Morgunblaðið - 27.05.1961, Blaðsíða 17

Morgunblaðið - 27.05.1961, Blaðsíða 17
Laugardagur 27. maí 1961 MORGVNBLAÐIÐ 17 Gróa Jónsdóttir Stokkseyri LAUGARDAGINN 29. apríl var i til moldar borin frá Stokkseyr- arkirkju, Gróa Jónsdóttir, Stark- aðarhúsum á Stokkseyri, er lézt hinn 17. þ.m. Gróa var fædd hinn 24. maí 1875 og því tæpra 86 ára er hún lézt. Mér er bæði ljúft og skylt að minnast þessarar góðu konu, sem hér er gengin, með örfáum orðum. í>ær eru margar konurnar í is- lenzku þjóðfélagi, sem unnið ihafa kærleiksrík störf innan fjögurra veggja heimilisins. Konur, sem jafnvel fáir vissu uro utan hóps nánasta venzla- fóiks og næstu kunningja, en sem íþó inntu af hendi þýðingarmikið iifsstarf, vcxttu lífshamingj x og hbirtu inn á veg samferðaf jiks- ins. Ein sM ra kvenna var Gréa i Starkaðarntisum. Hún var gædd frábærum mannkostum og virtis; aldrei iíða betur, en þegar hún hafði giatt einhvern, veitt ein- hverjum þe.m, sem hjálpar var þurfandi hönd stuðnings og lið sinnis, ekki aðeins í efnalegu tii liti heldur líka í því sem snerti tilfinningalíf samferðafólksins. Fram yfir fermingaraldur naut ég þeirrar hamingju að eiga Iheima í næsta nágrenni við þessa igóðu konu og héldust kynni okk- ar og vinátta æ síðan. Af mörg- um kærum minningum bernsku- áranna er mér minningin um sporin að Starkaðarhúsum sér- staklega kær. Til fólksins í Stark aðarhúsum var alltaf gott að ikoma. Húsmóðirin veitti svöng- um barnsmunni marga saðn- ingu, sem hvergi var talin og gef ið af hjartahlýju þeirrar sálar, sem átti þá eiginleika í ríkum mæli að veita í barnsvitundina hollum áhrifum göfgi og heið- ríkju þess sem fagurt var og gott. Öll orð hennar og framkoma verkaði ávallt mannbætandi á yiðmælanda. Gróa var gift Jóni Sigurðssyni trésmið á Stokkseyri. Traustum tmanni og vönduðum. Var sam- búð þeirra hjóna og heimilis- ibragur allur til fyrirmyndar. Jón lézt fyrir nokkrum árum. Þau áttu einn son, Guðjón, sem nú er trésmíðameistari á Stokkseyri. Guðjón bjó með móður sinni eftir að faðir hans lézt. Var um- hyggja Guðjóns Og nærgætni við móður sína slík að til hreinnar fyrirmyndar má teljast. Þá ólu jþáu upp eina fósturdóttur, Jónu Björg Magnúsdóttur, sem fyrir alllöngu er flutt til Reykjavíkur, en sýndi fósturmóður sinni frá- toæra ræktarsemi og var hjá henni öllum stundum, er hún gat við komið, þegar heilsa hennar tók að dvína og lífskraftar að þverra. Var Gróu það mikil gleði hve samtaka börnin hennar voru um að gera henni allt sem hægt var til geðs og ánægju og skapa henni ánægjulegt ævikvöld. Systir Gróu, Björg, dvelur nú á Hafnarfjarðarspítala og hefur dvalið um alllangan tíma. Björg var árum saman á heimili Gróu og voru þær systur mjög sam- rýmdar, enda um margt líkar. Guðjón hefur nú byggt í Starkaðarhúsum nýtt Og vandað hús. í gamla bænum hafði Gróa dvalið stóran hluta ævi sinnar. Margir töldu að hún myndi treg að flytja sig yfir í ný húsa- (kynni. Myndi bezt fella sig við að eyða ellidögunum í gamla bæn- um. En Gróa hugsaði stórt og felldi sig vel við tímanna bylt- ingu. Hún fór glöð og ánægð með syni sínum úr lága gamla bæn- um í nýja húsið bjarta, þó vera hennar þar yrði svo stutt, sem raun er á orðin. Gróa hélt gleði sinni og lífs- fjöri til hinztu stundar. Nokkr- um dögum fyrir andlát hennar kom ég til þeirra mæðgina. Hún var þá mjög farin að kröftum, en hafði þó fótavist og ræddi við xnig með sama hlýleika og ástúð og jafnan áður. Við drukkum kaffisopa saman í eldhúsinu í húsinu nýja, þar sem þægindin voru öll sem bezt gerist nú. Og hún minntist þess hver gjörbreyt ing var orðin á frá þeim eldhús- um, er hún og aðrar húsmæður þessa lands höfðu átt við að búa árum Og öldum saman. Og gleði hennar var innileg og samfögn- uður yfir þeirri breyttu aðstöðu og auknu lífsþægindum er biðu þeirra, sem við eru að taka af kynslóðinni, sem nú er að kveðja og lifað hefur, í orðsins fyllstu merkingu, tímana tvenna í þessu kalda en góða landi. Gluggarnir á eldhúsinu í hús- inu hennar nýja sneru móti kvöldsólinni. Hún hafði orð á því við mig að sér þætti ánægju- legt að sitja við eldhúsgluggann í skini kvöldsólarinnar og virða fyrir sér líf og starf fólksins. Starfsdagur ævinnar var líka að kvöldi kominn og sól um- hyggju þennar nánustu og þakk- læti og ástúð samferðafólksins vermdi ævikvöldið og gaf því þýðing úr ólesnu efni), stafsetn- mildan blæ kyrrðar og friðar. Gróa var líka þakklát öllum. Hennar góða sál hugsaði hlýtt til allra sem henni sýndu vinar- þel, þegar lífsþrekið tók að dvína og hún fann strönd hins ókunna lands nálgast. Mér er efst í huga við dánar- beð þessarar vinkonu minnar Jón lénsmaður Irá Súlu látinn Ém j þakklæti fyrir allt, sem hún var mér, foreldrum mínum og syst- kinum í margra ára nágrenni, sem aldrei bar skugga á. Slíkar minningar eru ljósgjafi á lífs- braut hvers manns. Nú verður hún, með vaknandi vori, lögð til hinztu hvíldar við hlið eiginmanns síns. Og vissu- lega er táknrænt fyrir hennar lífsstarf að kveðja lífið í byrj- un vors og vaxandi sólar. Svo gróðurríkt og fljótt er sérhvert starf, sem í slíkum anda er unn- ið að vordagurinn sem kveðju- dagur var af gjafara lífs og gróð- urs hér vel valinn. Og í birtu nýs sumars blessa Stokkseyringar minningu þess- arar látnu heiðurskonu og senda syni hennar, fósturdóttur og sjúkri systur, samúðarkveðju í vorblæ mætra minninga. Blessuð sé hennar minning. B.S. M E Ð J Ó N I lénsmanni frá Súlu, eins og íslenzkir kunn- ingjar kölluðu hann, er í val- inn fallinn einn af tryggustu vinum, er ísland átti erlendis. Hann var fæddur á Súlu, en það er efsti bær í Veradal við gamla þjóðveginn milli Þrænda- laga og Jamtalands. Er þess bæjar getið bæði í Ólafs sögu helga og Gunnlaugs sögu orms- tungu. Þetta var ættaróðal Jóns lénsmanns og bjó hann þarna fram til 1955, er hann lét af embætti fyrir aldurs sakir og fluttist þá á Veradalseyri. Hann tréskurðarmynd af einvígi þeirra. Mynd þessa færði hann sjálfur íslandi að gjöf 1956 og var henni komið fyrir að hon- um viðstöddum í barnaskólanum að Varmalandi í Mýrasýslu, sem er skammt frá æskustöðvum Gunnlaugs. Mikinn áhuga hafði Jón léns- maður fyrir skógrækt á íslandi og hann sendi hingað mikið af fræi, er hann lét sjálfur safna í Þrændalögum. í framtíðinni munu því mörg falleg tré á ís- landi vitna um vináttu hans, og ógleymanlegur verður hann öll- um íslendingum, sem kynntust honum. A, Afhugið ! Óska eftir byggingarfélaga að tvíbýlishúsi í Kópa- vogskaupstað. Upplýsingar í síma 18525. ARNESINGAFÉLAGIÐ I REYKJAVÍK Aðalfundur félagsins verður í Tjarnarcafé uppi n.k. miðviku- dag 31. þ.m. kl. 20,30. Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf. STJÓRNIN. I. O. G. T. I. O. G. T. Vorþing umdæm s- stúkunnar nr. 1 verður haldið að Fríkirkjuvegi 11 laugard. 27. maí 1961 og hefst kl. 2 e.h. UMDÆMISTEMPLAR. Fró barnaskólum Xópavogs Börn fædd 1954 komi til innritunar í skólana þriðjud. 30. maí kl. 2—4 e h. Skólastjórar. BAZAR Bazar og kaffisölu heldur Kvenfélagið Esja að Klébergi Kjalarnesi 28. þ.m. Hefst kl. 2 e.h. BAZARNEFNDIN. Laxveiðimenn ! Tilboð óskast í stangaveiði í Grímsá fyrri hluta af Hvítárvallalandi frá Hestlandbroti að Troðninga- keldu. Upplýsingar í síma 22874 kl. 1—3 sunnudag. var jafnaldri og æskuleikbróðir L. H. Múllers, sem lengi var kaupmaður hér í Reykjavík. Jón á Súlu fékk snemma mik- inn áhuga á íslendingasögum, ef til vill upphaflega vegna þess að hólmgöngustaður Skáld- Hrafns og Gunnlaugs orms- tungu er á fjallveginum fyrir ofan Súlu. Um mörg ár rann- sakaði hann fornar leiðir þarna og staðhætti, og þóttist viss um að hann hefði fundið hólm- göngustaðinn. (Lesbók, 16. okt. 1955). Hefur norskur fræðimað- ur nýskeð ritað grein í „Nation- en“ og fellst þar á að þetta sé rétt. Jón á Súlu var hagleiksmað- ur mikill, einkum á útskurð. Og vegna þess hve honum voru hugstæð örlög þeirra Hrafns og Gunnlaugs, gerði hann stóra Steinn Þor- steinsson frá Hellu Minning Enn er djarfur drengur genginn dauðans ör í brjóstið smó — Hann, sem átti hönd svo styrka, hvílir nú í djúpri ró. Foreldrar og frændur kveðja framámann og trausta stoð þeirra, er flytja þjóðarauðinn þreyttir heim á sýldri gnoð. Hvað er það þó héðan flytji hugrökk sál á æðri leið? — við munum koma allir, allir eftir lítið tímaskeið. Gegnum lífsins brim og boða búin er fáum sigling glæst — Þú gazt löngum haldið í horflfl þó himinbrotsjór gnæfði næst. Steinn, ég flyt þér stefið gengnum stoltur vil ég minnast þín — Oft þú gafst mér ungum drengnum örvun----Það er vonin mín. Að þú munir standa á ströndu er stíg ég upp á landið þitt einhversstaðar. - Engin veit hvar eilífð geymir barnið sitt. Ólafur Þ. Ingvarsson. Prentvél til sölu Lítil sjálfílögð prentvél til sö’l. Vélin er í góðu lagi. HILMIR H.F. — Sími 35320. Til leigu Góð rishæð til leigu nú þegar ■ í Laugarneshverfi. Hæðin er 2 stórar stofur, 2 svefnherbergi með inn- byggðum skápum, eldhús og búr og ágætt bað. Hita- veita. Reglusemi áskilin. Barnlaust fólk gengur fyrir um leiguna. Tilboð merkt: „Reglusemi — 1953“ sendist afgr. Mbl. fyrir mánudagskvöld. Húseigendur á hifaveitusvœðinu Ef þið þurfið að láta hreinsa miðstöðvarkerfið fyrir næsta vetur, þá hringið í síma 14091. Við höfum sérstök tæki sem hafa reynst mjög vel. Verðið er sanngjarnt og ákveðið fyrirfram. JÓH. VALDIMARSSON, • Ránargötu 10.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.