Morgunblaðið - 02.08.1961, Blaðsíða 20

20
MORCVNBL4Ð1Ð
Miðvik'udagur 2. ágúst 1961
Skyndibrúðkaup
Renée Shann: |
I
Júlía hafði þegar tekið eftir
því. Sandra horfði á hana bros-
andi. — Mér datt ekki annað í
hug en þú yrðir ofsakát þegar þú
kæmir heim og fyndir bréfið til
þín.
— I>að er ég líka. Að minnsta
kosti að hafa loksins frétt, að ekk
ert gengur að honum. En hins
vegar eru það nokkur vonbrigði
að fá ekki nema örfáar línur.
— Þú mátt nú ekki vera of
heimtufrek, sagði Sandra.
Júlía lá í rúminu, þegar þær
höfðu slökkt, og lifði upp aftur
þetta kvöld. Henni fannst heil
eilífð síðan þau Lionel voru á
gangi í skemmtigarðinum. Svo
margt hafði borið við síðan. Og
samt var það ekkí annað en það,
að þau höfðu borðað saman, hitt
síðan Betty og George Dainton,
og svo hafði hann fylgt henni
heim. En svo höfðu það verið
aiiir kossarnir hjá Lionel og þeim
kossum hafðj hún meira að segja
svarað. Hún heyrði nú aftur
spurninguna, sem hann hafði
lagt fyrir hana. Ef hún yrði
frjáls, myndi hún þá vilja gift
ast honum? Já, myndi hún það?
En sá dagur kæmi nú ekki, því
að nú hafði hún frétt frá Robin.
Nún mundi allt komast í samt
lag aftur.
Eða hvað? Hún sá fyrir aug-
um sínum í myrkrinu bréfið frá
honum; Það var ekki lengra en
svo, að hún kunni það orði til
orðs. Það var engin furða þótt
mamma hennar væri tortrygg
in. Það var hún auk heldur sjálf:
Nei, kannske ekki tortryggin,
heldur kvíðafull, því það var nú
sama, hvað Sandra sagði, Robin
hefði getað verið ýtarlegri, og
innilegri í bréfinu. Þá hefði henni
verið rórra.
Hún bylti sér við, dró rúmföt-
in þétt að sér og reyndi að sofa
og óskaði þess heitast, að heilinn
í sér væri ekki eins starfsamur
og raun var á. Og aftur og aft
ur og aftur lagði hún sömu spurn
inguna fyrir sjálfa sig: Hvers
vegna hafði Robin ekki skrifað
— Ef pabbi segir nei, spurðu þá hvort ég megi giftast
Svenna!
henni nema þetta örstutta bréf,
þegar hún hafði ekkert frá hon-
um heyrt allan þenna langa tíma?
Hefði hann bara sagt henni, að
hann elskaði hana ennþá, hefði
hún ekki verið svona hræðilega
óróleg.
XXVII.
Við morgunverðarborðið morg
uninn eftir, leit frú Fairburn
kring um sig og á börn sín.
— Hvað ætlið þið að 'gera um
helgina?
John sagðist ætla út um kvöld
ið og yrði reyndar úti allan dag
inn, ef veðrið yrði sæmilegt.
Hann ætlaði að hjóla út í sveit
með kunningja sínum.
— Það væri ágætt, ef þú gæt
ir gefið mér fáeinar brauðsneið
ar í nesti, mamma, sagði hann.
— Eg skal reyna, þó ég viti
nú reyndar ekki, hvort ég hef
nokkuð ofan á þær.
— Það er alveg sama hvað
það er.
Sandra sagðist ekki vita enn,
hvað hún gerði af sér. Hún ætl
aði til borgarinnar í morgunmál
ið og mundi líklega verða þar
allan daginn. Hún var eitthvað
svo glöð í bragði, og gaf í skyn
að hún vildi ekki láta spyrja sig
frekar.
— Og þú, Júlía? Þú ætlar þó
ekkj að fara að segja mér. að þú
verðir líka að heiman?
— Jú, það er ég einmitt hrædd
um, að ég verði, mamma. Ég
er meira að segja búin að ráðstafa
mér yfir helgina.
Móðir hennar leit á hana, hissa.
Jæja, það benti þó að minnsta
kosti til bess, að hún væri eitt
hvað að liína við aftur.
— Og hvert ætlarðu? spurði
hún forvitin.
— Til kunningjafólks hans
Lionels. Það eru ung hjón, sem
heita Dainnton og eiga kofa rétt
hjá Burnham.
— Það var rétt hjá þér, sagði
Sandra. — Þér veitir ekki af að
hrista þig eitthvað svolítið upp,
eftir allar þessar áhyggjur, sem
þú hefur haft undanfárnar vikur.
— Hvernig leið honum Robin
annars? spurði John, sem vissi
enn ekki, hvað stóð í bréfinu,
sem Júlía fékk.
— Hann er ekki búinn að yfir
gefa þig og tekinn saman við
eina svarta?
Júlía svaraði þessu með hlátri,
sem hún vonaði sjálf að væri
glaðlegur.
— Nei, ekki er það nú ennþá.
Síminn hringdi og Júlía hratt
frá sér stólnum til þess að fara
og svara. — Þetta er víst til
mín. Lionel sagðist mundu
hrlngja til mín.
Hún lokaði dyrunum á eftir
sér. Frú Fairburn leit á Söndru.
— Mér lízt nú bara prýðilega
á Lionel, sagði hún með áherzlu,
sem hefði getað þýtt bæði eitt og
annað.
— Heldur mundi ég nú kjósa
Robin, sagði Sandra.
— Sama hér, sagði John.
— Það finnst mér alls ekki,|
sagði móðir þeirra. — Sannast að
segja og svona alveg okkar á
milli sagt, hefur mér verið að
detta í hug, hvort Robin væri
eki alveg að yfirgefa hana. Jafn
vel nú t ég hreint ekki viss um,
að svo sé ekki.
John leit á klukkuna og sagðist
þurfa að fara að komast af stað.
Hanr. sagði, að mamma ætti ekki
að vera svona illviljuð í garð
Robins, sem að sínu áliti væri
prýðisgóður náungi. Það væri'
ekki drengilega gert af henni að
ganga svona í lið með óvinin-
inum. Auk þess kynni hann ekki
við að vera að rökræða hagi
Júlíu á bak.
— Strákar hata kjaftasögur,
sagði Sandra, þegar hurðin hall-
aðist aftur á eftir honum.
— Þetta var engin kjaftasaga.
Ég var bara að segja meiningu
mína.
— Ég vildi nú heldur ráðleggja
þér að segja ekki neitt þessu líkt
við Júlíu.
Frú Fairburn dró í land. —
Ég segi nú líklega það, sem mér
sýnist. Júlía ætti sjálfrar sín
vegna að komast að því, hvers-
vegna Robin fer svona með hana.
Mér líkar það alls ekki, Sandra.
Mér finnst það allt dálítið grun-
samlegt.
Hún þagnaði um leið og Júlía
kom inn aftur.
— Lionel ætlar að koma og
taka mig eftir hádegið. Ég hef
fengið heimilisfangið og skrifað
það á minnsblaðið.
— Það kemur nú varla til þess,
að ég þurfi á því að halda, ef
þú verður komin aftur á mánu-
daginn. Ferðu beint í skrifstof-
una núna?
— Ég býst við því. Og það er
að minnsta kosti betra. að þú
vitir, hvar þú getur náð í mig.
Alltaf gæti nú komið skeyti frá
Robin, eða ....
— Eða hvað?
— Ekkert.
— Þegar Júlía gekk upp í
herbergið sitt, til þess að búa
um • rúmið og taka saman dót
sitt, hugsaði hún með sér, að,
það væri kjánalegt að geta
ekki losað sig við þessa hugmynd,
að þrátt fyrir bréfið frá Robin
og margt annað, sem benti í
gagnstæða átt, þá hefði hún áreið
anlega séð hann í gærmorgun.
Þessvegna vildi hún, að móðir
hennar hefði heimilisfangið. Ef
hann skyldi nú koma þangað
heim. En það var nú víst lítil
von um það.
Lionel kom stundvíslega að
sækja hana. Frú Fairburn tók
honum opnum örmum. — Eg er
fegin, að Júlía skuli komast eitt
hvað burt yfir helgina.
— Já, mér fannst hún geta
haft gott af því. Hann sneri sér
að Júlíu. — Jæja, líður þér bet
ur í dag?
— Já miklu betur. Ég er alveg
önnur manneskja.
— Þarna sér maður, hvaða
kraftaverk bréf frá eiginmann-
inum getur gert.
— Veslings Júlía: tautaði frú
Fairburn. Og þegar Júlía fór upp
á loft til að ná í töskuna sína,
bætti hún við: — Reynið þér nú
að láta hana skemmta sér al-
mennilega, Lionel. Reynið að
fá hana til að gleyma Robin.
Okkar á milli sagt, þá er hún
ekki allt of kát, enda þótt hún
— Jæja, „tekur-þá-lifandi“
Markús! . . . Hvað ætlar þú að
gera við hann?
— Mig langar til að græða væng
inn á honum, ef ykkur er sama og
taka hann með mér heim. Sann-
ast að segja held ég að ég geri
hann að hetjunni í gæsasögunni,
sem ég skrifa íyrir «>áttúrufræði-
ritið!
\
sé búin að fá bréf frá honum.
Júlía settist við hliðina á Lio.
nel í bíinum, hallaði sér aftur
og andvarpaði eins og henni létti
stórum.
— Þó að mér aldrei nema þyki
vænt um mömmu, þá get ég ekki
lýst því, hvað ég er fegin að
þurfa ekki að vera heima yfir
þessa helgi.
— Það er ég líka. En hvers
vegna ertu því svo sérstaklega
fegin?
Ég veit ekki. Það, er líklega
þetta eilífa fjas í henni og hún
hefur alveg sérstakt lag á að
fara í taugarnar á mér. Ég er
alveg viss um, að enda þótt ég
hafi frétt af Robin, þá heldur
hún samt, að einhverjir maðk.
ar séu í mysunni. Stundum dett
ur mér í hug, hvort hún muni
ekki helzt óska þess, að ég sæi
hann aldrei aftur.
— Gat hún ekki þolað hann
meðan hann var hér heima?
—- Nei, ekki meir en svo.
Fannst hann of efnalítill. Æ.
Lionel, við skulum ekki vera að
tala um þetta. Ég er búin að
frétta af Robin, og það er aðal.
atriðið. Nú ætla ég engar áhyggj
ur að hafa framar.
— Það var rétt og: Og nú skul
um við sannarlega skemmta okk
ur almennilega yfir helgina. Ann
ars Daintonhjónin afskaplega
hrifin af því, að bú skulir geta
komið. Ég hringdi til þeirra 1
morgun og sagði Betty, að þú
værir miklu kátari aftur.
ajlltvarpiö
Miðvikudagur X. ígíist
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tón
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —•
12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 Tónleikar: ,,Við vinnuna'*.
15:00 Miðdegisútvarp (Frittir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og til
kynningar. 16:05 Tónleikar. —
16:30 Veðurfregnir)
18:30 Tónleikar: Öperettulög.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Háskólakennarinn Konráð .Gísla*
son, — síðari hluti dagskrár, sem
Aðalgeir Kristjánsson cand. mag.
hefur tekið saman. Flytjendur
auk hans: Sveinn Skorri Hösk-
uldsson og séra Kristján Róberts
son.
21:00 Tónleikar: Atriði úr óp. „Ragna-
rök“, eftir Richard Wagner. —
Kirsten Flagstad syngur og
hljómsveitin Philharmonia leik.
Stjórnandi: Wilhelm Furtwángl
er.
21:20 Erindi: Slysavarnarmál; fyrri
hluti (Garðar Viborg erindreki).
21:40 Tónleikar: Sónata 1 F-dúr íyjir
fiðlu og píanó eftir Mendelssohn.
Yehudi Menuhin og Gerald
Moore leika.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Osýnilegi maður-
inn“ eftir H. G. Wells; X.
(Indriði G. Þorsteinsson rithöf.).
22:30 „Stefnumót 1 Stokkhólml". Nor
rænir skemmtikraftar flytja göm
ul og riý lög.
23:00 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 3. ágúst
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tón
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 „A frívaktinni“, sjómannaþátt-
ur (Kristín Anna í»órarinsdóttir)
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og til
kynningar. 16:05 Tónleikar. —
16:30 Veðurfregnir)
18:30 Tónleikar: Lög úr óperum.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Erindi :Varnir og viðnám (Séra
Gísli Brynjólfsson á Kirkjubæj
arklaustri).
20:25 Tónleikar: Strengjakvartett í Ð-
dúr K575 eftir Mozart. — Jane,
cek-kvartettinn leikur.
20:50 Erlend rödd: Brezki gagnrýnand
inn Kenneth Tynan ræðir við
skáldið Jean Paul Sartre (Guðm.
Steinsson rithöfundur).
21:10 Tónleikar: Lög úr óperettunum
„Káta ekkjan" og „Brosandi
land“ eftir Lehár. t>ýzkir söngv
arar flytja með kór og hljóm*
sveit undir stjórn Franz Mars-
zaleks og Edmund Nicks.
21:40 „Brúðkaup", kafli úr bókinni
„Nepal opnar hliðin" eftir Tibor
Sekelj. (Stefán Sigurösson kenn
ari þýðir og flytur).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Ösýnilegi maður-
inn" eftir H. G. Wells; XL
(Indriði G. t»orsteinsson rithöf.).
22:30 Sinfóníutónleikar:
Sögusinfónían eftir Jón Leiifs. —
Leikhúshljómsveitin í Helsinki
leikur, Jussi Jalas stjórnar,
23:45 Dagskrárlok.