Morgunblaðið - 13.11.1959, Blaðsíða 15

Föstudagur 13. nóv. 1959
MORGllTSfíLÁÐIÐ
15
CANADÁ;
?/"DRY%
fólk
1 VOR og sumar var veðurfar hag
stætt til landbúnaðar, allt fram í
ágúst-mánuð, að vísu voru ekki í
ágústmánuði skarpir þurrkar en
þurrt veður, þar til síðari hluta
hans þá byrjaði að rigna, og má
segja að síðan og til þessa dags
hafi verið óslitin úrkoma, því á
þeim tíma hafa komið aðeins
tveir sólarhringar sem úrkoma
hefir ekki mælzt, og á hverjum
mánuði hefir úrkoma verið á
fjórða hundrað mm. Muna elztu
menn ekki svo óslitið slagviðri.
Grasspretta og heyfengur
Grasspretta var óvenju góð, og
flestir bændur búnir að fa veru-
legan heyfeng þegar byrjaði að
rigna, en það sem eftir það náðist
af þurrheyi hrakið og lélegt. Víð-
ast varð heyfengur sæmilegur, en
sumstaðar er ástandið það vont
að ekki verður úr bætt með fóður-
bæti.
Víða eru hey enn úti, sumstað-
ar um 50—60 hestar á heimili,
Kennslubók
í Cha-cha-cha
A MARKAÐINN er komin
Kennslubók í Cha-cha-cha eftir
Heiðar Ástvaldsson, danskenn-
ara. Cha-cha-cha nýtur um þess-
ar mundir mjög mikilla vin-
sælda um allan heim og mun
marga fýsa að læra að dansa
hann á réttan hátt. Heiðar tekur
fyrir hvert spor dansins og út-
skýrir þau á einfaldan hátt, byrj-
ar á þeim léttustu og endar á
þeim erfiðari. Bókin er prentuð
í ísafoldarprentsmiðju í litlu
broti.
Vegasamband — Ferða
og er ekki annað sjáanlegt en •
það verði með öllu ónýtt. Dilkar 'J
voru víðast mun lakari til frá-
lags en verið hefir, og er ekki að
undra eftir slík hrakviðri.
j
Framkvæmdir o. fl.
Illt hefir verið með byggingar-
framkvæmdir í haust vegna veðr r
áttu, og yfirleitt með önnur haust
störf, því varla heitir að nokkur-
tíma fáist vinnufært veður. Smá-
býli hefir verið stofnað í Kvíg-
indisdal og er þar nú orðið tví-
býli, býli þetta á Valur Thór-
oddsen og býr hann þar ásamt
konu sinni Fríðu Guðbjartsdótt-
ur. —
Þá hefir fengizt leyfi fyrir stofn
un nýbýlis í Vatnsdal og eru þar
miklar ræktunarframkvæmdir í I
undirbúningi, eigandi þess býlis
verður Erlendur Guðmundsson,
sonur Guðmundar Kiústjánsson
sem nú býr í Vatnsdal. Eitt býli
fór í eyði í haust, Geitagil efra,
bóndinn þar Hjörtur Skúlason
hætti búskap og fluttist til Pat-!
reksfjarðar með sína fjölskyldu. \
Vegasamband
Vegasamband er gott enn, þrátt
fyrir bina miklu urkomu, enda
víðast orðið all vel frá vegum
gengið.
eerðafólk
All margt ferðafolk hefir lagt
leið sina um hreppinn á þessu
sumri, flest fór það á Látrabjarg, i
en það er staður sem er óséður \
af alltof mörgum. Enn þá er ekki '
hægt að aka á Látrabjarg nema
á jeppum eða öðrum framdrifa
bilum, er illt til þess að vita, að
ekki skuli fást þangað góður veg-
ur sem hægt væri að aka á fólks-
bílum, og fólki þar með almennt
gefinn kostur á að sjá þennan
sérkennilega stað, sem á tíma-
bilinu júní—ágúst mundi með
sinni náttúrufegurð og fuglalífi
gefa mörgum ánægjulegar stund-
ir, en greið leið að slíkum stöð-
um, er einn þáttur þeirra lífsþæg-
ynda sem tilheyrir nútíma menn-
ingu, og hið opinbera á að stuðla
að. —
og ungar dornur, llka,
V\\ A
HRAUSTMENNX,
Bibjlð mömrau, að kaupa
nokkrar flöskur af
CANADA DRY, þegar hún.
fer út; i bú& næst.
. þau þurfa hressingu,
að aflokinni raun. Alveg
eins og stóra fólkið.
“ssr
ginger ale

Þá voru þau trúlofuð . ..
ur til Kaliforníu af því að
hún kunni betur vio \ , þar.
— Flutningurinn einn kostaði
3,000 dollara. Og nú er öllu
lokið, ég stend uppi slyppur
og snauður — og atvinnulaus
í þokkabót.
— Sumir hafa sagt við mig,
að ég ætti að leita fyrir mér
x Rómaborg, vera í nánd við
Anitu. En ég hata Róm. Þar
byrjaði bölvunin í okkar
hjónabandi. Þessir ítalir eru
andstyggð, það voru þeir, sem
alltaf voru að mata Anitu á
því, að hún væri miklu bet-
ur sett án mín.
— Og mælirinn varð fullur,
þegar einhver sendiboði Persa
keisara hringdi og bað mig að
skila til hennar, að keisarinn
byði henni til snæðings. Hann
vissi, að það var ég, maðurinn
Bara að við hefðum átt barn
sagði Anthony
ANITA EKBERG var orðin.
leið á eiginmanninum og
Hollywood. Hún sagði skiiið
við hvort tveggja og fór tii
Rómaborgar og settist þar að.
Þetta gerðist fyrir nokkrum
mánuðum og varð mikill blaða
matur. En Antony Steel átti
bágt með að sætta sig við
Hollywood eftir að Anita var
farin . . . og hann fór á stúf-
ana til þess að miðla máiura
. . . og aftur komu blöðin til
skjalanna.
Fyrir nokkrum dögum lá
Anthony Steel á baðströnd á
Capri, sólbrendur og frískleg-
ur að vanda. En hann var
dapur í bragði:
— Ég fór til Rómaborgar til
þess að hitta Anitu, ég var
að vonast eftir að komast að
samkomulagi við hana, því
skilnaður okkar verður ekki
löglegur fyrr en í maí. En það
varð ekki nokkru tauti við
hana komið svo að ég kvaddi.
Steel
— Hún á stórhýsi í Róm.
Þar býr hún núna. Og hún er
alltaf að leika, hún fær ótal
tilboð og hefur góðar tekjur.
— Ég er búinn að tapa hús-
inu mínu í Kaliforníu. Ég er
orðinn fertugur, ég á ekkert
— og ætla mér ekki að eignast
neitt í bráð, því samkvæmt
lögum í Kaliforínu á Anita að
fá helminginn af öllum eign-
um mínum og tekjum þar til
í maí. Þokkalegt það!
— En áður var það ég, sem
var ríki maðurinn, hún fátæka
stúlkan. Þegar við giftum
okkur fyrir þremur árum, var
ég auðugur, hún átti ekki eyris
virði.
— Og ég braut allar brýr
að baki mér í London, fyrir
hana. Ég flutti allt mitt vest-
Líðum ekki Kína
að
— sagði Nehru
okkur
á fundi í gær
hennar, sem hann talaði við
En hann bað mig að skila
, þessu og biðja hana að láta
i keisarann vita, hvort hún
kæmi. Þannig var meðferðin á
mér.
— Og ég get ekki farið til
Bretlands. Það er vonlaust. Ég
get ekki farið þangað aftur
Ég var þar með tekjuhæstu
kvikmyndaleikurunum, en
kastaði öllu frá mér til þess
að geta verið með Anitu í Kali
forníu, Og ég fæ engin tilboð
frá Bretlandi lengur, heldur
ekki í Hollywood, en ég ætla
samt að treysta á Hollywood,
bíða, bíða, þó að það sé von-
lítið, því þar morar allt af
mönnum á borð við mig.
— Ég mun aldrei elska, eins
og ég hef elskað Anitu —
slíkir hlutir gerast aldrei nema
einu sinni á ævinni. Bara að
við hefðum átt barn. Þá hefði
þetta verið allt annað, sagði
Anthony Steel.
NÝJU-DELHI, 10. nóv. Reuter:
Nehru forsætisráðherra Indlands
lýsti því yfir í ræðu, sem hann
hélt í Agra í Mið-Indlandi í dag,
tað engin leið væri að fallast á
kröfur Kínverja til stórra svæða
af indversku landi. — Við get-
um ekki liðið Kína að troða á
okkur, sagði Nehru — eða
„standa á brjósti okkar“, eins og
hann orðaði það.
Forsætisráðherrann minntist
ekki á bréf Sjú En Læs, forsætis-
ráðherra Kína, þar sem stungið
er upp á, að þeir forsætisráðherr
arnir ræði deilumálin hið fyrsta
— og að myndað verði „friðað"
svæði við landamæri ríkjanna
með því að hvor aðili dragi lið
sitt til baka um 20 km. — Nehru
lagði enn áherzlu á vilja ind-
versku stjórnarinnar að leysa
deiluna við Kína á friðsamleg-
an hátt — en að sýna festu og
taka mannlega á móti, ef til ár-
ása komi.
Miðstjórn Kongressflokksins,
sem er flokkur Nehrus, hafði lýst
því yfir fyrr í dag, að ekki bæri
að þola neins konar árásir eða
yfirgang af hendi Kínverja. —
Fréttaritarar segja, að svar \ið
fyrrgreindu bréfi Sjú En-Læs
sé „í athugun", en ekki sé vitað,
hvenær það verði sent.

Fréttabréf úr Rauðasandshreppi:
Hrakiðhey — Nýbýli -
Það sem gert hefir verið til
þessa að vegagerð á þessari leið,
(Látrar-Bjargstangar) hefir ver-
ið kostað af Vitamálastjórninni.
Látrum 30. okt. 1959,
Þórður Jónsson.
Athugascmd
Herra ritstjóri.
I BLAÐI yðar 12.' þ.m. birtist
smáklausa, sem sögð er vera frá
„Jazzklúbbi Reykjavíkur". Þar
sem ég undirritaður er í stjórn
klúbbsins vil ég taka það fram,
að umrædd yfirlýsing hefir
aldrei verið kunngerð mér né
samþykkt af mér. Á fundi hjá
stjórn klúbbsins var rædd aðild
hans að „opnu“ blaðsins. „Nýtt
úr skemmtanalífinu" og voru þar
samþykkir aðildinni utan einn
stjórnarmanna. Það skal tekið
fram, að formaður klúbbsins,
Tómas A. Tómasson, sá að öllu
leyti um samningu og uppsetn-
ingu greinarinnar í ,opnu“ fyrsta
blaðsins. Annars mun blaðið alls
ekki þrengja sér upp á klúbb
þennan.
Kagnar Tómasson.
Þnkkordvarp
ÞANN 19. okt. fékk Blindrafélag-
ið peningaávísun, senda með
pósti frá sparisjóði Akraness að
upphæð tíu þúsund kr. Þessari
gjöf fylgdu ekki aðrar skýringar
en að þetta væri sent samkv.
beiðni Björns Lárussonar, og að
skólabörn og skátar hefðu safnað.
Þetta sérstaka vinabragð og hina
rausnarlegu gjöf, vill Blindrafé-
lagið þakka af heilum hug. Fyrst
og fremst Birni Lárussyni, svo og
skólabörnum og skátum, og að síð
ustu þakkar félagið öllum, sem
lagt hafa fram þá peninga er í
þessari fjárupphæð fólust.
Blindrafélagið er að láta byggja
Blindraheimili hér í bænum, sem
nú er orðið fokhelt. Vegna þeirra
stórframkvæmda þarf félagið
mjög á peningum að halda. Það
er því létt að skilja þá innilegu
gleði og ánægju, sem þessi ó-
vænta stórgjöf veitti hinum
blindu, sem að þessu félagi
standa. Ávaxtanna af þessari
gjöf, sem og öðrum er félaginu
berast, hafa þó að sjálfsögðu allir
blindir nienn á íslandi jafnan rétt
til að njóta. En það mun þó fyrst
koma í ljós, eftir að Blindraheim-
ilið er fullgert.
Að síðustu sendir Blindrafélag-
ið öllum, sem hér hafa átt hlut
að máli, innilegustu kveðjur og
ítrekað þakklæti.
Blindrafélagið, Grundar- /"
stig 11, Reykjavík.