Morgunblaðið - 15.05.1959, Blaðsíða 3

Föstudagur 15. maí 1959
MORGUNBLAÐIB
3
Hagnýtar
upplýsingar
FJÁRÖFLUNARNEFND Sjálf-
stæðisflokksins mun gefa út á
næstunni handbók með ýmiss
konar hagnýtum upplýsingum
þar á meðal verður AXVINNU-
SKRÁ. Nú er verið að safna
auglýsingum í bókina, sem án efa
verður eftirsótt vegna hinna
margháttuðu upplýsinga, sem
í henni er að finna en auk þess
er handbókin einnig happdrætt-
isnúmer. Verður dregið á kosn-
ingadaginn 28. júní n.k. Vinning
ur er glæsilegur Radíófónn með
segulbandi. Verðmæti kr. 35 þús.
500 kr. fyrir að upp
lýsa dúfnaþjófiiað
MAÐUR að nafni Gísli Helgason
hefur um margra ára skeið feng-
izt við dúfnarækt og hefur hann
haft dúfnahús sitt við Reykholt,
sem er fyrir neðan Miklubraut,
skammt frá Miklatorgi. f vetur
hafa dúfnaþjófar þrisvar lagt
leið sína í nús hans og stolið frá
hcnum dúfum. Fyrir nokkru hef-
ur verið brotizt þar enn einu
sinni inn. Nú hafa dúfnaþjófarn-
ir látið greipar sópa og te’.ur Gísli
að stolið hafi verið um 40 dúfum,
og það ekki af handahófi heldur
dúfnapör þrautræktuð afbrigði.
Gisli hefur tilkynnt rannsókn-
arlögreglunni um þennan stór-
fellda dúfnaþjófnað og hefur
hann ákveðið að veita þeim 500
króna verðlaun, sem bent getur
lögreglunni á hvar dúfurnar nú
eru niðurkomnar.
Varðskipaflotir-
Atvinnuskrá
Laxveiði
Srldveiðarnar
Fuglaltf á tjörninni
Margskonar aðrar
hagnýtar upplýsingar
Bókauppboð
dag
SIGURÐUR Benediktsson held-
ur listmunauppboð í Sjálfstæðis-
húsinu í dag kl. 5 stundvíslega.
Að þessu sinni býður hann upp
114 ritverk, meðal þeirra ýmis
torgæt verk, svo sem „Heimspeki
eymdarinnar" og „Hvíta hrafna“
eftir Þórberg Þórðarson, „Huldu
drenginn" eftir Ingimund
Sveinsson, „Kvæði og nokkrar
greinar" (Khöfn 1852) eftir Bene
dikt Gröndal, „Óð einyrkjans"
(1921), „Heljarslóðarorustu"
(Khöfn 1861), „Kvæði“ (Khöfn
1847) eftir Bjarna Thorarensen,
„Ljóðmæli“ (1881) eftir Stein-
grím Thorsteinsson, „Ættir Skag
firðinga” (1914) eftir Pétur Zop
hóníasson, 1—6. tölublað af
„Bónda“ (1851), „Sýslumanns-
ævir“ (I—V, 1881—1930), „Ár-
bækur íslands“ (I—XI, Khöfn
1821—54) eftir Jón Espólín, „Óð-
in“ (I—XXXI árg., 196—35, 25
fyrstu árgangarnir bundnir).
Alþingi slitið v/ð há-
tíblega athöfn í gær
Þingmenn leggja út i orrustuna og
óvist hverjir eiga afturkvæmt
ÞINGLAUSNIR fóru fram í gær og sleit forseti Islands, Ásgeir
Asgeirsson, 78. löggjafarþinginu. Var fundur í sameinuðu þingi
og þar lokið afgreið^u tveggja mála, en þá las forseti sameinaðs
þings, Jón Pálmason, skýrslu yfir störf Alþingis, sem er birt annars
staðar í blaðinu og mælti því næst nokkur kveðjuorð, en Eysteinn
Jónsson kvaddi forseta þings fyrir hönd þingamnna. Sleit forseti
Íslands síðan Alþingi.
Kveðjuorð Jóns Pálmasonar voru á þessa leið:
Það Alþingi, sem nú er að
ljúka störfum, hefur orðið með-
al lengri þinga. Liggja til þess
orsakir, sem þjóðinni eru kunn-
ar. Það hefur starfað á órólegu
tímabili. Það var stjórnarskipta-
þing og þing nýrra, vandasamra
Stangaveiðimenn mót-
mcela yfirboði S.H.
Samþykkt félagsfundar Sfangaveiðifél. Rvk
SUNNUDAGINN 26. apríl sl. var
haldinn almennur félagsfundur
Stangaveiðifélags Reykjavíkur til
þess að mótmæla framkomnu til-
boði Sölumiðstöðvar hraðfrysti-
húsanna, um leigu á Laxá í Leir-
ársveit, sem áður hefir verið frá
sagt í fréttum. Á fundinum voru
mættir 250 félagsmenn og var
samþykkt þar eftirfarandi tillaga
með öllum greiddum atkvæðum:
„Fundur í SVFR samþykkir að
fela stjórninni að mótmæla harð-
lega yfirboði Sölumiðstöðvar
hraðfrystihúsanna í Laxá í Leir-
ársveit.
Felur fundurinn stjórninni að
beita öllum tiltækilegum ráðum
til þess að vernda hagsmuni fé
lagsins og koma í veg fyrir að
bæði auðhringar, er njóta styrks
af almannafé, og önnur fyrirtæki
noti fjármagn sitt til þess að seil-
ast inn á svið íslenzkra stanga-
veiðimanna og gerá . þar með
bæjarbúum ókleift að njóta sport
veiði í frístundum sínum“.
Þessu til viðbótar má geta þess,
að á fundi, sem stjórn Stanga-
veiðifélagsins átti með frétta
mönnum nú í vikunni, í tilefni
þess, að félagið á 20 ára afmæli
n.k. sunnudag, lét formaður fé-
lagsins, Viggó Jónsson, þess get-
ið, að það væri fyrst og fremst
fordæmi það, sem hér væri gef-
ið, er félagið liti illu auga og
fordæmdi, en ekki hitt, að það
missti nú umrædda á, þótt það
væri nógu slæmt, þar sem segja
mætti, að öll veiðisvæði væru
fullkomlega setin. — Þá tók
formaður það fram, að félagið
teldi í sjálfu sér eðlilegt, að bænd
ur tækju slíku tilboði og áfelldist
þá ekki á nokkurn hátt fyrir það.
Kvað hann samvinnu félagsins
við bændur ávallt hafa verið
hina ánægjulegustu í alla staði.
úrræða, sem alltaf valda deilum.
Það hefur orðið þing stjórnlaga-
breytinga og þingrofs, sem ævin-
lega kosta langan tíma og harð-
ar deilur.
Um það, hvort starfsemi þessa
þings verður til gæfu eða ekki
fyrir okkar þjóð, er ekki mitt
að dæma um. Þar sker framtíðin
og reynslan úr.
En að leiðarlokum þessa Al-
þingis vil ég láta í ljósi þá ósk
og von, að starfsemi og afgreiðsl-
ur þessa þings verði til gagns og
hamingju fyrir okkar þjóð.
Ég þakka hv. alþingismönnum
góða og vinsamlega samvinnu við
mig sem forseta. Þar hefur mál-
efnislegur ágreiningur ekki verið
til hindrunar.
Ég þakka varaforsetum og
skrifurum mikilsverða aðstoð.
Skrifstofustjóra Alþingis og öllu
starfsfólki þakka ég góða starf-
semi og ánægjulega samvinnu.
Við alþingismenn stöndum nú
á vegamótum. Við erum eins og
það lið, sem til þess er dæmt að
leggja út í orustu. Hverjir það-
an koma heilir og hverjir hverfa
er ólíka óvíst eins og það, hvern-
ig veðrið verður á morgun eða
hinn daginn.
Nú þegar er þó vitað, að nokkr-
ir af eldri og reyndari alþingis-
mönnum, ætla að draga sig í hlé
og halla sér að friðsamlegri og
kyrrlátari störfum. Ég vil alveg
sérstaklega þakka þessum mönn-
um langa og góða samvinnu og
heilladrjúga starfsemi og ég óska
þeim allrar hamingju á komandi
tíð.
Um okkur hina, sem í óvissuna
leggjum, er sú bót í máli, að or-
ustan er annars eðlis en vopna-
viðskipti fyrri alda. Hún varðar
ekki líf og dauða í bókstaflegum,
líkamlegum skilningi heldur hitt,
hverjir eiga afturkvæmt í fylk-
ingu alþingismanna og hverjir
ekki, og hvort sem við hittumst
fleiri eða færri sem alþingismenn
að loknum kosningum, þá vil ég
nú óska öllum hv. alþingismönn-
um og þeirra fjölskyldum góðr-
ar heilsu og persónulegrar ham-
ingju.
Hinar sömu óskir flyt ég öllu
starfsfólki Alþingis.
Er Jón Pálmason hafði lokið
máli sínu kvaddi Eysteinn Jóns-
son sér hljóðs og kvaðst vilja
þakka forseta sameinaðs þings
skörulega og réttláta fundar-
stjórn og óska honum og fólki
hans allra heilla og alls góðs fyrir
hönd alþingismanna. — Tóku
þingmenn undir þau orð með
því að rísa úr sætum.
Því næst gaf forseti samein-
aðs þings forseta íslands, herra
Ásgeiri Ásgeirssyni, orðið og
mælti hann á þessa leið:
Hv. alþingismenn.
1 dag hefir verið gefið út for-
setabréf, sem svo hljóðar:
FORSETI ÍSLANDS
gjörir kunnugt.
Alþingi, 78. löggjafarþing, mun
ljúka störfum í dag, fimmtudag
inn 14. maí 1959.
Mun eg því slíta Alþingi í dag.
Gjört í Reykjavík, 14. maí 1959
ÁSGEIR ÁSGEIRSSON
. Emil Jónsson.
FORSETABRÉF
um þinglausnir.
Samkvæmt þessu bréfi, sem ég
hef nú lesið, lýsi ég yfir því,
að þessu þingi, sem nú hefur
lokið störfum, er slitið.
Ég óska þingmönnum velfarn-
aðar, þjóðinni allra heilla og bið
þingmenn að minnast fósturjarð-
ar vorrar, íslands, með því að
rísa úr sætum.
Þingmenn risu úr sætum og
Emil Jónsson, forsætisráðherra,
sagði: Heill forseta vorum og
fósturjörð og tóku þingmenn
undir það með húrrahrópi.
STAKSTEINAR
Þegar hjúin deila
Tíminn birtir i gær grein 1
ramma á áberandi stað, þar sem
blaðiff er að áminna Lúðvik i
Jósefsson fyrrv. viðskiptamála- i
ráðherra um að segja sannleik-
ann og mun þess að vísu ekkl
vanþörf, en margir munu segja
að það komi úr hörðustu átt,
þegar Tíminn er að áminna um
slíkt, þvi aldrei hefur það blað
verið kennt við sannleikann. ,
Eins og kunnugt er var eitt af I
stórloforðum stjórnarinnar að
byggðir skyldu togarar, en tog-
ararnir komu aldrei. Út af þvi
spinnst nú þessi deila milli hjú-
anna. Til fróðleiks fer grein
Tímans hér á eftir:
„Lúðvik Jósefsson sagði með
miklum þjósti í útvarpsumræð-
unum i fyrrakvöld, að togara-
kaupin hefðu dregizt hjá fyrr-
verandi ríkisstjórn af því að
neitað hefði verið að taka lán til
kaupanna austan tjalds. Vilja
menn ekki sjá, hvað Lúðvik
Jósefsson sagði um þetta mál á
Alþingi 12. nóv. sl. — rétt áffur
en fyrrverandi ríkisstjórn fór
frá? Þá sagði hann svo í ræðu:
„Það er því ekki vegna nelnna
fordóma, sem lán hefir ekki verið
tekiff í Sovétríkjunum á sama
grundvelli eins og fyrir skipin
tólf til byggingar í stöðvum í
Austur-Þýzkalandi, heldur vegna
þess, að það þótti ekki tiltæki-
legt, á meðan ekki var fyllilega
gengið úr s ’>m það, hvort
þaff væru mögul ar af fjár-
hagsástæðum að byggja skipin í
Vestur-Þýzkalandi og í Bretlandi,
þá þótti ekki rétt að fara í þessa
lántöku og efna til byggin-'—r á
skipum i Austur-Þýzkalandi, og
einnig var þetta mjög örðugt aff
koma því við á sama tíma, sem
byggingar á 12 skipunum stóðu
þar yfir“.
Þarna sjá menn hvernig málið
stóð. Hvernig lízt mönnum svo á
málflutning Lúðvíks Jósefsson-
ar“.
Þannig eru ummæli Tímans.
En nú er spurningin, hvor segir
satt, og lætur Lúffvík væntan-
lega ekki standa á svörum af
sinni hálfu um það, hvernig stóð
á togaraleysi ríkisstjórnarinnar.
Hvað er „sannur vinstri
maður
Tíminn kemst aff þeirri niður-
stöðu í forystugrein i gær, að
„enginn sannur vinstri maður“
geti nú kosið kommúnista né AI-
þýðuflokkinn. Það væri ekki með
öllu ófróðlegt að fá nánari skýr-
ingu á því hjá blaffinu, hvað
felst í þessu slagorði: „Sannur
vinstri maður“. Einu sinni var
til hér í bænum félagsskapur
drengja ,sem hét „Sannir Vest-
urbæingar“ og mun láta nærri að
augljósara sé hvað þeir áttu við
með þeirri nafngift ,heldur en
Tíminn þegar hann talar um
„sanna vinstri menn“. Vafalaust
gefur Tíminn glögga og góða
skýringu á því, hvað í því felist
að vera „sannur vinstri maður“,
því satt að segja er slagorð eins
og þetta orðið útjaskað cg ber
á sér lítinn svip.
I forsíðugrein Alþýðublaðsins í
gær er talað um „umbótabanda-
lag flokkanna frá síðustu kosn-
ingum“. Nú heitir víst Hræðslu-
bandalagið og samstarfið við
kommúnista „umbótabandalag",
en „umbæturnar“ þekkja lands-
menn. Eitt af slagorðunum, sem
mikið hefur verið notað og þá
ekki sízt í Tímanum og raunar
víða er það, að einhver sé eða
eigi að vera „frjálslyndur um-
bótamaður“ og er það jafn óljóst
hvað í því felst, eins og þegar
talað er um sanna vinstri menn.
Allt þetta slagorðagums er orðið
gatslitið, eins og gamalt fat, sem
kannski einhvern tíman hefur
setið vel en fer nú illa.