Morgunblaðið - 11.01.1959, Blaðsíða 20

20
MORCUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 11. jan. 1959
J*á umgengst Dick ekki starfsfólk
•itt, hvað þá að hann leggi það í
▼ana sinn að bjóða því til „Santa
Maria“.“
„Ég hef líka furðað mig á því
að hr. Morrison skyldi bjóða mér
þangað“, sagði Helen og lagði sér-
staka á-herzlu á „hr. Morrison",
eins og til að gefa til kynna að
gælunafnið „Dick“ hefði algerlega
farið fram hjá henni.
Helen skildi þegar að Ruth ætl-
aðist til þess að hún segði nán-
ar frá viðskiptum hennar og
Morrisons og fyrstu kynnum
þeirra. En hún tók þana kost að
segja ekki neitt.
„Eruð þér búin að senda frá-
sagnir yðar af ræðunni sem ég
hélt í gær?“ Ruth Ryan taiaði við
Helenu, eins og hún væri undir
hennar stjóm.
„Að sjálfsögðu, ungfrú Ryan“,
svaraði Helen kurteislega. Svo
varð aftur þögn.
Kvöldrökkrið hafði lagzt yfir
Kyrrahafið. Hin risavöxnu furu-
tré mynduðu þétt laufþak fyrir
ofan bifreiðina, eins og tröllslegir
sveppir með risavöxnum höttum.
Stórir, svartir fuglar, sem Helen
hafði aldrei fyrr séð, hnituðu
hringa yfir klettóttri ströndinni.
„Eruð þér ógift?" spurði þing-
konan skyndilega.
,,Já“_ svaraði Helen stuttlega.
Svo varð þögn að nýju.
Bifreiðin ók nú af Strandgöt-
unni, beygði til vinstri og rann
hljóðlaust eftir breiðum einkavegi,
sem Iá upp bratta hlíð. Skömmu
síðar ók hún inn í gegnum hátt,
skrautlegt steinhlið, meðfram
v-arðhúsi sem vegna stærðar sinn-
ar hefði vel getað verið lystihús
einhvers auðugs borgara.
„Taylor gamli virðist vera sof-
andi“, sagði Ruth og benti á hús-
ið. Hún vildi sýna hversu mjög
hún var kunnug á þessum slóð-
um.
1 næstum fimmtán mínútur
brunaði bifreiðin yfir ei dalausa
akra. 1 bjarmanum frá bogaljós-
lömpunum sem iýstu upp hinn
breiða einkaveg, virtust þeir gul-
ir á litinn. Þá kom >;Santa Maria“
skyndiiega í Ijós. Og aftur var ek-
ið í gegnum hátt steinhlið.
Bifreiðin nam staðar. Þrír eða
fjórir einkennisbúnir þjónar —
sem í silfur-gráu einkennisfötun-
um og með „M“ á jakkakrögunum
minntu Helen á lyftustjórann í
blaðahöllinni — þustu út til að
taka á móti gestunum.
Helen hafði aldrei séð annan
eins undraheim áður, ekki einu
sinni í draumi. Jafnvel draumarn
ir höfðu sín takmörk. Betlarann
dreymdi um tveggja herbergja
íbúð. Smáborgarann dreymdi um
lystihús. Lystihússeigandann
dreymdi e. t. v. um hamingju. —
iStúlkuna frá Springfield hafði
dreymt djarfa drauma. Þá tók
„Santa Maria' langt fram öllum
draumum hennar. Henni virtist
„Santa Maria“ stærri en skýja-
kljúfur Morrison-blaðanna í New
York. Hér voru salir sem voru
nákvæmar eftirmyndir salanna í
keisarahöllunum í Versailles,
Fontainebleau, Potsdam og Schön-
brunn. Bókasafnið með barok-súl-
unum og svífandi barok-englum,
minnti á eitthvert evrópskt klaust-
ui'-bókasafn. sem Helen hafði séð
mynd af í bók. I nokkrum herbergj
um þöktu dýrmæt málverk, eftir
heimsfræga meistara, alla veggi.
Hanastélin voru borin fram í
tiltölulega litlum rokoko-sal. Þeg-
ar þær Ruth og Helen komu inn í
salinn spruttu hálf tylft smok-
ingklæddra manna upp úr hæg-
indastólunum. Bersýnilega hafði
aðeins karlmönnum verið boðið.
konunni, án þess að hún veitti því
athygli.
Helen fékk brátt að vita að einn
af mönnunum var aðalritstjóri
við Morrison-dagblað í San Fans-
isko. Annar var útgefandi Morri-
son-fréttaritsins „Today". Þriðji
maðurinn var áhrifamikill, kali-
forniskur stjómmálamaður. — Sá
fjórði bankastjóri. Kvikmyndajöf-
ur hinn fimmti og sá sjötti og síð-
asti var forstjóri Morrison-út-
varpsstöðvarinnar KBC í Los
Angeles.
Allir þóttust mennimir hafa
lesið hverja einustu fréttagrein
Helen. Hin kalifomiska kosninga-
herför þingkonunnar var naumast
nefnd á nafn. Með hverri mínút-
unni sem leið varð andlit hennar
harðara á svip og ellilegra. ,,Við
amerísku konurnar erum undarleg
ur kynflokkur", hugsaði Helen
með sér. — „Til þrítugs lítum við
út fyrir að vera tvítugar, til
fertugs eins og þrítugar og eftir
fertugt gætum við a. m. k. verið
fimmtugar“. Hún ákvað að líta
aldrei út fyrir að vera fimmtug.
Brátt var farið að ræða um
Þýzkaland við borðið. Þegar röð-
in var komin að kaffinu og þjón-
arnir gengu um með líkörsflösk-
urnar, ein-, og í fínustu veitinga-
sölum, voru umræðurnar farnar að
hitna.
„Við skulum heyi-a hvað ungfrú
Cuttler segir“, sagði húsbóndinnt
sem trónaði eins og sköllótt, ind-
verskt skurðgoð í hægindastólnum
sínum. — „Ungfrú Cuttler er
svarinn andstæðingur Morgenthau
áætlunarinnar".
Allra augu beindust að Helen.
„Hvernig eru röksemdimar, sem
Ruth Ryan sat við hægri hlið Morrisons, en Helen honum til vinstri handar..
Morrison gekk til móts við kon-
urnar, jafnskjótt og þjónninn
hafði tilkynnt komu þeirra.
„Það gleður mig innilega að sjá
yður, kæra ungfrú Ryan“, sagði
Morrison. Því næst rétti hann Hel-
en höndina: — „Veikomin til
Santa Maria, ungfrú Cuttler".
Helen roðnaði. Morrison brosti.
Hann vissi ekki að hún hafði roðn
að vegna þess að hún blygðaðist
sín fyrir Ruth sem böðullinn hafði
ávarpað t,ungfrú Ryan“. Hún
myndi áreiðanlega ekki kalla hann
„Dick“.
Jafnvel áður en gengið var til
borðs vissi Helen það af einhverri
ólýsanlegri eðlisávísun, að kvöldið
myndi ekki líða atburðalaust.
Allir karlmennirnir helguðu
henni svo óskipta athygli sína, að
slíkt gat ekki farið fram hjá þing-
eftir Helen Cuttler, sem var
ámóta ósennilegt og sú fullyrðing
Ruth Ryan, að hún hefði ekki les-
ið eina einustu grein hennar.
Kvöldverðurinn var framreiddur
í einum af hinum litlu borðsölumt
hinu svokallaða , Herbergi Skóg-
arhöggsmannsins", sem var ná-
kvæm eftirlíking af vistarverum
kanadiskra skógarhöggsmanna.
Ruth Ryan sat við hægri hlið
Morrisons, en Helen honum til
vinstri handar. Á borðum voru
skjaldbökusúpa, steik með hvers
konar áskurði, salat, Crépe-Su-
sette. Fyrst var byrjað á einum
„Berncastler Doctor“, þar næst
kom röðin að t,MouIin-a-vent“ og
að lokum var svo drukkið „Lan-
son“-kampavin frá árinu 1929.
Meðan setið var undir borðum
talaði Morrison nær eingöngu við
þér byggið skoðun yðar á?“ spurði
bankastjórinn. Hann var meira en
helmingi eldri en Helen.
„í fyrsta lagi, þá er áætlunin
óraunsæ“t byrjaðí hún hikandi. —
„Við getúm ekki gert stóra þjóð,
eins og þýzku þjóðina, að bænda-
þjóð. Eftir sjö ár verða Þjóðverj-
ar búnir að rétta við aftur. Með
okkur eða móti okkur“.
„Eigið þér ekki við það, að þeir
muni þá við fyrsta tækifæri fara
í stríð aftur?“ spurði aðalritstjór-
inn.
„Ég er hrædd um“, svaraði Hel-
en — t,að við séum í þann veginn
að endurtaka sögulega yfirsjón
svo margra þjóða. Ef svo kann að
fara, að þriðja heimsstyrjöldin
verði, þá verðum við að hefja
hana við Sovét-Rússland. Stefna
okkar í dag mun hins vegar ráða
a
r
L
/
u
6
1) Andi er of þungur, til að
geta stokkið yfir þessar háu
grindur.
2) En ekki líður á löngu áður
en stóru framlappirnar á honum,
sem eru næstum eins stórar og
mannshendur, eru teknar til
starfa.
úrslitum um það, hvort Þjóðverj-
ar verða þá með okkur eða í banda
lagi við Rússa“.
Nú gat Ruth ekki haft stjóra á
sér Iengur.
„Þjóðverjar með okkur“, hróp-
aði hún. — „Þér virðist hafa ver-
ið helzt til lengi í Þýzkalandi, ung
frú góð“.
Helen hikaði.
Aftur reyndi hún það sama o»
í skrifstofu gamla Biils fyrir ofan
gflUtvarpiö
Sunnudagur 11. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa í Laugarneskirkju
(Prestur: Séra Árelíus Níelsson.
Organleikari: Helgi Þorláksson).
13,15 Erindi: Hnignun og hrun
Rómaveldis; II: Rómarí'ki og
grannar þess (Sverrir Kristjáns-
son sagnfræðingur). 14,00 Hljóm-
plötuklúbburinn (Gunnar Guð-
mundsson). 15,30 Kaffitíminn. —
16.30 Hljómsveit Ríkisútvarpsins
leikur. Stjórnandi: Hans Anto-
litsch. Einleikari á píanó: Gísll
Magnússon. 17,00 Sönglög frá
Ítalíu (plötur). 17,30 Barnatími
(Skeggi Ásbjarnarson kennari).
18.30 Frá tónleikum sovézkra lista
manna í Þjóðleikhúsinu í sept. s.l.
20,20 Á dögum Herodesar; sam-
felld dagskrá: a) Ásmundur Ei-
ríksson flytur erindi: Gestaboð
konungsins. b) Ólafur Jóhannsson
og Svava Kjartansdóttir lesa
kvæði. c) Kvartett Fíladelfíusafn-
aðarins syngur. 21,10 Gamlir kunn
ingjar: Þorsteinn Hannesson
óperusöngvari spjallar við hlust-
endur og leikur hljómplötur. 22t05
Danslög (plötur). 23,30 Dagskrárl.
Mánudngur 12. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Búnaðarþáttur: Hugleiðing-
ar um nokkur atriði landbúnaðar
ins 1958 (Steingrímur Steinþórs-
son búnaðarmálastjóri). 18,30
Tónlistartími barnanna (Jón G.
Þórarinsson kennari). 18,50 Fisiki-
mál: Við upphaf vetrarvertíðar
(Sverrir Júlíusson formaður
Landssambands ísl. útvegsmanna).
19,05 Þingfréttir. — Tónleikar.
20.30 Einsöngur: Sigurður Björn*
son syngur; Fritz Weisshappel
leikur undir á píanó. 20,50 Um
daginn og veginn (Séra Gunnar
Árnason). 21,10 Tónleikar (plöt-
ur). 21,30 Útvarpssagan: ,tÚt-
nesjamenn"; XXIII. (Séra Jón
Thorarensen). 22,10 Úr beimi
myndlistarinnar (Björn Th.
Björnsson listfræðingur). 22,30
Kammertónlei'kar, flutt af segul-
böndum). 23,10 Dagskrái'lok.
Þriðjudagur 13. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
18.30 Barnatími: Ömmusögur. —■
18,50 Framburðarkennsla í esper
anto. 19,05 Þingfréttir. — Tónleik
ar. 20,30 Daglegt mál (Árni
Böðvarsson kand. mag.). 20t35
Erindi: Þrír afreksmenn (Jónas
Jónsson fyrrum ráðherra). 21,00
Erindi með tónleikum: Baldur
Andrésson talar um íslenzk tón-
skáld; I: Pétur Guðjohnsen. —
21.30 Iþróttir (Sigurður Sigurðs-
son). 21,45 Tónleikar. 22,10 Upp-
lestur: Jón Aðils leikari les smá-
sögu. 22,30 íslenz'kar danshljóm-
sveitir: K.K.-sextettinn Ieikur. —.
Söngfólk: Elly Vilhjálms og Ragn
ar Bjamason. 23,00 Dagskrárlok.
. -0
0 »

0
HASKOLANS