Morgunblaðið - 26.11.1958, Blaðsíða 8
8
MORCVNBL AÐIÐ
Miðvilíudagur 26. nðv. 1958
Einbýlishús
mjög vandað, 2 hæðir og kjallari í Hlíðunum til sölu.
Flatarmál 80 ferm. Á 1. hæð eru 2 stórar stofur, eldhús,
ytri og innri forstofa og WC. Á efri hæð 4 herbergi og
bað, en í kjallara 2 herbergi, geymslur, þurrkherbergi
og þvottahús. Laust til íbúðar nú þegar.
STEINN JÓNSSON, hdl.
lögfræðiskrifstofa — fasteignasala
Kirkjuhvoli — Símar 19090 — 14951.
plastplötur á húsgögn,
eldhúsborð,
skólaborfi
skrifborð,
veitingaborð,
verzlunardiska
jafnhentugar fyrir rannsóknarstofur og sjúkrahús
og alls staðar þar sem reinlæti og þokki fara sam-
an.
★ Forðizt eftirlíkingar, nafnið er á hverri plötu.
Umhoðsmenn:
G. ÞORSTEINSSON & JOHNSON H.F.
Grótagötu 7, sími 2-4250.
Formica er skrásett vörumerki fyrir samsettar plastplötur
framleiddar af Formica Ltd.
MARKAÐURINN
Laugaveg 89.
Roald Amundsen:
Siglingin til
segulskautsins
(Norðvesturleiðin )
í ágætri þýðingu Jónsar
Rafnar læknis, eftir
norksa heimskautafarann
Roald Amundsen, segir
frá mesta afreki í sjó-
ferðasögu heimsins, er
Amundsen sigldi á 47
smál. skútu „Gjöa“ norð-
ur fyrir Ameríku, alla
leið til Kyrrahafs.
Bráðskemmtileg ferða-
saga á sjó og landi um
heimskautalöndin unaðs-
legu.
Oskabók ferðamanna, sjó-
manna og allra vaskra
drengja.
Kvöldvöku-útgáfan h.f.
Hlustað á útvarp
SIGURÐUR Benediktsson hefur
tvisvar, síðan ég gat hans síðast
átt viðtal við menn í þættinum
Viðtal vikunnar. í fyrri viku tal-
aði hann við mann að nafni Hjör-
leifur Jónsson. Kvaðst Hjörleif-
ur hafa margt stundað, verið
verzlunarmaður, vörubílstjóri,
fisksali, heimspekingur, en ekki
alltaf léð alvörunni eyrun, verið
nokkuð laus á kostunum. Þó
kvaðst hann vera alvörumaður,
hafa haft unun af að hlusta á úti-
samkomur Hjálpræðishersins og
stúdera kveðskap Einars Bene-
diktssonar. Ekkert fanust honum
unaðslegra en hlusta á músik.
Viku síðar talaði Sigurður
Benediktsson við elzta son Guð-
mundar skálds Friðjónssonar,
Bjartmar. Sagði Bjartmar frá
æskuheimili sínu á Sandi og var
sá þáttur ágætur. Guðmundur á
Sandi var stórgáfaður maður,
nokkuð sérkennilegur. Ég, sem
þetta rita þekkti hann vel, hann
bjó eitt sinn hjá okkur nokkrar
vikur og eftir það kom hann oft
til okkar, er hann var hér á ferð.
Á Sandi áttu þau hjónin 12 börn
og eru tíu þeirra á lífi og, raunar,
enn á bezta aldri. Þvert á móti
því, sem oft hefur verið sagt og
margir trúað, sagði Bjartmar, að
efnahagur Guðm. skálds hafi
jafmv verið heldur góður og hafi
hann verið meðal betur stæðra
bænda þar í sveit. Sandur er
mikil og góð jörð, en nokkuð erfið
(langt á engjar). Sandur er ekki
í þjóðbraut nú, en gestkvæmt
var þar þó oft. Komu þang-
að margir merkir menn, að
heimsækja skáldið. Kvaðst
Bjartmar bezt muna eftir
Þorsteini Erlingssyni og Guð-
rúnu konu hans, Jóhanni Sig-
urjónssyni, Stephani G. — Rit-
störfum sinnti Guðm. Friðj. helzt
er veður hamlaði útivinnu, ekki
vakti hann um nætur við skriftir.
Orti kvæði við vinnu sína og raul
aði þá oft og skrifaði þau svo
síðar. Sögur og ritgerðir skrifaði
hann. Skrifaði mjög hart og
bærði til varirnar er hann skrif-
aði, eins og hann talaði orðin.
Sjaldan skrifaði hann nema einu
sinni sögur né annað, lét það
nægja. Gekk hann oft um gólf í
rökkrinu og raulaði fyrir munni
sér. Hann mat samtíðarskáld sín
mikils, einkum Stephan G. Step-
hansson, Matthías Jochumsson og
Einar Benediktsson. Þórhall bisk-
up dáði hann fyrir ritsnilld og
gáfur. Margir héldu Gúðmund
Friðjónsson vera trúleysingja, en
því fór fjarri að svo væri. Hann
hafði þar sínar skoðanir og per-
sónulegu viðhorf. Konu átti hann
bráðduglega og ágæta, er á allan
hátt studdi skáldið og reyndi að
bæta aðstöðu hans til ritstarfa.
Nágranna kvað Bjartmar hafa
verið góða og gott á milli manna
þar í sveit. — Þetta viðtal þeirra
Sigurðar og Bjartmars var fróð-
legt og með því betra er útvarpið
hefur flutt.
★
Guðmundur prófessor Thorodd-
sen sagði í erindi sínu nú í vik-
unni að hann teldí það mjög mis-
ráðið og illt, að unglingar er
stunda ljósmyndagerð gætu
varla eða ekki fengið efni til
þessa heimadundurs. Hann gat
Veggdúkur
amerískur veggdúkur á baðherbergi o.fl. nýkominn.
J. Þorláksson & Norðmann hf.
Bankastræti 11.
Vélatvistur
hvítur og mislitur.
Gisli Jónsson & Co.
Ægisgötu 10.
Fiskhjallaspírur
Fiskhjallaspírur í góðu ásigkomulagi til sölu strax.
Upplýsingar gefur Matthías Guðmundsson, Helga-
felli við Fífuhvammsveg, sími 2 28 94.
Ford Zodiac '58
nýr, óskráður til sölu.
Bílasalan
Klapparstíg 37 — Sími 19032.
SENDIBÍLL árg. 7956
CHEVROLET 1 tonn, ekið um 20 þús. km. Ástand
sérlega gott.
Aðal Bílasalan
Aðalstræti 16 — Sími 15-0-14.
þess réttilega, að unglingum væri
hollt og gott að fást við siíkt
og að það væri mjög misráðið
af yfirvöldum að leyfa ekki inn-
flutning á efni, — einnig að tolla
það svo hátt að lítt væri viðráð-
anlegt nema fyrir auðmenn. —
Væri rétt að yfirvöld athuguðu
þessi orð hins mæta manns.
★
Spurt og spjallað, þáttur Sig-
urðar Magnússonar var beztur á
fimmtudaginn, sem hann heíur
verið á þessum vetri. Með honum
voru nú Þórunn Elfa Magnús-
dóttir, skáldkona, Pétur Bene-
diktsson, bankastjóri, Broddi Jó-
hannesson sálfræðingur og Sig-
urður Ólason, lögfræðingur. Kom
það í ljós, að þetta var ágætlega
skemmtilegt og vel samsett fund-
arfólk — um gáfur þess og hæfi-
leika vissu allir fyrirfram. Fyrst
spurði Sig. Mag*. (en hann bar
nú upp spurningar, er fólk hafði
sent honum) hvort æskilegt væri
að ísland eignaðist sjónvarps-
stöð. Þórunn var á móti, aðrir
kváðust ætla að ekkert lægi á
slíkri stöð. Ég held að þetta sé
alveg rétt athugað. Næsta spurn-
ing: Teljið þér, að við eigum lands
réttindi á Grænlandi? Hófst nú
skemmtilegt og fróðlegt samtal
um þetta merkilega mál, og
komst nokkur hiti í umræðu rnar.
Sig. Ólason taldi að fslendingar
hefðu átt landsréttindi á Græn-
landi og að illa hefði verið hald-
ið á málstað okkar í því máli.
Pétur Benediktsson sagði að við
hefðum glatað rélti til Gra:n-
lands. Norðmenn hefðu ekki hald
ið fram sögulegum rétti til lands
ins fyrir Haagdómstólnum 1933.
Danir héldu fram lagalegum rétti
til landsins. Þeir unnu málið. Sig.
Ólason vill ekki sleppa tilkalli
íslands til Grænlands, Danir og
Norðmenn byggja sínar kröfur til
landsins á því, að þeir, með hirðu
leysi sínu, drápu niður íslendinga
þá er landið byggðu, óbeinlínis.
Þórunn Elfa kom með margar at-
hyglisverðar athugasemdir um
þetta mál. — Loks skar Sig.
Magn. niður umræður um málið.
— Þannig fer ætíð um þetta hita-
mál, það er þaggað niður. Aðrar
spurningar voru m. a. Dans, sem
skyldunámsgrein í skólum. Nei,
svöruðu menn, en danskennsla er
góð, þó ekki sem skyldunáms-
grein. Alveg rétt að kenna börn-
um dans. — Haldið þið, að her-
seta Bandaríkjamanna hafi haft
áhrif á fólkið hér? (eitthvað
á þessa leið var spurt). Sig.
Ólason heldur ekki. Margra
ára kúgun Dana gat hvorki
spillt tungu vorri né þjóð-
erni. P. Ben. telur áhrif lítil eða
engin á málið frá Bandaríkjun-
um. „Dægurlögin eru óskapleg.
Byrjað á þessum andskota á
morgnana líka“. Vel sagt! Þórur.n
Elfa hrædd um að einhverra ó-
hollra áhrifa gæti. Bendir á rit-
verk eftir Elías Mar máli sír.u
til stuðnings. Broddi hyggur að
áhrifin séu vonum minni. Ein-
hver hjá yngsta fólki. Þá var
spurt um hvers vegna menn
keyptu sorprit. Broddi Jóh.: Erf-
itt að svara þessu. Sorprit verka
á frumhneigðir manna og mönn-
um þykir gaman að þeim. P. Ben.:
Krakkar hafa gaman af þessu,
alveg eins og menn hafa gaman
af að skrifa ljótar lýsingar. Benti
á kafla úr bókum Þórbergs og þó
einkum, Laxness. — Svo var far-
ið að skilgreina hvað sorprit væri
og komst fólk út fyrir tilefni
spurningarinnar. — Bók má kalla
sorprit og ekki sorprit eftir því
ó hvern hátt hún er lesin. — Þá
var spurt um skoðun á yfirnátt-
úrlegum lækningum (Hvað er yf-
irnóttúrlegt?) Hvort menn vilji
frekar trúa konu eða karli fyrir
leyndarmálum (Allt undir atvik-
um komið) og hvort tímabært sé
að íslendingar vopnist. (Alveg
sjálfsagt að hafa öflugt og vel
vopnað lögreglulið í sjálfstæðu
landi). Ég hef ekki rúm til að rita
meira um þetta. Þessi þáttur var
mjög skemmtilegur og fróðlegur.
Þorsteinn Jónsson