Morgunblaðið - 16.09.1959, Blaðsíða 11

Miðvik'udagur 16. sept. 1959
MORCVHBl AÐIÐ
11
....■v.v.v-v-^A-.wy.y.wy.y.v.v.’.v.v.vAvwrw.v.w^w^y-^'.vAVWV.vj

Nokkur hluti af Gallowayhjörðinni í Gunnarsholti.
í FYRRADAG brá tíðinda-
maður blaðsins sér austur að
Gunnarsholti á Rangárvöll-
um og skoðaði þar m. a. holda
nautahjörðina af Galloway-
kyni. Förinni stjórnaði Þor-
valdur Guðmundsson, kaup-
maður og veitingamaður, sem
rekur hinar kunnu matvöru-
verzlanir „Síld og fisk“ og
veitingahúsin „Lido“ og
„Þjóðleikhúskjallarann" Er-
indi hans voru viðskiptalegs
eðlis, því verið var að lóga 35
holdanautum, sem hann kaup
ir í Gunnarsholti. Slátrunin
fór fram á Hellu.
★
Eina holdnautahjörðin
Holdnautahjörðin í Gunnars-
holti er nú sú eina sinnar tegund-
ar hér á landi. Alls voru 208 naut-
gripir þar á fóðrum í vetur, en í
vor fæddust 70 kálfar og í haust
verður 55—60 tvævetrum gripum
slátrað. Gripirnir eru sem fyrr
segir af Gallowaystofni blandað-
ir íslenzkum kúastofni. Nemur
Gallowayblöndunin allt frá Yí. og
upp í %. Er sá hluti stofnsias,
sem mest er blandaður, mjög góð-
ur til kjötframleiðslu og kjötið
sambærilegt við nautakjöt á er-
lendum markaði. Allt fer þetta
kjöt til neyzlu hér í Reykjavík
og þykir herramannsmatur.
☆
Heyþörfin 12—15 hestar
Við spurðum Pál Sveins-
son sandgræðslustjóra nokk-
urra spurninga um þessa hjörð,
sem er eign Sandgræðslu ríkis-
ins, og í hans umsjá. Hann telur
hvern grip þurfa 12—15 hesta af
heyi yfir veturinn. Algengast er
að slá gripina af þegar þeir eru
tveggja vetra. Fallþungi þeirra
nemur frá 190 kg og upp í 240 kg
mest. Meðalþungi þeirra er tæp
200 kg. Á þessu hausti eru grip-
irnir vel feitir. Nokkur áhugi er
fyrir ræktun holdnauta hér á
landi, en sumir telja ræktunina
tæplega borga sig miðað við það
fóðurmagn, sem sýnt hefir sig að
þau þurfa í Gunnarsholti.

• ■■■■■■
☆
W* 1? É '
Gallowaykýr meS kálfinn sinn, sem nýtur þeirrar ánæfju, er aðrir nautkáifar hér á landi njóta
* yfirleitt ekki, að fá að sjúga móður sína.
Kjötið til Reykjavíkur
Hvað sem því líður þá er gam-
an að koma og skoða þessa sér-
stæðu gripi og víst er um það að
eftir að búið er að framreiða góm
sæta rétti úr þeim hér í veitinga-
stöðum höfuðborgarinnar telja
þeir, sem njóta að vissulega sé vel

farið að þessum stofni er við hald
ið.
Tveir stórir og voldugir tuddar
hófu glímu mikla, sýnilega til
þess að tíðindamaðuir blaðsina
gæti tekið af þeim nokkrar mynd
ir. Kýrnar horfðu hugfangnar á
aðfarirnar.
★
Kálfarnir fá að sjúga
Það er ekki algeng sjón hér &
landi að sjá nautkálf sjúga móð-
ir sína, en þetta blasti við augum
í hinni villtu hjörð. Holdanautin
eru stygg og fjarri því að hafa
til að bera rólyndi íslenzku naut-
gripanna, enda alast þau upp villt
á útigangi. Það er því ærin fyrir-
höfn að smala ungneytunum til
slátrunar og mun hafa verið líf
í tuskunum er hópurinn var rek-
inn til slátrunar að Hellu í fyrra-
dag.
☆
Hér var Ieikurinn milli þeirra tarfanna orðinn harður mjög. Rótuðu þeir upp jörðinni í átökunum rétt eins og væru þeir að sletta
smjörklínu úr klaufum sínum. (Ljósm. vig.)
En það er engin „miskunn hjá
Magnúsi", harðsteiktir skulu
Gallowaynautgripirnir verða á
borðum höfuðstaðarbúa eftir hálf
an mánuð.
vig.