Morgunblaðið - 15.07.1961, Blaðsíða 9

Laugardagur 15. júíl 1961
MORCVNBLAÐIÐ
9
Gunndóra Benjamíns-
dótti-r áttræð í dag
í DAG munu margir leggja leið
sína að Bárugötu 7 til þess að
taka í hlýja hönd frá Gunndóru
Benjamínsdóttur, sem er áttræð
á þessum degi. Hún er fædd að
Árholti í Axarfirði hinn 15. júlí
1881. Ólst hún þar upp hjá for-
eldrum sínum Benjamin Þor-
valdssyni og Signýju Jóhanns-
dóttur til 9 ára aldurs, er hún
missti föður sinn.
Eftir lát hans ólst hún eð
mestu til fullorðinsaldurs upp
hjá hinum nafnkunna - fræði-
manni sr. Þorleifi Jónssyni á
Skinnastað og konu hans Sesselju
Þórðardóttur. Á þessu fagra og
iþekkta menntasetri presthjón-
anna naut hún atlætis og ástrík-
is, sem í beztu foreldrahöndum.
Haustið 1909 giftist hún
Tryggva Gúðmundssyni kaup-
manni á Seyðisfirði, sem þá var
nýlega orðinn ekkjumaður. Tók
Ihún jafnframt að sér mikið hlut-
verk, sem stjúpmóðir þriggja
ungra dætra hans og húsmóðir
á stóru og erilsömu kaupmanns-
heimili.
Skrifsfofustarf
Ung stúlka eða kona óskast til
skrifstofustarfa 5 daga í viku
frá kl. 1—6 e. h. Ensku- og
vélritunarkunnátta áskilin. —
Æskilegt, að umsækjandi hafi
dvalið í Bandarikjunum. Til-
boð, merkt: ,,F-5037“ sendist
afg.. Mbl. fyrir miðvikudags-
kvöld.
Keflavík - IVjarðvíkur
Til sölu:
5 herb. vönduS hæð og 5
herb. ris við Hringbraut,
selst saman eða sitt í hvoru
lagi.
3ja herb. hæð við Vesturbraut
3ja og 4ra harb. ibúðir við
Þórustíg.
Hef kaupendur að einbýlishús
um og góðum íbúðum.
Vilhj. Þórhallsson, lögfr.
Vatnsnesv. 20, kl. 5—7.
Sími 2092.
GRASFRÆ
TÚIMÞÖKUR
velskornak
Dvöldu þau hjónin á Seyðis-
firði til ársins 1920 er þau fluttu
til Reykjavíkur ,þar sem þau
settust fyrst að á Óðinsgötu 17 og
síða nað Bárugötu 7 þar sem þau
byggðu sér fagurt heimili, sem
laðaði að sér ættingja, vini og
góða gesti sem nutu jöfnum
höndum mikillrar risnu og léttr
ar glaðværðar þeirra hjóna.
Mann sinn Tryggva Guð-
mundsson missti frá Gunndóra
haustið 1942. Þeim hjónum varð
þriggja barna auðið. Eru það
þau Ólafur úrsmíðameistari,
Reykjaví'k, Nína Tryggvadóttir
listmálari New York og Viggó
lögfræðingur í Reykjavík.
Heimili frú Gunndóru var á-
vallt rómað fyrir gestrisni,
smekkvísi og myndarskap í öll-
um heimilisháttum. Hún hefur
ávallt verið prýðilega kunnáttu-
söm til allra verka, hög og
vandvirk í störfum og umgengni
allri. Reglusemi á heimili henn-
ar var í hvívetna eins og bezt
verður á kosið. Allir sem þekkja
frú Gunndóru vita að hún er
greind kona, söngélsk og ágæt-
lega skáldmælt og enn er hún
fljót að kasta fram stöku þegar
tilefni gefst.
Þrátt fyrir aldur sinn er hún
enn gamansöm í vina hóp, glögg
og minnug á skáldskap
og margvíslegan fróðleik og at-
burði er á daga hennar hafa
drifið. — Hin síðustu ár hefir hún
dvalið í skjóli Viggós sonar síns
og Hrafnhildar tengdadóttur sinn
ar á hinu fagra heimlli sínu á
Bárugötu 7, þar sem sonarbörnin
færa daglega sólskin inn í bæinn.
í dag munu nánustu ástvinir
hennar, stjúpbörn hennar og kær
ir vinir nær og fjær senda henni
innilegar heillaóskir og biðja
henni til handa blessunar Drott-
ins um ókomin ár.
Þorsteinn Jóhannesson.
Einn kenvur þá annar fer.
(tarantel-press).
Ríhhoiður Heimir Ásgelrsson,
Geirseyri, Pafreksfirði
t. 16/6 1955, d. 14/6 1961
Ég heyrði leikið á líkaböng
lagið, sem engill dauðans söng
það birti mér helfregn og harm.
3/o herb. íbúð
á góðum stað, til sölu. Laus
um mánaðamót. Hagkvæm
kjör. — Tilboð sendist Mbl.
fyrir þriðjudagskvöld, merkt:
„5444“.
Símar 22822 og 19775.
Smurt brauö
og snittur
Opið frá kl. 9—11,30 e.h.
Sendum heim.
Brauðborg
Frakkastíg 14. — Sími 18680.
Ti! sölu næstu daga
sem nýtt sófasett, sjúkrarúm
með springdýnu, hjónarúm
með fjaðradýnum og nátt-
borðum. Ungbarnasængur, —
strauvél, hrærivéL — Sími
16208.
Skrúðgarða-
úður
Það tjáði mér dáinn var
drengurinn minn,
drottinn tók hann í faðminn sinn
og bar hann á lifenda lönd.
Hún mamma og fóstri þinn
minnast þín
á meðan þeim Ijósgeisli nokkur
skín
en sorgin er þung og sár.
Þau vita þú lifir og leikur þér
þar ljósið og birtan aldrei þver
þar þekkist ei þrautir né tár.
Hann pabbi þinn grætur þitt
gengna líf
en guð er hans styrkur og honum
hlíf,
þótt á honum margt hafi mætt.
Hann finnur þinn anda, þá allt er
hljótt,
hann ómar í huga hans dag og
nótt,
margt er sem manninn fær grætt.
Svo hjúfri nú blærinn við
hvílubeð þinn
hjartans blessaði drengurinn
minn
guðsfriður gefi þér ró.
Ríkharður Heimir ég harma þig,
hvað verður nú til að gleðja mig?
drengurinn minn, sem dó.
Við mætumst aftur, er kemur
mitt kvöld
þar kærleikurinn á æðstu völd
þar gleðin og ástin er allt.
Þar ómarnir hljóma við
árdagsbrún
við áfram reikum um feðratún
þar veraldargengi er ei valt.
Ásgeir H. P. Hraundal yngri.
Gröa Guðlaugsdóttir
Kveðja
„Kærleikans guðs, ég fl;' í
faðminn þinn,
er fjörið dvin.
Vertu mér ljós, er dvínar dagur
minn,
við dauðans sker.
Stýr minni för að friðarströnd-
um heim.
Ó, fylg mér, guð, um andans
dulargeim.“
HIN N 7. þ. m. andaðist að
heimili sínu að Sogni í Kjós
Gróa Guðlaugsdóttir, dóttir hjón
anna Ragnhildar Guðmundsdótt
ur og Guðlaugs Jakobssonar, en
þar bjuggu þau allan sinn hú-
skap. Gróa var fædd í Sogni 28.
okt. 1892. Þar ólst hún upp í
stórum systkinahóp, alls 10,
fimm systur og fimm bræður.
Eru nú aðeins þrjú þeirra á
lífi, Guðný, Ingibjörg og Valdi-
mar. Þá var Sogn heldur lítið
býli, ekki fyrir hendi sú tækni,
sem nú flýtir fyrir allri ræktun
og því búið heldur lítið. Gefur
því auga leið að ekki muni hafa
verið allsnægtir í búi með svo
stóran barnahóp, þó að nú sé
öðruvísi þar um að litast. Þar
eru nú rekin tvö myndarleg
býli. En furðanlega komst þetta
af samt, enda Guðlaugur völund
iir í höndunum, og vann því
heimilinu mikið inn bæði heima
og að heiman.
Ung að árum fór Gróa að
heiman, til þess að vinna fyrir
sér, því ekki hentaði að allur sá
hópur sæti heima, enda ekki
verkefni fyrir hann.
Vorið 1915 giftist Gróa Sigur-
jóni Ingvarssyni, hinum ágæt-
asta dreng. Hófu þau búskap á
hláfri jörðinni það vor. Var þá
frekar lítið farið að rækta þar
sem og víða annars staðar. En
síðan hefir hver umbótin rekið
aðra, bæði í húsa og jarðabót-
um. Og allt hefir þetta umskap-
azt í höndum þessa fólks, sem
þar hefir búið hin síðari árin.
Hefur Gróa verið þar virkur
þátttakandi.
Að sjálfsögðu hafa böm þeirra
hjóna, en þau eru þrjú, tekið
virkan þátt í þeim umbótum,
sem á hefir verið minnzt, en þó
mest Eiríkur sonur þeirra, sem
nú hefir tekið við búi ásamt
konu sinni, Guðnýju Gísladótt-
ur. Ragnhildur, gift Ögmundi
Hanssyni, er búsett í Rvík og
Hulda, gift Karli Andréssyni á
Hálsi í Kjós.
Oft hafa vandalausir ungling-
ar dvalið hjá þeim hjónum lengri
eða skemmri tima. Vitað er,
að að þeim hefir verið nuið sem
þeirra eigin bömum. Voru þau
hjónin vel samhent um það sem
annað. Ekki átti Gróa þess kost
að nema skólalærdóm eins og
nú er orðið altítt um húsfreyju-
efni, en dætur þeirra hjóna hafa
báðar fengið menntun á viður-
kenndum kvennaskóla. En þó
að Gróa ætti þess ekki kost
að nema skólalærdóm, hefur
hún eigi að síður skilað sínu
húsfreyjuhlutverki með fullum
sóma. Það var ánægjulegt að
koma í litla bæinn til hennar
Gróu og sjá hvað þar var allt
fágað og hreint. Og jafnvel mold
argöngin var reynt að þrífa svo
að þau yrðu björt. Og svona
var hvað eina, sem hún lagði
hönd að. Hún átti sannarlega
skilið að fá betri húsakynni, og
það fékk hún líka og þar var
ekki að spyrja að umgengninni.
Ekki þarf að fjölyrða um gest-
risnina og greiðasemina í Sogni.
Það vita allir, sem til þekkja
og hafa haft einhver kynni af
þeim heimilum. Á það jafnt við
um bæði býlin.
Gróa var sérstaklega kirkju-
rækin og þótti vænt um kirkj-
una sína og sýndi það með þvi
að gefa henni góðar gjafir með
sérlega fínu handbragði. Hún
var um langt árabil virkur þátt
takandi við guðsþjónustur Reyni
vallakirkju. Hún hafði laglega
söngrödd og söng í fjöldamörg
ár við guðsþjónustur, og mun
hún hafa kunnað flest lög 1
sálmabókinni, auk fjölda ann-
arra laga. Eftir að Gróa missti
heilsuna hætti hún að geta sótt
kirkju. En síðan er liðið nokk-
uð á þriðja ár. Nú fyrir nokkru
var hér við messu utansveitar-
maður. Hafði hann verið hér viS
messu áður. Eftir að messa var
úti, vék hann sér að mér og
segir: — Er hún Gróa í Sogni
hætt að syngja? Mér fannst
hana vanta svo mikið í sönginn
í dag. Þetta fannst honum. Nú
er söngurinn hennar hljóðnað-
ur. Og önnur starfsemi hennar
einnig á enda. Og í dag verður
hún kvödd frá kirkju sinni með
einlægri virðingu og þakklætL
Að síðustu sendi ég þér, frænd-
kona min, einlægar þakkir fyrir
liðnu árin, allt frá því við vor-
um unglingar og þar til nú. —
Far þú í friði.
Þá sendi ég Sigurjóni manni
hennar og börnum þeirra ásamt
nánasta skylduliði mína beztu
samúðarkveðju.
— St. G.