Morgunblaðið - 31.01.1959, Qupperneq 12

12
MORCVNBLAÐIÐ
Laugardagur 31. jan. 1959
Akranes fiskbollur
Söluumboð:
. JdHNSON & KAABER hA
unglinga (Jón Pálsson). 18.30 Út-
„Þaff kæmi yffur eflaust mjög ill a, ef viff notfærffum okkur játn ingu yffar", sagffi sendiboffi Tul-
„Ég flyt yður kveðju frá Tul-
panin ofursta".
Helen hélt að hjartað ætlaði
að stansa í brjósti sínu og stund-
arkorn kom hún ekki upp einu
orði.
„Gerið þér svo vel og komið
hingað upp . . .“, sagði hún að
lokum og röddin titraði.
Hún stóð kuldaleg á svip og
hnarreist á miðju herbergisgólf-
inu, þegar drepið var á dyr. Hún
hafi nú jafnað sig að mestu. Að-
eins hendur hennar voru svo fast
krepptar að hnúarnir hvítnuðu.
Hún hafði á þeim fáu mínút-
um frá því að hinn óvelkomni
gestur boðaði komu sína, reynt
að búa sig undir heimsókn hans.
Þrátt fyrir það eða öllu heldur
þess vegna kom útlit mannsins
henni mjög á óvart.
Hann líktist ekki að neinu
leyti þeim sendimanni Tupanins
ofursta, er hún hafði svo oft séð
í draumum sínum. Útlit hans
hæfði mjög vel röddinni. Hann
var meðalmaður á hæð, en þveng
mjór og ákaflega holdskarpur,
með fölt greindarlegt andlit. Hin
fyrirferðarmiklu hornspanga-
enda er þetta einungis fyrsta
heimsókn mín“.
„Og verður jafnframt sú síð-
asta“, flýtti hún sér að segja.
panins ofursta.
„Það held é'g ekki“, svaraði
ókunni maðurinn kurteislega.
— „Það gæti eflaust komið yður
mjög illa, ef við notfærðum okk-
ur játningú yðar. Þingkona frá
Kaliforníu — ástkona þýzks ridd-
arakrasshafa: Hvílík svívirð-
ing“.
Hún ætlaði að segja: „Fjárkúg-
un“. Hún ætlaði að ógna honum
með lögreglunni. En á næsta
andartaki varð henni ljóst hvað
þetta hvorttveggja var tilgangs-
laust. Hún mátti ekki gera neina
vitleysu. Það var engin tilviljun
að þessi „hr Wagner:: skyldi ein-
mitt heimsækja hana núna. í
stríði var slíkt nefnt „sálfræði-
legur hernaður".
Prófessorslegi maðurinn beið
eftir svari.
„Þér eruð orðin fræg mann-
eskja, ungfrú Cuttler“, sagði
haldið að Tulpanin ofursti l«d
sjálfur njósnarasögur".
„Þér notið andstyggileg orð,
ungfrú Cuttler. Þér vanmetið
okkur og ofmetið yður sjálfa.
Hvað vitið þér, sem við höfum
ekki lengi vitað? Til hvers ættum
við að nota yður. Njósnarar eru
auðvirðilegustu og lítilmótleg-
ustu peðin á taflborði stjórnmál-
anná>Við myndum aldrei nota
drottningu" — hann hneigði sig
lítillega — „til svo auðvirðilegra
starfa“.
„Hvers krefjist þér þá?“
„Þér ætlið að gifast Richard
Morrison innan skamms“.
„Hver hefur sagt yður það?“
SHUtvarpiö
Laugardagur 31. janúar.
Fastir liðir eins og venjulega.
12.50 Óskalög sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 14.00 Laugar-
dagslögin. 16.30 Miðdegisfónninn.
17.15 Skákþáttur (Baldur Möller)
18.00 Tómstundarþáttur barna og
Á
Bolludaginn
gleraugu gerðu hann næstum
prófessorslegan í útliti. Hann var
í ekta amerískum millistéttar-
fötum og ljósblárri skyrtu. Jafn-
vel rödd hans, þessi óvenjulega
l'i háa rödd, hafði einhvern mennta
'■ mannshreim.
„Fyrst af öllu óska ég yður til
hamingju með kosninguna",
sagði hann. Það hljómaði alls
ekki neitt háðslega. — „Ég mun
reyna að tefja yður sem minnst
frá yðar mikilvægu störfum,
hann. — „Þér eruð stöðugt um-
kringd af fólki, skrifurum, aðdá-
endum, fréttamönnum. Það er
mjög erfitt að ná fundi yðar.
Þunnar varir hans urðu enn
þynnri. — „Þér verðið að heita
mér því að héreftir skulið þér
ávallt verða til viðtals, þegar ein
hver „hr. Wagner“ æskir þess.
Þér skulið ekki verða neitt undr-
andi þó að „hr. Wagner" sé lika
til í öðrum borgum“.
Helen stóð enn í sömu sporum
og hún hafði staðið í, þegar
ókunni maðurinn kom inn í her-
bergið.
Henni tókst aff neyða bro*
framm á varir sér.
„Ég hef alltaf haldið", sagSi
hún — „að jafn hlægilegar per-
sónur og þér — „hr. Wagner" —
væru ekki aðeins til í njósnara-
sögum. Dulnefni. Hótanir.
Óskammfeilni. Hversvegna ekki
líka falkt skegg? Maður gæti
„BS Los Angeles. Við erum
Staddir í höfuðstöðvum Demo-
krata. Frambjóðandi Demokrata
við þingkosningarnar, Paul Bow-
xnan, hefur rétt í þessu lýst því
yfir að hann viðurkenni fylli-
lega sigur andstæðings síns,
Helen Cuttlers. Hann mun nú
segja nokkur orð við kjósendur
sína. Hr. Paul Bowman tekur til
máls . . .“
Þessi „viðurkenning" hins sigr-
aða á sigri mótstöðumanns síns
var gömul amerísk erfðavenja.
Hún átti að tákna hinn demo-
kratiska drengskap þjóðarinnar.
Það var alltaf sá sigraði sem til-
kynnti sigur andstæðings síns.
Enginn hlustaði á ávarpsorð
Bowmans. Hver kærði sig um að
heyra hvað hinn sigraði sagði
Embættismennirnir yfirgáfu sæti
sín. Talningu atkvæða var lokið.
Símahringingunum linnti. Allir
þyrptust umhverfis Helen. Leift-
urljós blossuðu. Hljóðmögnurum
var komið fyrir framan. Fyrsta
viðtalið við samveldisþingkon-
una Helen Cuttler.
Nokkrum mínútum síðar sat
hún í bifreið sinni.
Hún flýtti sér inn í gistihúsið.
Nú gat Morrison hringt til henn-
ar á hverri stundu.
Hinn mikli Morrison, sem ekki
nefndi nafn sitt í síma, en réði
úrslitum við kosningarnar í Los
Angeles.
Klukkan tólf á hádegi átti hún
að leggja af stað til Sacraemnto,
höfuðborgar Kaliforníu, þar sem
átti að kunngera kosningasigur
hennar formlega þennan dag.
Klukkan nákvæmlega 11
hringdi síminn á snotra litla
Empire-skrifborðinu í íbúðinni
hennar.
„Það er hr. Wagner sem talar“,
sagði há og nánast kvenleg
mannsrödd. — „Ég er staddur
hérna niðri í anddyrinu. — Gæti
ég fengið að tala við yður nokkur
orð, ungfrú Cuttler?"
„Um hvaða málefni? Ég er
nefnilega á förum til . . .“
„Ég verð að tala við yður“.
Þetta hljómaði eins og skipun.
„Mér þykir það leitt, en . .
a
r
i
á
1) „Jæja, þá erum við í klípu
vegna þess að ég hleypti Anda út.
Við-skulum samt afla okkur upp-
lýsinganna, sem við erum að elt-
ast við fyrst og hafa svo áhyggjur
af Frank varðstjóra á eftir.“
2) „Þú færð þitt fram, Sússana.
Höldum þá af stað“.
3) Seinna: „Það er gott að þú
komst svona fljótt hingað. Ég
ætla að biðja þig um að vera við-
staddan þegar ég handtek Mark-
ús, kunningja minn.“
varpssaga barnanna: „í landinu,
þar sem enginn tími er til“ eftir
Yen Wen-Ching; IX. (Pétur Sum-
arliðason kennari). 18.55 í kvöld-
rökkrinu; tónleikar af plötum.
20.20 Leikrit Þjóðleikhússins:
„Faðirinn" eftir August Strind-
berg, í þýðingu Lofts Guðmunds-
sonar. Leikstjóri: Lárus Pálsson.
Leikendur: Valur Gíslason, Guð-
björg Þorbjarnardóttir, Krist-
björg Kjeld, Arndís Björnsdóttir,
Jón Aðils, Haraldur Björnsson,
Erlingur Gíslason og Klemens
Jónsson. 22.30 Danslög. 24.00 Dag
skrárlok.