Morgunblaðið - 24.02.1960, Qupperneq 13

Miðvikudagur 24. febrúar 1960
MORCfrNfíLAÐIÐ
13
Flogið yfir snjóiaust
Island í lok þorra
Mælifellshnjúkur.
legt að fljúga yfir snjólaust ís-
land að kalla, um miðjan febr-
úarmánuð. Svo var ekki ófróðlegt
að reyna nýju vélina hans
Tryggva.
Það var sjálfsagt að taka boð-
inu. Vopnaðir myndavélum héld-
um við þremenningarnir út á
Reykjavíkurflugvöll og innan tíð
ar var allt ferðbúið, benzín-
geymar vélarinnar áfylltir, far-
angur kominn um borð ásamt
álitlegum pakka af Morgunblað-
inu, því við vorum ákveðnir að
gefa Vopnfirðingum kost á að
lesa blaðið samdægurs og það
kom út, sem mun sjaldgæft að
hendi þar eystra, að minnsta
kosti að vetri til.
Tryggvi fékk nú leyfi til flug-
taks og brátt vorum við í loft-
inu. Á örskammri stundu vorum
Brúin á Norðurá í Skagafirði.
— ERTU með til Vopnafjarð-
ar?
Með þessari setningu er ég
rifinn upp eldsnemma morg-
un nokkurn um miðjan febrú-
ar. Inni á gólfinu hjá mér
standa tveir flugmenn, annar
hefur starfið að atvinnu og
flýgur sjúkraflugvél Norð-
lendinga, sem svo er nefnd.
Er það Tryggvi Helgason.
Hinn er útvarpsvirki að
starfi, en lærði og stundaði
flug um alllangt árabil og
varð meðal annars frægur
fyrir að vera annar þeirra,
sem lenti hjá fjallinu Sankti-
Pétri á framanverðum Nýja-
bæjarfjallgarði fyrir nokkr-
um árum.
Ég ræski mig, rís upp við
dogg, lít út um gluggann og sé
ágætan og sólfagran morgun og
síðan á þessa góðkunningja mína,
til þess að ganga úr skugga um
hvort þeim væri alvara. Ég sá
að svo var.
— Jú, ég verð ferðbúinn eftir
5 mínútur. Þarf aðeins að hringja
fyrst.
— Allt í lagi, sögðu báðir í
einu og hurfu út um dyrnar.
★
Þegar þeir voru farnir fór ég
að hugleiða hvað ég hefði eigin-

in skín glatt svo að brátt fer Stef
án að kvarta yfir sviða á háls-
inum. Við finnum hatt vel barða
stóran, sem margt ævintýrið hef-
ir séð og víða farið. Er nú börð-
unum brett vandlega niður og

Með Vopnfírðingum á flugvelli þeirra.
lega að gera með að fara skyndi-
för til Vopnafjarðar. Ekkert yrði
stanzað og því lítinn blaðamat
að finna. í björtu veðri var fróð-
sé í Skagafirðinum, beinum við
aðdráttarlinsunni að brúnni
frægu á Norðurá hjá Silfrastöð-
um.
Framundan er hinn hrikalegi
fjallgarður milli Skaga- og
Eyjafjarðar og ber nú meira á
snjónum en áður. Einhvers stað-
ar á hægri hönd á Tryppaskálin
fræga að vera, er við fljúgum
yfir Hörgárdalsheiðina. Og nú
blasa við okkur eggjamar upp
af Hrauni í Öxnadal og Tryggvi
gefur okkur færi á að mynda
Hraundrangann öllum megin frá.
Síðan rennum við okkur inn yfir
Moldhaugnahálsinn með Hlíðar-
fjallið og Stórahnjúk á hægri
hönd. Við okkur blasir okkar
kæri heimabær, Akureyri, og þar
ætlum við að fá okkur í svang-
inn. Við höfum verið 1 klst. og
23 mínútur á leiðinni frá Reykja
vík og það þrátt fyrir allharðan
mótvind og hringsól tvisvar sinn-
um á leiðinni.
□-
-□
l\leð
sjúkraflugvél
IMorðurlands fil
Vopnafjarðar
við komnir í milli 5 og 6 þús.
feta hæð og þar héldum við
okkur alla leiðina norður.
Ég sit aftur í vélinni en þeir
flugkapparnir frammí. Milli þess
sem ég virði fyrir mér lands-
lagið og munda myndavélina af
og til, gefst mér gott tækifæri
að virða fyrir mér þenna „Rolls
Royce“ loftsins, eins Piper
Apache-flugvélin er stundum
nefnd. Allur frágangur inni í vél-
inni er að sjá mjög vandaður og
nálgast í raun og veru „lúxus“.
Að sjálfsögðu er hlýtt og nota-
legt, þótt s úti sé 10—12 tiga
frost. Ekki er það nú meira. Sól-
Skarðsheiðin.
Hringsólað yfir Vopnafjarðarkauptúni.
þjónar hann ágætlega hlutverki
sólhlífar.
Ferðin norður yfir gengur með
ágætum, hraðamælirinn sýnir, að
mig minnir 140. Skarðsheiðin er
fest á filmu, síðan reynt við
Okið og jöklana í austri,
en aðeins þangað er hvítt
að sjá, annars staðar er ým-
ist alautt eða í mesta lagi grátt.
Eftir ótrúlega -skamma stund er-
um við komnir norður í Húna-
vatnssýslu austanverða og síðan
opnast okkur alauður Skaga-
fjörðurinn. Við erum nokkru
sunnar en á venjulegri flugleið,
enda flogið sjónflug því albjart
er. Við sjáum Mælifellshnjúkinn
fram undan og héðan er hann
fremur lágkúrulegur ásýndum.
Við festum hann á filmu til þess
að eiga hann héðan frá að sjá
líka, því áður höfum við myndað
hann úr ýmsum áttum af landi.
Því til sönnunar, að enginn snjór
Tryggvi Helgason.
Laust eftir kl. 2 e. h. erum við
aftur komnir á loft og nú erum
við fjórir í vélinni. Magnús Jóns-
son bifvélavirki hefir bætzt í hóp
inn. Stefnan er tekin austur yfir
Vaðlaheiði og þá sjáum við að
þoka liggur yfir landinu austan-
Framh. á bs. 14.