Morgunblaðið - 03.01.1962, Blaðsíða 10

10
MORGVNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 3. jan. 1962

Útgelandi: H.f Arvakur. Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók: Arni Öla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Krisíinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
NÝR OG HRESSANDI ANDBLÆR
Áramótin eru liðin hjá. —
Þjóðinni hefur enn einu
sinni gefizt taskifæri til þess
að hlusta á ræður og ávörp
leiðtoga sinna, taka afstöðu
til þeirra og draga af þeim
ályktanir.
Bjarni Benediktsson, for-
sætisráðherra, flutti á gaml-
árskvöld útvarpsræðu, sem
áreiðanlega hefur vakið
mikla athygli. I henni var af
hófsemi og raunsæi rætt um
helztu vandamál þjóðarinnar
og þá fyrst og fremst á sviði
efnahagsmála hennar. Lýsti
hann m.a. glímu allra ríkis-
stj 'rna við verðbólgudraug-
inn og rakti þær ráðstafanir,
sem gerðar hafa verið mörg
undanfarin ár til þess að
ráða niðurlögum hans. Hann
kvað ástæðulaust að leggja
megináherzlu á, hverjum
væri um að kenna hverja
einstaka ráðstöfun. Bolla-
leggingar um það dyldu ein-
ungis hitt, sem mestu máli
skipti, að hér væri komið í
algeran vítahring og sjálf-
heldu, sem brjótast yrði út
úr. Ef nú yrði enn efnt til
nýrra kauphækkana umfram
það, sem þegar er samið um
að verða skuli á árinu, mætti
enginn láta sér til hugar
koma að afleiðingamar yrðu
ekki svipaðar og við hefðum
nú um skeið nógsamlega
reynt.
Bjarni Benediktsson lagði
áherzlu á, að við þyrftum
að rjúfa þennan vítahring og
taka upp árangursríkari
starfshætti. „Við verðum“,
sagði forsætisráðherann, „for
dómalaust að leita nýrra
leiða og megum sízt af öllu
setja fyrir okkur, þó að and-
stæðingur eigi tillöguna. að
því, sem til bóta horfir“
★
Þetta er vissulega vel
mælt og viturlega. Til þess
ber brýna nauðsyn að Is-
lendingar hefji sig upp úr
hinni þröngu og návígis-
kenndu flokkabaráttu og láti
stjómmálabaráttu sína mót-
ast meir af víðsýni og þroska
en hún oft hefur gert und-
anfarin ár. Við verðum að
fara nýjar leiðir til þess að
tryggja þjóðinni raunveru-
legar kjarabætur og treysta
grundvöll hins efnahagslega
sjálfstæðis hennar.
Yfirgnæfandi meirihluti
þjóðárinnar mun taka undir
eftirfarandi niðurlagsorð úr
áramótaræðu Bjarna Bene-
diktssonar:
„Hættum þrátefli og þeirri
gagnslausu kjarabaráttu,
sem allir flokkar hafa þegar
þeir báru ábyrgð á stjórn
landsins, neyðzt til að gera
ráðstafanir gegn. Tökum í
þess stað upp heilshugar bar
áttu fyrir kjarabótum, sem
eins og nú til háttar, einar
megna að verða að gagni og
allir hafa lýst sig samþykka.
Engin hætta er á að ekki
verði nóg samt um að deila.
En deilum ekki einungis til
að deila, heldur þar sem
raunverulegur málefnaágrein
ingur er fyrir hendi.
Látum ekki persónulegar
væringar eða flokkastreitur
ráða gerðum okkar. Sýnum
í verki, að þrátt fyrir smæð
þjóðarinnar kunnum við að
hugsa stórt“.
Allir hugsandi íslendingar
hljóta að fagna þessum um-
mælum forsætisráðherra. 1
þeim er nýr og hressandi
andblær.
DAUF STJÓRN-
ARANDSTAÐA
Formenn stjórnarandstöð-
*■ unnar, Hermann Jónas-
son, formaður Framsóknar-
flokksins, og Einar Olgeirs-
son, formaður kommúnista-
flokksins, rituðu að venju
áramótagreinar í málgögn
sín. Var það sammerkt með
greinum þeirra, að báðar
voru þær heldur bragðdauf-
ar og þunglyndislegar.
Hermann Jónasson ræddi
um „samdráttarstefnuna“ og
hefur sýnilega ekki athugað,
að tal Framsóknarmanna um
„samdrátt11 og „kreppu“, þeg
ar full atvinna er um allt
land og hið mesta góðæri, er
að gera Framsóknarforingj-
ana að hreinu viðundri. —
Greinarhöfundur lét þess þó
getið, að hann vildi „ekki að
öllu leyti líkja stjórnarfari
hér á landi við stjórnarfar í
ýmsum ríkjum Suður-Amer-
íku“!
Væntanlega hafa menn
mestan áhuga á að kynnast
því, sem formaður Fram-
sóknarflokksins segir um
utanríkismál og samskipti
okkar við aðrar þjóðir, því
mjög er stefna flokks hans á
reiki í því efni. Þess er
helzt að geta úr grein hans,
að hann leggur ríka áherzlu
á að skilja í sundur aðild
okkar að Atlantshafsbanda-
laginu og dvöld varnarliðs-
ins hér. Segir hann réttilega,
að við séum samningsbundn-
ir til þátttöku í NATO til
ársins 1969, en á hinn bóg-
inn undirstrikar hann, að við
getum sagt upp varnarsamn-
ingnum með 1% árs fyrir-
vara. Áherzla sú/ sem Her-
mann Jónasson leggur á að
undirstrika þetta, er í sam-
J!
STEFNUMOT
kk
(
HINN 23. ofetóber sl. tjáffi gríska sigurgyðjan). Nýjasta
Rodion Malinovsky marskálk- flaugin í þessari „fjölskyldu“
ur, landvarnaráffherra Sovét- er Nike-Zeus. Henni er setlað
ríkjanna, flokksþingi komm- að „þreifa sig áfram“ að óvina
únista í Moskvu: „Nú hefir eldflaugum og sprengja hina
tekizt aff leysa þaff vandamál, litlu kjarnasprengju í trjónu
hvernig á aff eyffileggja eld- sinni nógu nærri til þess að
flaugar i lofti.“ gera þær óvirkar. Nike-Zeus
þarf sem sagt ekki að hitta
• „Nike-Zeus“ eldflaugina til þess að vinna
í tilefni þessara ummæla sitt verk.
sagði baudaríska stórblaðið Nú gerðist það rétt fyrir
„New York Herald Tribune": hátíðarnar, að Nike-Zeus
— Ef hér er rétt frá skýrt, gagnflaug tókst að eyðileggja
ættu Rússar að geta eyðilagt „óvina“-eldflaug á flugi. Var
allar bandarískar eldflaugar, það í fyrsta sinn sem slík til-
sem beint væri að skotmörk- raun heppnaðist fullkomlega.
um í Rússiandi — Og máttur Meðfylgjandi myndir voru
vor til gagnárásar væri að teknar við þetta tækifæri. Til
engu gerður, fyrir utan vinstri sést er „óvina-eldflaug- .
sprengjuflugvélar, sem auð- inni var skotið, frá White
vitað er miklu auðveldara að Sands í Nýja-Mexíkó — en
granda. — Bandaríski herinn til hægri sést, hvar Nike-fiaug
hefir undanfarin fimm ár gert in fer á loft til þess að hindra
tilraunir með gagnflaugar för hinnar fyrrnefndu.
(„anti-missile missiles) af svo miðju sést svo hinn „heiti
nefndri Níke-gerð. (Nike var koss“ stefnumótsins . . .

******+****
Jg
ra «
ræmi við þá skýringu Morg-
unblaðsins, að Framsóknar-
flokkurinn hyggist friða heil-
brigða kjósendur sína með
því að lýsa yfir eindregnum
stuðningi við Atlantshafs-
bandalagið. Ef færi gæfist á
samvinnu við kommúnista,
gæti hann hinsvegar fallizt
á að reka vamarliðið úr
landi. Það mundu kommún-
istar líka telja fullan árang-
ur, með tilliti til þess að við
erum bundnir til að vera í
Atlantshafsbandalaginu til
1969.
ALLT Á REIKI
A fstaða forra<wans Framsókn
arflokksins til aðaildar
að Efnahagsbandalaginu er
mjög á reiki. Hann segir orð
rétt:
„Okkur Islendingum er
eðlilegt og nauðsynlegt að
skipta mikið við Vestur-Ev-
rópu. Til þess þurfum við að
ná skynsamlegum samning-
um við bandalagið — án að-
ildar af því tagi, sem lög
bandalagsins gera ráð fyrir“.
Nánar er þetta sjónarmið
ekki skýrt. Einar Olgeirsson
er hinsvegar ekki myrkur í
máli, þegar hann talar um
Efnahagsbandalagið. Hann
telur örlög íslands nú hvíla
á sínum herðum og „Sósíal-
istaflokksins"!
Annars er grein kommún-
istaforingjans að mestu leyti
Hongkong, 2. jan. (NTB)
FLÓÐ og óveður ul'lu á síðasta
ári gífurlegu tjóni á uppskerunni
í Fukienhéraði í suðurhluta K'na
að því er fréttastofan Nýja Kína
skýrir frá.
Segir fréttastofan árið 19-61
hafa verið hið versta fyrir bænd-
ur. í 44. af 65 fylkjuim Fukien-
héraðs eyðilagðist 65% uppsker-
unnar og hefur um 20 milljón-
um yen (360 millj. kr.) verið
varið til aðstoðar bágstöddum á
þessum svæðum.
VIENTIANE, 30. des. — Söuv-
anna Phouma, einn prinsanna
þriggja, fór í dag frá Vientiane
til Khang Khay í Norður-Laos
eftir að viðræður prinsanna
höfðu farið algerlega út um þúf
ur. Sagðist hann hafa orðið fyrir
miklum vonbrigðum, en sa-mt
ekki vera vonlaus um að sam-
komulag mætti takast.
. Kommar
gefast upp
RANGOON, 30. des. — Yfirfor-
ingi skæruliðasveita og neðan-
jarðarhreyfingar kommúnista í
Burma gaf sig fram við stjórnar
völdin í dag. Sagðist hann vera
orðinn þreyttur á þessum bar-
áttuaðferðum, sem einkum mið-
uðu að því að hræða almenning
og koma á upplausn í landinu. —
Sagðist hann nú vera orðinn sann
færður um að ekkert þýddi fyrir
kommúnista að reyna að fella
hina löglegu stjórn landsins með
ofbeldi- Kommúnistaforingjanum
verður ekki refsað.
gamla þvælan, sem nútíma-
menn lesa yfirleitt ekki ótil-
neyddir, en skemmtilegur
kafli fjallar samt um það, að
kommúnistar á Islandi séu í
rauninni alls ekki kommún-
istar. Þeir dái þó kommún-
ista hvarvetna „í Sovétríkj-
unum og í Kína og í öðrum
ríkjum alþýðunnar, þar með
töldum Júgóslavíu og Al-
baníu“!