þjóðviljinn
sl. föstudag: „---að það ætti að
vera tímabært fyrir verkamenn
í almennri vinnu að segja upp
samningum til þess að fá ein-
hverja la.gfæringu á núverandi
kaupgjaldi, án þess að efnahags-
kerfið bíði tjón af því“.
Þessi boðskapur, sem raunar er
aðeins óhjákvæmileg afleiðing
þess, að félagsmálaráðherrann,
Hannibal Valdimarsson, beitti sér
skömmu áður fyrir ákvörðun um
uppsögn síldarsamninga í sumar
af hálfu sjómanna, kemur einmitt
þegar stjórnarliðið er önnum kaf-
ið dag hvern við að finna úrræði,
er g'eti haldið fleyi þess á floti
eitthvað enn.
Morgunblaðið telur allar líkur
til þess, að sú viðleitni takist.
Það verður ekki vegna þess, að
stjórnarliðum hafi heppnazt að
ráða við úrlausnarefnin. Þvert á
móti. Hvort sem núverandi stjórn
lifir lengur eða skemur, er það
nú orðið augljóst að hún hefur
ekki ráðið við að leysa þau úr-
lausnarefni, er hún tók að sér.
Reynslan hefur skorið úr um
það, að tilraunin með vinstri
stjórn hefur misheppnazt. Þetta
gera hinir skynsamari menn í
stjórnarliðinu sér nú fulla grein
fyrir. Astæðan til þess að þeir
taka ekki afleiðingunum af þessu
og láta stjórnina hverfa frá völd-
um, er einungis sú, að tilraunin
hefur misheppnazt svo gersam-
lega, að ráðamennirnir þora ekki
að taka dómi þjóðarinnar, er þeir
1 vita, að bíður þeirra.
Aðalfulltrúinn, Aly Kahn, réttir Dag Hamniarskjöld skilríki sín.
Aly Khan orðinn
stjórnarerindreki
ALY KHAN er orðinn aðalfull-
trúi Pakistans hjá Sameinuðu
þjóðunum. Það var mjög hljótt
um þessa ráðstöfun, og Aly Khan
kom til New York með mikilli
leynd til að komast hjá því að
verða á vegi blaðamanna og ljós-
myndara. Aðeins mjög fáir af
siarfsmönnum Pakistans hjá SÞ
vissu, að þetta var í undirbún-
ingi og þeir, sem vissu það, þögðu
rækilega yfir leyndarmálinu.
Þegar menn mættu til vinnu
í skrifstofunni mánudaginn 3.
marz klukkan hálftíu, var þeim
sagt, að prinsinn vildi ekki láta
truíla sig. Það varð uppi fótur
og fit, því að enginn vissi, að
hann væri kominn.
Allir vilja vera Aly
Khan innan handar
Siðan hefir síminn í skrifstofu
Pakistan hjá SÞ hringt í sífellu.
Ekki verður betur séð en sér-
hver New Yorkbúi vilji vera Aly
Khan innan handar. Mjög erfitt
Reglur um hunda-
hefir verið að fá húshjálp í New
York, en nú standa þjónar og
ráðskonur í biðröðum, þegar Aly
á í hlut — svo að ekki sé minnzt
á fasteignasala og blaðamenn. En
nýi SÞ-fulltrúinn vill hvorki sjá
né heyra blaðamenn, fyrr en
hann hefir áttað sig á þessu nýja
starfi sínu, og það getur enginn
láð honum.
Skömmu eftir komu sina réð
Aly iðnaðarmenn og innanhúss-
arkitekta til starfa, því að gera
átti miklar breytingar á móttöku
herbergi skrifstofunnar. Sl.
sunnudag var þjóðhátíðardagur
Pakistanbúa, og í tilefni af því
bauð Aly Khan til veizlu. Á
þriðja þúsund manns var boðið,
og það þykir heldur fámennt sam
kvæmi í New York, þar sem
Mike Todd bauð einu sinni 10
þús. manns til veizlu. Þess má
því vænta, að mjög hafi verið
vandað til hinnar fámennu veizlu
Aly Khans. Ekki er ósennilegt,
að margir hafi farið fram á að fá
boðskort til veizlunnar, er það
fréttist, hversu fámenn hún yrði,
og ekki ólíklegt, að boðflennur
hafi reynt að komast inn.
Þann 4. marz sl. afhenti Aly
Khan framkvæmdarstjóranum,
Dag Hammarskjöld skilríki sín.
Blaðamenn voru þá á rölti í húsa
kynnum SÞ, en fáir voru svo
heppnir að ná tali af prinsinum.
•
Aly Khan þykir ekki vera eins
mikilúðugur í allri framkomu og
faðir hans, Aga Khan, var. En
hann er mjög aðlaðandi og ung-
legur í útliti miðað við, hversu
„hátt“ hann hefir lifað.
Aly Khan verður eftór-
sóttur ' samkvæmislífi
Allt bendir til þess, að Aly
Khan ætli sér að taka stöðu sína
mjög hátíðlega, en það verður
erfitt fyrir hann. Allir stjórnar-
erindrekar verða að sameina mik
ið starf og þátttöku í samkvæm-
islífinu. Og Aly Khan verður
mjög eftirsóttur sem samkvæm-
ishetja. Elsa Maxwell talaði ný-
lega um hann sem „manninn, er
hún elskaði meir en nokkurn
annan í þessum heimi“. Og hafi
Elsa tekið einhvern undir vernd-
arvæng sinn, er hægara sagt en
gert að koma í skrifstofuna kl.
9 á hverjum degi. Aly Khan hef-
ir a.m.k. góð áform, og tíminn
mun leiða í ljós, hversu vel hon-
um tekst að framkvæma þau.
Engin n ý
sjónarmið
STOKKHÓLMI 19. marz. —
Lange, utanríkisráðherra Norð-
manna, hélt heimleiðis í dag af
fundi utanríkisráðherra Norður-
landanna, sem haldinn hefur ver
ið í Stokkhólmi. Við brottförina
sagði Lange, að allir fulltrúarnir
er fundinn sátu, hefðu verið ugg
andi vegna horfanna í alþjóða-
málum. Alþjóðamálin hefðu ekki
verið rædd í einstökum atriðum
og sagði Lange að ekki hefðu
komið fram nein ný sjónarmið.
ALEXANDRIA, 19. marz. —
Norskur sjómaður, sem setið hef
ur í egypzku fangelsi í nær eitt
ár sakaður um að hafa sýnt skips
félaga sínum banatilræði, var 1
dag dæmdur í eins árs fangelsi
af egypzkum dómstóli.
Á AÐALFUNDI Dýrverndunar-
félags íslands er haldinn var í
vetur, var gerð eftirfarandi sam-
þykkt:
„Að gefnu tilefni samþykkir
aðalfundur Dýraverndunarfélags
íslands, að beina þeirri áskorun
til lögreglustjóra og sýsiumanna,
að gerðar verði samþykktir um,
að allir hundar í lögsagnarum-
dæmum þeirra beri helsi sem á
sé letrað nafn lögsagnarumdæmis
ins og númer, sem sé hið sama
og á hundaskrá, er embættið hef
ur í skjölum sínum.
Einnig mælist fundurinn ein-
dregið til þess, að flækingshund-
ar verði ekki teknir af lífi fyrr
en þeir hafi verið auglýstir og
vika liðin frá auglýsingardegi,
án þess að eigendur hafi vitjað
þeirra.
) Vegna geymslu flækingsdýra
(ályktar fundurinn að skylt sé
| það öllum bæjarstjórum að hafa
• hentugar geymslur fyrir dýrin,
meðan þeirra er ekki vitjað.
Loks skorar fundurinn á allar
bæjarstjórnir og sýslunefndir að
endurskoða reglur um hundahald
og samræma ákvæði þeirra lög-
. um um hundahald og lögum um
I varnir gegn bandormum."
Gina
Rhonda
Éf vl! hvorki sjó pokakjólo né
heyra
segir Gina Lallobrigida
Pokatízkan er ekki vinsæl með
al karimannanna, og margar kon-
ur eru mjög lítið hrifnar af
henni. Hafa þær verið grunaðar
um að vera andvígar pokunum,
vegna þess að þær væru ekki
nógu vel vaxnar til að bera þá.
Þó verður Ginu Lollobrig-
idu varla borið á brýn, að hún sé
ekki nógu glæsileg, en hún segir
um pokakjólana: Ég vil hvorki
siá pokakióla né heyra. Mér
finnst pokakjóll hæfa bezt konu,
sem á von á barni. Það yrði lítiö
úr mínum vexti ef ég klæddist
slíkum kjól!
Qg Rhonda Fleming tekur und
ir: Ég vildi ekki fyrir nokkurn
mun láta sjá mig í slíkum kjól.
Hvers vegna ættu konur að ham
ast við að megra sig og æfa sig
til að verða fallega vaxnar til
þess eins að fela svo vöxtinn í
poka?