Morgunblaðið - 24.12.1961, Síða 3

Sunnudagur 24. des. 1961
MORGUNBLAÐIÐ
3
Sr. Jón Auðuns, dómprófastua:
Ljósið skín
í myrkrinu
þjdnustu friðarins
Kristilegt útvarp í Afríku
Virðulegur abbyssinskur prel^'- Krossinn, sem hann held-
ur á, er gerður úr mörgum smálkrossum
stoðvarinnar fædidist héjr i
Afríku fyrir fimm árum. í
þorpi einu var kristinn söfnuð
ur saman kominn í skugga
stórrar trjákrónu. Á samkom-
unni var gestur staddur, dr. F.
Birkelids að öðrum hópi
manna á torgi þorpsins. Hvað
var þar um að vera? Allstór
hópur manna þyrptist að há-
talara, sem þar var komið
fyrir. Gestinum varð litið á
hópinn undir trénu, síðan aft-
ur á mannfjöldan hjá hátalar-
anum. Þá laust þesari hugsun
niður: — „Við verðum að taka
útvarpið í notkun að boSun
fagnaðarerindisins.“
Eftir Jóhannes
> / •
Olafsson kxistniboða
Á ferðum sínum um Afríku
bar dr. Birkelid hugmynd sína
undir leiðtoga kirkjunnar, og
hlaut hún eindreginn stuðning
þeirra.
Þegar næsta ár var málið
rætt á fundi stjórnarfundi
kristniboðsdeildar L.W.F. Var
fé veitt til rannsóknar á mögu
leikum fyrir slíka stöð. Um
þetta leyti varð dr. Sigurd
Aske aðstoðarframkvæmda-
stjóri kristniboðsdeildarinnar.
Honum var falið undirbúnings
starf, og hefur hann síðan ver
ið einn af aðalhvatamönnum
þessa máls. Er hann nú ráð-
LIFANDI ljós bera jólin inn í
dimmustu daga ársins. Geta þau
kennt þér að trúa á sólina, þeg-
ar ekki sést til sólar, og áð trúa
á Guð, jafnvel þegar þér þykir
hann vera hljóður?
Hvað syngur í eyra þér ómur
af jólasöng ? Hvert benda þér
litlu ljósin, sem á borði þínu loga
og börnin una við ?
Þau benda þér á barn í jötu.
Þau leiða hug þinn að honum,
sem fæddist blásnautt, allslaust
barn, en hefir þó brugðið slíkum
bjarma yfir lífið. yfir myrkrið,
yfir mennina, að jörðin getur
aldrei aftur orðið eins og hún
áður var, eftir að hann gerðist
á henni gestur. Þau leiða hug
þinn til hans, sem flutti heimi
hið einfalda mál um mannelsku,
guðstraust og trú, þetta einfalda
mál, sem þó er svo máttugt, svo
stórt, að hjá ljósinu hans verða
leiftur snillinganna föl og dauf.
•^^x$x^<§x$>^>^>^x§^x§x^^<§x§x§x$x§x$x§><§x§x§x^<§>
inn útvarpsstjóri. Dr. Aske hef
ur að baki langa reynslu í
kristniboðsstarfi í Kína og
Japan. Á árinu 1958 voru end
anlegar ákvarðanir teknar um
rekstur kristilegrar útvarps-
stöðvar í Afríku. Síðan hefur
verið unnið af kappi að fram-
kvæmdum.
Eþíópía var snemma talinn
heppilegur staður fyrir slíka
útvarpsstöð- Landið hefur not
ið sjálfsstjórnar alla tíð, að
undan teknum fimm árum, er
það var hernumið af ítölum.
Talið var nauðsynlegt að stöð
in yrði staðsett í frjálsu landi.
Önnur meginástæða var sú, að
í Afríku eru lútherskar kirkj
ur flestar og stærstar í austur
hluta álfunnar. Frá Eþíópíu
má einnig útvarpa til margra
Asíulanda. Nefnd sérfræðinga,
sem rannsakaði heppilegasta
staðsetningu útvarpsstöðvar
fyrir Afríku og Asíu, með til-
liti til fólksfjölda, tungumála
og fleiri atriða, var samdóma
um að Addis Abeba væri ákjós
anlegasti staðurinn.
Hér hafa nú lútherskar kirkj
ur tekið höndum haman um að
reisa útvarpsstöð, eina hina
öflugustu í eigu kristinnar
kirkju. Ríkisstjórn Bþíópíu
veitti leyfi til útvarpsstarfsem
innar í nóv. 1959.
Um gagnsemi útvarps að
boðun guðsorðs eru naumast
skiptar skoðanir. Stjórnmála-
menn hafa tekið útvarpstækn-
Framh. á bls. 8.
Kristendom er i en
sum fredens evang-
elium.
— Grundvig.
Á stað einum í útjaðri Addis
Abeba hafa nýlega verið reist
ar loftnetsstengur. Þær eru
alls 8 og bera uppj tvö loft-
net. Næstu daga mun rödd
nýrrar útvarpsstöðvar heyrast
hér á landi og víðar í Afríku*
Nafn hennar er „Radio Voice
of the Gospel", eða rödd fagn-
aðarerindisins, og er hún eign
Lútherska heimssambandsins,
— Lutheran World Fellow-
ahip, skammstafað L.W.F. —
Er þetta önnur útvarpsstöðin,
sem mótmælendur byggja á
meginlandi Afriku. Hlutverk
hennar verður að flytja guðs-
orð á mörgum tungumálum
Afríku og Asíu. — Enn er
ekki nema um reynslusending-
ar smástöðvar að ræða.
Hugmyndin að stofnun

Dómkirkja heilags G<w»*gs í
Addis Abeba. Kirkjur í Abbiseiniu
strengdar eða hringlaga.
(Eþíópiu) eru ýmist ait-
Um jólin þarf ekki að tala
larigt mál við börn, en hvað er
um þig, sem barnsskónum hefir
slitið og ert kominn langt af
æskualdri? Snertir ekki heilög
hönd við ljúfri minning, sem þú
átt, heilög barnshönd, og minnir
þig á eitthvað frá heimi bernsku
þinnar, sem þú mátt ekki
gleyma?
Er hjarta þitt orðið kalt af að
tefla við tálið? Er hugur þinn
orðinn gamall, þreyttur og sljór
af viðureigninni við hégóma,
heimsku og prjál? Séu lækir
æskugleði þinnar þornaðir, lindir
hjarta þíns lagðar ísi, þá mundu
skáld (Ben. Gröndal), sem til
hins sama fann og bað: _ j
Gerðu mig aftur, sem áður ég var,
alvaldi Guð, meðan æskan
mig bar.
Gefðu mér aftur hin gull-legu ;
tár,
gefðu að þau verði ebki frost
eða snjár.
Hvern boðskap bar þér áður
ómur jólaguðspjalls og jólasöngs?
Hvað sögðu þér litlu ljósin, sem
loguðu við sæng þína, þegar þú
varst barn, og brenna erin á borði
þínu á jólum? Þá gaztu trúað á
sólina, þótt hún sæist ebki. þó
gaztu trúað á Guð, þótt þú heyrð
ir hann ekki tala.
Nú er þér orðið erfiðara þetta
allt, barnagullið þitt brotið, gull
bjartsýni og trúar. Svo margt
kann þér að hafa gengið öndvert,
svo margt ömurlegt kannt þú að
hafa séð, sem þig grunaði ekki í
bernsku, svo margt kanntu sjálf-
ur að hafa drýgt og brotið, sem
bernsku þinni var fjarlægt að
hugsa. Þess vegna hafa þreyta og
kuldi setzt að hjarta þínu.
En til þess er Ijósið komið, að
það dreifi myrkrunum. Til þess
fæddist hið heilaga barn, að þú
fengir að sjá Guð. sjá hann og
heyra hann tala.
Þú segist ekki trúa öðru en
því, sem þú heyrir og sér. Gættu
að. Auga þitt greinir ekki nema
örlítinn hluta hnattanna, sem
svifa yfir höfði þér og undir fót-
um þér. Heilar veraldir, þrungn-
ar undursamlegum dásemdum,
eru þér nálægar. Frásagnir jóla-
gúðspjallsins af englunum yfir
Betlehemsvöllum minna þig á
þær. En skynfæri þín grípa þær
veraldir ekki.
Og hvernig ættir þú að skilja
leyndardóma Guðs ómælanlegu
veru, sem hann hefir skapað?
en einhverja útgarða þeirrar til-
veru, sem ha nnhefir skapað?
En líttu á barnið í jötunni. Það
birtir þér svo mikið af Guði, sem
hugur þinn fær gripið. ’ Hið
'heilaga barn er endurskin af
veru Guðs og bendir þér til hans.
Hinn heilagi sveinn frá himnurn
kominn sýnir þér undur þeirrar
guðlegu elsku, sem yfir öllu vak
ir og er að leiða allt, sem lifir,
þótt húnvelji stundum vegi, sem
vér skiljum ekki.
Horfðu á „lítinn svein í lágri
jötu“. Hér er endurskin Guðs.
Hér sérðu undur elsku hans:
Hann afklæðist „himneskri dýrð
og fyrir þig tekur hann á sig
lægingarmynd þeirrar þjónustu,
sem varð honum kvalaför að
krossi.
Við jötuna hans vaknar vonin
þín, sem hafði kalið. Þar á þér
að lærast að trúa á sólina, þótt
hún sjáist ekki, og trúa á Guð,
þótt þér þyki hann annars hljóð-
ur.
Gleðileg jól.
Jón Auðuns.