Morgunblaðið - 24.06.1958, Blaðsíða 8

8
MORCVNRT 4 Ð!Ð
T'riðjudagur 24. júní 1958
l
t

Utg.: H.t. Arvakur, ReykjavtR.
Framkvæindastjón: bigíus Jónsson.
Aðairitstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjarni Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Einar Asmundsson.
Lesbók: Arm Ola, simi 33045
Auglysingar: Arni Garðar Kristmsson,
Ritstjórn: Aðaistræti 6.
Auglýs'ngar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480
ÁsKriftargjalci kr. 30.00 á mánuði innaniands.
1 lausasolu kr. 1.50 eintakið.
VERKFALLSSVIPAN Á LOFTI
TÍMINN birti á sunnudag
forustugrein, sem hann
kallar „Barátta Sjálf-
stæðisflokksins gegn vinnufriðn-
um“. Eru þar bornar fram sömu
sakirnar á Sjálfstæðisflokkinn,
eins og á s. 1. ári, að hann vilji
koma á, eins og blaðið orðar það,
„mikilli og varanlegri truflun á
vinnufriðnum með því annars
vegar að æsa verkalýðsfélögin til
kröfugerðar og verkfalla og eins
með því að hvetja atvinnurek-
endur til að láta nú hvergi und-
an síga“. Vitaskuld eru þessi um-
mæli algerlega úr lausu lofti
gripin og standa ekki í neinu sam-
hengi við það sem nú er raun-
verulega að gerast á vinnumark-
aðnum. Tíminn minnist vitaskuld
ekki á það einu orði, að lang-
flest þau félög, sem nú hafa sagt
lausum samningum eru undir
beinni stjórn kommúnista og
nokkur undir stjórn Alþýðu-
flokksins, þannig að mikill
meirihluti af öllum þessum
félögum er beinlínis undir stjórn
manna, sem eru úr þeim flokk-
um, sem styðja ríkisstjórnina.
Þessari staðreynd skýtur Tíminn
algerlega undir stól, enda hefur
hann yfirleitt fáar eða engar
fréttir birt lesendum sínum af
því sem nú er að gerast í verka-
lýðsmálum. Tilgangurinn er aug-
ljós, því Tíminn hefur alltaf ætl-
að að koma á eftir og telja les-
endum úti á landsbyggðinni, sem
málum eru lítt kunnugir, trú um
að þau verkföll sem skella yfir,
séu Sjálfstæðismönnum að kenna.
Tíminn minnist því síður einu
orði á það, að Framsóknarmenn
og kommúnistar hafa nána sam-
stöðu í verkalýðsmálum og verð-
ur því Framsóknarflokkurinn að
teljast samábyrgur kommúnist-
um um þá „truflun á vinnu-
friðnum“, sem kommúnistar
stofna nú til.
Þjóðviljinn kemur Tímanum
líka illilega í opna skjöldu í for-
ystugrein, sem blaðið flytur sama
daginn og Tímmn birti grein sína
um baráttu Sjálfstæðisflokksins
gegn vinnufriðnum. Þá grein kall
ar Þjóðviljinn „Ný aðvörun".
Rekur blaðið fyrst ályktun
Dagsbrúnarfundarins og að fund-
urinn hafi þar lýst andstöðu sinni
við efnahagsmálalög ríkisstjórn-
arinnar og „telur að verkalýðs-
hreyfingin verði að vera vel á
verði til að fyrirbyggja kjara-
skerðingu". Síðan segir orðrétt:
„í samræmi við þetta hefur
Dagsbrún ákveðið að gera nú þá
meginkröfu í sambandi við fram-
lengingu samninga að þeir séu
uppsegjanlegir hvenær sem er
með eins mánaðar fyrirvara. Með
því lýsir Dagsbrún yfir því að
hún telji horfurnar svo ískyggi-
legar að óhjákvæmilegt sé að
félagið sé tilbúið til kjarabaráttu
með lágmarksfyrirvara, og hlið-
stæð eru viðhorf annarra félaga,
sem hafa sagt upp samningum
sínum hér í Reykjayík og annars
staðar. Félögin vilja láta reynsl-
una skera ÚF um áhrif efnahags-
laganna nýju, en þau,telja horf-
urnar slíkar að ekki megi hafa
samninga bundna til langs tíma,
ef félögin eigi að geta fullnægt
því verkefni sínu að gæta kjara
félagsmanna sinna. Að þessu þarf
ríkisstjórnin að hyggja, ekki sízt
Framsóknarflokkurinn sem knúði
fram hina alvarlegu stefnubreyt-
ingu, sem felst í nýju lögunum“.
Hér er brugðið upp allt
annarri mynd af baráttunni gegn
vinnufriðnum", heldur en Tím-
inn vill vera láta. Hér segir mál-
gagn kommúnista berum orðum,
að Framsóknarmenn hafi knúið
fram „fráhvarf frá stöðvunar-
stefnunni“, eins og Þjóðviljinn
kallar það margoft og að þess
vegna vilji mörg félög hafa samn
inga sína lausa, til þess að geta
verið á verði til að „fyrirbyggja
kjaraskerðingu". Segir Þjóðvilj-
inn að Dagsbrún telji horfurn-
ar svo ískyggilegar að félögin
verði að vera tilbúin til kjara-
baráttu með eins stuttum fyrir-
vara og nokkur möguleiki sé á.
Og þetta er Framsóknarflokkn-
um fyrst og fremst að kenna, eft-
ir því sem Þjóðviljinn segir.
Vitaskuld er þó ekki sagður
nema nokkur hluti sannleikans í
þessari forustugrein Þjóðviljans.
Það sem á bak við það liggur,
að kommúnistar í Dagsbrún vilja
hafa samningana lausa með lág-
marksfyrirvara er vitskuld að
geta haft verkfallssvipuna á lofti,
hvenær sem er. Ástandið í stjórn-
arherbúðunum er að dómi komm
únista mjög ískyggilegt. Ríkis-
stjórnin er völt og innan hennar
eru mikil átök. Kommúnistar
vilja því hafa allan þann hita í
haldinu, sem þeir mögulega geta.
Og það má heldur ekki gleyma
þvi, að framundan eru nú í
haust kosningar til Alþýðusam-
bandsþings. Það er sízt af öllu
fyrir það takandi, að kommún-
istum finnist það heppilegt
að geta þá sýnt framan í „gömla
leiðina", verkfallsleiðina, til þess
að eggja verkalýðinn sem mest
fyrir Alþýðusambandskosning-
arnar og reyna að safna sem
flestum enn á ný undir merki
sitt.
Það er þannig sízt af öllu Sjálf-
stæðisflokkurinn, sem „rær und-
ir verkföllum“, heldur eiga þau
sínar orsakir í stjórnarherbúð-
unum sjálfum og má Framsókn-
arflokkurinn þá ekki sízt líta í
sinn eigin barm.
Það hefur heldur engum dulizt,
sem lesið hefur Þjóðviljann nú
síðustu vikurnar að hverju hann
hefur stefnt. Dag eftir dag hefur
blaðið birt látlausar áróðurs-
greinar gegn efnahagsmálalög-
gjöf ríkisstjórnarinnar og sífelld-
lega birt stórletraðar fréttir um
verðhækkanir og kjaraskerðing-
ar, sem. hafa orðið af völdum
þessara laga. Kommúnistar hafa
deilt sterklega á Framsóknar-
flokkinn í þessu sambandi, en
Tíminn hefur þagað undir þeim
höggum. Framsókn vill sýnilega
allt til vinna að halda sem bezt-
um friði við kommúnistana ein-
mitt nú meðan stjórnin lifir ekki
nema hálfu lífi og tæplega það.
í stað þess að snúa sér gegn Bar-
áttu kommúmsta „gegn vinnu-
friðnum“ tekur Tíminn upp
ímyndaða baráttu við Sjálfstæðis
flokkmn út af verkföllum og
óróa á vinnumarkaðnum. Það má
vel vera að blaðinu takist að
blekkja einhverjar sálir úti á
landshornum, sem ekki hafa tæki
færi til að sjá málin, eins og
þau liggja fyrir með eigin aug-
um, og horfa ekki út um aðra
glugga en þá, sem Tíminn opnar
þeim. En sem betur fer er sá
hópur lítill.
áttum —
— Úr ýmsum
„Leðurnef" ofursti
NAFN Jean Thomazos, ofursta,
hefur oft birzt í fréttum undan-
farið. Hann var forvígismaður að
stofnun öryggisnefndar á Korsíku
og leiðtogi upþreisnarmanna þar.
Myndir hafa því birzt af honum í
blöðum, og hafa menn velt því
fyrir sér, hve.rs vegna hann hafi
band þvert yfir andlitið. Á miðju
bandinu er leðurþykkildi, sem
hylur nefið. Félagar hans í hern-
um hafa gefið honum viður-
nefnið „Leðurnef". Þannig er mál
með vexti, að í bardögunum á
Ítalíu í síðari heimsstyrjöldinni
varð Thomazo fyrir skoti og
skaddaðist mjög á nefinu. Thom-
azo er enginn hégómamaður og
kærði sig ekkert um skurðað-
gerðir til að lagfæra nefið. —
„Slíkt er aðeisn fyrir kvikmynda
leikara", sagði hann og lét leður-
pjötluna nægja.
Philippe de Gaulle
hefir engan áhuga
á st j ó r n m á I u m
Þó að Charles de Gaulle sé önn-
um kafinn, lætur hann aldrei hjá
líða að heimsækja son sinn, téngda
dóttur og barnabörn. Philippe de
Gaulle er kapteinn í franska sjó-
liðinu. Hann er nærri eins hávax-
inn og faðir hans og ekki óáþekk-
ur honum í andliti. Hins vegar
gekk Philippe í sjóherinn, en ekki
í landherinn eins og faðir hans, og
Philippe hefir engan áhuga á
stjórnmálum. Hann hefir samt
barizt á landi eins og faðir hans.
Er innrásin var gerð í Frakkland
1944, var hann í landgönguliði
franska sjóhersins. Hann var í
fyrstu herdeildinni, er hélt inn í
París, er Þjóðverjar höfð: hörfað
þaðan.
Þ æ g i I e g t tóm-
stundagaman orbib
cð hundleibinlegri
vísindagrein
Brezki forsætisráðherrann Har-
old Macmillan er ekki mjög mikill
bridgemaður. Sú var þó tíðin, að
hann lét ekkert tækifæri ónotað
til að fá sér slag.
— Það er Gulbertson að kenna,
að ég sneri baki við bridge, segir
Tommy Steele opinberaði ný-
lega trúlofun sína, og sú ham-
ingjusama er fyrrverandi einka-
ritari hans, Anne Donague. Hann
er 21 árs, en hún er 22 ára. Um-
boðsmenn Tommy töldu hann á
að segja einkaritaranum upp
fyrir ári á þeim forsendum, að
ekkj væri heppilegt fyrir rokk-
söngvara að umgangast einhverja
ákveðna stúlku mikið, Súkt
myndi fæla ungar stúlkur frá því
að verða aðdáendur hans. Um-
boðsmennirnir urðu því ofsareið-
ir yfir trúlofuninni. Tommy
kvað nú hafa sem nemur 100
þús. ísl. kr. í vikulaun, enda mun
hann eiga álitlega upphæð í
banka. Rokksöngvarinn hefur
undanfarið verið mjög tauga-
veiklaður og segist hann hafa
ofreynt sig, af því að umboðs-
menn hans hafa ætlað honum of
mikið. En nú hefur Tommy lýst
yfir því, að hann vilji ekki láta
umboðsmenn sína stjórna sér
lengur. Þeir hafa fengið þriðj-
unginn af tekjum hans og auðg-
azt á velgengni hans, leigt sér
dýrar íbúðir og ekið í luxusbif-
reiðum, meðan söngvarinn sjáif-
ur hefur lifað spart, eins og hans
hefur ætíð verið vandi.
Macmillan. Honum hefir tekizt að
gera bridge, sem einu sinni var
þægilegt tómstundagaman að
hundleiðinlegri vísindagrein.
★
Prédikarinn Billy Graliam er
ekki eins þröngsýnn og ætia
mætti. 1 prédikun, sem hann hélt
nýlega í San Francisco lofaði
hann pokakjólatízkuna hástöfum
og hélt svo áfram:
---- Öllum konum — ég á hér
framar öllu við
giftar konur —.
ber skylda til
að vera aðlað-
andi. Ef konan
er það ekki, er
þá hægt að
furða sig svo
mjög á því, að
maðurinn fari
að heiman?
Aftur á móti verða karlmenn-
irnir að leggja sig fram við að
sýna konunni, að þeir elski hana.
Gleymið ekki, að falleg gjöf er
mikils virði í daglegu amstri —
gleymið því heldur ekki, að sér-
hver kona á að fá eins mikla vasa-
peninga til frjálsra afnota og
mögulegt er.
★
Fáir myndu slá hendinni á móti
þvi að fá um 5 þús. millj. ísl. kr.
í árstekjur. Jarlinn af Kuwait
hafði þessa álitlegu' fjárhæð í
árstekjur árið
1957, enda er
Kuwait auðugt
að olíulindum.
Jarlinn stingur
þó ekki allri
fjárfúlgunni í
eigin vasa. Síð-
ur en svo. Með
þessum pening-
um verður
hann að standa straum af fjár-
hagsáætlun jarlsdæmis síns. Og
Abdulla, jarl af Kuwait, hefir
m endurreist höfuðborg sína, svo
að hún er orðin mjög nýtízkuleg
og þrifaleg. Hann hefir einnig
varið miklum fjárupphæðum til
að reisa sjúkrahús og skóla.