Morgunblaðið - 28.07.1960, Blaðsíða 6

6
MORGVNBLADIb
Fimmtudafrur 28. júlí 1960

0 a
Okkur tekst ekki að
mynda meirihlutastjórn.
segir forsœtisráÖherra Finna
JOHANNES SUKSE-
LAINEN, forsætisráðherra
Finna, kom hingað til
lands fyrstur þeirra er-
lendu forsætisráðherra,
sem að þessu sinni sitja
fund Norðurlandaráðsins.
Sukselainen varð formað-
ur bændaflokksins finnska
(Agrarpartiet) 1941. Hann
var fjármálaráðherra 1950
—51 og aftur 1954, innan-
ríkisráðherra 1951—53, for-
sætisráðherra maí-septem-
ber 1957 og hefur nú ver-
ið forsætisráðherra frá því
hann myndaði minnihluta-
stjórn sína í janúar 1959.
Skoitur n mys-
ingi og osti
EINS og stendur er mysingur ó-
fáanlegur, en Osta- og smjörsal-
an sagði Mbl. í gær, að úr þessu
myndi brátt rætast. KEA er eini
mysingsframleiðandinn og hefur
ekki haft við. J>á sagði umbúða-
skortur til sín um skeið, en nú
er hann úr sögunni. Mun þess
skammt að bíða unz mysingur
kemur á markaðinn á ný.
Lítið. er um mjólkurost um þess
ar mundir. Á það rót sína að
rekja til mjólkurleysisins í fyrra
vetur. Var ekki hægt að taka af
mjólkurframleiðslunni ‘il osta-
gerðar fyrr en í maí sl. Standa
vonir til að jafnvægi verði aftur
komið á í lok næsta mánaðar eða
septemberbyrjun. Við ostafram-
leiðslu verður að „lagera“ ost-
inn í 2—3 mánuði. Eitt mesta
vandamálið við ostagerð er að
hér á landi vill yfirgnæfandi
meirihluti fólks bragðdaufan ost.
Byggðin iæi
toifkiikjunn
ó Áibæ
f»Á hefur bæjarráð tekið afstöðu
til erindis íbúa Seláss- og Árbæj
arbyggðar, er mikinn áhuga hafa
á því að torfkirkjan í byggðasafni
Reykjavíkurbæjar að Árbæ verði
Vígð til messugjörða.
Á fundi sínum á þriðjudaginn
ræddi bæjarráð þetta erindi. Var
þar lögð fram umsögn skjala- og
minjavarðar um málið. Mælti
hann með vigslu kirkjunnar og
féllst bæjarráð á þá tillögu hans.
Geta má þess að sóknarprestur
Mosfellsprestakalls, sr. Bjami
Sigurðsson á Mosfelli er jafn-
framt prestur Árbæjar- og Selás
byggðar.
Tíðindamaður blaðsins hitti
Sukselainen að máli á Hótel Borg
í gærmorgun.
— Hvaða mál glímir finnska
stjórnin einkum við um þessar
mundir?
— Það eru engin verulega
merkileg mál, svarar forsætis-
ráðherrann. Við áttum við fjár-
hagsörðugleika að striða fyrir ári
en ástandið hefur nú batnað til
muna, afurðaverð er gott og fjár-
mál ríkisins í góðu lagi. Þegar
stjórnin var mynduð, var mikíð
atvinnuleysi ríkjandi og voru
skráðir 100 þús. atvinnuleysingj-
ar. Urðu ríki og bæjarfélög að
halda uppi atvinnubótavinnu í
stórum stíl. Nú er atvinnuleysið
horfið gersamlega.
— Stjórnin hefur getað leyst
það mál farsællega?
— Það var nú ekki eingöngu
stjórnin, sem leysti það, en þró-
unin varð á þann veg, að næg
atvmna skapaðist. En þessi þró-
un var mjög hagstæð fyrir stjórn
ina.
Þá var annað stórmál mjög á
dagskrá er stjórnin var mynduð,
en það var sambúðin við Rússa.
Samskipti Finnlands og Rúss-
lands voru ekki góð um þær
mundir en nú hefur það mál
einnig leystst farsællega. Eina
málið sem okkur hefur ekki tek-
izt að leysa enn, er myndun
meirihlutastjórnar.
— Hafa tilraunir verið gerðar
til myndunar meirihlutastjórnar
í seinni tíð?
— Já, við höfum reynt að
mynda samstjórn borgaraflokk-
ana en það hefur ekki tekizt.
Síðast voru viðræður við 'hægri
flokkinn og minnilhluta sósíal-
demókrataflokksins, en þeir síð-
Sukselainen
arnefndu vildu fá þriðja hluta
ráðherranna, sem hægri menn
vildu ekki fallast á. Það er erfitt
að segja um, hver framþróun þess
ara mála verður í náinni fram-
tíð.
— Hvað um Norðurlandaráð-
ið’
— Það er mjög athyglisvert að
fylgjast með störfum ráðsins.
Skandinavisku löndin hafa að
undanförnu beint áhuga sínum
meir að 7-ríkja sambandinu og
hagsmunum þess en norrænum
hagsmunum eingöngu. Nú finnst
mér Norðurlandaráðið verði að
einbeita sér að samnorrænum
hagsmunum á efnahagsviðinu.
Vona ég, að ný leið finnist, sem
reynist fær. j. h. a.
Drengileg að-
stoð þökkuð
FYRIR hönd Ferðafélags íslands
vil ég hér með tjá Heiðari Stein-
grímssyni bílstjóra beztu þakkir
fyrir hina rösklegu aðstoð, er
hann veitti ferðahóp félagsins á
Krossáraurum um síðustu helgi.
Margir ferðamenn þekkja Heið
ar sem bílstjóra, en geta má
þess, að hann er ættaður frá
Hvammi í Vatnsdal í Húnavatns-
sýslu, af góðum stofnum. Hann
er áreiðanlega meðal reyndustu
og farsælustu vatnabílstjóra í
Reykjavík, enda um mörg ár
starfað með Guðmundi Jónassyni.
— Áður voru þeir kallaðir vatna
menn, sem voru öðrum slyngari
að velja hestum vöð yfir viðsjál
vötn. Hið sama gildir nú um bíl-
stjóra. Sumir gera sér ljóst, hvað
og hvar fært er bílum, aðrir ekki.
Sumir eru svo forsjálir og mikil
karlmenni, að þeir bregða sér í
vöðlur og kanna ána, dýpt og
botnlag, áður en þeir leggja bíl-
inn í hana. Sumir hirða lítt um
þetta, hafa ekki vöðlur með sér
og því síður vatnastöng til að
styðjast við í straumþunga.
En enginn ábyrgur bílstjóri
skellir bíl sínum með farþega inn
an borðs í straumvatn, sem hann
álítur óvætt með öllu.
Eigi tjáir að sakast um orðinn
hlut, og allir mega gera sér ijóst,
að nokkur áhætta er jafnan sam-
fara því að aka yfir síbreytileg
auravötn, t.d. Krossá, jafnvel þótt
gætni sé viðhöfð. Ferðafélag ís-
lands hefur um mörg ár haft fast-
ar helgarferðir í Þórsmörk án
þess að slys hafi orðið, þótt stöku
sinnum hafi bíll hleypt ofan í og
þurft á aðstoð að halda. Þess má
og geta, að F. í. hefur jafnan einn
lágdrifabíl í för sinni, og munu
þeir ófáir bílarnir, sem hann hef-
ur „kippt“ yfir Krossá. Að þessu
'sinni var það Bedfordinn, kross-
tréð sjálft, sem lagðist á hliðina i
Krossá.
Um næstu helgi hefur Ferða-
félagið gert sérstakar ráðstafan-
ir til þess að tryggja leiðina yfir
Krossáraura svo sem frekast er
unnt.
Ég hef orðið þess var, að ferða
menn, sem þiggja hjálp í torfær-
um eru furðu gleymnir á að
þakka hana. Hvort svo hefur ver-
ið að þessu sinni, veit ég ekki
með vissu, en þarna var veitt
fljót og drengileg aðstoð, sem að-
eins fáir gætu leikið eftir Heiðari
Steingrímssyni.
Jón Eyþórsson,
p.t. forseti F. í.
Hver
nýtir
hvalinn?
EINS og Morgunblaðið skýrði fré
í gær, gerðu Ólafsvíkingar sér
vonir um að fá um 150—200 þús.
krónur fyrir spik og rengi þeirra
100 marsvína, sem þeir ráku á
grunn aðfaranótt þriðjudags, þ.
e. a. s., ef þeim tækist að hag-
nýta hvalinn að fullu og öllu.
Sámkvæmt því, sem blaðið
frétti í gær, var þetta þó talið
fremur ólíklegt. Fólk á staðnum
var þá að ná sér í hvalkjöt, en
hver fyrir sig, og hugðist frysta
það til heimanotkunar. Nokkrir
Færeyingar, sem búsettir eru
vestra, kunna vel að meta „grind
ina“, og byrgja sig upp af hval-
meti í fjörunni. Sagt var, að
ýmsir atvinnubílstjórar hygðust
flytja spik suður til Hvalstöðv-
arinnar í Hvalfirði, þar sem þeir
væntu sér einnar krónu fyrir
kílóið. Þegar blaðið átti tal við
Hvalstöðina í gær, vildi hún ekki
staðfesta þá fregn.
• Blóðugirjti^ixla
Reykvísk kona hringdi til
Velvakanda í gærmorgun og
lýsti sterkri andúð sinni á að-
förunum við marsvínin í Ól-
afsvík í fyrrinótt. — Fórust
henni m. a. orð á þessa leið:
— Mig hryllir við fréttunum
af hvaladrápinu í Ólafsvík.
Lýsingarnar á aðförunum eru
svo ferlegar, að manni slær
fyrir brjóst. Það er eins og
menn verði gripnir einhverju
æði að drepa og drepa ef þeir
sjá hvali. Er þess skemmst að
minnast er Vopnfirðingar
lögðu líf sitt í hættu til að
bana allmörgum hvölum, sem
svo voru látnir grotna niður í
fjörunni. Þarna fyrir vestan
virðist fyrst og fremst hafa
verið hugsað um það, að
ganga að hvölunum dauðum,
en síðan á að athuga, hvort
hægt verði að koms afurðun-
um í verð.
Og svo fá börnin að vaka
lengur frameftir til að geta
horft á þetta blóðuga dráp!
Ég verð að segja það, að ég
hefði ekki viljað vita af nein-
um mér nákomnum, vaðandi
þarna í sjónum í dýrslegu
æði, blóðugan til axla og
stingandi á báða bóga.
• Sultur eða íþrótt
Meðan við íslendingar hálf
sultum þótti hvalreki guðs-
blessun og bjargaði oft fjöl-
mörgum mannslífum. En oðru
máli gegnir nú þegar við höf-
um vel í okkur og á. Þess
vegna finnst mér að við ætt-
um að láta hvalina vera, ekki
sízt þar sem ekki er vitað hver
verðmæti er hægt að skapa
af fengnum. Það er mikill
munur á því, að stunda hvala
dráp til að bægja hungur-
dauða frá sveltandi börnum
eða sem ferlegri íþrótt dráps
óðra manna.
• Aldrei á sama tíma
Einn af íbúum Blönduós*
hefur snúið sér til Velvakanda
og kvartað undan óstundvísi
áætlunarbíla Norðurleiða. —
Segir hann m. a.:
— Það veldur fólki hér mikl
um óþægindum, að áætlunar-
bílarnir koma hingað á þess-
um tíma einn dagin en svo á
allt öðrum tíma næsta dag.
Verða menn stundum að bíða
langtímum saman ef menn
vilja vera vissir um að missa
ekki af þei*n. Nú langar mig
til að spyrja þetta ágæta fyrir
tæki, hvort ekki væri hægt að
kippa þessu í lag?
Ég vil taka það fram að lok-
um, segir sami maður, að þjón
usta fyrirtækisins og bílstjór-
anna er í alla staði hin prýði-
legasta, að þessu eina atriði
undanskildu.
• Ekki ver við annað
bréf
Undanfarið hefur nokkuð
verið rætt um þá óforsjálni
manna að senda háar peninga
upphæðir í venjulegum bréf.
um. Velvakanda hefur borizt
eftirfarandi bréf um sama
efni:
— í tilefni greina yðar um
að senda peninga í almennu
bréfi, vil ég koma því á fram-
færi, að ég hef aldrei fengið
bréf, sem mér var ver við að
fá, en þegar ég fyrir nokkrum
mánuðum fékk almennt bréf
með innlögðum 1000,00 kr„
sem mér að sögn þess, sem
sendir, var trúað til þess að
koma tU Strandarkirkju