Morgunblaðið - 23.02.1961, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 23. febrúar 1961
MORGVNBLAÐIÐ
3
t **■—
★
VIÐ brugðum okkur í
Lídó eitt kvöldið. Svo
skemmtilega vildi til að
einmitt sama kvöldið hafði
forstjórinn boð inni fyrir
gamla fólkið á Elliheim-
ilinu Grund, alls 70 manns.
Það var all nýstárleg sjón
að sjá þessa aldurhnignu
karla og konur ■ samankom
in í skemmtistað sem
þessum, þar sem dansað
er og unga fólkið er alla
jafna í meirihluta.
En okkur virtist í fljótu
bragði sem gamla fólkið yrði
ungt í annað sinn og nokkrir
Svo þeir hafa bæði
brennivín og Spaníola
fengu sér jafnvel snúning.
Þetta hafði staðið til nokkurn
tíma og við fréttum að gamla
fólkið hefði hlakkað til at-
burðarins eins og skólakrakk
ar.
— ★ —
Hýran á andliti þess leyndi
sér heldur ekki er það sá
eitthvað spaugilegt.
Hámark skemmtunarinnar
var þó þegar spánska danstríó
ið kom inn og sýndi listir sín
ar. Þetta voru líka því sem
næst síðustu forvöð, því Spán
verjarnir eru á förum utan
um næstu helgi.
Þegar ég var að fara *ftt úr
húsinu hitti ég gamlan mann
við dyrnar og við tókum tal
saman.
Gamli maðurinn sagði:
— Ög eru þetta nú ekta
Spaníjólar?
— Já, sagði ég, — þau koma
meira að segja beint frá
Madrid.
— Og eitthvað kostar þetta
nú? spyr gamli maðurinn. Mér
fannst hann fremur vera far-
inn að taka viðtal við mig en
ég við hann.
— Já, sjálfsagt heilmikið,
svara ég.
— Og er nú kostnaðurinn
svo sem eins og lagður á kaff
ið hérna?
— Já. Og að líkindum
matinn og brennivínið líka
svara ég.
— ★ —
— Já. Brennivín. Fæst það
líka hér?
— Já.
— Allar sortir?
— Já, það held ég.
— Ja-há. Það kostar sjálf
sagt eitthvað. Hvað heldurðu
nú að flaskan kosti? segir
gamli maðurinn og hallar sér
að mér. Mér sýnist einhver
annarlegur glampi í augun-
um.
— Eg veit það ekki.
— Einar 500 kr? Ha? Ka^n
ske meir?
— Því gæti ég trúað.
— ★ —
— Og er þetta eina húsið
í bænum sem selur þess hátt
ar?
— Nei, blessaður vertu. Þau
eru flest með þetta.
— Já, er það svo. Eg er
þessu svo ókunnugur. Já. Svo
þeir hafa bæði brennivín og
og Spanijóla.
Bíllinn, sem ég ætlaði með
var kominn. Eg kvaddi gamla
manninn og gat skotið á hann
einni spurningu um leið og
ég fór.
— Hvernig skemmtuð þið
ykkur hérna í kvöld?
— Þetta var bara gaman
og kaffið var ágætt.
vig.
Aðalfundur Dags' rúnar
Skýrsla sljórnarlnnar
harðlega gagnrýnd
AÐALFUNDUR Dagsbrúnar var
haldinn á mánudagskvöldið og
var í fámennasta lagi. Fráfar-
andi form., Hannes Stephensen,
setti fundinn, en síðan flutti
fyrrv. ritari en núv. form., Eðv-
arð Sigurðsson, skýrslu fráfar-
andi stjórnar.
Skýrslan var löng en efnislítil
og uppistaða hennar persónuleg-
ar svívirðingar um forystumenn
B-listans. Voru þeim bornar á
, torýn falsanir og flokksþjónkun,
©g hálfgildings hótanir hafðar
uppi um það, að reka bæri þá úr
félaginu, sem væru á annarri
skoðun en stjórnin.
^ , Þá þuldi Guðm. J. Guðmunds-
son reikninga félagsins, en síðan
lýsti Jón Einis síðasta stjórnar-
kjöri. Eins og að framan kemur
í ljós, hafa nú orðið formanna-
skipti í félaginu, og var samþykkt
að veita fráfarandi formanni,
Hannesi Stephensen gullmerki
Dagsbrúnar.
Ræða Jóhanns
J>á tók til máls Jóhann Sigurðs-
son. Kvað hann skýrslu stjórn-
arinnar mótast af því eins og oft
áður, að dylja ætti aðgerðarleysi
bak við orðgjálfur og ómaklegar
aðdróttanir að einstökum félags-
mönnum. Einkennandi fyrir
skýrsluna væri það, að í öðru

orðinu þættist E.
S. biðja um gagn
rýni og leiðbein-
ingar, en í hinu
orðinu væru
gagnrýnendurn- i
urnir taldir
glæpamenn, sem
reka ætti í
burtu. Tal E. S.
um flokksþjónk- Á\
un hitti engan Jóh. Sigurðss.
fyiir nema sjálf-
an hann og klíkukumpána hans.
Falsanaáburði E. S. vísaði Jó-
hann á bug og benti á, að sex
dögum eftir að umræddum undir-
skriftum var skilað, hafi loks
komið úrskurður tveggja manna,
tilnefndra af A. S. í., en þeir
hafi ekki haft onur gögn en þau,
sem fjórir starfsmenn Dagsbrún-
arstjórnar bjuggu í hendur þeim
á sex dögum. Undirskriftum
þeim, sem hér um rseðir, var öll-
um safnað meðal verkamanna á
vinnustöðum á félagssvæði Dags
brúnar, og ef mennirnir væru
ófélagsbundnir, væri það hróp-
legt dæmi um ólestur og annar-
leg vinnubrögð stjórnarinnar. E.
S. vék að kjaramálunum og hafði
þar í hótunum, talaði um „stór-
átak“ o. fl., sem í hans munni
þýðir stórverkfall. Jóhann taldi,
að breytinga væri brýn þörf í
baráttuaðferðum. Kommúnistar
telja verkamenn standa í sömu
sporum eða aftar nú en fyrir
einum og hálfum áratug, þannig
að baráttuaðferðir þeirra hafa
þá engan raunsannan árangur
borið að eigin dómi. Samt ætti
enn að beita sömu hörkuaðferð-
unum, sem væru þó bæði úreltar
cg óraunhæfar, en aðferðir, sem
væntanlegar eru til raunveru-
lega kjarabóta, ætti að hundsa.
Jóhann minnti á, að verkamenn
myndu enn verkföllin 1955 og
1958, og hverjar- afleiðingar
þeirra urðu. Tvö og allt upp í
fimm ár væru látin líða, án þess
að nokkuð væri gert í kjaramál
unum, en svo á að láta skriðuna
falla og skella með ofurþunga á
herðum verkamannsins. Til slíkra
vinnubragða lægju augljósar
pólitískar ástæður. Þá gagn-
rýndi Jóhann þá tilhögun að lesa
reikninga félagsins upp í belg og
biðu, án þess að félagsmenn hafi
fjölritað eintak í höndum, svo að
þeir geti áttað sig á einstökum
töiuliðum. Ennfremur gagnrýndi
Jóhann, að í skýrslunni væri
ekki minnzt á húsbyggingarmál
félagsins, eða sumarheimilið við
Stóra-Fljót, né fræðslustarfsemi
félagsins. Skýrt er þó tekið fram
í lögum, að fræðslunefnd skúli
starfa, en hún hefur aldrei séð
dagsins ljós.
Hvað sagði Hannibal?
Að lokum spurði Jóhann, hvað
hæft væri í því, að Hannibal
Framh. a uis. 19.
STAKSTEINAR
Fljótir að átta sig
á línunni
Ungir kommúnistar á íslandi
eru fljótir að átta sig á því, a/9
þeim ber að fylgja línunni frá
Moskvu í hverju máli. Þjóðvilj
iim skýrði til dæmis frá því f
gær, að á fundi æskulýðsfylking
aripnar hér í Reykjavik s.L
fimmtudag hafi verið samþykkt
áskorun til ríkisstjórnar íslands
um ,að viðurkenna stjórn Gizenga
í Stanleyville, arftaka Lumumba,
og að skipa fulltrúum sínum hjá
Sameinuðu þjóðunum að styðja
tillögu þess efnis, að Dag Hamm
arskjöld verði vikið úr starfi að
alframkvæmdastjóra Sameinuðu
þjóðanna‘“.
Þannig taka ungkommúnistar
a íslandi undir svivirðingar
Zorins og Krúsjeffs um Dag
Hammarskjöld. Þeir eru ekki f
neinum vafa um það frekar en
Zorin, að morðið á Lumumba sé
Dag Hammarsköld að kenna, og
beri því að skrifast á hans reikn
ing. Þess vegwa taka þeir óðara
undir kröfu Moskvumanna um
að Hammarfekjöld verði vtótiðí
frá starfi.
Vandræði
togaraiítgerðarinnar
islenzk togaraútgerð á um þessar
mundir við mikil vandræðj að
etjia. Orsakár þeirra vandræða
eru fyrst þær, að togurunum var
á uppbótatímabilinu mismunað
í fiskverði, samanborið við vél-
bátaútgerðima. Togararnir hafa
í öðru lagi orðið að færa tölu-
verðar fórnir í sambandi við út
færslu fiskveiðitakmarkanna.
i Þriðja lagi hefur stórkostleg
ur aflabrestur orðið hjá togurun
um á s.l. ári og toks hefur þeim
með löggjöf verið íþyngt veru-
lega fram yflr keppinauta sina
í nálægum löndum
Allt hefur þelta leitt til þess
að rekstur sumia togaranna hef
ur þegar stöðvast en aðrir eru
að leggjast vií Iandfestar.
Alþýðublaöið ræðir erfiðleika
togaraútgerðarinnar í forystu-
grein sinni í gær og kemst þá
m.a. að orði á þessa leið:
„Nú eru það ekki einstakir
auðmenn sem eiga þessa útgerð,
heldur að miklu leyti bæja-
í élög svo að ekkert fer milli
niála um reksturinn. Þess vegna
verður að taka viðhorf þjóðar-
innar til togaraútgerðar til nýrr
ar endurskoðunar, reyna að
bjarga henni úr núverandi ógöng
um og koma henni á réttan kjöl‘“.
Nauðsyn úrbót
Morgunblaðið tekur undir þau
ummæli Alþýðublaðsins að brýna
nauðsyn beri til þess að taka við
horf þjíóðarinnar til togaraút-
gerðar til nýrrar endurskoðunar
og reyna að tryggja áframhald-
andi rekstur togaranna, sem er
•njög þýðingarmikill fyrir af-
komu og atvinnuöryggi í ein-
stökum byggðarlögum og fram-
Ieiðslu þjóðarinnar í heild. En
(það eru auðvitað okki aðeins
bæjarútgerðirnar, sem eiga rétt
á því að á afstöðu þeirra sé lit
ið af skilningi og þýðing þeirra
viðurkennd fyrir þjóðarbúið.
Þeir einstaklingar oða félags-
samtök, sem ennþá basla við að
reka togara, eiga vissulega efcki
minni rétt til þess a* hlustað sé
á óskir þeirra og gildi atvinnu
rekstrar þeirra viðurkennt.
Annars hefur það nú sannazt
rækilega að opinber rekstur tog
ara er almenningi sízt hagkvæm
ari en einstaklings- eða félags-
rekstur. Tortryggnin gagnvart
einstakliirgsrekstrinum hefur
hinvegar minkað við það, að!
reikningar bæjarútgerðanna
Iiggja opnir fyrir.