Morgunblaðið - 29.01.1959, Blaðsíða 16

16
MORCVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 29. jan. 1959
Helen settist. Hún renndi aug-
unum yfir umsagnir blaðanna.
Bill virti hana fyrir sér og tott-
aði pípuna í ákafa.
„Þér eruð engill", hrópaði hún.
— „Mér þykir vænt um að þér
skylduð fyrstur manna færa mér
þessar góðu fréttir“.
Hann ræskti sig.
Hún horfði á hann og vissi sam
stundis að hann hafði ekki komið
til þess eins að færa henni blaða-
dómana. Hún reyndi að brosa glað
lega.
„Jæja, nú skuluð þér segja það
sem yður býr í brjósti, Bill“,
mælti hún.
„Hefi ég sagt eitthvað . . .“
„Þér ætlið að segja eitthvað".
Hún fann til undarlegra brjóst
þyngsla.
„Það er erfitt að koma fram
sem einhver gleðispillir", sagði
hann.
Hún hleypti brúnum.
„Ég hlusta".
„Ég veit raunverulega ekki
hvers vegna ég er að skipta mér
af því sem mér kemur alls ekkert
við“, sagði hann. — „Sennilega
vegna þess að ég er elzta húsgagn
ið í byggingu Morrisons". —
Enn var hann ekki kominn að
efninu. — „Morrison vill alls
ekkert af mér vita, vegna þess
að hann er vanastur að hluta á
tóma jábræður. Og mér leizt ekki
jafnerfitt að segja neitt orð og
þetta blessað já. En . . . það sem
kemur fyrir Morrison, kemur
líka fyrir mig“.
„Hefur eitthvað komið fyrir
Morrison?"
„Húsbóndinn á 75% hlutabréf-
anna. En 25% eru talsverður
minnihluti. Húsbóndinn stjórnar
eins og einvaldur í skýjaborg
sinni. Hann hefur hlotið marga
fjandmenn að erfðum — annarra
hefur hann aflað sér sjálfur. —
Sherry aðalforstjóri er andstæð-
ingur sem ekki er hægt að líta
niður á. Sherry hefur gengið í
bandalag við Ruth Ryan. Þau
hafa keypt upp öll lausu hluta-
bréfin“.
„Hvað geta þau gert Morri-
son?“
„Húsbóndinn myndi sjálfur
segja: Alls ekki neitt. En hann
hefur á röngu að standa. Hlut-
hafarnir geta krafist atkvæðis-
réttar. Og Morrison getur aðeins
stjórnað einn“.
„Segið þér bara það sem þér
viljið segja. Ég þoli að heyra
það“.
Bill leit hikandi á hana.
„Ætli þér þylduð það?“ Hann
þagði stundarkorn og virtist
hugsa sig um. — „Mér finnst ég
bera ábyrgð á yður, Helen". Rödd
hans var hlýleg og áhyggjufull.
„Er það svo slæmt?“
„Það getur orðið slæmt. —
Allt starfsfólkið veit að húsbónd-
inn er orðinn dauðlega ástfang-
inn í yður. Vitið þér það að hann
hefur nú í þrjú ár ekki látið sjá
sig opinberlega með Ruth Ryan?“
„Ég er ekki Ruth Ryan“.
„Fólk veit líka að Morrison
ætlar að kvænast yður“.
„Og hvað meira?“
„Sherry og menn hans hafa
gert sér það ljóst að þarna er
veikur blettur á Morrison. í gær
héldu samsærismennirnir leyni-
ráðstefnu. Auðvitað vissi ég um
það sjö mínútum áður. Leyni-
þjónustan mín er" sem betur fer
ekki dauð úr öllum æðum". Hann
nagaði pípuna sina. — „Þar var
samþykkt að kynna sér og end-
urskoða yðar fyrra líf, Helen“.
„Mitt fyrra líf . . .?“
„Já . . . Leyfist mér að leggja
fyrir yður nokkrar spurningar?"
Hún krosslagði fæturnar og
kveikti sér í vindlingi. Brjóst-
þyngslin virtust fara vaxandi.
Hún kinkaði kolli.
„Hafið þér nokkurntíma þekkt
mann, Stuart Michigan að
nafni?“
Hún gat ekki varist brosi.
„Auðvitað. Fyrsta æskuástin
mín. í Springfield. Ég var þá
átján ára. Eða kannske tæplega
það. Þér spurðuð mig einu sinni
að því hvort ég væri hrein mær,
Bill. Ég er það því miður ekki“.
Á skorpnu andliti hins önug-
lynda gamla manns, þar sem
hrukkurnar lágu og kvísluðust
eins og brautarlínur á skiptistöð,
sáust engin svipbrigði. — „Er það
satt að faðir yðar sé skuldugur?“
spurði hann.
„Það kemur ekki neinum við“,
svaraði Helen og roðnaði. „Sér-
hver sjálfstæður kaupmaður er
skuldugur. Annars veit ég mjög
lítið um fjárhag föður míns“.
„Hann er skuldugur", sagði
Skrifstofustúlka
vön vélritun, svo og enskri og íslenzkri hraðritun,
óskast til starfa hjá oss strax eða á næstunni eftir
samkomulagi. — Framtíðaratvinna.
Nánari upplýsingar veittar á skrifstofu vorii í Ham-
arshúsinu, Tryggvagötu 2, 4. hæð í dag og á morgun,
föstudag, kl. 2—4 e.h., laugardag kl. 10—12 f.h.
Fyrirspurnum ekki svarað í síma.
OLfUFÉLAGIÐ SKEUUNGUR H.F.
Bill — „og það meira en lítið“.
Hann færði pípuna úr einu munn
vikinu í hitt., — „Kannist þér
nokkuð við nafnið Kelly major?“
„Það er mjög algengt írskt
nafn“.
„Sleppið allri gamansemi, Hel-
en“.
„John Kelly major?“
„Já“.
„Kannske hafði ég einhver
mök við hann. Næturnar á ítölsku
víglínunni voru langar. Ég sagði
yður það áðan, Bill að ég væri
engin hrein og óspjölluð yngis-
mær“.
„Vissuð þér að hann var kvænt
ur?“
„Það stóð hvergi skráð á vega-
bréfinu hans“.
„Gamli Bill“ lét ekki koma sér
úr jafnvægi.
„Og þessi Jan Möller?“, spurði
hann. — „Er það allt satt sem
þér hafið sagt um viðskipti ykk-
ar?“
Hann hallaði sér í áttina til
hennar. — „Ég verð að vita sann-
leikann".
„Þér vitið hann líka nú þegar“.
Örsmáir svitadropar spruttu fram
á enninu á henni.
Bill stóð á fætur og gekk aft-
ur og fram um herbergið. Allt
í einu stanzaði hann.
„Og hvað gátuð þér gert hon-
um til þægðar í Berlín?“, spurði
hann.
„Ég sannfærði Rússana um
sakleysi hans“.
„Ef þér hafið talið Rússunum
hughvarf, þá hafið þér gert nokk-
uð það, sem hvorki Churchill né
Truman tókst að gera“. Hann
þagnaði sem snöggvast, en bætti
svo við: „Hefur eitthvað það
gerzt í Berlín, sem þér verðið
að halda leyndu?“
„Nei . . . Ekkert".
„Gamli Bill“ hélt áfram göngu
sinni um herbergisgólfið. „Ég er
ekki að spyrja yður að öllu þessu,
Helen, vegna þess að ég sé for-
vitinn gamall karlfauskur. Ég vil
yður vel. Ég vil ekki að neitt illt
hendi yður. Ég verð að aðvara
yður. Menn munu lýsa inn í hvern
minnsta afkima, eins og lögreglu
þjónar sem leita að földum morð-
ingja í dimmum kjallara“.
Hún reis á fætur.
„Krefjist þér þess af mér að
ég segi algerlega skilið við Morri
son?“
„Það verðið þér sjálf að dæma
um, Helen. Ég þekki ekki hinn
dimma kjallara í yður, sem menn
nefna einkalíf“.
Hann klæddi sig í frakkann og
setti hattinn á höfuð sér. Hún
fylgdi honum til dyra.
„Get ég reitt mig á vináttu
yðar?“, spurði hún.
„Já“. — Svarið var hiklaust og
ákveðið. Svo bætti hann við eft-
ir örstutta þögn: — „Ef þér eruð
hreinskilin við mig“.
„Ég þakka“, sagði hún. Svo
hló hún stuttum hlátri. — „Og
þér ætlið ekki að leyna mig
neinu?“.
Hann greip hönd hennar þéttu
taki.
„Nei, ekki neinu“. Hann horfði
beint í augu hennar. — „Þér
verðið að vita allt. Sherry hefur
sent tvo menn sína til Berlínar.
Þeir eiga að komast að hinu
sanna um samband yðar og Jan
Möllers“. Hann stóð kyrr og hélt
um hurðarhúninn. — „Hafið þér
ekkert að segja mér, Helen?“
Hún hrissti höfuðið þegjandi.
Þegar gamli Bill var farinn
gekk hún aftur að morgunverð-
arborðinu og settist.
Á borðinu lágu dagblöðin, sem
höfðu að geyma gagnrýnina á
hinu nýja Broadway-leikriti. Dag
blöðin sem tilkynntu hinn glæsi-
lega sigur skáldkonunnar Helen
Cuttlers.
6.
Þingkosningarnar í Kaliforníu
fóru fram fjórum vikum eftir
hina hina glæsilegu frumsýningu
á Broadway. í fjórar vikur
dvaldi Helen í héraðinu og eink-
um í nágrenni Los Angeles. Oft
hafði hún haldið ræður á þrem-
ur stöðum sama daginn. Á þess-
um fjórum vikum hafði hún að-
eins einu sinni séð Morrison.
Hún hafði dvalið á „Santa Maria“
um eina helgi og og þá hafði
Morrison ákveðið brúðkaupsdag
þeirra: hinn 21. apríl skyldi hún
verða eiginkona hans.
„En ef ég félli nú í kosningun-
um?“, hafði Helen spurt hálft í
gamni og hálft í alvöru.
„Þessi Broadway-sigur þinn
hefur gert þig algerlega óháða
mér“, hafði Morrison svarað. —
„Þú ert orðinn áhrifamanneskja.
Það er nægilegt“.
Samt ríkti engin gleði bjart-
sýnna ráðagerða á „Santa Maria“
um þessa helgi. Helen fann nú í
fyrsta skipti svo ekki varð um
að villst að Morrison þjáðist af
áhyggjum, sem hann reyndi þó
að fela bak við grímu sjálfsör-
yggis. Öðru hverju brutust þó
innri áhyggjur hans út í hálf-
kveðnum setningum. — „Þeir
vilja hrifsa völdin úr höndum
mér“, sagði hann einu sinni, en
flýtti- sér svo að skipta um um-
ræðuefni.
Demokratar buðu ekki fram
konu á móti Helen, eins og Morri
son hafði gert ráð fyrir í upphafi.
Jafnskjótt og þeir fréttu um
framboð Helen tilnefndu þeir
sem frambjóðanda sinn einn
reyndasta stjórnmálamann lands
ins: Paul Bowman málfærslu-
mann í Los Angeles. Hann hafði
áður verið þingmaður, en hafði
sökum veikinda ekki verið í fram
STÚLKUR
Nokkrar duglegar og reglusamar stúlkur, ekki yngri
enn 17 ára geta fengið atvinnu.
liexverksmiðjan Frón h.f.
boði á móti Ruth Ryan við síð-
ustu kosningar. Paul Bowman
var maður um sextugt, gráhærð-
ur, alúðlegur og naut vegna sinn
ar föðurlegu framkomu mikillar
hylli, einkum meðal kvenna.
Hann átti tvær dætur, sem báð-
ar voru eldri en Helen. Hann
átti líka hálfa tylft af barna-
börnum, sem hann lét taka mynd
ir af sér með við öll hugsanleg
tækifæri.
Þangað til tveim dögum fyrir
kosningarnar var herförinni
stjórnað þannig, að menn töluðu
um „heiðarlega“ samkeppni.
Fjörutíu og átta klukkustund-
um fyrir kosninguna, þegar báð-
um aðilum reið á að vinna hina
óákveðnu og reikulu á sitt band,
hófst stórskotahríðin fyrir al-
vöru. Flugritum var dreift um
Kaliforníu þvera og endilanga,
þar sem ráðist var harkalega á
Helen Cuttler fyrir einkalíf
hennar. Það var eins oft og mögu
legt var gefið í skyn að „hin
lítilmótlega blaðakona“ væri ást
kona blaðakóngsins Morrisons,
sem hefði látið girnast og flækst
í net hennar. í byggðarlögum
þeim sem þekktust voru fyrir
and-þýzkar skoðanir var einn
morguninn kastað allstórum ritl-
ingi í alla bréfakassa, þar sem
prentaðar voru þær setningar úr
leikriti Helen sem helzt gátu vak
ið þær hugmyndir há mönnum
að frambjóðandinn ræki áróður
fyrir hinum sigruðu Þjóðverjum.
Nokkrir handritahöfundar í
Hollywood undirrituðu ávarp
gegn Helen, þar sem hún var
brennimerkt sem „vinkona
hinna nazisku morðingja“. I
þessu sama ávarpi var einnig
minnst lítillega á kunningsskap
hennar og þýzks riddarakross-
hafa.
ailltvarpiö
Fimmtudagur 29. janúar.
Fastir liðir eins og venjulega,
15.50—14.00 „Á frívaktinni", sjó-
mannaþáttur (Guðrún Erlends-
dóttir). 18.30 Barnatími: Yngstu
hlustendurnir (Gyða Ragnarsd.).
18.50 Framburðarkennsla í
frönsku. 19.05 Þingfréttir. — Tón
leikar. 20.30 Erindi: Theódóra
drottning (Einar M. Jónsson).
20.55 Tónleikar: Tito Gobbi syng-
ur með öðrum lög úr ýmsum
óperum (plötur). 21.30 Útvarps-
sagan: „Viktoría" eftir Knut
Hamsun; II. (Ólöf Nordal). 22.20
Erindi: Pesaro, fæðingarbær Ross
inis (Eggert Stefánsson söngv-
ari). 22.40 Sinfónískir tónleikar
(plötur), 23.20 Dagskrárlok.
Föstudagur 30. janúar.
Fastir liðir eins og venjulega.
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
18.30 Barnatími: Merkar uppfinn
ingar (Guðmundur M. Þorláks-
son kennari). 18.55 Framburðar-
kennsla í spænsku. 19.05 Þing-
fréttir. — Tónleikar. 20.30 Dag-
legt mál (Árni Böðvarsson kand.
mag.). 20.35 Kvöldvaka: a) Rík-
arður Jónsson myndhöggvari
flytur erindi: Austfirzk orð og
orðtök. b) Eiríkur Bjarnason
skrifstofustjóri flytur annan þátt
um hrakninga á Eskifjarðar-
heiði eftir Bergþóru Pálsdóttur
frá Veturhúsum. c) íslenzk tón-
list: Lög eftir Sigvalda Kalda-
lóns (pl.). d) Valdimar Lárusson
leikari les kvæði eftir Vilhjálm
Ólafsson frá Hvammi í Lands-
sveit. e) Hallgrímur Jónasson
kennari flytur frásöguþátt: Nótt
á Bláfellshálsi. 22.20 Lög unga
fólksins (Haukur Hauksson).
23.15 Dagskrárlok.

tíh/.l A0 AIWLÝSA
t UORGVNBLABim