Morgunblaðið - 05.03.1959, Blaðsíða 16

16
MORCVNBL4ÐIÐ
Fímmtudagur 5. mara 1959
Óróinn, s«m gripið hafði hlut-
6afana, fór stöðugt vaxandi. —
J>ykk reykjamóða lá eins og ský í
„Eiginmaður minn kom til fund
ar við mig í París, vegna mjög
áríðandi málefna. Hann varð
sikyndilega og óvænt að flýta sér
aftur til New York, þegar hann
lenti í slysinu. Hann hafði sann-
frétt að lítill, en þeim mun ákveðn
ari hópur manna væri í þann veg-
inn að svifta hann forstöðu og
etjórn fyrirtækisins. Það á að
telja yður trú um að þér séuð að
skipa umboðsstjórn til bráða-
birgða, í fjarveru eiginmanns
míns. Án vitundar hr. Morrisons
og án vitundar yðar sjálfra hefur
ungfrú Ryan haft sína einka
stjórnarskrifstofu í þessu húsi,
um nokkurt skeið. Án þess að eig-
inmaðurinn minn vissi hið minnsta
um það, hefur hún gefið fyrirskip
anir á aðal-ritstjórnarskrifstof-
■unni, fyrinskipanir, sem brjóta al-
gerlega í bága við vilja hans og
boð. Þér, dömur mínar og herr-
ar, eigið svo aðeins að samþykkja
það, sem húið er fyrir löngu að
álkveða, án þess að þér væruð
epurð álits eða ráða.
Joftinu.
„Enginn yðar, herrar inínír og
frúr“, hélt Helen áfram — „hefur
nokkra ástæðu til að iðrast eftir
kaupin á Morrison-hlutabréf-
unum. Ég þori að fullyrða, að
hvergi í heiminum sé til nokkurt
blaðaforlag, sem standi á öruggari
og fastari grundveili en Morrison-
blöðin. Ef eiginmaðurinn minn
skyldi þurfa að verða fjarverandi
í nokkurn tíma, þá er hann áreið-
anlega fær um að velja staðgengil
sinn sjálfur. Hér er aðeins um
trúnað og hollustu að ræða“. Hún
tók sér örstutta málhvíld. —
F1
niL
„Viljið þér samiþykkja vantraust
á þeim manni sem með óþreytandi
fórnarstarfi sínu hefur tryggt yð
ur og fjölskyldum yðar varanlega
velmegun? Viljið þér votta slíkum
manni vantraust yðar, þegar hann
liggur varnarlaus í sjúkrahúsi?
Ég legg til að atkvæði verði greidd
um þessa spurningu og þessa
spurningu eina. . . .“
„Ég bið um orðið“, hrópaði Rutíh
Ryan, áður en Helen hafði lokið
máli sínu.
Sherry veitti henni orðið.
Helen Ieit ekki á hana. Hún
renndi augunum um salinn. Þetta
fólk átti Morrison að þakka alla
sína velmegun. Hvers vegna
hreyfði enginn sig? Hún leit á
myndirnar uppi á veggnum. Með
hverri mínútunni sem leið, fann j
hún það betur og betur, að hún
tilheyrði þessum manni, þessum :
þögula manni þarna uppi í hinum
skrautlega ramma.
Ruth Ryan tók til máls.
„Ég skal ekki verða margorð",
sagði hún. — „En sem fulltrúi
tuttugu prósent hluthafa þessa
fyrirtækis neita ég að taka nokk-
urt tillit til teprulegrar viðkvæmni,
hvaðan sem hún kemur. Varnar-
laus í sjúkrahúsi — svo að ég i
vitni í orð frú Morrison. — Já,'
það eru einmitt réttu orðin. Frú
Morrison neyðir mig til að segja
nokkuð, sem ég hefði helzt kosið
að láta ótalað. Við höfum fengið
óyggjandi sannanir fyrir því, að
hr. Morrison muni aldrei verða
fær um að taka að sér stjórn fyr-
irtækisins aftur. Jafnvel þótt hinn
tvísýni uppskurður, sem fram-
kvæmdur verður á morgun, kunni
að heppnast framar öllum vonum,
mun Richard Morrison aldrei end-
urheimta þá andlegu hæfileika
sína, sem við öll metum svo mikils.
H afnarfjörður
Unglinga eða eldra fólk, vantar til blað-
burðar nú þegar við:
BREKKUGÖTU og
SUÐURGÖTU (1 hluta).
HVALEYRAR og
HÓLABRAUT
Talið strax við afgreiðsl. Álfaskeiði 40
sími 50930.
Hotel Kongen af Danmark — Köbenhavn
HOLMENS KANAL 15 C. 174
Herbergi með morgunkaffi frá dönskum kr. 12.00.
I Tuðborgmni — rétt við höfnina.
Heilasköddun hans gerir hann í
raun og veru „varnarlausan". —
Ekki hvað sízt fyrir metnaðargimi
þeirrar konu, sem fyrir tveimur
árum var einungig óþekktur frétta
ritari....“
Sherry greip til bjöllunnar.
Ruth Ry-an lét samt ekki fipa
sig með bjölluhringingu. — „Þér
ætlið að segja, að ég megi ekki
vera persónuleg, hr. Sherry. En
ég hlýt að verða persónuleg vegna
þess, að við eruvn hingað komin
til að íáða fram úr persónulegu
vandamáli. Ég legg til að við göng
um til dagskrár og kjósum hina
nýju stjórnarnefnd".
„Alveg rétt“, kvað við úr öllum
áttum.
Nú reis Helen á fætur, án þess
að virða aðalforstjórann, sem
hringdi bjöllunni í ákafa, viðlits.
Rödd hennar var róleg, þegar hún
sagði:
„Þessi atkvæðagreiðsla, herrar
mínir og frúr, er skrípaleikur. —
Ég verð því að ráða yður frá því
að láta niðurlægja yður með því að
gerast þátttakendur í honum. Á
hluthafafundi eru það ekki hin
greiddu atkvæði sem úrslitunum
ráða, heldur tala hlutabréfanna.
Eiginmaðurinn minn, sem ég er nú
fulltrúi fyrir, á 75% í þessum
eignum. Af því leiðir að ég hef
rétt á 75% af atkvæðunum. Þess
vegna eru úrslit atkvæðagreiðsl-
innar fyrirfram ráðin“.
Hún leit í kringum sig. — „Ég
’.eyfi mér að kunngera yður að eig
inmaður minn, Richard Morrison
II., hefur skipað mig sem einka
staðgengil sinn í fjarveru sinni.
Jafnskjótt og ég fæ til þess leyfi
hjá bandarísku stjórninni mun ég
segja af mér sendiherrastarfinu í
París. Ég tek að mér stjórn fyrir
tækisins hérna. . . Þar að auki ber
mér sem fulltrúa hluthafa-meiri-
hlutans, forsætið á þessum fundi“.
Hún leit hvasst til Sherryg að-
alforstjóra: „Sherry, ég mun nú
taka forsætið. Jafnframt segi ég
fundi þessum slitið, þar sem við-
fangsefni hans hefur nú þegar
leystst af sjálfu sér“.
Karlar og konur umhverfis lang
borðið spruttu á fætur. Hvarvetna
mátti heyra upphrópar.ir, svo sem:
„Ranglæti", „Ofbeldi", „Ósvífni“.
Helen stóð kyrr við borðið. Hún
stóð hnakkakert og hnarreist í
brimrótinu. Hún leit ekki á nokk-
urn mann. Augu hennar beindust
að Morrisonunum báðum að hinum
dána og hinum sem dauðinn hélt
nú í helj-argreipum, líkast því sem
hún þyrfti að standa reiknings-
skap gerða sinna fyrir þeim æin-
um og engum öðrum.
She.rry virtist loks ná sér að
mestu eftir undrunina. Hann
reyndi að tala kæruleysislega og
gætti þess að halda sama, fasta
brosinu.
„Frú sendiherrann", sagði hann
„hefur mælt hér hlægilega hörð
orð, sem ég vona samt að hún eigi
eftir að afsaka með því aumkunar
verða sálarástandi, sem hún ber-
sýnilega er í þessa stundina. Frú
sendiherrann hefur á engan hátt
lagt fram neinar sannanir á þeirri
fullyrðingu sinni, að hún hafi ver-
ið skipuð fulltrúi hins dauðvona
eiginmanns síns. Ég legg því til að
þessum fundi verði haldið áfram
að einni viku liðinni og vænti þess
fastlega, að á þeim tíma hafi frú
Morrison tekizt að afla sér óve-
fengjanlegs, skriflegs umboðs frá
eiginmanni sínum, sem hún get-
ur þá lagt fram fyrir fundar-
menn“.
„Ég hef viðbótartillögu", hróp-
aði Ruth Ryan æst.
Án þess að minnast þess, að
hann var nú ekki lengur í forsæti,
gaf aðalforstjórinn henni orðið.
Hin fagra, grannvaxna kona
var alveg náföl til varanna, þegar
hún sagði:
„Ég krefst þess í fyrsta lagi, að
frú Morrison komi með fyrirskip-
un eiginm-anns síns og jafnframt
álit undirritað af sérfræðingi, um
það hvenær hann muni hafa náð
að fullu andlegu heilbrigði sínu
aftur eftir áfallið. 1 öðru lagi
krefst ég þess ,að rætt verði um
siðferðilega hæfileika frú Morri-
sons til að stjórna mikilvægasta
blaðaútgáfufélagi í heimi. Ég Ieyfi
mér að leggja fyrir hluthafana
sannanir á því, að frú Morrison sé
Skrifstofustúlka
óskast nú þegar eða sem fyrst. Þarf að vera vön vél-
ritun. Tilboð óskast send afgr. Mbl. fyrir 10. þ.m.
merkt: „Véiritun — 4523“.
Sfúlka óskast til
afgreiðslustarfa
Síld og fiskur
Beiígstaðastræti 37.
a
r
l
0
u
ó
2) „Sjáðu, Jón. Þarna kemur
Míló“.
3) „Og úlfarnir elta hann!
Kannski ég geti hrætt þá í burtu
með byssunni".
siðferðilega óhæf til slíks starfs.
„Hvernig getur hún þá verið
sendiherrann okkar?“ spurði ein
konan við borðið.
„Það horfir allt öðru vísi við“,
fullyrti einn hluthafinn, án frek-
ari skýringar.
„Ungfrú Ryan er að i-ægja
heiðarlega konu“, sagði maðurinn
með vangaskeggið.
„Þetta er hreinasta svívirðing
fyrir Morrison-forlagið“, sagði
maður við hinn borðendann.
„Þeir, sem eru samþykkir því
að mæta til fundar að viku lið-
inni, á sama tím-a, geri svo vel og
rétti upp höndina", hrópaði
Sherry og hringdi bjöllunni án
afláts.
Allir réttu upp hendur nema
Helen sjálf, konan með blóm-
skreytta hattinn og karlmaður
sem hafði sofið fast og rólega
mest allan tímann.
„Fundi er slitið", tilkynnti
Sherry valdmannslega.
Hálfri klukkustund síðar sat
Helen 1 salnum á Park Avenue,
andspænis Bill, hinum gamla vini
sínum.
„Á morgun verður skurðaðgerð-
in framkvæmd“, sagði hún. „Ég
veit ekki hvort ég get útvegað
þett-a umbeðna skjal fyrir næsta
fund, að viku liðinni og því siður
hitt, hvernig mér tekst að leggja
niður sendiherrastarfið og fram-
kvæma þá ákvörðun hína, að taka
að mér stjórn forlagsins. Og er
samvizka mín hiæin, Bill? Ég veit
það ekki. Ég hef hindrað það sem
vont var. Kannske hef ég s*rt það
fram sem verst er“.
Skurðaðgerðin slcyldi fram
kvæmd klukkan 12 á hádegi.
Nú var klukkan átta f. h.
Helen hafði komið til New York
tveimur klukkustundum áður, tek-
ið sér heitt tað á hótelinu sínu,
haft fataskipti og flýtt sér að því
loknu til sjúkrahússins.
Sólargeislar hins bjarta nóvem-
betmorg-uns féllu inn um gkyggðar
gluggarúður sjúkrastofunnar. —
Helen sat við rúm Morrisons og
skýrði honum frá ferðalaginu.
Morrison hafði fulla meðvitund
og læknarnir undruðust hina
óskiljanlega miklu breytingu á
ástandi hans, sem orðið hafði síð-
ustu fjörutíu og átta klukkustund-
irnar. Einnig höfðu hin kvala-
stillandi ]yf nú í fyrsta skipti til-
ajútvarpiö
Fimmtudagur 5. niarz:
Fastir liðir eins og .venjulega.
12,50—14,00 „Á frívaktinni", sjó-
mannaþáttur (Guðbjörg Jónsdótt-
ir). 18,30 Barnatimi: Yngstu hlust
endurnir (Gyða Ragnarsd.). 18,50
Framburðarkennsla í frönsku. —-
19,05 Þingfréttir. — Tónleikar. —-
20.30 Spurt og spjallað í útvarps-
sal: Þátttakendur eru Katrín
Smári, Sigríður J. Magnússon,
Haraldur Norðdahl tollvörður og
Haraldur Ólafsson iðnverkamaður.
Umræðustjóri: Sigurður Magnús-
son fulltrúi. 21,30 Útvarpssagan:
„Ármann og Vildis“ eftir Krist-
mann Guðmundsson; III. (Höf-
undur les). 22,10 Passíusálmur
(32). 22,20 Islenzkt mál (Dr.
Jakob Benediktsson). 22,35 Sin-
fónískir tónleikar (nýjar plötur),
23,25 Dagskrárlok.
Föstudagur 6. marz:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Lesin dagskrá næstu viku.
18.30 Barnatími: Afi talar við
Stúf litla; — annað samtal (Guð-
mundur M. Þorláksson kennari
flytur). 18,55 Framburöarkennsla
í spænsku. 19,05 Þingfréttir. Tón-
leikar. 20,30 Daglegt mál (Árni
Böðvarsson kand. mag.). 20,35
Kvöldvaka: a) Ragnar Jóhannes-
son kand. mag. flytur minninga-
þátt eftir Halldóru Bjaraadóttur
um heimili Jóns Árnasonar þjóð-
sagnaritara. b) Islenzk tónlist: —
Lög eftir Pál ísólfsson (plötur).
c) Andrés Björnsson les kvæði eft
ir Árna G. Eylands. d) Samtal um
Bolungarvík: Hallfreður Örn Ej-
riksson kand. mag. ræðir við Finn-
boga Bernódusson. 22,10 Passíu-
sálmur (33). 22,20 Lög unga fólks
ing (Haukur Hauksson). — 23,15
Dagskrárl jk.