Morgunblaðið - 13.07.1958, Side 10

10
MOTtr.rKTtr 4ÐH)
Sunnudagur 13. júlí 1958

(Jtg.: H.f. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastióri: Sigfús Jónsson.
Aðairitstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjarni Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Einar Asmundsson.
Lesbók: Arni Ola, simi 33045
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 35.00 á mánuði innanlands.
I lausasölu kr. 2.00 eintakið.
„HVERSVEGNA LÁTA KOMMÚN-
ISTAR DAGSBRÚN BÍÐA ?"
("'t REIN með þessari yfir-
skrift var á forsíðu Al-
■r þýðublaðsins í gærdag.
Segir Alþýðublaðið, að Þjóðvilj-
inn haldi nú áfram árásum á far-
menn út af verkfalli þeirra. Skýr
ir Alþýðublaðið í þessu sambandi
frá því, að Sjómannafélagið hafi
gefið „ríkisstjórninni og þing-
mönnum það til kynna löngu áð-
ur en lögin um útflutningssjóð
voru sett, að farmenn myndu
ekki geta sætt sig við þá kjara-
skerðingu, er lögin myndu hafa
í för með sér fyrir þá“. Segir
blaðið ennfremur, að afstaða far-
manna hafi komið til umræðu á
ráðstefnu verkalýðsfélaganna um
þessi mál, en þar hafi kommún-
istar beitt sér fyrir „að öllum
aðgerðum í kjaramálum væri
frestað, aðeins farið fram á að
samningar yrðu lausir“. Alþýðu-
blaðið segir, að engum hafi kom-
ið samningsuppsögn farmanna á
óvart. „Hitt hefur ef til vill vakið
meiri undrun, að kommúnistar
skyldu láta Félag járniðnaðar-
manna gera verkfall, en láta Dags
brún bíða. Hvers vegna láta
kommúnistar Dagsbrún bíða,
þegar flotinn stöðvast hvort sem
er og hafnarverkamenn hafa ekk
ert að gera? Finnst kommúnist-
um betra að til vinnustöðvunar
komi aftur síðar á' árinu hjá hafn
arverkamönnum?" Þessum spurn
ingum varpar Alþýðublaðið fram
til kommúnista.
★
Loks spyr Alþýðublaðið, hvort
allir eigi að fá kauphækkun nema
verkamenn. Segir blaðið svo:
„Undanfarið hafa fjölmörg verka
lýðsfélög fengið grunnkaupshækk
un. En það er mál manna að
verkamönnum í Dagsbrún hefði
enn fremur riðið á einhverjum
kjarabótum. En kommúnistar í
Dagsbrún segja aðeins: „Verka-
menn geta beðið“. Spurningin er
þá eftir hverju þeir eigi að bíða.
Ætla kommúnistar enn einu sinni
að nota Dagsbrún í pólitískum
tilgangi, ef undan fæti hallar fyr-
ir þeim? Á þá að láta Dagsbrún
gera verkfall?“
★
Þannig skrifar Alþýðublaðið í
gær. Að vísu má segja, að óþarfi
sé að varpa þessum spurningum
fram til kommúnista, því það
liggi fyrir löngu Ijóst fyrir,
hvernig á því standi, að komm-
únistar hafa „látið Dagsbrún
bíða“, eins og Alþýðublaðið orð-
ar það. Það er augljóst að Al-
þýðublaðið spyr ekki vegna þess
að það viti ekki hið rétta í þessu
máli, heldur vegna þess að það
hugsar séx að koma Þjóðviljan-
um í einhvers konar klípu með
þessum spurningum.
Kommúnistar hafa sjálfir lýst
því yfir, að tilgangurinn með því
að segja Dagsbrúnarsamningun-
um upp sé sá, að geta skellt á
verkfalli með sem minnstum fyr-
irvara, þegar talið sé hentugt. Að
vísu hafa kommúnistar notað það
sem yfirskin, að þessa aðferð
þurfi að hafa til þess að tryggja,
að Dagsbrún geti neytt verkfalls-
réttar síns, ef um kjaraskerðingu
verði að ræða, enda sé það sjálf-
sögð skylda félagsstjórnar í
hverju verkalýðsfélagi að haga
sér þánnig að félagið sé viðbúið
því með sem minnstum fyrirvara
að gera verkfall, ef breyting
verði á kjörum til hins verra.
Nú er þetta í algerri mótsögn við
það sem að öðru leyti er haldið
fram í Þjóðviljanum um kjara-
málin. Það hefur mjög mikil
áherzla verið einmitt lögð á það
í blaði kommúnista, að efnahags-
málalög ríkisstjórnarinnar, eða
bjargráðin svokölluðu, hafi haft í
för með sér kjaraskerðingu. Þar
hafi verið horfið frá hinni svo
kallaðri stöðvunarstefnu með
þeirri afleiðingu að miklar verð-
hækkanir á almennum nauðsynj-
um hafi skollið á. Það er því
glöggt, að kjaraskerðing er þegar
fyrir hendi, þannig að þess vegna
þyrftu kommúnistar ekki eftir
neinu að bíða í Dagsbrún. Það er
því alveg glöggt, að hér liggur
allt annað á bak við en kjara-
málin. Það er alkunnugt, að það
sem á bak við liggur er það, að
kommúnistar hugsa sér að nota
Dagsbrún sem svipu á ríkisstjórn
ina og er þannig enn einu sinni
verið að leika þann leik, að nota
stærstu verkamannasamtökin í
landinu í pólitískum tilgangi og
beinlínis í þágu kommúnista-
flokksins.
★
Kommúnistar vilja augljóslega
sveifla verkfallssvipunni yfir
höfði ríkisstjórnarinnar. Á stjórn
arheimilinu er mikill órói enn
sem fyrr. Þó kommúnistar og
Framsóknarmenn standi nú þétt
saman um líf stjórnarinar, veit
þó enginn hvað kann að gerast
innan ríkisstjórnarinnar sjálfrar
og í landsmálunum almennt á
næstu tímum. Kommúnistar vilja
líka tryggja sér það, að geta haft
nægilegt aðhald að ríkisstjórn-
inni og það telja þeir sig hafa
með því að geta veifað verkfalls-
svipunni, þegar þeim sýnist.
Þetta er það sem raunverulega
liggur á bak við það,' að komm-
únistar hafa látið Dagsbrúnar-
stjórnina segja upp samningum
„til að hafa þá lausa", en hafa
beðið með allar aðrar aðgerðir,
fram að þessu og munu bíða þar
til þeim finnst hinn rétti tími
kominn vegna stjórnmálanna en
ekki vegna kjara Dagsbrúnar-
manna. Dagsbrúnarmenn eru nú
eins og fyrr fórnarlömb hinnar
pólitísku refskákar kommúnista.
Vitaskuld dettur engum í hug,
að kommúnistar hafi breytt um
stefnu í verkalýðsmálum, að því
leyti, sem þau koma til kasta þess
flokks. Kommúnistar vilja enn
nota það vald, sem þeir hafa í
þessum málum sér til pólitísks
framdráttar. Um raunverulegan
hag verkalýðs og|launþega hafa
þeir aldrei hugsað. Það eru stjórn
málalegir hagsmunir kommún-
istaflokksins, sem ætíð eru látn-
ir sitja fyrir öllu. Það voru þeir,
sem lágu að baki verkföllunum
miklu 1955 og það eru þessir
sömu hagsmunir og ekkert annað
sem valda því, að Dagsbrún er
„látin bíða“.
Hvenær svipan verður látin
dynja leiðir framtíðin í ljós.
Kommúnistar hafa svipu Dags-
brúnar á lofti og þeir ráða því,
hvenær höggið verður látið falla.
^pfcllTAN IIR HEIMt |
r
I
myndum
Rafael Trujillo, sonur ein-
ræðisherrans í Dominíkanska
lýðveldinu, virðist vera
hættur að sinna kvikmynda-
stjörnunni Kim Novak, sem
hann undanfarið hefir gefið
stórgjafir, þ. á. m. eina bif-
reið. Skömmu eftir að hann
var gerður að yfirmanni
flughers Dominikanska lýð-
veldisins, hélt hann mikla
veizlu um borð í herskipi
sínu, Angelita, í höfninni í
Los Angeles, en Kim Novak
var víðsfjarri. Ekki var þó
hætta á, að einhver annar
yrði ekki til þess að sýna
svo glæsilegri konu riddara-
mennsku. Ernest L. Wynd-
er, M. D., sem kunnur er af
krabbameinsrannsóknum sín-
um, sýndi Kim Novak næt-
urlífið í Manhattan í New
York. Eftir myndinni að
dæma hefir Kim Novak ver-
ið ánægð með lífið þá stund-
ina, enda verður því víst
ekki neitað, að Wynder muni
vera traustari maður en
Trujillo, þó að hann berist
ekki eins mikið á og sonur
einræðisherrans.
Á kvikmyndahátíðinni í Berlín
hélt Willy Brandt, borgarstjóri
Vestur-Berlínar, hóf fyrir kvik-
myndaframleiðendur og kvik-
myndaleikara. Á myndinni sést
hann ásamt konu sinni heilsa
franska kvikmyndaleikaranum
Jean Marais.
Á myndinni eru þrír bandarískir sérfræðingar, sem nú sitja ráðstefnuna í Genf, dr. James
Brown Fisk (í miðið) er formaður sendinefndar vestrænu ríkjanna á ráðstefnunni. Hann er
meðlimur í hinni vísindalegu ráðgjafanefnd Eisenhowers Bandaríkjaforseta. Til vinstri er dr.
Ernest O. Lawrence, forstjóri geislavirkni-rannsóknarstofunnar við Kaliforníuháskóla, og dr.
Robert F. Bacher, forseti deildar þeirrar við California Institute of Technology, er eðlisfræði,
stærðfræði og stjörnafræði heyra undir.