Morgunblaðið - 13.07.1958, Qupperneq 16

16
MOTtnrMtr 4Ð1Ð
Sunnudagur 13. júlí 1958
ÍVZIE WONCr
t. iiiM Mintli
—-jgwiúp' —
SKÁLDSAt-A EFTIR RICMAKO MA»»N
kringum heitan graut, og svo
kom hvasst augnatillit og bein
yfirlýsing. Augnatillit hennar
var jafnan mjög einarðlegt og
rannsakandi, og hún starði stund
um á þann, sem í hlut átti, mínút-
um saman. Þetta var ein orsök
þess, að mér reyndist jafnan
erfitt að' blekkja Suzie.
„Hafðu engar áhyggjur af
þvi, Suzie“, sagði ég. „Eg skrökva
oft sjálfur. Mér stendur alveg á
sama“.
„Þú veizt hvers vegna ég
skrökvaði?"
„Þú þarft ekki að gefa mér
skýringu á því, nema þig langi til
þess.“
„Já, mig langar til þess“. Hún
horfði enn hvasst á mig“. „Ferð
þú stundum í bíó?“
„Bíó? Já oft“.
„Hugsaðu þér, að þú farir í
bíó og sjáir kvikmynd. Hetjan
er mjög rík. Mjög fallegur líka.
Hann á stóran bíl. Og líka fallega
kærustu. Þau fara til fjallanna,
þar sem allt er fallegt — mikill
snjór. Þau eru hamingjusöm.
Jæja, þú trúir þessu öllu?“
„Meðan ég er að horfa á það,
trúi ég því nógu vel til að hafa
gaman af myndinni“.
„Já. Samt veiztu, að hetjan er
bara að látast. Þú veizt kannski
úr blöðum, að hann er mjög ó-
hamingjusamur — nýbúinn að
skilja við konuna. Þú veizt líka,
að kvikmyndin er orðin til í höfð-
inu á einhverjum. Þú veizt, að
þetta er bara saga, eins og í kín-
versku óperunum. Þú trúir — en
trúir þó ekki“.
„Það er hverju orði sannara,
Suzie“.
„Jæja. Stundum bý ég líka til
sögu í höfðinu. Og ég trúi — og
trúi þó ekki“.
Hún hélt áfram að útskýra
þetta af slíku innsæi, að mig
stórfurðaði á því. Henni hafði
verið fullkomlega ljóst, hvað hún
var að gera. Hvað var hún í raun
og veru? Hún var utanveltu í
þjóðfélaginu, neydd til að vinna
fyrir sér á andstyggilegan hátt,
spillt stúlka, sem aldrei mundi
geta gifzt. Og hvað vildi hún
helzt vera? Rík stúlka af góðum
ættum, góð stúlka og hrein mey,
sem átti giftingu í vændum. Þá
stund, sem hún var að leika þetta
hlutverk og koma ókunnum
manni til að trúa á það, tókst
henni að trúa því sjálf — trúa
því nægilega vel til að bæta inn
í sögu sína sennilegum smáatrið-
um eins og ánægju ríku stúlk-
unnar yfir að aka í sporvagni.
Það var sams konar veruleiki og
í kvikmyndunum. Veruleiki —
og þó ekki veruleiki.
„En þú hefur aldrei haft and-
styggilegt starf eins og ég“, sagði
hún, er hún lauk máli sínu. „Eg
held þú getir ekki skilið þetta“.
„Auðvitað skil ég það, Suzie“.
„Nei“. Hún virtist allt í einu
fjarlægari, eins og hún sæi eftir
að hafa sagt mér þetta. Hún
virtist næstum fjandsamleg. „Eg
held ekki. Þú ert mikill maður.
Fínn maður — ég veit það. Þú
getur aldrei skilið".
„Allir búa sér til einhverjar
sögur, Suzie“, sagði ég. „Við er-
um alltaf að látast — en fæst
okkar eru nógu hreinskilin til að
viðurkenna það eins og þú gerir“.
Hún leit snöggt og rannsakandi
á mig. Mér varð allt í einu ljóst,
að nokkurs yfirlætis hefði kennt
í orðum mínum. Eg hafði leikið
hlutverk hins umburðarlynda
yfirstéttarmanns gagnvart ó-
menntaðri hafnardrós. Það var
leitt.
Það stóð heldur ekki á því, að
hún skynjaði það. Hin smávaxna,
mjúkleita, ertnislega og sakleys-
islega Suzie-Mee-ling var sann-
arlega ekkert blávatn.
„Nei.“ Hún hristi höfuðið. „Þú
skilur aldrei“.
„Ef til vill ekki, Suzie. Hvað
sem því líður skulum við fá okk-
ur eitthvað að borða“.
„:Tei“.
Eg hló „Eg ætla ekki að sleppa
þér í þetta skipti. Eg brenni mig
ekki á 'sama soðinu aftur“.
Hún leit tortryggnislega á mig.
„Hvers vegna vilt þú bjóða mér?“
„Hvers vegna? Eg veit það
ekki. k býst viðj— að það sé
vegna þess, að mér geðjast frem-
ur vel að þér“.
„Nei — þú skrökvar".
„Einmitt. það? Hvernig veizt
þú, hvort mér geðjast vel að þér
eða ekki?“
„Þér geðjast að Mee-ling. Þér
geðjast að stúlkunni í ferjunni,
sem var hrein mey. En ég er
Suzie. Eg hef andstyggilegt starf.
Eg fer upp með sjómönnum".
„Þú getur nú verið svöng fyr-
ir því“, sagði ég. „Hvað eigum
við að borða?“
En hún hélt áfram, sýnilega
LOKAD
staðráðin í að ganga alveg fram
af mér.
„Yeiztu hvað lengi ég hef haft
svona starf? Sex ár, síðan ég var
sautján ára“.
„Þú ert þá tuttugu og þriggja
ára. Þú virðist ekki svo gömul“.
„Sex ár. I sex ár hef ég verið
með karlmönnum".
„Þeir hijóta að vera orðnir æði
margir. Mér þætti fróðlegt að
vita hve margir?“
„Eg veit það ekki. Eg hef ekki
talið þá. Kannski tvö þúsund“.
„Hamingjan sanna! Eg gat ekki
varizt hlátri.
„Hvers vegna hlærðu?"
„Þú verður að viðurkenna, að
þetta er í meira lagi spaugilegt,
Suzie. Þú telur mér trú um, að
þú sért hrein mey — en svo
kemur allt í einu upp úr kafinu,
að þú hefur átt vingott við tvö
þúsund karlmenn!
„Ef til vill þrjú þúsund —
fjögur þúsund".
„Mér finnst, að þetta ættu
fleiri konur að reyna, að minnsta
kosti virðist það hafa átt vel við
þig. Það væri synd að segja, að
hörund þitt væri ekki slétt og
fallegt!"
„Já — slétt. Til þess að fela
hvað það er óhreint undir.“
„Hættu nú þessu, Suzie! Mig
langar að reyna einhvern nýjan
rétt — hverju mælirðu með?“
„Eg veit ekki. Eg fer núna“.
„Suzie, setztu niður“.
„Nei, ég þarf að vinna fyrir
mér. Þú getur farið og fundið
Mee-ling — fundið hreina mey.“
Hún fór og settist hjá þeldökk-
um bandarískum sjómanni, sem
nýkominn var inn í salinn.
3.
Næsta kvöld um tíu leytið
hringdi siminn í herbergi mínu.
„Halló, þetta er Molly“;
„Hver?“
„Molly“. Eg heyrði óminn af
röddum og skarkala sem benti
til þess, að hringt væri neðan úr
veitingasalnum, en ég þekkti
enga stúlku með þessu nefni á
Nam Kok. Röddin hélt áfram.
„Hvað, þú búinn að gleyma mér
strax? Þú varst með mér í síð-
ustu viku?“
Vegna sumarleyfa verðutr lokað
frá 14.—28. júlí.
Æfingasföð
Stálumbuðir H.f.
Styrktetrfélags Lamaðra og Fatlaðra
Vesturgötu 3.
að Sjafnargötu 14 verður lokuð vegna sumarleyfa
LOK AÐ
vegna sumarleyfa til 28. júlí.
Tjónskoðanir annast Sigurjón Einarsson, Skipa-
smíðastöðinni Dröfn, Hafnarfirði.
*
Samábyrgð Islands
á fiskiskipum
Skólóavörðustíg 16.
til 14. ágúst. —
Styrktarfélag Lamaðra og Fatlaðra.
Skrifstofur vorar
verða lokaðar vegna sumarleyfa
frá 12. júlí til 5. ágúst.
Sveinn Bjiirnsson & Ásgeirsson
Hafnarstræti 22,
/
Ú
J
I'M HERE TO NOTIFV VOU,
DR. DAVI3, THAT WE INTEND TO
CONDEMN VOUR PROPERTY
..WE’LL HAVE APPRAISERS B
DETERMINE ITS VALUE / /q
Shocked BV
THE APPARENT
DANGER OF
SNOW SLIDES
ON BEAR
MOUNTAIN,THE
COMMISSION,
LED ÐV ITS
UNSCRUPULOUS
CHAIRMAN, >
MOVES QUICKLY
TO TAKE OVER
LAND IN
LOST FOREST
Vegamálastjórnin er hrsedd við
skriðuhættuna, sem sýnilega er
í Bjarnarfjalli og gerir sig um-
svifalaust líklega ti) að taka eign
arnámi land í Týndu skógum,
undir forystu hins óprúttna for-
manns.
1) „Ég er kominn til að til-
kynna þér, Davíð, að við ætlum
að taka land þitt eignarnámi, og
að við munum láta meta það“.
2 „Veiztu nokkuð hvað við get-
um tekið til bragðs, til aS vernda
landareign okkar, Markús?" segir
Davíð. „Já, við getum skotið mál-
inu til sérstakrar nefndar, en
fyrst verð ég að fá sannanir fyrir
því að vegurinn sé lagður í eigin-
hagsmunaskyni.“
„Þér farið áreiðanlega manna-
villt“.
„Jú! Þú ert hara búinn að
gleyma því! Þú ert fiðrildi! Þú átt
alltof margar kærustur!"
Eg heyrði ánægjulegt fliss, og
síðan urgaði í tólinu, eins og það
væri lagt niður. Síðan var það
tekið upp aftur,
„Halló, þetta er Gwenny",
sagði kunnugleg rödd Gwenny.
„Þetta var Suzie — vissirðu það?
Við vorum bara að gera að gamni
okkar“.
„Það gleður mig“, sagði ég.
„Eg hélt, að Suzie teldi mig ekki
viðmælandi".
„Ó, jú, ég er búin að segja
henni, að þú sért góður og alls
ekkert stór upp á þig, og hún sér
eftir, hvernig hún kom fram við
þig í gær. Hana langar til að
tala við þig núna“. Rödd hennar
fjarlægðist, er tólið var rifið af
henni.
„Halló“, sagði fyrri röddin,
glaðklakkanlega. „Hvað ertu að
gera núna?“
„Ekki neitt“.
„Ágætt. Eg kem og heimsæki
Þig“.
Þegar hún birtist, um það bil
tuttugu mínútum síðar, var hún
ekki alveg jafn kotroskin og hún
hafði verið, er hún talaði við mig
í símann. Hún reyndi þó að bera
sig borginmannlega, spígsporaði
fram og aftur um herbergið og
spurði. „Til hvers er þetta?“ eða
„hvað kostar þetta?“ Hún var í
ajlltvarpiö
Sunnudagur 13. júlí.
Fastir liðir eins og venjulega.
— 9,30 Fréttir og morguntónleik-
ar. — 11,00 Messa í Dómkirkjunni
(Prestur: Séra Jón Þorvarðsson.
Organleikari: Dr. Páll ísólfsson).
— 15,00 Miðdegistónleikar (pl.).
— 16,00 kaffitíminn: Létt lög af
plötum. — 16,30 „Sunnudagslög-
in“. — 18,30 Barnatími (Þorsteinn
Matthíasson kennari). — 19,30
Tónleikar: Jascha Heifetz leikur
vinsæl fiðlulög (pl.). — 20,20
„Æskuslóðir"; III: Hornstrandir
(Þórleifur Bjarnason námsstj.).
— 20.50 Tónleikar (pl.): Syrpa af
lögum úr söngleiknum ,Carousel‘
eftir Rodgers og Hammerstein
(Bandarískt listafólk flytur),
21,15 „í stuttu máli“. — Umsjón-
armaður: Jónas Jónasson. —
22,05 Danslög (pl.). — 23,30 Dag-
skrárlok.
Mánudagur 14. júlí.
Fastir liðir eins og venjulega.
— 19.30 Tónleikar: Lög úr kvik-
myndum (pl.). — 20.30 Um dag.
inn og veginn (Vilhjálmur S.
Vilhjálmsson rithöfundur). —
20.50 Einsöngur: Elisabeth
Schwarzkopf syngur (pl.). —
21.10 Upplestur: „Vættur árinn-
ar“ eftir Pearl S. Buck, í þýðingu
Sigurlaugar Björnsdóttur (Anna
Guðmundsdóttir leikkona). —
21.45 Tónleikar: Suisse-Romande
hljómsveitin leikur verk eftir de
Falla, Chabrier, Mussorgsky og
Debussy (pl.). — 22.15 Erindi:
Skrautblómarækt (Sigurlaug
Árnadóttir húsfreyja að Hraun-
koti í Lóni). — 22.30 Hljómleikar
frá tónlistarhátíðinni í Prag nú
í vor (fluttir af segulbandi). —
23.10 Dagskrárlok.
Þriðjudag<ur 15. júlí.
Fastir liðir eins og venjulega.
— 19.30 Tónleikar: Þjóðlög frá
ýmsum löndum (pl.) — 20.30
Erindi: Upphaf stjórnarbyltingar
innar miklu (Jón R. Hjálmarsson
skólastj.). — 20.50 Samleikur á
selló og píanó: Erling Blöndal
Bengtsson og Ásgeir Beinteins-
son leika (Hljóðritað á tónleik-
um í Austurbæjarbíói 29. mai sl.).
21.30 Útvarpssagan „Sunnufell“
eftir Peter Freuchen; XIV.
(Sverrir Kristjánsson sagnfræð-
ingur). — 22.10 Kvöldsagan:
„Næturvörður“ eftir John Dick-
son Carr; VII. (S\/.nn Skorri
Höskuldsson). — 22,30 Hjördis
Sævar og Haukur Hauksson
kynna lög unga fólksins. — 23.25
Dagskrárlok.